¹Ug gihatagan ako ug usa ka bagakay nga sama sa usa ka sungkod, ug giingon ako: Tumindog ka, ug sukda, ang templo sa Dios, ug ang halaran, ug ang mga nagasimba didto.

¹At binigyan ako ng isang tambong katulad ng isang panukat: at may isang nagsabi, Magtindig ka, at sukatin mo ang templo ng Dios, at ang dambana, at ang mga sumasamba doon.

²Apan ang sawang sa gawas sa templo, pasagdan mo, ug dili pagsukdon, kay gitugot sa mga Gentil; ug pagayatakan nila ang lungsod nga balaan sa kap-atan ug duha ka bulan.

²At ang loobang nasa labas ng templo ay pabayaan mo, at huwag mong sukatin; sapagka't ibinigay sa mga Gentil; at kanilang yuyurakang apat na pu't dalawang buwan ang banal na siudad.

³Ug igahatag ko sa akong duruha ka mga saksi, ug magapanagna sila sulod sa usa ka libo ug duha ka gatus ug kan-uman ka mga adlaw, nga sinul-oban sa mga sako-nga-bisti sa pag-antus.

³At may ipagkakaloob ako sa aking dalawang saksi, at sila'y magsisipanghulang isang libo at dalawang daan at anim na pung araw, na nararamtan ng magagaspang na kayo.

⁴Mao kini sila ang duha ka kahoy nga oliva ug ang duha ka tangkawan, nga anaa sa atubangan sa Ginoo sa yuta.

⁴Ang mga ito'y ang dalawang punong olibo at ang dalawang kandelero, na nangakatayo sa harapan ng Panginoon ng lupa.

⁵Ug kong kinsa ang buot mag-among-among kanila, mogula ang kalayo sa ilang baba ug pagalamyon nila ang ilang mga kaaway; ug kong kinsa ang buot mag-among-among kanila, kinahanglan nga siya pagapatyon niining paagiha.

⁵At kung nasain ng sinoman na sila'y ipahamak, ay apoy ang lumalabas sa kanilang bibig, at lumalamon sa kanilang mga kaaway; at kung nasain ng sinoman na sila'y ipahamak ay kailangan ang mamatay sa ganitong paraan.

⁶Kini sila may gahum sa pagsera sa langit, aron dili mag-ulan sulod sa mga adlaw sa ilang tagna; ug may gahum sila sa ibabaw sa mga tubig aron kini mangahimong dugo, ug sa pagsamad sa yuta sa tanang hampak sa makapila nga buot nila.

⁶Ang mga ito'y may kapangyarihang magsara ng langit, upang huwag umulan sa loob ng mga araw ng kanilang hula: at may kapangyarihan sila sa mga tubig na mapaging dugo, at mapahirapan ang lupa ng bawa't salot sa tuwing kanilang nasain.

⁷Ug sa diha nga mahuman na nila ang ilang pagpamatuod, ang mananap nga mapintas nga mogimaw gikan sa kahiladman nga dili matugkad, makig-away kanila ug modaug kanila ug magapatay kanila.

⁷At pagka natapos nila ang kanilang patotoo, ang hayop na umahon mula sa kalaliman ay babaka sa kanila, at pagtatagumpayan sila, at sila'y papatayin.

⁸Ug ang ilang mga minatay managhay-ad sa dalan sa dagkung ciudad, nga, sa espirituhanon ginganlan nga Sodoma ug Egipto, nga didto usab ilansang ang ilang Ginoo.

⁸At ang kanilang mga bangkay ay nasa lansangan ng malaking bayan, na ayon sa espiritu ay tinatawag na Sodoma at Egipto, na doon din naman ipinako sa krus ang Panginoon nila.

⁹Ug gikan sa taliwala sa mga katawohan, ug kabanayan ug mga sinultihan ug kanasuran makakita sa ilang mga minatay sa totolo ka adlaw ug tunga, ug dili motugot nga igalubong ang ilang mga minatay.

