1Ug mingduol kaniya ang mga Fariseo ug ang mga Saduseo, ug sa pagtintal kaniya, nanagpangayo nga iyang pakitaan sila ug usa ka ilhanan gikan sa langit.
1ФАРИСИЁН ва саддуқиён омаданд ва Ӯро озмуда, хоҳиш карданд, ки аломати осмонӣ ба онҳо нишон диҳад.
2Apan siya mitubag ug nag-ingon kanila: Kong hapon na moingon kamo, Moayo ang panahon: kay ang langit mapula.
2Дар ҷавоби онҳо гуфт: «Шомгоҳон шумо мегӯед: "Ҳаво хуб хоҳад шуд, чунки осмон сурх аст";
3Ug sa buntag: Mobagyo karon, kay ang langit mapula ug may dag-um. Mahibalo kamo mag-ila sa kalainan sa dagway sa langit, apan dili kamo makaila sa mga ilhanan sa mga panahon.
3«Бомдодон мегӯед: "Имрӯз ҳаво бад ҳоҳад шуд, чунки осмой арғувонӣ ва гирифта мебошад". Эй риёкорон! Қиёфаи осмонро фарқ карда метавонеду аломоти замонҳоро наметавонед?
4Usa ka kaliwatan nga dautan ug mananapaw nagapangita ug usa ka ilhanan, ug dili kini pagahatagan sa ilhanan, kondili sa ilhanan ni Jonas. Ug siya mibiya kanila ug milakaw.
4«Насли шарир ва зинокор аломате металабад, ва ба вай чуз аломати Юнуси набӣ дода нахоҳад шуд». Ва онҳоро тарк карда, равона шуд.
5Ug sa miabut ang iyang mga tinon-an sa pikas sa lanaw, nanghikalimut sila sa pagdala sa tinapay.
5Ва чун шогирдон ба соҳили дигар убур карданд, нон гирифтанро фаромӯш карда буданд.
6Ug si Jesus miingon kanila: Tan-awa ninyo ug maglikay kamo sa mga levadura sa mga Fariseo ug sa mga Saduceo.
6Исо ба онҳо гуфт: «Бохабар бошед, аз хамиртуруши фарисиён ва саддуқиён ҳазар кунед».
7Ug sila nanagtolotimbang sa ilang kaugalingon nga nagaingon: Kini tungod kay wala kita magdala sa tinapay.
7Онҳо дар дили худ андешида мегуфтанд: «Ин аз он сабаб аст, ки нон нагирифтаем».
8Ug si Jesus, sa hingbaloan niya kini, nag-ingon kanila: Nganong nagtolotimbang kamo sa inyong kaugalingon, mga tawo nga diyutay sa pagtoo, tungod kay wala kamo magdala sa tinapay?
8Исо инро дарьёфта, ба онҳо гуфт: «Эй сустимонҳо, чаро дар дили худ андеша мекунед, ки нон нагирифтаед?
9Wala pa ba kamo makasabut, ni mahanumdum sa lima ka tinapay along sa lima ka libo ka mga tawo, ug pila ka bukag ang nahipos ninyo?
9Юё ҳанӯз намефаҳмед ва дар хотир надоред он панҷ нон ва панҷ ҳазор нафар ва чанд сабадро, ки пур карда бардоштед?
10Bisan sa pito ka tinapay along sa upat ka libo, ug pila ka bukag ang nahipos ninyo?
10«Ва он ҳафт нон ва чор ҳазор нафар ва чанд сабадро, ки пур карда бардоштед?
11Naunsa nga wala kamo makasabut nga dili tungod sa tinapay ang akong pagsulti kaninyo? Apan likayan ninyo ang levadura sa mga Fariseo ug sa mga Saduceo.
11«Чаро намефаҳмед, ки на дар бораи нон ба шумо гуфтам, ки аз хамиртуруши фарисиён ва саддуқиён ҳазар кунед?»
12Unya nakasabut sila nga siya wala mag-ingon nga likayan nila ang levadura sa tinapay, kondili ang pagtolon-an sa mga Fariseo ug Saduceo.
12Он гоҳ фаҳмиданд, ки Ӯ ба онҳо амр фармудааст на аз хамиртуруши нон, балки аз таълими фарисиён ва саддуқиён ҳазар кунанд.
13Ug sa miadto si Jesus sa gingsakpan sa Cesarea ni Felipe, nangutana siya sa iyang mga tinon-an sa pag-ingon: Sumala sa mga pulong sa mga tawo, kinsa man kono ang Anak sa tawo?
13Вақте ки Исо ба муэофоти Қайсарияи Филиппус омад, аз шогирдони Худ пурсид: «Мардум Маро, ки Писари Одам ҳастам, кӣ мегӯянд?»
14Ug sila nanag-ingon: Ang uban nag-ingon, Si Juan nga Bautista; ang uban, si Elias; ug ang uban, si Jeremias, kun usa sa mga manalagna.
14Гуфтанд: «Баъзе мегӯянд, ки Яҳьёи Таъмиддиҳандаӣ, баъзе мегӯянд, ки Ильёсӣ, ва баъзе мегӯянд, ки Ирмиёй ё яке аз пайғамбаронӣ».
15Siya nagaingon kanila: Apan kamo, unsa man ang pulong ninyo kong kinsa ako?
15Ӯ ба онҳо гуфт: «Шумо Маро кӣ мегӯед?»
16Ug sa mitubag si Simon Pedro, miingon: Ikaw mao ang Cristo, ang Anak sa Dios nga buhi.
16Шимъӯни Петрус ҷавоб дода гуфт: «Ту Масеҳ, Писари Худои Ҳай ҳастӣ».
