¹Karon, ang pagtoo mao ang katinoan sa mga butang nga ginapaabut, ang kasayuran mahitungod sa mga butang nga dili makita.

¹Ngayon, ang pananampalataya ay siyang kapanatagan sa mga bagay na hinihintay, ang katunayan ng mga bagay na hindi nakikita.

²Kay sa gahum niini ang mga anciano may pagpamatuod nga gidala kanila.

²Sapagka't sa pamamagitan nito ang mga matanda ay sinaksihan.

³Tungod sa pagtoo hingsabtan nato nga nabuhat ang mga kalibutan tungod sa pulong sa Dios, sa paagi nga ang mga butang nga makita wala pagbuhata sa mga butang nga nagapakita.

³Sa pananampalataya ay natatalastas natin na ang sanglibutan ay natatag sa pamamagitan ng salita ng Dios, ano pa't ang nakikita ay hindi ginawa sa mga bagay na nakikita.

⁴Tungod sa pagtoo si Abel naghalad sa Dios ug usa ka halad nga labing maayo kay sa kang Cain, nga pinaagi niini, siya may pagpamatuod nga gidala kaniya nga siya matarung, ang Dios nagapamatuod mahitungod sa iyang mga gasa, ug pinaagi niini, siya bisan patay apan nagasulti.

⁴Sa pananampalataya si Abel ay naghandog sa Dios ng lalong mabuting hain kay sa kay Cain, sa pamamagitan nito'y sinaksihan sa kaniyang siya'y matuwid, na nagpapatotoo ang Dios tungkol sa kaniyang mga kaloob: at sa pamamagitan nito patay na siya ay nagsasalita pa.

⁵Tungod sa pagtoo si Enoc gilalin aron dili siya makakita sa kamatayon, ug wala siya hikit-i kay gilalin man siya sa Dios; kay siya may pagpamatuod nga gihimo mahitungod kaniya nga sa wala pa siya paglalina nakapahimuot siya sa Dios;

⁵Sa pananampalataya si Enoc ay inilipat upang huwag niyang makita ang kamatayan; at hindi siya nasumpungan, sapagka't siya'y inilipat ng Dios: sapagka't bago siya inilipat ay pinatotohanan sa kaniyang siya'y naging kalugodlugod sa Dios:

⁶Ug gawas sa pagtoo dili gayud mahimo ang pagpahimuot kaniya, kay ang moduol sa Dios kinahanglan gayud motoo nga mao siya, ug nga siya mao ang magbabalus sa mga nagapangita kaniya.

⁶At kung walang pananampalataya ay hindi maaaring maging kalugodlugod sa kaniya; sapagka't ang lumalapit sa Dios ay dapat sumampalatayang may Dios, at siya ang tagapagbigay ganti sa mga sa kaniya'y nagsisihanap.

⁷Tungod sa pagtoo si Noe, sa gipasidan-an sa Dios mahitungod sa mga butang nga wala pa makita, milihok nga may kahadlok nga diosnon, nag-andam ug arca sa pagluwas sa iyang panimalay; nga tungod niini gihukman niya sa silot ang kalibutan, ug nahimong manununod sa pagkamatarung nga sumala sa pagtoo.

⁷Sa pananampalataya si Noe, nang paunawaan ng Dios tungkol sa mga bagay na hindi pa nakikita, dala ng banal na takot, ay naghanda ng isang daong sa ikaliligtas ng kaniyang sangbahayan; na sa pamamagitan nito ay hinatulan niya ang sanglibutan, at naging tagapagmana ng katuwiran na ayon sa pananampalataya.

⁸Tungod sa pagtoo si Abraham, sa gitawag siya, misugot sa pag-adto sa dapit nga iyang pagadawaton ingon nga panulondon; ug milakaw siya nga wala mahibalo kong asa siya paingon.

⁸Sa pananampalataya si Abraham, nang tawagin, ay tumalima upang pumaroon sa isang dakong kaniyang tatanggaping mana; at siya'y yumaon na di nalalaman kung saan siya paroroon.

⁹Tungod sa pagtoo nahimo siya nga dumuloong sa yuta sa saad, ingon nga sa yuta nga dili iyang kaugalingon, nga nagapuyo sa mga balongbalong, uban kang Isaac ug kang Jacob, ang mga manununod uban kaniya sa mao gihapon nga saad.

