1Ug sa pagbanagbanag sa kabuntagon, ang tanang mga punoan sa mga sacerdote ug ang mga anciano sa lungsod nanagsabut batok kang Jesus, aron sa pagpatay kaniya.
1Pagka umaga nga, ang lahat ng mga pangulong saserdote at ang matatanda sa bayan ay nangagsanggunian laban kay Jesus upang siya'y ipapatay:
2Ug sa ilang gigapus siya, ilang gidala siya ug gitugyan kang Poncio Pilato nga gobernador.
2At siya'y ginapos nila, at siya'y inilabas, at kanilang ibinigay siya kay Pilato na gobernador.
3Unya si Judas, ang nagtugyan kaniya, sa pagkakita niya nga gihukman si Jesus sa silot, nagbasul siya, ug giuli niya ang katloan ka book salapi sa mga punoan sa mga sacerdote ug sa mga anciano,
3Nang magkagayo'y si Judas, na nagkanulo sa kaniya, pagkakitang siya'y nahatulan na, ay nagsisi, at isinauli ang tatlongpung putol na pilak sa mga pangulong saserdote at sa matatanda,
4Nga nagaingon: Nakasala ako sa pagtugyan ko sa dugo nga walay sala. Apan sila nag-ingon: Unsa may amo? ikaw ang mahibalo.
4Na sinasabi, Nagkasala ako sa aking pagkakanulo sa dugong walang kasalanan. Datapuwa't kanilang sinabi, Ano sa amin? ikaw ang bahala niyan.
5Ug sa gisalibay niya ang mga salapi sa templo, mipahawa siya; ug milakaw, ug nagbitay sa iyang kaugalingon.
5At kaniyang ibinulaksak sa santuario ang mga putol na pilak, at umalis; at siya'y yumaon at nagbigti.
6Ug sa gikuha sa mga punoan sa mga sacerdote ang mga salapi, nag-ingon: Supak sa balaod nga igaipon kini sa bahandi sa mga halad, kay bili sa dugo.
6At kinuha ng mga pangulong saserdote ang mga putol na pilak, at sinabi, Hindi matuwid na ilagay ang pilak na iyan sa kabang-yaman, sapagka't halaga ng dugo.
7Apan sa nagakasabut sila gipalit nila ang yuta sa magkokolon aron pagalubngan sa mga dumuloong.
7At sila'y nangagsanggunian, at ibinili nila ang mga yaon ng bukid ng magpapalyok, upang paglibingan ng mga taga ibang bayan.
8Tungod niini kadtong yutaa ginganlan yuta sa dugo hangtud karong adlawa.
8Dahil dito'y tinawag ang bukid na yaon, ang bukid ng dugo, hanggang ngayon.
9Unya natuman ang gisulti pinaagi kang Jeremias nga manalagna, nga nagaingon: Ug gikuha nila ang katloan ka salapi, ang bili niya nga ilang gipabilihan, ang gibutangan ug bili sa pipila sa mga anak ni Israel.
9Nang magkagayo'y natupad ang sinalita sa pamamagitan ng propeta Jeremias, na nagsasabi, At kinuha nila ang tatlongpung putol na pilak, halaga noong hinalagahan, na inihalaga ng mga anak ng Israel;
10Ug ilang gibayad kanila alang sa yuta sa magkokolon, ingon sa gisugo kanako sa Ginoo.
10At kanilang ibinigay ang mga yaon na pinakabayad sa bukid ng magpapalyok, ayon sa iniutos sa akin ng Panginoon.
11Karon si Jesus nagatindog didto sa atubangan sa gobernador, ug gipangutana siya sa gobernador sa pag-ingon: Ikaw ba ang Hari sa mga Judio? Si Jesus miingon kaniya: Giingon mo.
11Si Jesus nga ay nakatayo sa harap ng gobernador: at tinanong siya ng gobernador, na nagsasabi, Ikaw baga ang Hari ng mga Judio? At sinabi sa kaniya ni Jesus, Ikaw ang nagsasabi.
12Ug sa ginasumbong siya sa mga punoan sa mga sacerdote ug sa mga anciano, wala siya motubag.
12At nang siya'y isakdal ng mga pangulong saserdote at ng matatanda, ay hindi siya sumagot ng anoman.
13Unya si Pilato miingon kaniya: Wala ba ikaw makadungog sa daghang mga butang nga ginapamatud-an nila batok kanimo?
13Nang magkagayo'y sinabi sa kaniya ni Pilato, Hindi mo baga naririnig kung gaano karaming bagay ang kanilang sinasaksihang laban sa iyo?
