¹Karon, bisan ang nahauna nga tugon may mga tulomanon usab sa diosnong pag-alagad, ug may iyang dapit nga balaan, dapit nga balaan niini nga kalibutan.

¹Ngayon, ang unang tipan din ay nagkaroon ng mga palatuntunan ng pagsamba sa Dios, at ng kaniyang santuario, ang santuario ng sanglibutang ito.

²Kay may usa ka tabernaculo nga giandam, ang nahauna, diin didto ang tangkawan, ug ang lamesa, ug ang mga tinapay nga gibutang sa atubangan sa Dios, nga ginganlan dapit nga Balaan.

²Sapagka't inihanda ang isang tabernakulo, ang una, na kinaroroonan ng kandelero, at ng dulang, at ng mga tinapay na handog; na siyang tinatawag na Dakong Banal.

³Ug sunod sa ikaduha ka tabil, ang tabernaculo nga ginganlan Balaan sa mga balaan;

³At sa likod ng ikalawang tabing ay ang tabernakulo na tinatawag na Dakong Kabanalbanalan;

⁴Nga may usa ka incensario nga bulawanon, ug ang arca sa tugon nga nahal-upan paglibut sa bulawan, diin didto ang usa ka tibud nga bulawan nga gisudlan sa mana, ug ang kang Aaron nga sungkod nga nanalingsing, ug ang mga papan sa tugon.

⁴Na may isang gintong dambana ng kamangyan at kaban ng tipan, at ang paligid ay nakakalupkupan ng ginto, na siyang kinaroroonan ng sisidlang-ginto na may lamang mana, at tungkod ni Aaron na namulaklak, at mga tapyas na bato ng tipan;

⁵Ug sa ibabaw niini ang mga querubin sa himaya nga nagalandong sa halaran sa pagpasig-uli; nga mahatungod mining mga butanga dili kita karon makahisgot sa tinagsatagsa.

⁵At sa ibabaw nito ay ang mga querubin ng kaluwalhatian na nangagsisililim sa luklukan ng awa; na ang mga bagay na ito ay hindi natin mapaguusapan ngayon ng isa isa.

⁶Karon sa naandam sa ingon kining mga butanga, ang mga sacerdote manulod kanunay sa nahauna nga tabernaculo, sa pagtuman sa mga bulohaton sa mga pag-alagad.

⁶At sa ganitong pagkahanda ng mga bagay na ito, sa unang tabernakulo ay palaging nagsisipasok ang mga saserdote, na tinutupad ang mga katungkulan;

⁷Apan ngadto sa ikaduha ang labawng sacerdote lamang, sa makausa ra sa usa ka tuig, dili sa walay dugo nga gihalad niya alang sa iyang kaugalingon, ug alang sa mga kasaypanan sa katawohan:

⁷Datapuwa't sa ikalawa ay pumapasok na nagiisa ang dakilang saserdote, minsan sa isang taon, na hindi walang dalang dugo, na inihahandog na patungkol sa kaniyang sarili, at sa mga kamalian ng bayan:

⁸Ang Espiritu Santo niini nagapaila nga ang dalan ngadto sa dapit nga balaan wala pa ipadayag, samtang nagatindog pa ang nahauna nga tabernaculo;

⁸Na ipinakikilala ng Espiritu Santo, na hindi pa naihahayag ang pagpasok sa dakong banal samantalang natatayo pa ang unang tabernakulo;

⁹Nga maoy usa ka dagway alang niining panahona karon; nga sumala niadto gihalad ang mga gasa ug mga halad, nga mahitungod sa kaisipan, dili makahingpit sa magsisimba,

⁹Na yao'y isang talinghaga ng panahong kasalukuyan; ayon dito ay inihahandog ang mga kaloob at ang mga hain, tungkol sa budhi, na hindi magpapasakdal sa sumasamba,

¹⁰Sanglit (uban sa mga kalan-on ug mga ilimnon ug mga nagkalainlaing mga paghugas) mga tulomanon nga lawasnon nga ginapatuman hangtud sa panahon sa pagpabag-o.

