1Gisulti ni Jesus kining mga butanga, ug sa miyahat siya sa iyang mga mata sa langit, miingon: Amahan miabut na ang takna, himayaa ang imong Anak aron ang imong anak magahimaya kanimo.
1Ang mga bagay na ito ay sinalita ni Jesus; at sa pagtingala ng kaniyang mga mata sa langit, ay sinabi niya, Ama, dumating na ang oras; luwalhatiin mo ang iyong Anak, upang ikaw ay luwalhatiin ng Anak:
2Maingon nga gihatagan mo siya ug pagbulot-an sa tanan nga unod, aron nga sa tanan nga imong gitugyan kaniya magahatag siya sa kinabuhi nga walay katapusan.
2Gaya ng ibinigay mo sa kaniya ang kapamahalaan sa lahat ng laman, upang bigyan niya ng buhay na walang hanggan ang lahat ng ibinigay mo sa kaniya.
3Ug mao kini ang kinabuhi nga walay katapusan, nga sila makaila unta kanimo, ang usa lamang ka Dios nga matuod, ug kaniya nga imong gisugo nga mao si Jesucristo.
3At ito ang buhay na walang hanggan, na ikaw ay makilala nila na iisang Dios na tunay, at siyang iyong sinugo, sa makatuwid baga'y si Jesucristo.
4Ako naghimaya kanimo sa yuta, sanglit natuman ko na ang buhat nga imong gitugyan kanako nga pagabuhaton.
4Niluwalhati kita sa lupa, pagkaganap ko ng gawa na ipinagawa mo sa akin.
5Ug karon, Amahan, himayaa ako uban gayud kanimo sa himaya nga akong gibatonan uban kanimo sa wala pa ang kalibutan.
5At ngayon, Ama, luwalhatiin mo ako sa iyo rin ng kaluwalhatiang aking tinamo sa iyo bago ang sanglibutan ay naging gayon.
6Gipaila ko ang imong ngalan sa mga tawo nga imong gihatag kanako gikan sa kalibutan. Mga imo man sila, ug imong gitugyan sila kanako, ug sila nagbantay sa imong pulong.
6Ipinahayag ko ang iyong pangalan sa mga tao na ibinigay mo sa akin mula sa sanglibutan: sila'y iyo, at sila'y ibinigay mo sa akin; at tinupad nila ang iyong salita.
7Karon nakaila sila nga ang tanan nga mga butang nga imong gihatag kanako, nagagikan kanimo.
7Ngayon ay nangakilala nila na ang lahat ng mga bagay na sa akin ay ibinigay mo ay mula sa iyo:
8Kay ang mga pulong nga imong gihatag kanako, akong gihatag kanila; ug ilang gidawat kini, ug nahibalo, sa pagkamatuod, nga ako naggikan kanimo, ug sila mitoo nga ikaw nagsugo kanako.
8Sapagka't ang mga salitang sa akin ay ibinigay mo ay ibinigay ko sa kanila; at kanilang tinanggap, at nangakilala nilang tunay na nagbuhat ako sa iyo, at nagsipaniwalang ikaw ang nagsugo sa akin.
9Ako nagaampo alang kanila; ako wala mag-ampo alang sa kalibutan, kondili alang sa mga gitugyan mo kanako, kay mga imo man sila.
9Idinadalangin ko sila: hindi ang sanglibutan ang idinadalangin ko, kundi yaong mga sa akin ay ibinigay mo; sapagka't sila'y iyo:
10Ug ang tanan nga mga butang nga ako, imo man; ug ang mga imo, ako; ug ako ginahimaya diha kanila.
10At ang lahat ng mga bagay ay iyo, at ang mga iyo ay akin: at ako'y lumuluwalhati sa kanila.
11Ug ako wala na sa kalibutan, ug kini sila ania sa kalibutan, ug ako moanha kanimo. Amahan nga balaan, batoni sila sa imong ngalan, ang mga gitugyan mo kanako, aron managhiusa sila sama kanato.
11At wala na ako sa sanglibutan, at ang mga ito ay nasa sanglibutan, at ako'y paririyan sa iyo. Amang Banal, ingatan mo sila sa iyong pangalan yaong mga ibinigay mo sa akin, upang sila'y maging isa, na gaya naman natin.
12Samtang ako diha pa kanila, gibatonan ko sila sa imong ngalan nga imong gihatag kanako; ug gibantayan ko sila, ug walay usa kanila nga nawala, gawas ang anak sa pagkawala, aron matuman ang Kasulatan.
12Samantalang ako'y sumasa kanila, ay iningatan ko sila sa iyong pangalan yaong mga ibinigay mo sa akin: at sila'y binantayan ko, at isa man sa kanila'y walang napahamak, kundi ang anak ng kapahamakan; upang matupad ang kasulatan.