⁹Sa pananampalataya siya'y naging manglalakbay sa lupang pangako, na gaya sa hindi niya sariling lupa, at tumahan sa mga tolda na kasama si Isaac at si Jacob, na mga tagapagmana ng isang pangako na kasama niya:

¹⁰Kay nagpaabut siya sa lungsod nga may mga patukoranan, kang kansang magtutukod ug magbubuhat mao ang Dios.

¹⁰Sapagka't inaasahan niya ang bayang may mga kinasasaligan, na ang nagtayo at gumawa ay ang Dios.

¹¹Tungod sa pagtoo bisan si Sara sa iyang kaugalingon nakadawat sa gahum sa pagpanamkon sa diha nga minglapas na ang panuigon, sanglit iyang giisip nga matinumanon kadtong nagsaad.

¹¹Sa pananampalataya si Sara rin ay tumanggap ng lakas upang ipaglihi ang binhi, nang lipas na ang kaniyang gulang, palibhasa'y inari niyang tapat ang nangako:

¹²Tungod niana, may nagpakatawo nga gikan sa usa, ug kini daw patay na, ang usa ka gidaghanon nga daw ang mga bitoon sa langit, ug ingon sa balas nga anaa sa baybayon, nga dili maisip.

¹²Kaya naman sumibol sa isa, sa kaniya na tila patay na, ang kasing dami ng mga bituin sa langit sa karamihan, at di mabilang na gaya ng mga buhanging nasa tabi ng dagat.

¹³Kini ngatanan nangamatay sumala sa pagtoo, nga wala makadawat sa mga saad, apan nakakita kanila ug nakapanghimamat kanila gikan sa halayo, ug sa tapus makasugid nga sila mga dumuloong ug mga lumalangyaw dinhi sa yuta.

¹³Ayon sa pananampalataya ay nangamatay ang lahat ng mga ito, na hindi kinamtan ang mga pangako, nguni't kanilang nangakita na natanaw mula sa malayo, at kanilang ipinahayag na sila'y pawang taga ibang bayan at manglalakbay sa ibabaw ng lupa.

¹⁴Kay ang mga nagapamulong niining mga butanga nagapahayag nga sila nagapangita ug yuta nga ilang kaugalingon.

¹⁴Sapagka't ang mga nagsisipagsabi ng mga gayong bagay ay nagpapakilalang hinahanap nila ang lupaing kanilang sarili.

¹⁵Ug kong tinuod gayud nga sila may pagtagad sa yuta nga ilang gibiyaan, may higayon unta sila sa pagbalik.

¹⁵At katotohanang kung kanilang naalaala yaong lupaing kanilang pinanggalingan, ay nagkaroon sana sila ng mabuting pagkakataon upang bumalik.

¹⁶Apan karon nagatinguha sila ug usa ka labing maayo nga yuta, nga mao ang langitnon; tungod niana, ang Dios wala magakaulaw tungod kanila, nga siya paganganlan ilang Dios, kay nakaandam siya alang kanila ug usa ka ciudad.

¹⁶Nguni't ngayon ay nagnanasa sila ng lalong magaling na lupain, sa makatuwid baga'y ang sa langit: kaya hindi sila ikinahihiya ng Dios na tawaging Dios nila; sapagka't kaniyang ipinaghanda sila ng isang bayan.

¹⁷Tungod sa pagtoo si Abraham, sa gisulayan siya, naghalad kang Isaac; sa pagkamatuod, ang nakadawat nga malipayon sa mga saad nagahalad sa iyang anak nga bugtong;

¹⁷Sa pananampalataya, nang subukin si Abraham, ay inihandog si Isaac: oo, siyang tumanggap na may galak ng mga pangako ay siyang naghandog sa kaniyang bugtong na anak;

¹⁸Bisan siya nga tungod kaniya ginaingon: Diha kang Isaac paganganlan ang imong kaliwat;

¹⁸Sa makatuwid baga'y yaong pinagsabihan, Kay Isaac ay tatawagin ang iyong binhi:

¹⁹Nga nagaisip nga gamhanan ang Dios sa pagpabanhaw bisan gikan sa mga minatay; nga gikan didto siya sa usa ka dagway, iya usab nga gidawat.

