¹Ug nakita ko ang usa ka kusgan nga manolonda nga nanaug gikan sa langit, nga sinul-oban sa usa ka panganod, ug may balangaw sa iyang ulo, ug ang iyang nawong ingon sa adlaw, ug ang iyang mga tiil ingon sa mga haligi nga kalayo.

¹ВА фариштаи қавии дигаре дидам, ки аз осмон нузул мекард, ва бо абре фаро гирифта шуда буд, рангинкамоне бар сараш буд ва рухсораш монанди офтоб ва пойҳояш мисли сутунҳои оташин;

²Ug may usa ka basahon nga diyutay nga binuklad diha sa iyang kamot; ug gitunob niya ang iyang tiil nga too sa dagat, ug ang tiil nga wala didto sa yuta.

²Дар дасташ китоби кушодае буд. Ва пои росташро бар баҳр гузошт, ва пои чапашро бар замин,

³Ug misinggit siya sa dakung tingog, ingon sa leon nga nagangulob. Ug sa nakasinggit siya ang mga tingog sa pito ka mga dalugdug nanagsulti.

³Ва бо овози баланд нидо кард, чунон ки шер наъра мекашад; ва ҳангоме ки вай нидо кард, ҳафт раъд бо садоҳои ҳуд сухан гуфтанд.

⁴Ug sa nakasulti ang mga tingog sa pito ka mga dalugdug, buot ko unta nga sulaton, ug akong hingdunggan ang usa ka tingog sa langit, nga nagaingon kanako: Tagoan mo ang mga butang nga gisulti sa pito ta mga dalugdug, ug dili mo isulat.

⁴Ва ҳангоме ки ҳафт раъд бо садоҳои худ сухан гуфтанд, мехостам бинависам; Лекин овозе аз осмон шунидам, ки ба ман мегӯяд: «Он чи ҳафт раъд гуфтанд, мӯҳр зан ва инро нанавис».

⁵Ug ang manolonda nga nakita ko, nga nagatindog sa dagat ug sa yuta, mibakyaw siya sa iyang kamot nga too sa langit.

⁵Ва он фаришта, ки ӯро дидам бар баҳр ва бар замин истода буд, дасташро сӯи осмон бардошт,

⁶Ug nanumpa tungod kaniya nga nabuhi sa mga katuigan nga walay katapusan, nga nagbuhat sa langit ug sa mga butang nga ania niini, ug sa yuta ug sa mga butang nga ania niini, ug sa dagat ug sa mga butang nga ania niini, aron dili na malangan ang panahon;

⁶Ва ба Ӯ, - ки то абад Зинда аст, ва осмон ва ҳар чиро, ки дар он аст, ва замин ва ҳар чиро, ки дар он аст, ва баҳр ва ҳар чиро, ки дар он аст, офаридааст, - қасам ёд кард, ки дигар вақт нахоҳад буд,

⁷Apan sa mga adlaw sa tingog sa ikapito ka manolonda, sa diha nga siya buot magbudyong, unya ang tinago sa Dios matuman na, sumala sa mga maayong balita nga gimantala niya sa iyang mga ulipon nga mga manalagna.

⁷Балки дар айеме ки садои фариштаи ҳафтум барояд, яъне вақге ки вай карнай навозад, сирри Худо анҷом ҳоҳад ёфт, чунон ки Ӯ ба бандагони Худ - анбиё башорат додааст.

⁸Ug ang tingog nga akong nadungog gikan sa langit, nagapakigsulti pag-usab kanako, ug nagaingon: Umadto ka, ug kuhaa ang basahon nga diyutay, nga binuklad sa kamot sa manolonda nga nagatindog sa dagat ug sa yuta.

⁸Ва овозе ки аз осмон шунидам, боз ба ман сухан ронда, гуфт: «Бирав ва китоби кушодаро аз дасти фариштае ки бар баҳр ва бар замин истодааст, бигир».

⁹Ug miadto ako sa manolonda, nga nagaingon kaniya nga ihatag niya kanako ang basahon nga diyutay. Ug miingon siya kanako: Dawata kini, ug kan-a kini; ug pagapapaiton niya ang imong tiyan; apan sa imong baba magamatam-is kini ingon sa dugos.

⁹Ва назди фаришта рафта, бавайгуфтам: «Китобро ба ман деҳ». Гуфт: «Онро бигир ва бихӯр; он дар шикамат талх ҳоҳад шуд, аммо дар даҳонат мисли асал ширин ҳоҳад буд».

¹⁰Ug gidawat ko ang basahon nga diyutay gikan sa kamot sa manolonda, ug gikaon ko kini; ug kini mitam-is sa akong baba ingon sa dugos; ug sa nakaon ko kini, gipaitan ang akong tiyan.

¹⁰Ва китобро аз дасти фаришта гирифта, ҳӯрдам; ва он дар даҳонам мисли асал ширин буд; лекин вақте ки онро ҳӯрдам, шикамам талҳ шуд.

¹¹Ug sila miingon kanako: Kinahanglan nga managna ka pag-usab ngadto sa daghan nga katawohan, ug kanasuran, ug mga sinultihan, ug mga hari.

¹¹Ва ба ман гуфт: «Ту боз дар бораи қавмҳо, ва қабилаҳо, ва забонҳо, ва подшоҳони бисьёр бояд нубувват кунӣ».