¹⁰Palibhasa'y palatuntunan lamang na ukol sa laman, na iniatang hanggang sa panahon ng pagbabago (gaya ng mga pagkain, at mga inumin at sarisaring paglilinis).

¹¹Apan si Cristo nga miabut nga usa ka labawng sacerdote sa mga maayong butang nga palaabuton, pinaagi sa labing daku ug labing hingpit nga tabernaculo, nga dili binuhat sa mga kamot, nga kong sayron, dili niining pagkabuhata,

¹¹Nguni't pagdating ni Cristo na dakilang saserdote ng mabubuting bagay na darating, sa pamamagitan ng lalong malaki at lalong sakdal na tabernakulo, na hindi gawa ng mga kamay, sa makatuwid baga'y hindi sa paglalang na ito,

¹²Dili usab pinaagi sa dugo sa mga kanding ni sa mga nating vaca, kondili pinaagi sa iyang kaugalingong dugo, misulod sa makausa nga sa gihapon ngadto sa dapit nga balaan, sa nakab-ut niya ang walay-katapusan nga pagtubos.

¹²At hindi rin naman sa pamamagitan ng dugo ng mga kambing at ng mga bulong baka, kundi sa pamamagitan ng kaniyang sariling dugo, ay pumasok na minsan magpakailan man sa dakong banal, na kinamtan ang walang hanggang katubusan.

¹³Kay kong ang dugo sa mga kanding ug mga vaca nga toro, ug ang mga abo sa usa ka dumalaga nga vaca nga gisablig kanila nga mga nahugaw, nagapabalaan ngadto sa pagkahinlo sa unod:

¹³Sapagka't kung ang dugo ng mga kambing at ng mga baka, at ang abo ng dumalagang baka na ibinubudbod sa mga nadungisan, ay makapagiging banal sa ikalilinis ng laman:

¹⁴Dili ba labaw pa gayud ang dugo ni Cristo, nga pinaagi sa Espiritu nga walay katapusan naghalad sa iyang kaugalingon nga walay buling ngadto sa Dios, magahinlo sa inyong kaisipan gikan sa patay nga mga buhat aron sa pag-alagad sa Dios nga buhi?

¹⁴Gaano pa kaya ang dugo ni Cristo, na sa pamamagitan ng Espiritu na walang hanggan ay inihandog ang kaniyang sarili na walang dungis sa Dios, ay maglilinis ng inyong budhi sa mga gawang patay upang magsipaglingkod sa Dios na buhay?

¹⁵Ug tungod niining hinungdan siya mao ang Manlalaban sa usa ka bag-ong tugon, sa nahitabo ang kamatayon alang sa pagtubos sa mga paglapas nga nahisakup sa nahauna nga tugon, ang mga gitawag makadawat sa saad sa panulondon nga walay katapusan.

¹⁵At dahil dito'y siya ang tagapamagitan ng isang bagong tipan, upang sa pamamagitan ng isang kamatayan na ukol sa ikatutubos ng mga pagsalangsang na nasa ilalim ng unang tipan, ang mga tinawag ay magsitanggap ng pangako na manang walang hanggan.

¹⁶Kay kong hain ang tugon, didto kinahanglan mahitabo ang kamatayon sa nagahimo niini.

¹⁶Sapagka't kung saan mayroong tipan doo'y kinakailangan ang kamatayan ng gumawa niyaon.

¹⁷Kay ang tugon tungod sa kamatayon mapalig-on: kay kini dili magapulos samtang ang nagabuhat niini buhi pa.

¹⁷Sapagka't ang isang tipan ay may kabuluhan kung mamatay ang gumawa: sa ibang paraa'y walang anomang kabuluhan samantalang nabubuhay ang gumawa.

¹⁸Tungod niana, bisan pa ang nahauna nga tugon wala ikapahanungod nga walay dugo.

¹⁸Kaya't ang una mang tipan ay hindi itinalaga ng walang dugo.

