¹Ug sa pagpahawa ni Jesus, milakaw siya gikan sa templo, ug miduol ang iyang mga tinon-an sa pagpakita kaniya sa mga bahin sa templo.

¹At lumabas si Jesus sa templo, at payaon sa kaniyang lakad; at nagsilapit sa kaniya ang kaniyang mga alagad upang sa kaniya'y ipamalas ang mga gusali ng templo.

²Apan si Jesus sa mitubag miingon kanila: Wala ba ninyo makita kanang tanan nga mga butanga? Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo, walay bato dinhi nga igabilin sa ibabaw sa usa ka bato nga dili pagatumpagon.

²Datapuwa't siya'y sumagot at sa kanila'y sinabi, Hindi baga ninyo nangakikita ang lahat ng mga bagay na ito? katotohanang sinasabi ko sa inyo, Dito'y walang maiiwang isang bato sa ibabaw ng ibang bato, na hindi ibabagsak.

³Ug sa milingkod siya sa bukid sa mga Olivo, miduol kaniya sa hilit ang iyang mga tinon-an, nga nagaingon: Isulti kanamo, anus-a kining mga butanga mahitabo? Ug unsa ang ilhanan sa imong pag-anhi ug sa katapusan sa kalibutan?

³At samantalang siya'y nakaupo sa bundok ng mga Olivo, ay nagsilapit sa kaniya ng bukod ang mga alagad, na nagsisipagsabi, Sabihin mo sa amin, kailan mangyayari ang mga bagay na ito? at ano ang magiging tanda ng iyong pagparito, at ng katapusan ng sanglibutan?

⁴Ug sa mitubag si Jesus, nag-ingon kanila: Magmatngon kamo nga dili kamo pagpasalaagon ni bisan kinsa.

⁴At sumagot si Jesus at sinabi sa kanila, Mangagingat kayo na huwag kayong mailigaw ninoman.

⁵Kay daghan ang moanhi sa akong ngalan, sa pag-ingon: Ako mao si Cristo, ug magapasalaag sa kadaghanan.

⁵Sapagka't marami ang magsisiparito sa aking pangalan, na mangagsasabi, Ako ang Cristo; at ililigaw ang marami.

⁶Ug makadungog kamo ug mga gubat, ug mga dinungogdungog sa mga gubat. Magbantay nga dili kamo mangalisang; kay kinahanglan nga manghitabo kining tanang mga butanga; apan dili pa mao ang katapusan.

⁶At mangakakarinig kayo ng mga digmaan at mga alingawngaw ng mga digmaan; ingatan ninyo na huwag kayong magulumihanan: sapagka't kinakailangang ito'y mangyari datapuwa't hindi pa ang wakas.

⁷Kay magatindog ang nasud batok sa nasud, ug ang gingharian batok sa gingharian; ug moabut ang mga gutom ug mga kamatay, ug mga linog sa mga nagakalainlaing mga dapit.

⁷Sapagka't magsisitindig ang bansa laban sa bansa, at ang kaharian laban sa kaharian; at magkakagutom at lilindol sa iba't ibang dako.

⁸Apan kining tanang mga butanga sinugdan sa mga kasakit.

⁸Datapuwa't ang lahat ng mga bagay na ito ay siyang pasimula ng kahirapan.

⁹Unya igatugyan kamo sa kalisdanan, ug pagapatyon kamo, ug pagadumtan kamo sa tanang mga nasud tungod sa akong ngalan.

⁹Kung magkagayo'y ibibigay kayo sa kapighatian, at kayo'y papatayin: at kayo'y kapopootan ng lahat ng mga bansa dahil sa aking pangalan.

¹⁰Ug unya daghan ang manga-pangdol, ug magtinugyanay sila ang usa ug usa, ug magdinumtanay ang usa ug usa.

¹⁰At kung magkagayo'y maraming mangatitisod, at mangagkakanuluhan ang isa't isa, at mangagkakapootan ang isa't isa.

¹¹Ug manggula ang daghang mga bakakong mga manalagna ug magapasalaag sa kadaghanan.

¹¹At magsisibangon ang maraming bulaang propeta, at kanilang ililigaw ang marami.

¹²Ug tungod kay ang pagkamalapason magadugang, ang gugma sa kadaghanan magabugnaw.

¹²At dahil sa pagsagana ng katampalasanan, ang pagibig ng marami ay lalamig.

¹³Apan ang magapadayon hangtud sa katapusan, mamaluwas.

