¹Niadtong panahona si Herodes nga tetrarca nakadungog sa kabantug ni Jesus.

¹Nang panahong yao'y narinig ni Herodes na tetrarka ang balita tungkol kay Jesus,

²Ug nag-ingon sa iyang mga sulogoon: Kini mao si Juan nga Bautista, siya nabanhaw gikan sa mga minatay, ug tungod niini kanang mga gamhanang katingalahan nabuhat niya.

²At sinabi sa kaniyang mga tagapaglingkod, Ito'y si Juan Bautista; siya'y muling nagbangon sa mga patay; kaya't ang mga kapangyarihang ito ay nagsisigawa sa kaniya.

³Tungod kay gipadakup ni Herodes si Juan, gipagapus niya ug gipasulod sa bilanggoan, tungod kang Herodias asawa ni Felipe nga iyang igsoon.

³Sapagka't hinuli ni Herodes si Juan, at siya'y iginapos, at inilagay sa bilangguan dahil kay Herodias, na asawa ni Felipe na kaniyang kapatid.

⁴Kay si Juan nag-ingon kaniya: Dili uyon sa balaod ang pagbaton mo kaniya.

⁴Sapagka't sinabi ni Juan sa kaniya, Hindi matuwid sa iyo na aariin mo siya.

⁵Ug buot niyang patyon siya, apan nahadlok si Herodes sa katawohan kay ilang gipakamanalagna si Juan.

⁵At nang ibig niyang ipapatay siya, ay natakot siya sa karamihan, sapagka't siya'y kanilang ibinibilang na propeta.

⁶Apan sa pag-abut sa adlaw nga natawohan ni Herodes, ang anak nga babaye ni Herodias misayaw sa taliwala sa mga dinapit ug nakapahimuot kang Herodes.

⁶Datapuwa't nang dumating ang araw na kapanganakan kay Herodes, ay sumayaw sa gitna ang anak na babae ni Herodias, at kinalugdan ni Herodes.

⁷Tungod niini nagsaad siya uban ang panumpa nga iyang igahatag kaniya bisan unsang butang nga iyang pagapangayoon.

⁷Dahil dito'y kaniyang ipinangakong may sumpa na sa kaniya'y ibibigay ang anomang hingin niya.

⁸Ug ang dalaga sa gisugyutan sa iyang inahan, nag-ingon: Ihatag mo dinhi kanako, sa usa ka pinggan, ang ulo ni Juan nga Bautista.

⁸At siya, na inudyukan ng kaniyang ina, ay nagsabi, Ibigay mo sa akin dito na nasa isang pinggan ang ulo ni Juan Bautista.

⁹Ug ang hari nagsubo, apan tungod sa iyang mga panumpa ug sa iyang mga kauban sa pagkaon, nagsugo nga ipahatag kini kaniya.

⁹At namanglaw ang hari; datapuwa't dahil sa kaniyang mga sumpa, at sa nangakaupong kasalo niya sa dulang, ay ipinagutos niyang ibigay na sa kaniya;

¹⁰Ug nagsugo siya ug gipapunggotan niya si Juan sulod sa bilanggoan.

¹⁰At nagutos siya at pinugutan ng ulo si Juan sa bilangguan.

¹¹Ug gidala ang iyang ulo sa usa ka pinggan, ug gihatag sa dalaga, ug iyang gidala kini ngadto sa iyang inahan.

¹¹At dinala ang kaniyang ulo na nasa isang pinggan, at ibinigay sa dalaga: at dinala nito sa kaniyang ina.

¹²Ug miabut ang mga tinon-an ni Juan, ug ilang gikuha ang iyang lawas ug gilubong, ug nangadto sila ug nagbalita kang Jesus.

¹²At ang kaniyang mga alagad ay nagsiparoon, at kanilang binuhat ang bangkay, at kanilang inilibing; at sila'y nagsialis at isinaysay kay Jesus.

¹³Ug sa nakabati niini si Jesus, mipahawa siya didto sakay sa usa ka sakayan, ngadto sa usa ka dapit nga kamingawan nga nahawa. Ug sa hing-dunggan kini sa mga tawo, sila mingsunod kaniya nga nagalakat gikan sa mga lungsod.

