¹Ug siya miingon kanila: Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo, adunay uban sa mga ania dinhi, nga dili makatilaw sa kamatayon, hangtud nga makita nila ang gingharian sa Dios nga moanhi nga may gahum.

¹At sinabi niya sa kanila, Katotohanang sinasabi ko sa inyo, May ilan sa nangakatayong ito, na hindi matitikman sa anomang paraan ang kamatayan, hanggang sa makita nila ang kaharian ng Dios na dumarating na may kapangyarihan.

²Ug sa human ang unom ka adlaw gikuha ni Jesus uban kaniya si Pedro, ug si Jacobo, ug si Juan, ug iyang gidala sila paglain sa usa ka bukid nga hataas, ug nabalhin ang iyang dagway sa atubangan nila.

²At pagkaraan ng anim na araw, ay isinama ni Jesus si Pedro, at si Santiago, at si Juan, at sila'y dinalang bukod sa isang mataas na bundok: at siya'y nagbagong-anyo sa harap nila;

³Ug ang iyang mga bisti misilaw, mga maputi kaayo, sama sa nieve, nga walay manlalaba sa yuta nga arang makapaputi.

³At ang kaniyang mga damit ay nangagningning, na nagsiputing maigi, na ano pa't sinomang magpapaputi sa lupa ay hindi makapagpapaputi ng gayon.

⁴Ug didto napakita kanila si Elias kauban ni Moises: ug nakigsulti sila kang Jesus.

⁴At doo'y napakita sa kanila si Elias na kasama si Moises: at sila'y nakikipagusap kay Jesus.

⁵Ug mitubag si Pedro ug miingon kang Jesus: Magtutudlo, maayo nga magpabilin kita dinhi; ug magbuhat kita ug tolo ka payag: usa alang kanimo, ug usa alang kang Moises, ug usa alang kang Elias.

⁵At sumagot si Pedro at sinabi kay Jesus, Rabi, mabuti sa atin ang tayo'y dumito: at magsigawa kami ng tatlong tabernakulo; isa ang sa iyo, at isa ang kay Moises, at isa ang kay Elias.

⁶Kay wala siya manghibalo unsay iyang igatubag; kay may daku silang kahadlok.

⁶Sapagka't hindi niya nalalaman kung ano ang isasagot; sapagka't sila'y lubhang nangatakot.

⁷Ug miabut ang usa ka panganod, nga milandong kanila; ug migula ang usa ka tingog sa panganod, nga nag-ingon: Kini mao ang akong Anak nga hinigugma, kaniya magpatalinghug kamo.

⁷At dumating ang isang alapaap na sa kanila'y lumilim: at may isang tinig na nanggaling sa alapaap, Ito ang sinisinta kong Anak; siya ang inyong pakinggan.

⁸Ug sa kalit, sa nagtan-aw sila sa libut nila, wala na silay nakitang tawo kondili si Jesus na lamang uban kanila.

⁸At karakaraka'y sa biglang paglingap nila sa palibotlibot, ay wala silang nakitang sinoman, kundi si Jesus lamang na kasama nila.

⁹Ug sa nagalugsong sila gikan sa bukid, siya nagtugon kanila nga dili nila isugilon kang bisan kinsa ang ilang nakita, gawas unya kong mabanhaw na gikan sa mga minatay ang Anak sa tawo.

⁹At habang nagsisibaba sila sa bundok, ay ipinagbilin niya sa kanila na sa kanino man ay huwag nilang sabihin ang kanilang nakita, maliban na pagka ang Anak ng tao ay magbangong maguli sa mga patay.

¹⁰Ug ilang gitipigan ang giingon kanila, nga nagpangutan-anay sila sa usa ug usa kong unsa ang pagkabanhaw gikan sa mga minatay.

¹⁰At kanilang iningatan ang pananalitang ito, na nangagtatanungan sila-sila kung ano ang kahulugan ng pagbabangong maguli sa mga patay.