13Apan karon mianhi ako kanimo, ug kining mga butanga akong gisulti sa kalibutan, aron sila makabaton sa akong kalipay nga mahingpit diha kanila.
13Nguni't ngayon ay napaririyan ako sa iyo; at sinasalita ko ang mga bagay na ito sa sanglibutan, upang sila'y mangagtamo ng aking kagalakang ganap sa kanila rin.
14Ako nang gihatag kanila ang imong pulong, ug ang kalibutan nagdumot kanila, kay sila dili iya sa kalibutan, maingon nga ako dili iya sa kalibutan.
14Ibinigay ko sa kanila ang iyong salita: at kinapootan sila ng sanglibutan, sapagka't hindi sila taga sanglibutan, gaya ko naman na hindi taga sanglibutan.
15Ako dili magaampo nga kuhaon mo sila sa kalibutan, kondili nga imo silang panalipdan gikan niadtong dautan.
15Hindi ko idinadalangin na alisin mo sila sa sanglibutan, kundi ingatan mo sila mula sa masama.
16Sila dili iya sa kalibutan, maingon nga ako dili iya sa kalibutan.
16Hindi sila taga sanglibutan, na gaya ko naman na hindi taga sanglibutan.
17Balaanon mo sila sa kamatuoran, ang imong pulong mao ang kamatuoran.
17Pakabanalin mo sila sa katotohanan: ang salita mo'y katotohanan.
18Ingon nga imo akong gisugo sa kalibutan, ingon usab gisugo ko sila sa kalibutan.
18Kung paanong ako'y iyong sinugo sa sanglibutan, sila'y gayon ding sinusugo ko sa sanglibutan.
19Ug tungod kanila ako nagabalaan sa akong kaugalingon, aron sila sa ilang kaugalingon pagabalaanon usab sa kamatuoran.
19At dahil sa kanila'y pinabanal ko ang aking sarili, upang sila naman ay mangagpakabanal sa katotohanan.
20Ako nagaampo dili alang lamang kanila, kondili alang usab sa mga mingtoo kanako tungod sa ilang pulong.
20Hindi lamang sila ang idinadalangin ko, kundi sila rin naman na mga nagsisisampalataya sa akin sa pamamagitan ng kanilang salita;
21Aron silang tanan managhiusa, ingon nga ikaw, Amahan, ania kanako, ug ako anaa kanimo; nga sila usab managhiusa kanato; aron ang kalibutan motoo nga ikaw nagsugo kanako.
21Upang silang lahat ay maging isa; na gaya mo, Ama, sa akin, at ako'y sa iyo, na sila nama'y suma atin: upang ang sanglibutan ay sumampalataya na ako'y sinugo mo.
22Ug ang himaya nga imong gihatag kanako, akong gihatag kanila, aron sila mahimong usa, maingon nga kita usa lamang.
22At ang kaluwalhatiang sa aki'y ibinigay mo ay ibinigay ko sa kanila; upang sila'y maging isa, na gaya naman natin na iisa;
23Ako ania kanila, ug ikaw ania kanako, aron sila mahingpit nga usa; aron ang kalibutan moila nga ikaw nagsugo kanako, ug nahigugma kanila maingon nga ikaw nahigugma kanako.
23Ako'y sa kanila, at ikaw ay sa akin, upang sila'y malubos sa pagkakaisa; upang makilala ng sanglibutan na ikaw ang sa akin ay nagsugo, at sila'y iyong inibig, na gaya ko na inibig mo.
24Amahan, buot ko nga kadto usab nga mga gitugyan mo kanako mahiuban kanako kong asa ako, aron sila makakita sa akong himaya nga imong gihatag kanako; kay ikaw nahigugma kanako sa wala pa matukod ang kalibutan.
24Ama, yaong mga ibinigay mo sa akin ay ibig ko kung saan ako naroroon, sila naman ay dumoong kasama ko, upang makita nila ang kaluwalhatian ko, na ibinigay mo sa akin: sapagka't ako'y iyong inibig bago natatag ang sanglibutan.
25Oh, Amahan nga matarung, ang kalibutan wala makaila kanimo, apan ako nakaila kanimo, ug kini sila nakaila nga ikaw nagsugo kanako.
25Oh Amang banal, hindi ka nakikilala ng sanglibutan, nguni't nakikilala kita; at nakikilala ng mga ito na ikaw ang nagsugo sa akin;
26Ug akong gipaila kanila ang imong ngalan, ug igapaila ko pa, aron ang gugma nga imong gihigugma kanako mahiadto kanila, ug ako ania kanila.
26At ipinakilala ko sa kanila ang iyong pangalan, at ipakikilala ko; upang ang pagibig na sa akin ay iniibig mo ay mapasa kanila, at ako'y sa kanila.