14Ug siya wala motubag kaniya bisan usa lamang ka pulong; nahibulong ug daku ang gobernador.
14At hindi siya sinagot niya, ng kahit isang salita man lamang: ano pa't nanggilalas na mainam ang gobernador.
15Karon adunay batasan ang gobernador sa pagbuhi alang sa katawohan usa ka binilanggo sa adlaw sa fiesta, kong kinsa ang buot nila nga buhian.
15Sa kapistahan nga ay pinagkaugalian ng gobernador na pawalan sa karamihan ang isang bilanggo, na sinoman ang kanilang ibigin.
16Ug unya may usa ka binilanggo nga bantug nga ginganlan si Barrabas.
16At noo'y sila'y may isang bilanggong bantog, na tinatawag na Barrabas.
17Busa sa diha nga nanagkatigum na sila, miingon kanila si Pilato: Kinsa ba ang buot ninyo nga pagabuhian ko kaninyo, si Barrabas ba kun si Jesus, ang ginganlan si Cristo?
17Nang sila'y mangagkatipon nga, ay sinabi sa kanila ni Pilato, Sino ang ibig ninyong sa inyo'y aking pawalan? si Barrabas, o si Jesus na tinatawag na Cristo?
18Kay iyang hingbaloan nga tungod sa kasina ilang gitugyan siya.
18Sapagka't natatalastas niya na dahil sa kapanaghilian ay ibinigay siya nila sa kaniya.
19Ug samtang nagalingkod siya sa lingkoranan sa hukmanan, gipasugoan siya sa iyang asawa sa pag-ingon: Dili ka maghilabut nianang matarung, kay karong adlawa daghan ang giantus ko sa damgo tungod kaniya.
19At samantalang nakaupo siya sa luklukan ng pagkahukom, ay nagsugo sa kaniya ang kaniyang asawa, na nagsasabi, Huwag kang makialam sa matuwid na taong iyan; sapagka't ngayong araw na ito'y naghirap ako ng maraming bagay sa panaginip dahil sa kaniya.
20Karon, ang mga punoan sa mga sacerdote ug mga anciano nag-uloulo sa katawohan, aron pangayoon nila si Barrabas, ug pagalaglagon si Jesus.
20Inudyukan ng mga pangulong saserdote at ng matatanda ang mga karamihan na hingin nila si Barrabas, at puksain si Jesus.
21Apan ang gobernador, sa mitubag kanila, miingon: Kinsa ba kanila nga duha ang buot ninyo nga ako kaninyong pagabuhian? Ug sila miingon: Si Barrabas!
21Datapuwa't sumagot ang gobernador at sa kanila'y sinabi, Alin sa dalawa ang ibig ninyong sa inyo'y aking pawalan? At sinabi nila, Si Barrabas.
22Si Pilato nag-ingon kanila: Busa, unsa ba ang pagabuhaton ko kang Jesus, nga ginganlan si Cristo? Ang tanan nagaingon kaniya: Ilansang siya sa cruz!
22Sinabi sa kanila ni Pilato, Ano ang gagawin kay Jesus na tinatawag na Cristo? Sinabi nilang lahat, Mapako siya sa krus.
23Ug ang gobernador nag-ingon: Ngano, unsa ba ang kadautan nga gibuhat niya? Apan sila nanagsinggit pa gayud pag-ayo nga nagaingon: Ilansang siya sa cruz.
23At sinabi niya, Bakit, anong kasamaan ang kaniyang ginawa? Datapuwa't sila'y lalong nangagsigawan, na nangagsasabi, Mapako siya sa krus.
24Apan sa hingkit-an ni Pilato nga wala siyay dag-anan kondili nga nagadugang hinoon ang kasaba, mikuha siya sa tubig ug nanghunaw sa iyang mga kamot sa atubangan sa katawohan, nga nagaingon: Ako walay sala sa dugo niining matarung; kamo ang mahibalo.
24Kaya't nang makita ni Pilato na wala siyang magawa, kundi bagkus pa ngang lumalala ang kaguluhan, siya'y kumuha ng tubig, at naghugas ng kaniyang mga kamay sa harap ng karamihan, na sinasabi, Wala akong kasalanan sa dugo nitong matuwid na tao; kayo ang bahala niyan.
25Ug mitubag ang tanang katawohan ug miingon: Mahulog ang iyang dugo kanamo, ug sa among mga anak.
25At sumagot ang buong bayan at nagsabi, Mapasa amin ang kaniyang dugo, at sa aming mga anak.
26Unya iyang gibuhian alang kanila si Barrabas; apan si Jesus iyang gihampak ug gitugyan aron igalansang sa cruz.