¹³Datapuwa't ang magtitiis hanggang sa wakas ay siyang maliligtas.

¹⁴Ug igawali kining Maayong Balita sa gingharian sa tibook nga kalibutan, aron sa pagmatuod sa tanang mga nasud, ug unya magaabut ang katapusan.

¹⁴At ipangangaral ang evangeliong ito ng kaharian sa buong sanglibutan sa pagpapatotoo sa lahat ng mga bansa; at kung magkagayo'y darating ang wakas.

¹⁵Busa kong makita na ninyo ang kangilngig sa pagkalaglag nga gisulti ni Daniel nga manalagna, nga nagatindog sa dapit nga balaan (ang nagabasa sumabut);

¹⁵Kaya nga pagkakita ninyo ng kasuklamsuklam na paninira, na sinalita sa pamamagitan ng propeta Daniel, na natatayo sa dakong banal (unawain ng bumabasa),

¹⁶Unya ang mga anaa sa Judea managpangalagiw sa mga bukid;

¹⁶Kung magkagayo'y magsitakas sa mga bundok ang nangasa Judea:

¹⁷Ug ang atua sa ibubungan, dili magakanaug sa pagkuha bisan unsa sa iyang bahay;

¹⁷Ang nasa bubungan ay huwag bumaba upang maglabas ng mga bagay sa loob ng kaniyang bahay:

¹⁸Ug kadtong atua sa uma, dili magbalik sa pagkuha sa iyang kupo.

¹⁸At ang nasa bukid ay huwag magbalik upang kumuha ng kaniyang balabal.

¹⁹Apan alaut ang mga nagamabdos ug ang mga nagapasuso niadtong adlawa!

¹⁹Datapuwa't sa aba ng nangagdadalang-tao at nangagpapasuso sa mga araw na yaon!

²⁰Ug manag-ampo kamo, nga ang inyong pagkalagiw dili mahiatol sa tingtugnaw, bisan sa adlaw nga igpapahulay;

²⁰At magsipanalangin kayo na huwag mangyari ang pagtakas ninyo sa panahong taginaw, o sa sabbath man:

²¹Kay unya moabut ang daku nga kagul-anan nga wala pay ingon sukad sa sinugdan sa kalibutan hangtud karon, ug nga dili na gayud mahatabo.

²¹Sapagka't kung magkagayo'y magkakaroon ng malaking kapighatian, na ang gayo'y di pa nangyayari buhat sa pasimula ng sanglibutan hanggang ngayon, at ni hindi na mangyayari kailan man.

²²Gawas nga pagpahamub-on kadtong mga adlawa, wala gayud untay unod nga maluwas, apan tungod sa mga pinili, pagapahamub-on kadtong mga adlawa.

²²At malibang paikliin ang mga araw na yaon, ay walang lamang makaliligtas: datapuwa't dahil sa mga hirang ay paiikliin ang mga araw na yaon.

²³Unya, kong kinsa ang magaingon kaninyo: Tan-awa ninyo, ania si Cristo! kun Didto! dili kamo managtoo.

²³Kung magkagayon, kung may magsabi sa inyong sinomang tao, Narito ang Cristo, o, Nariyan; huwag ninyong paniwalaan.

²⁴Kay may manindog nga mga bakakong Cristo, ug mga bakakong manalagna, ug magpakita ug dagkung mga ilhanan ug katingalahan aron sa paglimbong kong arang mahimo, bisan sa mga pinili.

²⁴Sapagka't may magsisilitaw na mga bulaang Cristo, at mga bulaang propeta, at mangagpapakita ng mga dakilang tanda at mga kababalaghan; ano pa't ililigaw, kung maaari, pati ng mga hirang.

²⁵Ania karon, ginaingon ko nga daan kaninyo.

²⁵Narito, ipinagpauna ko nang sinabi sa inyo.

²⁶Busa kong pagaingnon kamo: Tan-awa, sa kamingawan atua siya! Dili kamo manggula. Tan-awa, siya anaa sa mga sulod! Dili kamo managpanoo.

²⁶Kaya nga kung sa inyo'y kanilang sasabihin, Narito, siya'y nasa ilang; huwag kayong magsilabas: Narito, siya'y nasa mga silid; huwag ninyong paniwalaan.

²⁷Kay ingon nga ang kilat nagakilab gikan sa Sidlakan, ug makita hangtud sa Kasadpan, ingon usab niini ang pagpadayag sa Anak sa tawo.