¹³Nang marinig nga ito ni Jesus, ay lumigpit sila mula roon, sa isang daong na nasa isang dakong ilang na bukod: at nang mabalitaan ito ng mga karamihan, ay nangaglakad sila na sumunod sa kaniya mula sa mga bayan.

¹⁴Ug sa nakakawas si Jesus, hingkit-an niya ang usa ka dakung panon sa katawohan, ug siya nalooy kanila, ug giayo niya ang ilang mga masakiton.

¹⁴At siya'y lumabas, at nakita ang isang malaking karamihan, at nahabag siya sa kanila, at pinagaling niya ang sa kanila'y mga may sakit.

¹⁵Ug sa miabut ang kahaponon, mingduol kaniya ang iyang mga tinon-an nga nagaingon: Ang dapit kamingawan, ug ang takna miagi na; papaulia ang mga panon sa katawohan aron mangadto sa mga gagmayng lungsod ug magpalit alang sa ilang kaugalingon ug makaon.

¹⁵At nang nagtatakipsilim na, ay nagsilapit sa kaniya ang kaniyang mga alagad, na nangagsasabi, Ilang ang dakong ito, at lampas na sa panahon; paalisin mo na ang mga karamihan, upang sila'y magsiparoon sa mga nayon, at sila'y mangakabili ng kanilang makakain.

¹⁶Apan si Jesus miingon kanila: Dili kinahanglan nga mamauli sila, hatagi ninyo sila sa makaon.

¹⁶Datapuwa't sinabi sa kanila ni Jesus, Hindi kailangang sila'y magsialis; bigyan ninyo sila ng makakain.

¹⁷Ug sila nagaingon kaniya: Dunay lima lamang ka tinapay ug duha ka isda.

¹⁷At sinasabi nila sa kaniya, Wala tayo rito kundi limang tinapay at dalawang isda.

¹⁸Ug siya miingon: Dad-a ninyo kana dinhi kanako.

¹⁸At sinabi niya, Dalhin ninyo rito sa akin.

¹⁹Ug nagsugo sa mga katawohan nga managlingkod sa ibabaw sa balili, ug gikuptan niya ang lima ka tinapay ug ang duha ka isda ug sa mihangad sa langit, nagpanalangin siya, ug sa gitipiktipik niya ang mga tinapay gihatag sa mga tinon-an, ug ang mga tinon-an naghatag niini sa mga katawohan.

¹⁹At ipinagutos niya sa mga karamihan na sila'y magsiupo sa damuhan; at kinuha niya ang limang tinapay at ang dalawang isda, at pagtingala sa langit, ay kaniyang pinagpala, at pinagputolputol at ibinigay ang mga tinapay sa mga alagad, at ibinigay naman ng mga alagad sa mga karamihan.

²⁰Ug nangaon ang tanan, ug nangabusog sila; ug gihipus nila ang mga tinipik nga nanghibilin nga may napulo ug duha ka bukag nga puno.

²⁰At nagsikain silang lahat, at nangabusog: at kanilang pinulot ang lumabis na pinagputolputol, na labingdalawang bakol na puno.

²¹Ug ang mga nanagpangaon may mga lima ka libo nga mga lalake, walay labut sa mga babaye ug mga bata.

²¹At ang mga nagsikain ay may limang libong lalake, bukod pa ang mga babae at ang mga bata.

²²Ug gilayon gipilit ni Jesus ang iyang mga tinon-an sa pagpasakay sa sakayan ug pagpauna kanila sa pikas nga baybayon samtang nagapapauli pa siya sa mga katawohan.

²²At pagdaka'y pinapagmadali niya ang kaniyang mga alagad na magsilulan sa daong, at magsiuna sa kaniya sa kabilang ibayo, hanggang pinayayaon niya ang mga karamihan.

²³Ug sa napapauli na niya ang katawohan, mitungas siya nga nag-inusara sa bukid aron sa pag-ampo. Ug sa miabut ang kagabhion nag-inusara na lamang siya didto.

²³At pagkatapos na mapayaon niya ang mga karamihan, ay umahon siyang bukod sa bundok upang manalangin: at nang gumabi na, ay siya'y nagiisa doon.

²⁴Apan ang sakayan didto na sa taliwala sa dagat nga ginalambalamba sa mga balud, kay ang hangin sungsungon man.