26Nang magkagayo'y pinawalan niya sa kanila si Barrabas; nguni't si Jesus ay hinampas at ibinigay upang ipako sa krus.
27Unya gidala si Jesus sa mga sundalo sa gobernador ngadto sa pretorio, ug gilikusan siya sa tibook nga pundok.
27Nang magkagayo'y dinala si Jesus ng mga kawal ng gobernador sa Pretorio, at nagkatipon sa kaniya ang buong pulutong.
28Ug gihuboan siya ug gisul-oban sa usa ka habol nga mapula.
28At siya'y kanilang hinubdan, at dinamtan siya ng isang balabal na kulay-ube.
29Ug nanagsalapid sila ug usa ka purongpurong nga tonokon, ug gisul-ob nila sa iyang ulo, ug usa ka bagakay sa iyang kamot nga too; ug nagluhodluhod sila sa atubangan niya, nanagyubit kaniya, nga nagaingon: Maghimaya, hari sa mga Judio!
29At sila'y nangagkamakama ng isang putong na tinik, at ipinutong sa kaniyang ulo, at inilagay sa kanang kamay niya ang isang tambo; at sila'y nagsiluhod sa harap niya at siya'y kanilang nilibak, na nagsisipagsabi, Magalak, Hari ng mga Judio!
30Ug ilang gilud-an siya, ug gikuha nila ang bagakay ug gibunalan siya sa iyang ulo.
30At siya'y kanilang niluluraan, at kinuha nila ang tambo at sinaktan siya sa ulo.
31Ug siya sa human nila bugalbugali, ilang gihuboan siya sa kupo, ug gisul-oban sa iyang kaugalingong mga saput, ug gidala siya aron igalansang sa cruz.
31At nang siya'y kanilang malibak, ay hinubdan nila siya ng balabal, at isinuot sa kaniya ang kaniyang mga damit, at kanilang inilabas siya upang ipako sa krus.
32Ug sa minggula sila sa lungsod, hingsugatan nila ang usa ka taga-Cirene, nga ginganlan si Simon, ug kini gipugos nila aron magapas-an sa cruz niya.
32At paglabas nila'y kanilang nasalubong ang isang taong taga Cirene, na ang pangala'y Simon: ito'y kanilang pinilit na sumama sa kanila, upang pasanin niya ang kaniyang krus.
33Ug sa ming-abut sila sa usa ka dapit nga ginganlan, Golgota, nga kong hubaron, dapit sa usa ka bagolbagol,
33At nang sila'y magsirating sa isang dakong tinatawag na Golgota, sa makatuwid baga'y, Ang dako ng bungo,
34Ilang gipainum siya sa suka nga sinaktan sa apdo; ug sa hingtilawan niya wala siya mobuot pag-inum.
34Ay pinainom nila siya ng alak na may kahalong apdo: at nang kaniyang matikman, ay ayaw niyang inumin.
35Ug unya sa ilang nalansang siya sa cruz, ilang gipanagbahinbahin ang iyang mga saput, pinaagi sa rifa, aron matuman ang giingon sa mga manalagna: Ilang gipanagbahinbahin kanila ang akong mga saput, pinaagi sa rifa.
35At nang siya'y kanilang maipako sa krus ay kanilang binahagi ang kaniyang mga damit, na kanilang pinagsapalaran;
36Ug nanglingkod sila ug nagbantay kaniya didto.
36At sila'y nangagsiupo at binantayan siya roon.
37Ug gibutang nila sa ibabaw sa iyang ulo ang ilang sumbong nga nahasulat: KINI MAO SI JESUS, ANG HARI SA MGA JUDIO.
37At inilagay nila sa kaniyang ulunan ang pamagat sa kaniya, na nasusulat: ITO'Y SI JESUS, ANG HARI NG MGA JUDIO.
38Unya gilansang nila sa cruz uban kaniya ang duha ka tulisan, ang usa sa too ug ang usa sa wala.
38Nang magkagayo'y ipinakong kasama niya ang dalawang tulisan, isa sa kanan at isa sa kaliwa.
39Ug ang mga nanagpanlabay didto nanagpasipala kaniya ug nagyangoyango sa ilang mga ulo.
39At siya'y nililibak ng nangagdaraan, na iginagalaw ang kanilang mga ulo,
40Ug nanag-ingon: Ikaw nga magaguba sa templo, ug magapatindog kaniya sa ikatolo ka adlaw, magluwas ka sa imong kaugalingon. Kong ikaw mao ang Anak sa Dios, manaug ka sa cruz.