²⁷Sapagka't gaya ng kidlat na kumikidlat sa silanganan, at nakikita hanggang sa kalunuran; gayon din naman ang pagparito ng Anak ng tao.

²⁸Kay bisan asa ang lawas nga patay, didto magatigum ang mga agila.

²⁸Saan man naroon ang bangkay, ay doon mangagkakatipon ang mga uwak.

²⁹Ug gilayon, sa human ang mga kagul-anan niadtong mga adlawa, ang adlaw magangitngit, ug ang bulan dili magahatag sa iyang kahayag, ug ang mga bitoon mangatagak gikan sa langit, ug ang mga kagamhanan sa mga langit mangauyog.

²⁹Datapuwa't karakarakang pagkatapos ng kapighatian sa mga araw na yaon ay magdidilim ang araw, at ang buwan ay hindi magbibigay ng kaniyang liwanag, at mangalalaglag ang mga bituin mula sa langit, at magsisipangatal ang mga kapangyarihan sa mga langit:

³⁰Ug unya magapakita ang ilhanan sa Anak sa tawo sa langit; ug unya managbakho ang tanang mga banay sa yuta, ug makita nila nga moanhi ang Anak sa tawo sa ibabaw sa mga panganod sa langit, nga adunay gahum ug dakung himaya.

³⁰At kung magkagayo'y lilitaw ang tanda ng Anak ng tao sa langit: at kung magkagayo'y magsisitaghoy ang lahat ng mga angkan sa lupa, at mangakikita nila ang Anak ng tao na napaparitong sumasa mga alapaap ng langit na may kapangyarihan at dakilang kaluwalhatian.

³¹Ug magapadala sa iyang mga manolonda uban ang masipang tingog sa budyong, ug ilang pagatigumon sa tingub ang iyang mga pinili gikan sa upat ka hangin, sukad sa usa ka tumoy sa langit hangtud sa usa.

³¹At susuguin ang kaniyang mga anghel na may matinding pakakak, at kanilang titipunin ang kaniyang mga hinirang mula sa apat na hangin ng sanglibutan, mula sa isang dulo ng langit hanggang sa kabila.

³²Karon magtoon kamo sa sambingay gikan sa kahoy nga higuera. Kong ang iyang mga sanga manalingsing na, ug mamuklad ang mga dahon, hingbaloan ninyo nga haduol ang ting-adlaw.

³²Sa puno ng igos nga ay pagaralan ninyo ang kaniyang talinghaga: pagka nananariwa ang kaniyang sanga, at sumusupling ang mga dahon, ay nalalaman ninyo na malapit na ang tagaraw;

³³Ingon usab kamo, kong hikit-an ninyo kining tanang mga butanga, hisayran ninyo nga ang Anak sa tawo haduol sa mga pultahan.

³³Gayon din naman kayo, pagka nangakita ninyo ang lahat ng mga bagay na ito, ay talastasin ninyo na siya'y malapit na, nasa mga pintuan nga.

³⁴Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo nga dili mahanaw kining kaliwatana hangtud nga kining mga butanga matuman.

³⁴Katotohanang sinasabi ko sa inyo, Hindi lilipas ang lahing ito, hanggang sa mangaganap ang lahat ng mga bagay na ito.

³⁵Ang langit ug ang yuta moagi, apan ang akong mga pulong dili mahanaw.

³⁵Ang langit at ang lupa ay lilipas, datapuwa't ang aking mga salita ay hindi lilipas.

³⁶Apan nahatungod niadtong adlawa ug taknaa, walay usa nga nanghibalo kong anus-a, bisan pa ang mga manolonda sa langit bisan pa ang Anak, kondili ang Amahan lamang.

³⁶Nguni't tungkol sa araw at oras na yaon walang makakaalam, kahit ang mga anghel sa langit, kahit ang Anak, kundi ang Ama lamang.

³⁷Kay ingon sa mga adlaw ni Noe, mao usab ang pagpadayag sa Anak sa tawo.

³⁷At kung paano ang mga araw ni Noe, gayon din naman ang pagparito ng Anak ng tao.