¹¹Ug nangutana sila kaniya, sa pag-ingon: Ngano nga ang mga escriba naga-ingon, nga si Elias kinahanglan moanhi pag-una?

¹¹At tinanong nila siya, na sinasabi, Bakit sinasabi ng mga eskriba na kinakailangang pumarito muna si Elias?

¹²Ug siya miingon kanila: Si Elias, sa pagkamatuod, moanhi pag-una ug magapahauli sa tanang mga butang; ug unsa ang nahisulat mahitungod sa Anak sa tawo nga siya magaantus ug daghang mga butang, ug igasalikway?

¹²At sinabi niya sa kanila, Katotohanang si Elias ay pariritong mauna, at isasauli sa dati ang lahat ng mga bagay: at paanong nasusulat ang tungkol sa Anak ng tao, na siya'y maghihirap ng maraming bagay at pawalang halaga?

¹³Apan ako nagaingon kaninyo nga si Elias nahianhi na, ug gibuhat usab kaniya ang tanan nga buot nilang pagabuhaton, sumala sa nahasulat nahatungod kaniya.

¹³Datapuwa't sinasabi ko sa inyo, na naparito na si Elias, at ginawa din naman nila sa kaniya ang anomang kanilang inibig, ayon sa nasusulat tungkol sa kaniya.

¹⁴Ug sa miduol siya sa mga tinon-an, hingkit-an nila ang usa ka dakung panon sa katawohan libut kanila, ug ang mga escriba nga nagpakiglalis kanila.

¹⁴At pagdating nila sa mga alagad, ay nakita nilang nasa kanilang palibotlibot ang lubhang maraming mga tao, at ang mga eskriba ay nangakikipagtalo sa kanila.

¹⁵Ug gilayon, ang tibook panon sa katawohan, sa pagkakita kaniya, nanghibulong ug daku, ug sa nanagpanalagan ngadto kaniya, nanagyukbo kaniya.

¹⁵At pagdaka'y ang buong karamihan, pagkakita nila sa kaniya, ay nangagtakang mainam, at tinakbo siya na siya'y binati.

¹⁶Ug siya nangutana sa mga escriba: Unsa ba ang inyong ginapakiglantugi kanila?

¹⁶At tinanong niya sila, Ano ang ipinakikipagtalo ninyo sa kanila?

¹⁷Ug mitubag ang usa sa panon sa katawohan: Magtutudlo, gidala ko dinhi kanimo ang akong anak nga adunay espiritu nga amang.

¹⁷At isa sa karamihan ay sumagot sa kaniya, Guro, dinala ko sa iyo ang aking anak na lalake na may isang espiritung pipi;

¹⁸Ug sa bisan asa niya madala, iyang ginalubag siya, ug nagabula siya, ug nagakagut ang iyang mga ngipon, ug naganiwang siya; ug nagsulti ako sa imong mga tinon-an nga ilang hinginlan kini, apan wala sila makahimo.

¹⁸At saan man siya alihan nito, ay ibinubuwal siya: at nagbububula ang kaniyang bibig, at nagngangalit ang mga ngipin, at untiunting natutuyo: at sinabi ko sa iyong mga alagad na siya'y palabasin; at hindi nila magawa.

¹⁹Ug siya mitubag kaniya ug miingon: Oh, kaliwatan nga walay pagtoo! Hangtud anus-a magapuyo ako uban kaninyo? Hangtud anus-a pagaantuson ko kamo? Dad-a ninyo siya dinhi kanako.

¹⁹At sumagot siya sa kanila at nagsabi, Oh lahing walang pananampalataya, hanggang kailan makikisama ako sa inyo? hanggang kailan titiisin ko kayo? dalhin ninyo siya rito sa akin.

²⁰Ug siya ilang gidala kaniya. Ug sa iyang pagkakita kaniya, gilayon gipakurog siya sa hilabihan gayud sa espiritu, ug napukan siya sa yuta, ug nagalit-ad nga nagabula ang baba.