¹⁹Na inisip na maging sa gitna ng mga patay ay maaaring buhayin siyang maguli ng Dios; mula diyan din naman ay muli siyang tinanggap sa isang halimbawa.

²⁰Tungod sa pagtoo si Isaac nagpanalangin kang Jacob ug kang Esau, bisan mahitungod sa mga butang nga umalabut.

²⁰Sa pananampalataya'y binasbasan ni Isaac si Jacob at si Esau, tungkol sa mga bagay na darating.

²¹Tungod sa pagtoo si Jacob, sa diha nga himalatyon na, nagpanalangin sa tagsatagsa sa mga anak ni Jose; ug nagsimba, nga nagaakbo sa tumoy sa iyang sungkod,

²¹Sa pananampalataya, si Jacob ng mamatay na ay binasbasan niya ang bawa't isa sa mga anak ni Jose; at sumambang nakatangan sa puno ng kaniyang tungkod.

²²Tungod sa pagtoo si Jose, sa haduol na ang iyang kamatayon, nagpahinumdum mahitungod sa paggikan sa mga anak ni Israel; ug naghatag ug sugo mahitungod sa iyang mga bukog.

²²Sa pananampalataya, nang malapit nang mamatay si Jose, ay binanggit niya ang pagalis sa Egipto ng mga anak ni Israel; at nagutos tungkol sa kaniyang mga buto.

²³Tungod sa pagtoo si Moises, sa iyang pagkatawo, gitagoan sa iyang mga ginikanan sulod sa totolo ka bulan, kay nakita nila nga siya maoy usa ka matahum nga bata, ug sila wala mahadlok sa sugo sa hari.

²³Sa pananampalataya, nang ipanganak si Moises, ay itinagong tatlong buwan ng kaniyang mga magulang, sapagka't kanilang nakitang maganda ang bata; at hindi sila natakot sa utos ng hari.

²⁴Tungod sa pagtoo si Moises, sa diha nga daku na siya, wala mosugot nga paganganlan nga anak sa anak nga babaye ni Faraon;

²⁴Sa pananampalataya, nang lumaki na si Moises, ay tumangging siya'y tawaging anak ng anak na babae ni Faraon;

²⁵Kondili nagpalabi hinoon sa pagpakig-ambit sa kagul-anan uban sa mga tawo sa Dios, kay sa pagpahimulos sa mga kalipayan sa sala sulod sa usa ka panahon;

²⁵Na pinili pa ang siya'y tampalasanin na kasama ng bayan ng Dios, kay sa magtamo ng nagsisikupas na kaligayahan sa pagkakasala;

²⁶Nga nag-isip nga ang pagkatalamayon ni Cristo labi pang dakung bahandi kay sa mga bahandi sa Egipto; kay nagpaabut siya sa balus sa katumbasan.

²⁶Na inaring malaking kayamanan ang kadustaan ni Cristo, kay sa mga kayamanan ng Egipto: sapagka't ang kaniyang tinititigan ay ang gantingpalang kabayaran.

²⁷Tungod sa pagtoo mibiya siya sa Egipto, sa walay kahadlok sa kaligutgut sa hari, kay nagpadayon siya nga daw nakakita sa dili makita.

²⁷Sa pananampalataya'y iniwan niya ang Egipto, na hindi natakot sa poot ng hari: sapagka't nagtitiyagang tulad sa nakakita niyaong di nakikita.

²⁸Tungod sa pagtoo gitukod niya ang pasko, ug ang pagpanablig sa dugo, aron ang maglalaglag sa mga panganay dili makatandog kanila.

²⁸Sa pananampalataya'y itinatag niya ang paskua, at ang pagwiwisik ng dugo, upang ang manglilipol sa mga panganay ay huwag silang lipulin.

²⁹Tungod sa pagtoo milatas sila sa dagat nga Mapula nga daw sa mamala nga yuta, nga sa gisulayan sa mga taga-Egipto ang paglatas, nangalumos sila.

²⁹Sa pananampalataya'y nagsipagdaan sila sa gitna ng Dagat na Mapula na gaya ng sa lupang tuyo: na nang subuking gawin ito ng mga taga Egipto ay pawang nangalunod.

³⁰Tungod sa pagtoo nangapukan ang mga kuta sa Jerico sa human nila paglibuti kini sulod sa pito ka adlaw.

³⁰Sa pananampalataya'y nangalagpak ang mga kuta ng Jerico, pagkatapos na makubkob na pitong araw.