³⁸Kay ingon sa mga adlaw sa wala pa ang lunop, nangaon sila ug nanginum, nanagpangasawa sila ug nanagpamana, hangtud sa adlaw nga misulod si Noe sa arca;

³⁸Sapagka't gaya ng mga araw bago nagkagunaw, sila'y nagsisikain at nagsisiinom, at nangagaasawa at pinapapagaasawa, hanggang sa araw na pumasok si Noe sa daong,

³⁹Ug wala nila hibaloi hangtud nga miabut ang lunop, ug gianud silang tanan; ingon usab niini ang pag-anhi sa Anak sa tawo.

³⁹At hindi nila nalalaman hanggang sa dumating ang paggunaw, at sila'y tinangay na lahat; ay gayon din naman ang pagparito ng Anak ng tao.

⁴⁰Unya may duha ka tawo sa uma; ang usa pagadad-on, ug ang usa pagabiyaan;

⁴⁰Kung magkagayo'y sasa bukid ang dalawang lalake; ang isa'y kukunin, at ang isa'y iiwan:

⁴¹Duha ka babaye ang magagaling sa galingan: ang usa pagadad-on, ug ang usa pagabiyaan.

⁴¹Dalawang babaing nagsisigiling sa isang gilingan; ang isa'y kukunin, at ang isa'y iiwan.

⁴²Busa managtukaw kamo, kay wala ninyo hibaloi kong unsang taknaa moanhi ang inyong Ginoo.

⁴²Mangagpuyat nga kayo: sapagka't hindi ninyo nalalaman kung anong araw paririto ang inyong Panginoon.

⁴³Apan kini mahibaloan ninyo nga kong ang amahan sa panimalay nanghibalo pa sa unsang bahina sa kagabhion ang pag-abut sa kawatan, magatukaw unta siya, ug dili siya motugot nga lungkabon ang iyang balay.

⁴³Datapuwa't ito'y talastasin ninyo, na kung nalalaman ng puno ng sangbahayan kung anong panahon darating ang magnanakaw, ay siya'y magpupuyat, at hindi niya pababayaang tibagin ang kaniyang bahay.

⁴⁴Tungod niini, panag-andam usab kamo; kay sa usa ka takna nga wala ninyo pagadahuma, moanhi ang Anak sa tawo.

⁴⁴Kaya nga kayo'y magsihanda naman; sapagka't paririto ang Anak ng tao sa oras na hindi ninyo iniisip.

⁴⁵Busa kinsa man unya ang ulipon nga matinumanon ug manggialamon, nga ginapiyalan sa iyang agalon sa iyang panimalay, sa paghatag kanila sa makaon sa iyang panahon?

⁴⁵Sino nga baga ang aliping tapat at matalino, na pinagkatiwalaan ng kaniyang panginoon sa kaniyang sangbahayan, upang sila'y bigyan ng pagkain sa kapanahunan?

⁴⁶Bulahan kadtong ulipon nga kong moabut ang iyang agalon, hikit-an siya nga nagabuhat sa ingon.

⁴⁶Mapalad yaong aliping kung dumating ang kaniyang panginoon, ay maratnan siyang gayon ang kaniyang ginagawa.

⁴⁷Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo, nga igabutang siya sa ibabaw sa tanang katigayonan niya.

⁴⁷Katotohanang sinasabi ko sa inyo, na sa kaniya'y ipagkakatiwala ang lahat niyang pag-aari.

⁴⁸Apan kong kadtong ulipon nga dautan magaingon sa iyang kasingkasing: Ang akong agalon nagadugay sa pag-anhi;

⁴⁸Datapuwa't kung ang masamang aliping yaon ay magsabi sa kaniyang puso, Magtatagal ang aking panginoon;

⁴⁹Ug magasugod sa pagpamuspos sa mga masigkaulipon niya, ug magakaon ug magainum uban sa mga palahubog;

⁴⁹At magsimulang bugbugin ang kaniyang mga kapuwa alipin, at makipagkainan at makipaginuman sa mga lasing;

⁵⁰Moabut ang agalon niadto nga ulipon sa usa ka adlaw nga wala niya pagapaabuta, ug sa usa ka takna nga wala niya mahibaloi.

⁵⁰Darating ang panginoon ng aliping yaon sa araw na hindi niya hinihintay, at oras na hindi niya nalalaman,

⁵¹Ug siya pagahampakon niya, ug igatudlo ang iyang bahin kauban sa mga salingkapaw; didto mao unya ang paghilak ug ang pagkagut sa mga ngipon.

⁵¹At siya'y babaakin, at isasama ang kaniyang bahagi sa mga mapagpaimbabaw: doon na nga ang pagtangis at pagngangalit ng mga ngipin.