²⁰At dinala nila siya sa kaniya: at pagkakita niya sa kaniya, ay pagdaka'y pinapangatal siyang lubha ng espiritu; at siya'y nalugmok sa lupa, at nagpagulonggulong na bumubula ang kaniyang bibig.

²¹Ug si Jesus nangutana sa iyang amahan: Anus-a pa mahatabo kini kaniya? Ug siya miingon: Sukad sa bata pa.

²¹At tinanong niya ang kaniyang ama, Kailan pang panahon nangyayari sa kaniya ito? At sinabi niya, Mula sa pagkabata.

²²Ug sa nakadaghan kini magtukmod kaniya sa kalayo ug sa tubig sa paglaglag kaniya, apan kong ikaw makahimo bisan unsa, kaloy-i kami ug tabangi kami.

²²At madalas na siya'y inihahagis sa apoy at sa tubig, upang siya'y patayin: datapuwa't kung mayroon kang magagawang anomang bagay, ay maawa ka sa amin, at tulungan mo kami.

²³Ug si Jesus miingon kaniya: Kong ikaw makahimo sa pagtoo. Sa nagatoo, ang tanang mga butang mahimo.

²³At sinabi sa kaniya ni Jesus, Kung kaya mo! Ang lahat ng mga bagay ay may pangyayari sa kaniya na nananampalataya.

²⁴Ug dihadiha misinggit ang amahan sa bata nga nagaingon: Mitoo ako; tabangi ang akong pagkakulang sa pagtoo.

²⁴Pagdaka'y sumigaw ang ama ng bata, at sinabi, Nananampalataya ako; tulungan mo ang kakulangan ko ng pananampalataya.

²⁵Ug sa pagkakita ni Jesus, nga ang panon sa katawohan mingdugok kaniya, gibadlong niya ang espiritu nga mahugaw, nga nagaingon kaniya: Espiritu nga amang ug bungol, ako nagasugo kanimo: Gumola ka kaniya, ug dili ka na magsulod kaniya.

²⁵At nang makita ni Jesus na dumaragsang tumatakbo ang karamihan, ay pinagwikaan niya ang karumaldumal na espiritu, na sinasabi sa kaniya, Ikaw bingi at piping espiritu, iniuutos ko sa iyo na lumabas ka sa kaniya, at huwag ka nang pumasok na muli sa kaniya.

²⁶Ug sa tapus makatuaw ug makapakurog kaniya pag-ayo, migula ang espiritu; ug ang bata nahimong ingon sa minatay sa pagkaagi nga daghan ang nanag-ingon: Patay na siya.

²⁶At nang makapagsisisigaw, at nang siya'y mapangatal na mainam, ay lumabas siya: at ang bata'y naging anyong patay; ano pa't marami ang nagsabi, Siya'y patay.

²⁷Apan gikuptan siya ni Jesus sa kamot ug gipabangon, ug mitindog siya.

²⁷Datapuwa't hinawakan siya ni Jesus sa kamay, at siya'y ibinangon; at siya'y nagtindig.

²⁸Ug sa nakasulod siya sa usa ka balay, ang iyang mga tinon-an nanag-pangutana kaniya sa tago: Tungod sa unsa nga wala kami makahimo paghingilin kaniya?

²⁸At nang pumasok siya sa bahay, ay tinanong siya ng lihim ng kaniyang mga alagad, Paano ito na siya'y hindi namin napalabas?

²⁹Ug siya miingon kanila: Kining butanga mahimo, dili tungod sa bisan unsa kondili tungod sa pag-ampo ug pagpuasa.

²⁹At sinabi niya sa kanila, Ang ganito ay hindi mapalalabas ng anoman, maliban sa pamamagitan ng panalangin.

³⁰Ug nanggikan sila didto ug miagi sa Galilea, ug wala siya mobuot nga may bisan kinsa nga manghibalo.

³⁰At nagsialis sila roon, at nangagdaan sa Galilea; at ayaw siyang sinomang tao'y makaalam niyaon.