40At nangagsasabi, Ikaw na igigiba mo ang templo, at sa tatlong araw ay iyong itatayo, iyong iligtas ang sarili mo: kung ikaw ay Anak ng Dios, ay bumaba ka sa krus.
41Ug sa mao usab nga pagkaagi nanagbiaybiay kaniya ang mga punoan sa mga sacerdote, kauban sa mga escriba ug mga anciano, nga nagaingon:
41Gayon din naman ang paglibak sa kaniya ng mga pangulong saserdote, pati ng mga eskriba at ng matatanda, na nagsipagsabi,
42Sa uban nagluwas siya, sa iyang kaugalingon dili arang makaluwas. Kong siya mao ang hari sa Israel, manaug siya karon sa cruz, ug motoo kita kaniya.
42Nagligtas siya sa mga iba; sa kaniyang sarili ay hindi makapagligtas. Siya ang Hari ng Israel; bumaba siya ngayon sa krus, at tayo'y magsisisampalataya sa kaniya.
43Nagasalig siya sa Dios. Luwason karon niya siya, kong iyang nahamut-an siya, kay siya nag-ingon: Ako Anak sa Dios.
43Nananalig siya sa Dios; iligtas niya siya ngayon, kung siya'y iniibig: sapagka't sinabi niya, Ako'y Anak ng Dios.
44Ug sa mao nga pagkaagi gipasipalahan usab siya sa mga tulisan nga gilansang sa cruz uban kaniya.
44At minumura din naman siya ng mga tulisang kasama niyang nangapapako sa krus.
45Ug sukad sa ikaunom ka takna miabut ang kangitngit sa tibook nga yuta hangtud sa ikasiyam ka takna.
45Mula nga nang oras na ikaanim ay nagdilim sa ibabaw ng buong sangkalupaan hanggang sa oras na ikasiyam.
46Ug sa haduol na ang ikasiyam ka takna, misinggit si Jesus sa usa ka makusog nga tingog nga nagaingon: Eloi, Eloi, lama sabactani? Nga kong hubaron: Dios ko, Dios ko, nganong gibiyaan mo ako?
46At nang malapit na ang oras na ikasiyam ay sumigaw si Jesus ng malakas na tinig, na sinasabi: Eli, Eli, lama sabachthani? sa makatuwid baga'y, Dios ko, Dios ko bakit mo ako pinabayaan?
47Ug ang uban sa mga nagatindog didto, sa pagkadungog nila, nanag-ingon: Kini nagatawag kang Elias.
47At nang marinig ito ng ilan sa nangakatayo roon, ay sinabi, Tinatawag ng taong ito si Elias.
48Ug gilayon midalagan ang usa kanila, ug mikuha ug usa ka esponja, ug gihumod kini sa suka, ug sa gitaud sa usa ka tukon, gipainum kaniya.
48At pagkaraka'y tumakbo ang isa sa kanila, at kumuha ng isang espongha, at binasa ng suka, saka inilagay sa isang tambo, at ipinainom sa kaniya.
49Apan ang uban nanag-ingon: Pasagdi, tan-awon ta kong moanhi ba si Elias sa pagluwas kaniya.
49At sinabi ng mga iba, Pabayaan ninyo; tingnan natin kung paririto si Elias upang siya'y iligtas.
50Ug si Jesus misinggit pag-usab sa makusog nga tingog ug nagtugyan sa iyang espiritu.
50At muling sumigaw si Jesus ng malakas na tinig, at nalagot ang kaniyang hininga.
51Ug ania karon ang tabil sa templo napikas gikan sa ibabaw hangtud sa ubos, ug ang yuta nauyog, ug nangabuak ang mga batong bantilis.
51At narito, ang tabing ng templo'y nahapak na nagkadalawa buhat sa itaas hanggang sa ibaba; at nayanig ang lupa; at nangabaak ang mga bato;
52Ug nangaukab ang mga lubnganan, ug daghan nga lawas sa mga balaan nga nangatulog, nangabanhaw.
52At nangabuksan ang mga libingan; at maraming katawan ng mga banal na nangakatulog ay nangagbangon;
53Ug sa nanggula sa mga lubnganan, sa tapus sa iyang pagkabanhaw, nangadto sila sa ciudad nga balaan, ug nanagpakita sa daghan.
53At paglabas sa mga libingan pagkatapos na siya'y mabuhay na maguli ay nagsipasok sila sa bayang banal at nangapakita sa marami.
54Ug ang centurion ug ang mga kauban niya didto sa pagbantay kang Jesus, sa nasud-ong nila ang linog ug ang mga butang nga nagakahatabo, nangahadlok sila pag-ayo nga nagaingon: Matuod gayud nga kini mao ang Anak sa Dios.
