1Busa, mangahadlok kita, kay tingali unya, sanglit may saad nga gibilin sa pagpasulod sa iyang kapahulayan, may bisan kinsa kaninyo nga daw dili makakab-ut niini.
1Mangatakot nga tayo, yamang may iniwang pangako ng pagpasok sa kaniyang kapahingahan, baka sakaling sinoman sa inyo ay maging tulad sa di nakaabot niyaon.
2Kay sa pagkamatuod ginawali usab kanato ang Maayong Balita ingon usab kanila; apan ang pulong nga hingdunggan wala nila pagpusli, tungod kay wala pag-ubani sa pagtoo niadtong mga nanagpakadungog;
2Sapagka't tunay na tayo'y pinangaralan ng mabubuting balita, gaya rin naman nila: nguni't hindi nila pinakinabangan ang salitang napakinggan, dahil sa walang kalakip na pananampalataya ang nangakarinig.
3Kay kita nga mingtoo makasulod niadto nga kapahulayan, bisan ingon sa gisulti niya: Sumala sa akong ginapanumpa tungod sa akong kaligutgut, dili sila makasulod sa akong kapahulayan, bisan pa ang mga buhat nangahuman sukad sa pagtukod sa kalibutan.
3Sapagka't tayong nagsisipanampalataya ay nagsisipasok sa kapahingahang yaon; gaya ng sinabi niya, Gaya ng aking isinumpa sa aking kagalitan, Sila'y hindi magsisipasok sa aking kapahingahan: bagama't ang mga gawa ay nangatapos mula nang itatag ang sanglibutan.
4Kay siya nag-ingon sa laing bahin mahitungod sa ikapito ka adlaw, sa ingon niini: Ug ang Dios mipahulay sa tanan niyang mga bulohaton sa ikapito ka adlaw.
4Sapagka't sa isang dako ay sinabi niya ang ganito tungkol sa ikapitong araw, At nagpahinga nang ikapitong araw ang Dios sa lahat ng kaniyang mga gawa;
5Ug niining bahina usab: dili sila magsulod sa akong kapahulayan.
5At sa dakong ito ay muling sinabi, Sila'y hindi magsisipasok sa aking kapahingahan.
6Busa, sanglit matuod man gihapon nga may pipila nga kinahanglan mosulod didto, ug sila nga ginawalihan sa Maayong Balita kanhi wala makahimo sa pagsulod tungod sa pagkamasukihon,
6Kaya't yamang may natitira pang ibang dapat magsipasok doon, at ang mga pinangaralan nang una ng mabubuting balita ay hindi nangapasok dahil sa pagsuway,
7Nagatudlo siya pag-usab ug usa ka adlaw, Karong-adlawa, nagaingon pinaagi kang David, sa human sa hataas nga panahon (bisan ingon sa gisulti niya kaniadto) Karong-adlawa kong makadungog kamo sa iyang tingog, dili ninyo pagpatig-ahon ang inyong mga kasingkasing.
7Ay muling nagtangi siya ng isang araw, Ngayon pagkatapos ng ilang panahon na sinabi sa mga awit ni David (ayon sa sinabi na ng una), Ngayon kung marinig ninyo ang kaniyang tinig, Huwag ninyong papagmatigasin ang inyong mga puso.
8Kay kong si Josue mihatag pa kanila ug kapahulayan, wala unta siya magsulti mahitungod sa laing adlaw.
8Sapagka't kung ibinigay sa kanila ni Josue ang kapahingahan, ay hindi na sana niya sasalitain pagkatapos ang ibang araw.
9Busa nagapabilin pa ang kapahulayan nga sa adlaw nga igpapahulay alang sa katawohan sa Dios.
9May natitira pa ngang isang pamamahingang sabbath, ukol sa bayan ng Dios.
10Kay siya nga nakasulod sa iyang kapahulayan, nakapahulay usab siya sa iyang kaugalingon gikan sa iyang mga buhat, sumala sa gihimo sa Dios gikan sa iyang mga buhat.
10Sapagka't ang pumasok sa kaniyang kapahingahan ay nagpahinga naman sa kaniyang mga gawa, gaya ng Dios sa kaniyang mga gawa.
11Busa maninguha kita sa pagsulod niana nga kapahulayan, aron walay bisan kinsa nga tawo mahulog sa mao usab nga panig-ingnan sa pagkamasukihon.
11Magsipagsikap nga tayo ng pagpasok sa kapahingahang yaon, upang huwag marapa ang sinoman ayon sa gayong halimbawa ng pagsuway.
12Kay ang pulong sa Dios buhi ug maabtik, ug labi pang mahait kay sa bisan unsa nga espada nga duha ing sulab, ug nagadulot hangtud sa pagkabahin sa kalag ug sa espiritu, sa mga lutahan ug sa mga utok sa bukog, malagmit sa pag-ila sa mga hunahuna ug sa mga tuyo sa kasingkasing.
12Sapagka't ang salita ng Dios ay buhay, at mabisa, at matalas kay sa alin mang tabak na may dalawang talim, at bumabaon hanggang sa paghihiwalay ng kaluluwa at espiritu, ng mga kasukasuan at ng utak, at madaling kumilala ng mga pagiisip at mga haka ng puso.
13Ug walay binuhat nga dili madayag sa iyang atubangan; kondili ang tanang mga butang mga hubo ug binuksan sa atubangan sa mga mata niadtong atong pagahatagan ug cuenta.
13At walang anomang nilalang na hindi nahahayag sa kaniyang paningin: nguni't ang lahat ng mga bagay ay hubad at hayag sa harapan ng mga mata niyaong ating pagsusulitan.
14Busa sa nabatonan ta ang usa ka labawng sacerdote nga nakalatas sa kalangitan, si Jesus, ang Anak sa Dios, managlig-on kita sa atong pagsugid.
14Yaman ngang tayo'y mayroong isang lubhang dakilang saserdote, na pumasok sa kalangitan, si Jesus na Anak ng Dios, ay ingatan nating matibay ang ating pagkakilala.
15Kay kita waiay labawng sacerdote nga dili arang matandog sa pagbati sa atong mga kaluyahon; kondili usa nga gitintal sa tanang mga paagi sama kanato, apan walay sala.
15Sapagka't tayo'y walang isang dakilang saserdote na hindi maaaring mahabag sa ating kahinaan, kundi isa na tinukso sa lahat ng mga paraan gaya rin naman natin gayon ma'y walang kasalanan.
16Busa, manuol kita nga may pagpangahas ngadto sa trono sa gracia, aron kita makadawat sa kalooy, ug makakaplag sa gracia nga makatabang kanato sa takna sa pagkinahanglan.
16Magsilapit nga tayong may pagkakatiwala sa luklukan ng biyaya, upang tayo'y magsipagtamo ng awa, at mangakasumpong ng biyaya upang tumulong sa atin sa panahon ng pangangailangan.