³¹Kay nagapanudlo siya sa iyang mga tinon-an ug nag-ingon kanila: Ang Anak sa tawo igatugyan sa mga kamot sa mga tawo, ug siya pagapatyon nila, ug sa mapatay na, tapus ang tolo ka adlaw mabanhaw siya.

³¹Sapagka't tinuruan niya ang kaniyang mga alagad, at sa kanila'y sinabi, Ibibigay ang Anak ng tao sa mga kamay ng mga tao, at siya'y papatayin nila; at pagkapatay sa kaniya, ay siyang magbabangong muli pagkaraan ng ikatlong araw.

³²Apan sila wala makasabut sa iyang ginaingon, ug nahadlok sa pagpangutana kaniya.

³²Nguni't hindi nila naunawa ang sabing ito, at nangatakot silang magsipagtanong sa kaniya.

³³Ug miabut sila sa Capernaum, ug sa didto na siya sa balay, siya nangutana kanila: Unsa ba ang inyong ginalalisan sa dalan?

³³At sila'y nagsidating sa Capernaum: at nang siya'y nasa bahay na ay tinanong niya sila, Ano ang pinagkakatuwiranan ninyo sa daan?

³⁴Apan sila nangahilum; kay nanag-lalisay ang usa ug usa kanila sa dalan mahatungod kong kinsa ang labing daku kanila.

³⁴Datapuwa't hindi sila nagsiimik: sapagka't sila-sila ay nangagtalo sa daan, kung sino ang pinakadakila.

³⁵Ug siya milingkod ug mitawag sa napulo ug duha ug miingon kanila: Kong kinsa ang buot mahauna, maulahi siya sa tanan, ug mag-aalagad siya sa tanan.

³⁵At siya'y naupo, at tinawag ang labingdalawa; at sa kanila'y sinabi niya, Kung sinoman ang ibig na maging una, ay siyang mahuhuli sa lahat, at lingkod ng lahat.

³⁶Ug mikuha siya ug usa ka bata ug iyang gipataliwala kini kanila, ug sa gikugos niya, miingon kanila:

³⁶At kinuha niya ang isang maliit na bata, at inilagay sa gitna nila: at siya'y kaniyang kinalong, na sa kanila'y sinabi niya,

³⁷Bisan kinsa nga magadawat sa usa niining mga bata sa akong ngalan, kanako nagadawat; ug bisan kinsa nga magadawat kanako, wala magadawat kanako kondili niadtong nagasugo kanako.

³⁷Ang sinomang tumanggap sa isa sa mga ganitong maliliit na bata sa aking pangalan, ay ako ang tinatanggap: at ang sinomang tumanggap sa akin, ay hindi ako ang tinatanggap, kundi yaong sa aki'y nagsugo.

³⁸Ug si Juan miingon kaniya: Magtutudlo, among hingkit-an ang usa nga nagahingilin sa mga yawa sa imong ngalan, ug gidid-an namo siya, kay wala man siya magasunod kanato.

³⁸Sinabi sa kaniya ni Juan, Guro, nakita namin ang isa na sa pangalan mo'y nagpapalabas ng mga demonio; at pinagbawalan namin siya, sapagka't hindi sumusunod sa atin.

³⁹Apan si Jesus miingon: Dili ninyo siya pagdid-an, kay walay tawo nga makahimo ug gamhanang buhat sa akong ngalan nga makaako sa pagsulti pagdali ug dautan batok kanako.

³⁹Datapuwa't sinabi ni Jesus, Huwag ninyong pagbawalan siya: sapagka't walang taong gumagawa ng makapangyarihang gawa sa pangalan ko, na pagdaka'y makapagsasalita ng masama tungkol sa akin.

⁴⁰Kay ang dili batok kanato, dapig siya kanato.

⁴⁰Sapagka't ang hindi laban sa atin ay sumasa atin.