54Ang senturion nga, at ang mga kasamahan niya sa pagbabantay kay Jesus, nang mangakita nila ang lindol, at ang mga bagay na nangyari, ay lubhang nangatakot, na nangagsasabi, Tunay na ito ang Anak ng Dios.
55Ug didto nagatan-aw sa halayo ang daghang mga babaye nga nanagsunod kang Jesus sukad sa Galilea sa pag-alagad kaniya.
55At nangaroroon ang maraming babae na nagsisipanood buhat sa malayo, na nagsisunod kay Jesus buhat sa Galilea, na siya'y kanilang pinaglilingkuran:
56Ang uban kanila mao si Maria Magdalena ug si Maria nga inahan ni Jacobo ug ni Jose, ug ang inahan sa mga anak ni Zebedeo.
56Na sa mga yaon ay si Maria Magdalena, at si Maria na ina ni Santiago at ni Jose, at ang ina ng mga anak ni Zebedeo.
57Ug sa pagkahapon, miabut ang usa ka tawong dato nga gikan sa Arimatea, nga ginganlan si Jose, tinon-an usab ni Jesus.
57At nang hapon na ay dumating ang isang mayamang mula sa Arimatea, na nagngangalang Jose, na ito'y naging alagad din naman ni Jesus;
58Kini miadto kang Pilato ug gipangayo niya ang lawas ni Jesus. Unya si Pilato nagsugo nga ihatag kaniya ang lawas.
58Ang taong ito'y naparoon kay Pilato, at hiningi ang bangkay ni Jesus. Nang magkagayo'y ipinagutos ni Pilato na ibigay yaon.
59Ug sa gikuha ni Jose ang lawas, giputos niya sa usa ka mahinlo nga panaptong lino.
59At kinuha ni Jose ang bangkay at binalot niya ng isang malinis na kayong lino,
60Ug gibutang niya sa kaugalingon niyang lubnganan nga bag-o, nga kinalot niya sa bato nga bantilis. Ug gipaligid niya ang usa ka dakung bato paingon sa pultahan sa lubnganan ug milakaw siya.
60At inilagay sa kaniyang sariling bagong libingan, na kaniyang hinukay sa bato: at iginulong niya ang isang malaking bato sa pintuan ng libingan, at umalis.
61Ug didto si Maria Magdalena ug ang usa ka Maria nanaglingkod sa atbang sa lubnganan.
61At nangaroon si Maria Magdalena, at ang isang Maria, at nangakaupo sa tapat ng libingan.
62Karon, sa pagkaugma nga mao ang adlaw nga sunod sa adlaw sa pangandam, ang mga punoan sa mga sacerdote, ug ang mga Fariseo nanagtingub ngadto kang Pilato,
62Nang kinabukasan nga, na siyang araw pagkatapos ng Paghahanda, ay nangagkatipon kay Pilato ang mga pangulong saserdote at ang mga Fariseo,
63Sa pag-ingon: Ginoo, nahinumdum kami nga kadtong malimbongon sa buhi pa, nag-ingon: Sa human sa tolo ka adlaw mabanhaw ako.
63Na nagsisipagsabi, Ginoo, naaalaala namin na sinabi ng magdarayang yaon nang nabubuhay pa, Pagkaraan ng tatlong araw ay magbabangon akong muli.
64Busa, magsugo ka nga lig-onon ang lubnganan hangtud sa ikatolo ka adlaw, tingali kong moanhi ang iyang mga tinon-an sa kagabhion ug ilang pagakawaton siya ug manag-ingon sila sa lungsod: Nabanhaw siya gikan sa mga minatay, ug ang naulahi nga kasaypanan magalabi pa kadautan kay sa nahauna.
64Ipagutos mo nga na ingatan ang libingan hanggang sa ikatlong araw, baka sakaling magsiparoon ang kaniyang mga alagad at siya'y nakawin, at sabihin sa bayan, Siya'y nagbangon sa gitna ng mga patay: at lalong sasama ang huling kamalian.
65Si Pilato miingon kanila: Anaay mga bantay; adtoa ninyo, lig-ona pag-ayo kutob sa inyong mahimo.
65Sinabi sa kanila ni Pilato, Mayroon kayong bantay: magsiparoon kayo, inyong ingatan ayon sa inyong makakaya.
66Mao nga giadto nila, ug gilig-on pag-ayo ang lubnganan, nga gipatikan ang bato, ang mga bantay uban kanila.
66Kaya't sila'y nagsiparoon, at iningatan nila ang libingan, tinatakan ang bato, na kasama nila ang bantay.