¹Gamhanan si Jehova, ug dalayegon gayud sa pag-ayo , Sa ciudad sa atong Dios, sa iyang bukid nga balaan.

¹Dakila ang Panginoon, at marapat pakapurihin, sa bayan ng aming Dios, sa kaniyang banal na bundok.

²Matahum sa gitas-on, ang kalipay sa tibook nga yuta. Mao ang bukid sa Sion, sa mga dapit sa amihanan. Ang ciudad sa gamhanang Hari.

²Maganda sa kataasan, ang kagalakan ng buong lupa, siyang bundok ng Sion, sa mga dako ng hilagaan, na bayan ng dakilang Hari.

³Ang Dios nagpaila sa iyang kaugalingon sa mga palacio niini nga maoy dalangpanan.

³Ang Dios ay napakilala sa kaniyang mga bahay-hari, na pinakakanlungan.

⁴Kay, ania karon, ang mga hari manag-alirong sa ilang kaugalingon, Sila ming-agi sa tingub.

⁴Sapagka't narito, ang mga hari ay nagpupulong, sila'y nagsidaang magkakasama.

⁵Nakakita sila niini, unya sila nanghibulong; Nangalisang sila, nangalagiw sila sa pagdali.

⁵Kanilang nakita, nagsipanggilalas nga sila; sila'y nanganglupaypay, sila'y nangagmadaling tumakas.

⁶Ang panagkurog didto mingdakup kanila, Kasakit, ingon sa usa ka babaye nga nagaanak.

⁶Panginginig ay humawak sa kanila roon; sakit, gaya ng sa isang babae sa pagdaramdam.

⁷Uban sa hangin sa timogan. Ginaguba mo ang mga sakayan sa Tarsis.

⁷Sa pamamagitan ng hanging silanganan iyong binabasag ang mga sasakyan sa Tharsis.

⁸Ingon sa among nadungog mao man ang among nakita Sa ciudad ni Jehova sa mga panon, sa ciudad sa atong Dios: Ang Dios magapahamutang niini sa walay katapusan. (Selah

⁸Kung ano ang aming narinig, ay gayon ang aming nakita sa bayan ng Panginoon ng mga hukbo, sa bayan ng aming Dios: itatatag ito ng Dios magpakailan man. (Selah)

⁹Nagapalandong kami sa imong mahigugmaong-kalolot, Oh Dios, Diha sa kinataliwad-an sa imong templo.

⁹Aming inaalaala ang iyong kagandahang-loob, Oh Dios, sa gitna ng iyong templo.

¹⁰Ingon sa imong ngalan; Oh Dios, Mao usab ang imong pagdayeg ngadto sa mga kinatumyan sa yuta: Ang imong toong kamot napuno sa pagkamatarung.

¹⁰Kung ano ang iyong pangalan, Oh Dios, gayon ang pagpuri sa iyo hanggang sa mga wakas ng lupa; ang iyong kanan ay puspos ng katuwiran.

¹¹Palipaya ang bukid sa Sion, Pamayaa ang mga anak nga babaye sa Juda, Tungod sa imong mga paghukom.

¹¹Matuwa ka bundok ng Sion, magalak ang mga anak na babae ng Juda, dahil sa iyong mga kahatulan.

¹²Manlakaw kamo sa paglibut sa Sion, ug libuton ninyo siya; Isipa ninyo ang iyang mga torre;

¹²Libutin ninyo ang Sion, at inyong ligirin siya: inyong saysayin ang mga moog niyaon.

¹³Larawa pag-ayo ang iyang mga kuta; Sud-onga ang iyang mga palacio: Aron ikasugilon ninyo sa kaliwatan nga umalabut.

¹³Tandaan ninyong mabuti ang kaniyang mga kuta, inyong masdan ang kaniyang mga bahay-hari; upang inyong maisaysay ito sa susunod na lahi.

¹⁴Kay kining Dios mao ang atong Dios sa mga katuigan nga walay katapusan: Siya mao ang atong magmamando bisan hangtud sa kamatayon.

¹⁴Sapagka't ang Dios na ito ay ating Dios magpakailan-kailan man: siya'y magiging ating patnubay hanggang sa kamatayan.