¹⁹Kay sa gikamantala na ni Moises ang tagsatagsa ka sugo ngadto sa katawohan sumala sa Kasugoan, mikuha siya sa dugo sa mga nating vaca, ug sa mga kanding, uban ang tubig ug balhibo nga mapula ug hisopo, ug gisablig sa basahon ug sa katawohan usab,

¹⁹Sapagka't nang salitain ni Moises ang bawa't utos sa buong bayan ayon sa kautusan, ay kumuha siya ng dugo ng mga bulong baka at ng mga kambing, na may tubig at balahibong mapula ng tupa at isopo, at winisikan ang aklat at gayon din ang buong bayan,

²⁰Nga nagaingon: Kini mao ang dugo sa tugon nga gisugo sa Dios nganha kaninyo.

²⁰Na sinasabi, Ito ang dugo ng tipan na iniutos ng Dios tungkol sa inyo.

²¹Labut pa usab gisabligan niya ug dugo ang tabernaculo, ug ingon man ang mga ginamiton sa ministerio.

²¹Gayon din ang tabernakulo at ang lahat ng mga kasangkapan sa pangangasiwa ay pinagwiwisikan niya ng dugo sa gayon ding paraan.

²²Ug sumala sa Kasugoan, makaingon ako, daw ang tanang mga butang ginahinloan sa dugo, ug gawas sa pag-ula sa dugo walay pagpasaylo.

²²At ayon sa kautusan, ay halos masasabi kong lahat ng mga bagay ay nililinis ng dugo, at maliban na sa pagkabuhos ng dugo ay walang kapatawaran.

²³Busa, kinahanglan nga ang mga hulad sa mga butang sa kalangitan pagahinloan niini; apan ang mga butang langitnon sa ilang kaugalingon pagahinloan uban sa mga labi pang maayo nga halad kay niini.

²³Kinakailangan nga na ang mga anyo ng mga bagay sa sangkalangitan ay linisin ng mga ito; nguni't ang mga bagay ring ito sa sangkalangitan ay linisin ng lalong mabubuting handog kay sa rito.

²⁴Kay si Cristo wala mosulod sa dapit nga balaan nga binuhat sa kamot, ingon sa sumbanan sa matuod; kondili ngadto sa langit gayud, sa pagpangatubang karon tungod kanato sa atubangan sa Dios;

²⁴Sapagka't hindi pumasok si Cristo sa dakong banal na ginawa ng mga kamay, na kahalintulad lamang ng tunay; kundi sa talagang langit, upang humarap ngayon sa harapan ng Dios dahil sa atin:

²⁵Ug dili kay siya maghalad pa sa iyang kaugalingon sa makadaghan, sama sa labawng sacerdote nga nagasulod sa dapit nga balaan sa tuig-tuig uban sa dugo nga dili iyang kaugalingon;

²⁵At siya'y hindi rin naman kailangang ihandog na madalas pa ang kaniyang sarili, na gaya ng dakilang saserdote na pumapasok sa dakong banal taon-taon na may dalang dugo na hindi niya sarili;

²⁶Kay kong mao kini, kinahanglan siya mag-antus kanunay sukad sa pagkatukod sa kalibutan: apan karon sa nakausa nga sa katapusan sa mga katuigan siya ginapadayag sa pagwagtang sa sala pinaagi sa paghalad sa iyang kaugalingon.

²⁶Sa ibang paraan ay kailangan na siya'y magbatang madalas mula nang itatag ang sanglibutan: datapuwa't ngayon ay minsan siya'y nahayag sa katapusan ng mga panahon upang alisin ang kasalanan sa pamamagitan ng pagkahandog ng kaniyang sarili.

²⁷Ug ingon nga kini ginatudlo alang sa mga tawo ang pagkamatay sa makausa, ug sa tapus niini ang paghukom;

²⁷At kung paanong itinakda sa mga tao ang mamatay na minsan, at pagkatapos nito ay ang paghuhukom;

²⁸Mao man usab si Cristo, sa gihalad na sa nakausa aron sa pagdala sa mga sala sa daghan, mopakita sa ikaduha, gawas sa sala, kanila nga nagapaabut kaniya, ngadto sa kaluwasan.

²⁸Ay gayon din naman si Cristo, na inihandog na minsan upang dalhin ang mga kasalanan ng marami, sa ikalawa'y pakikita na hiwalay sa kasalanan, sa ikaliligtas ng mga nagsisipaghintay sa kaniya.