⁴¹Kay bisan kinsa ang makapainum kaninyo ug usa ka copa nga tubig tungod sa akong ngalan, kay iya kamo ni Cristo, sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo nga dili gayud mawala ang iyang balus.

⁴¹Sapagka't ang sinomang magpainom sa inyo ng isang sarong tubig, dahil sa kayo'y kay Cristo, katotohanang sinasabi ko sa inyo, na hindi mawawala sa anomang paraan ang ganti sa kaniya.

⁴²Ug bisan kinsa nga magapapangdol sa usa niining mga gagmay nga nagasalig kanako, labi pang maayo kaniya nga pagahiktan siya sa liog ug usa ka galingang bato, ug itambong sa dagat.

⁴²At ang sinomang magbigay ng ikatitisod sa maliliit na ito na sumasampalataya sa akin, ay mabuti pa sa kaniya kung bitinan ang kaniyang leeg ng isang malaking gilingang bato, at siya'y ibulid sa dagat.

⁴³Ug kong ang imong kamot mao ang magapapangdol kanimo, putla; labi pang maayo kanimo nga mosulod ka nga pungkol sa kinabuhi, kay sa adunay duha ikaw ka kamot, nga moadto ka sa infierno, ngadto sa kalayo nga dili arang mapalong.

⁴³At kung ang kamay mo ay makapagpapatisod sa iyo, ay putulin mo: mabuti pa sa iyo ang pumasok sa buhay na pingkaw, kay sa may dalawang kamay kang mapasa impierno, sa apoy na hindi mapapatay.

⁴⁴Diin ang ulod nila walay pagkamatay, ug ang kalayo walay pagkapalong.

⁴⁴Na doo'y hindi namamatay ang kanilang uod, at hindi namamatay ang apoy.

⁴⁵Ug kong ang imong tiil mao ang magapapangdol kanimo, putla; labi pang maayo kanimo nga mosulod ka nga piang sa kinabuhi, kay sa adunay duha ikaw ka tiil nga igahulog ka sa infierno, ngadto sa kalayo nga walay pagkapalong.

⁴⁵At kung ang paa mo'y makapagpapatisod sa iyo, ay putulin mo: mabuti pa sa iyo ang pumasok kang pilay sa buhay kay sa may dalawang paa kang mabulid sa impierno.

⁴⁶Diin ang ulod nila walay pagkamatay, ug ang kalayo walay pagkapalong.

⁴⁶Na doo'y hindi namamatay ang kanilang uod, at hindi namamatay ang apoy.

⁴⁷Ug kong ang imong mata mao ang magapapangdol kanimo, luska; labi pang maayo kanimo nga mosulod ka sa gingharian sa Dios nga usa lamang ing mata, kay sa adunay duha ka mata nga igahulog ka sa infierno.

⁴⁷At kung ang mata mo'y makapagpapatisod sa iyo, ay dukitin mo: mabuti pa sa iyo ang pumasok sa kaharian ng Dios na may isang mata, kay sa may dalawang mata kang mabulid sa impierno;

⁴⁸Diin ang ulod nila walay pagkamatay, ug ang kalayo walay pagkapalong.

⁴⁸Na doo'y hindi namamatay ang kanilang uod, at hindi namamatay ang apoy.

⁴⁹Kay ang tagsatagsa pagaasinan sa kalayo, ug ang tagsatagsa ka halad pagaasinan sa asin.

⁴⁹Sapagka't bawa't isa'y aasnan sa pamamagitan ng apoy.

⁵⁰Ang asin maayo, apan kong ang asin mawad-an sa iyang kaparat, unsa pa may iasin? Magbaton kamo ug asin sa inyong kaugalingon, ug magpakigdait ang usa ug usa kaninyo.

⁵⁰Mabuti ang asin: datapuwa't kung tumabang ang asin, ay ano ang inyong ipagpapaalat? Taglayin ninyo sa inyong sarili ang asin, at kayo'y magkaroon ng kapayapaan sa isa't isa.