²⁴Datapuwa't ang daong ay nasa gitna na ng dagat, na hinahampas ng mga alon; sapagka't pasalungat sa hangin.

²⁵Ug sa ikaupat ka hugna sa gabii, si Jesus miadto kanila nga nagalakaw sa ibabaw sa dagat.

²⁵At sa ikaapat na pagpupuyat ng gabi ay naparoon siya sa kanila, na lumalakad sa ibabaw ng dagat.

²⁶Ug sa hingkit-an siya sa mga tinon-an nga nagalakaw sa ibabaw sa dagat, nangalisang sila nga nagaingon: Aniay usa ka abat; ug nanagtiyabaw sila sa kahadlok.

²⁶At nang makita siya ng mga alagad na lumalakad sa ibabaw ng dagat, ay nangagulumihanan sila, na nangagsasabi, Multo! at sila'y nagsisigaw dahil sa takot.

²⁷Apan dihadiha nagsulti kanila si Jesus nga nagaingon: Maglipay kamo, ako kini; dili kamo managkahadlok.

²⁷Datapuwa't pagdaka'y nagsalita sa kanila si Jesus, na nagsasabi, Laksan ninyo ang inyong loob; ako nga: huwag kayong mangatakot.

²⁸Ug sa mitubag kaniya si Pedro, miingon: Ginoo, kong mao ikaw, sugo-a ako sa pag-anha kanimo sa ibabaw sa mga tubig.

²⁸At sumagot sa kaniya si Pedro, at nagsabi, Panginoon, kung ikaw nga, ay papariyanin mo ako sa iyo sa ibabaw ng tubig.

²⁹Ug siya miingon: Umari ka. Ug mikawas si Pedro sa sakayan, ug milakaw sa ibabaw sa mga tubig sa pag-adto kang Jesus.

²⁹At sinabi niya, Halika. At lumunsad si Pedro sa daong, at lumakad sa ibabaw ng tubig upang pumaroon kay Jesus.

³⁰Apan sa hingkit-an niya nga ang hangin makusog, nahadlok siya, ug nagasugod siya sa paglugdang, ug misinggit nga nagaingon: Ginoo, luwasa ako!

³⁰Datapuwa't pagkakita niyang malakas ang hangin, ay natakot siya, at nang siya'y malulubog, ay sumigaw, na nagsasabi, Panginoon, iligtas mo ako.

³¹Ug gilayon gituy-od ni Jesus ang iyang kamot, ug gikuptan siya, ug miingon kaniya: O ikaw nga diyutay ing pagtoo! Nganong nagaduhaduha ka?

³¹At pagdaka'y iniunat ni Jesus ang kaniyang kamay at hinawakan siya, at sa kaniya'y sinabi, Oh ikaw na kakaunti ang pananampalataya, bakit ka nagalinglangan?

³²Ug sa nakasakay sila sa sakayan, milurang ang hangin.

³²At pagkalulan nila sa daong, ay humimpil ang hangin.

³³Ug sila nga didto sa sakayan miduol ug misimba kaniya, sa pag-ingon: Matuod gayud nga ikaw mao ang Anak sa Dios!

³³At ang mga nasa daong ay nagsisamba sa kaniya, na nangagsasabi, Tunay na ikaw ang Anak ng Dios.

³⁴Ug sa nakatabok sila, miabut sila sa yuta sa Genezaret.

³⁴At nang makatawid na sila, ay narating nila ang lupa ng Genezaret.

³⁵Ug sa hing-ilhan siya sa mga tawo didto niadtong yutaa, nanagpadala sila ug balita sa libut niadtong tibook nga yuta; ug ilang gidala kaniya ang tanang mga masakiton;

³⁵At nang siya'y makilala ng mga tao sa dakong yaon, ay nangagpabalita sila sa palibotlibot ng buong lupaing yaon, at sa kaniya'y dinala ang lahat ng mga may sakit;

³⁶Ug sila nagapakilooy kaniya nga makahikap lamang unta sila sa sidsid sa iyang kupo; ug kutob sa mga minghikap, nangaayo.

³⁶At ipinamamanhik nila sa kaniya na ipahipo man lamang sa kanila ang laylayan ng kaniyang damit: at ang lahat ng nangagsihipo ay pawang nagsigaling.