³¹Tungod sa pagtoo si Rahab nga bigaon wala malaglag uban niadtong mga masukihon, sa midawat siya sa mga maniniid nga may pakigdait.

³¹Sa pananampalataya'y hindi napahamak na kasama ng mga manunuway, ang patutot na si Rahab, na tumanggap na payapa sa mga tiktik.

³²Ug unsa pay akong igapamulong? Kay pagakulangon ako sa panahon kong magahisgut pa ako mahitungod kang Gideon, kang Barac, kang Samson, kang Jepte; mahitungod kang David ug kang Samuel, ug sa mga manalagna:

³²At ano pa ang aking sasabihin? sapagka't kukulangin ako ng panahon kung sasaysayin ko ang tungkol kay Gideon, kay Barac, kay Samson, kay Jefte; tungkol kay David, at kay Samuel at sa mga propeta:

³³Nga tungod sa pagtoo nanagpakadaug sa mga gingharian, nanagbuhat sa pagkamatarung, nagpakabaton ug mga saad, nakagtak-up sa mga baba sa mga leon.

³³Na ang mga ito, sa pamamagitan ng pananampalataya'y nagsilupig ng mga kaharian, nagsigawa ng katuwiran, nangagtamo ng mga pangako, nangagtikom ng mga bibig ng mga leon,

³⁴Nagpalong sa gahum sa kalayo, nakalikay sa sulab sa espada, gikan sa kaluyahon nangahimong malig-on, nangabaskug sa gubat, nakapakalagiw sa mga kasundalohan sa mga kaaway.

³⁴Nagsipatay ng bisa ng apoy, nangakatanan sa talim ng tabak, nagsilakas sa kahinaan, naging mga makapangyarihan sa pakikipagbaka, nangagpaurong ng mga hukbong taga ibang lupa.

³⁵Mga babaye nanagdawat sa ilang mga minatay pinaagi sa pagkabanhaw: ug ang uban ginasakit nga wala modawat sa ilang kagawasan, aron lamang mahiagum sila sa usa ka labing maayo nga pagkabanhaw.

³⁵Tinanggap ng mga babae ang kanilang mga patay sa pamamagitan ng pagkabuhay na maguli: at ang iba'y nangamatay sa hampas, na hindi tinanggap ang kanilang katubusan; upang kamtin nila ang lalong mabuting pagkabuhay na maguli:

³⁶Ug ang uban may mga pagsulay pinaagi sa mga pagbiaybiay ug mga hampak, oo, ug labaw pa niini, sa mga gapus ug pagkabinilanggo.

³⁶At ang iba'y nangagkaroon ng pagsubok sa pagkalibak at pagkahampas, oo, bukod dito'y sa mga tanikala at bilangguan naman:

³⁷Gibato sila, gipanaggabas sila, gipanagtintal, gipamatay sa espada, nagasuroysuroy sila nga nagasaput sa mga panit sa carnero ug sa mga panit sa kanding; sanglit mga nahutdan mga gisakit, mga gipasipalahan,

³⁷Sila'y pinagbabato, pinaglagari, pinagtutukso, pinagpapatay sa tabak: sila'y nagsilakad na paroo't parito na may balat ng mga tupa't kambing: na mga salat, nangapipighati, tinatampalasan;

³⁸(Kanila ang kalibutan dili takus), nanghisalaag sa mga kamingawan ug kabukiran ug mga langub, ug sa mga lungib sa yuta.

³⁸(Na sa mga yaon ay hindi karapatdapat ang sanglibutan), na nangaliligaw sa mga ilang at sa mga kabundukan at sa mga yungib, at sa mga lungga ng lupa.

³⁹Ug kining tanan, sa nabatonan nila ang pagpamatuod kanila tungod sa ilang pagtoo, wala makadawat sa saad,

³⁹At ang lahat ng mga ito, nang sila'y mapatotohanan na dahil sa kanilang pananampalataya, ay hindi kinamtan ang pangako,

⁴⁰Sanglit ang Dios nakagtagana na ug labing maayong butang mahitungod kanato, nga gawas kanato dili sila pagahingpiton.

⁴⁰Na ipinaghanda ng Dios ng lalong mabuting bagay tungkol sa atin, upang sila'y huwag maging sakdal ng bukod sa atin.