17Ug mitubag si Jesus ug miingon kaniya: Bulahan ikaw, Simon, anak ni Jonas, kay wala igapahayag kana kanimo sa unod ug sa dugo, kondili sa akong Amahan nga atua sa langit.
17Ва Исо дар ҷавоби вай гуфт: «Хушо ту, эй Шимъӯн писари Юнус, чунки башар инро ба ту зоҳир накардааст, балки Падари Ман, ки дар осмон аст.
18Ug ako nagaingon usab kanimo, nga ikaw mao si Pedro ug sa ibabaw niining bato pagatukoron ko ang akong Iglesia, ug ang mga ganghaan sa Hades dili makadaug kaniya.
18«Ва Ман ба ту мегӯям: ту Петрус ҳастн, ва бар ин сахра Ман калисои Худро бико мекунам, ва дарвозаҳои дӯзах бар он голиб нахоҳад шуд;
19Ug kanimo akong igahatag ang mga yawi sa gingharian sa langit; ug ang imong pagagapuson sa yuta, pagagapuson sa langit; ug ang imong pagahubaran sa yuta, pagahubaran sa langit.
19«Ва калидҳои Малакути Осмонро ба ту месупорам, ва он чи ту бар замин бибандӣ, дар осмон баста хоҳад шуд; ва он чи бар замин кушоӣ, дар осмон кушода хоҳад шуд».
20Unya nanugon sa iyang mga tinon-an nga dili sila magsugilon bisan kang kinsa, nga siya mao ang Cristo.
20Он гоҳ ба шогирдони Худ таъин кард, ки ба ҳеҷ кас нагӯянд, ки Ӯ Исои Масеҳ аст.
21Sukad niadtong panahona, misugod si Jesus sa pagpahayag sa iyang mga tinon-an, nga kinahanglan nga moadto siya sa Jerusalem, ug mag-antus ug daghang mga butang gikan sa mga anciano, ug sa mga punoan sa mga sacerdote, ug sa mga escriba, ug pagapatyon siya, ug mabanhaw sa ikatolo ka adlaw.
21Аз ҳамон вақт Исо ба фаҳмондан ба шогирдони Худ оғоз намуд, ки Ӯ бояд ба Ерусалим равад ва аз дасти пирон, саркоҳинон ва китобдонон бисьёр азоб кашад, ва кушта шавад, ва пас аз се рӯз эҳьё шавад.
22Sa gidala siya ni Pedro, ug gisugdan siya sa pagbadlong, nga nagaingon: Ginoo, ipahilayo kana kanimo; kana dili gayud mahitabo kanimo.
22Ва Петрус Ӯро ба як сӯ бурда, ба эътироз кардан шурӯъ намуд: «Ҳошо Туро, эй Худованд! Ин ба Ту ҳаргиз руй нахоҳад дод!»
23Apan siya milingi ug miingon kang Pedro: Pahawa ka sa akong atubangan, satanas! usa ikaw ka kapangdolan alang kanako, kay wala ka makapanghunahuna sa mga butang nga iya sa Dios, kondili sa mga butang nga ila sa mga tawo.
23Аммо Ӯ баргашта ба Петрус гуфт: «Эй шайтон, аз Маи дур шав! Ту васвасакоре барои Ман ҳастӣ, зеро ту на дар бораи амру наҳйи Худо, балки аз чизҳои инсонӣ андеша мекунӣ».
24Unya si Jesus nag-ingon sa iyang mga tinon-an: Kong kinsa ang buot magsunod kanako, magdumili sa iyang kaugalingon, ug magpas-an sa iyang cruz, ug sumunod kanako.
24Он гоҳ Исо ба шогирдони Худ гуфт: «Агар касе хоҳад аз ақиби Ман биёяд. бояд хештанро инкор карда ва салиби худро бардошта, Маро пайравй намояд;
25Kay bisan kinsa nga buot magluwas sa iyang kinabuhi, mawala kini kaniya; ug bisan kinsa nga mawad-an sa iyang kinabuhi tungod kanako, hikaplagan niya.
25«Зеро ҳар кӣ ҷони худро раҳонидан хоҳад, онро барбод медиҳад; ва ҳар кӣ ҷони худро дар роҳи Ман барбод диҳад, онро пайдо мекунад;
26Kay unsa ang kapuslanan sa usa ka tawo, kong makaangkon siya sa tibook kalibutan, ug mapilde kaniya ang iyang kalag kun unsa ba ang igahatag sa usa ka tawo nga baylo sa iyang kalag?
26«Ба одам чӣ фоида дорад, ки агар вай тамоми дуньёро ба даст оварад ва ба ҷони худ зиён расонад? Ё ки одалшзод ба ивази ҷони худ чӣ фидияе медиҳад?
27Kay ang Anak sa tawo moanhi sa himaya sa iyang Amahan, kauban sa iyang mga manolonda, ug unya magatumbas sa tagsatagsa sumala sa iyang binuhatan.
27«Зеро ки Писари Одам дар ҷалоли Падари Худ бо фариштагони Худ хоҳад омад, ва он вакт ба ҳар кас мувофиқи аъмолаш подош хоҳад дод.
28Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo, adunay uban sa mga ania dinhi, nga dili gayud makatilaw sa kamatayon, hangtud nga makita nila ang Anak sa tawo nga moanhi sa iyang gingharian.
28«Ба ростӣ ба шумо мегӯям: аз истодагон дар ин ҷо баъзе ҳастанд, ки то Писари Одамро, ки дар Малакути Худ меояд, набинанд, зоиқаи маргро нахоҳанд чашид».