⁹At ang mga tao mula sa gitna ng mga bayan at mga angkan at mga wika at mga bansa, ay nanonood sa kanilang mga bangkay na tatlong araw at kalahati, at hindi itutulot na ang kanilang mga bangkay ay malibing.

¹⁰Ug ang mga nanagpuyo sa yuta nagakalipay tungod kanila, ug naga-hugyaw sila; ug managhatagay sa mga gasa sila ang usa ug usa; kay gipaantus niining duha ka manalagna ang mga nagapuyo sa yuta.

¹⁰At ang mga nananahan sa ibabaw ng lupa ay mangagagalak tungkol sa kanila, at mangatutuwa; at sila'y mangagpapadalahan ng mga kaloob; sapagka't ang dalawang propetang ito ay nagpahirap sa nangananahan sa ibabaw ng lupa.

¹¹Ug sa human sa totolo ka adlaw ug tunga, gisudlan sila sa espiritu sa kinabuhi gikan sa Dios, ug nanindog sila; ug nangahadlok ug daku ang mga nakakita kanila.

¹¹At pagkatapos ng tatlong araw at kalahati, ang hininga ng buhay na mula sa Dios ay pumasok sa kanila, at sila'y nangagsitindig; at dinatnan ng malaking takot ang mga nakakita sa kanila.

¹²Ug nadungog nila ang usa ka dakung tingog gikan sa langit, nga nagaingon kanila: Sumaka kamo ngari. Ug mingsaka sila sa langit diha sa panganod, ug nakakita kanila ang ilang mga kaaway.

¹²At narinig nila ang isang malakas na tinig na nagsasabi sa kanila, Umakyat kayo rito. At sila'y umakyat sa langit sa isang alapaap; at pinagmasdan sila ng kanilang mga kaaway.

¹³Ug miabut niadtong taknaa ang usa ka dakung linog, ug nahulog ang ikapulo ka bahin sa ciudad; ug ang nangamatay sa linog pito ka libo ka mga tawo, ug nangahadlok ang uban, ug gihatag nila ang himaya sa Dios sa langit.

¹³At nang oras na yaon ay nagkaroon ng isang malakas na lindol, at nagiba ang ikasangpung bahagi ng bayan; at may nangamatay sa lindol na pitong libo katao: at ang mga iba ay nangatatakot, at nangagbigay ng kaluwalhatian sa Dios ng langit.

¹⁴Ming-agi na ang ikaduha ka Tunglo. Ania karon, ang ikatolo ka Tunglo moabut sa madali.

¹⁴Nakaraan na ang ikalawang Pagkaaba: narito, nagmamadaling dumarating ang ikatlong Pagkaaba.

¹⁵Ug mibudyong ang ikapito ka manolonda; ug misunod ang dagkung mga tingog didto sa langit, ug sila nagaingon: Ang gingharian sa kalibutan nahimong iya sa atong Ginoo, ug sa iyang Cristo, ug magahari siya ngadto sa mga katuigan nga walay katapusan.

¹⁵At humihip ang ikapitong anghel; at nagkaroon ng malalakas na tinig sa langit, at nagsasabi, Ang kaharian ng sanglibutan ay naging sa ating Panginoon, at sa kaniyang Cristo: at siya'y maghahari magpakailan kailan man.

¹⁶Ug ang kaluhaan ug upat ka mga anciano nga nagalingkod sa ilang mga trono sa atubangan sa Dios, nanaghapa ug nanagsimba sa Dios,

¹⁶At ang dalawangpu't apat na matatanda na nakaupo sa kanikaniyang luklukan sa harapan ng Dios ay nangagpatirapa, at nangagsisamba sa Dios,

¹⁷Nga nagaingon: Nagahatag kami kanimo ug mga pasalamat, Ginoong Dios, ang Makagagahum, nga mao ikaw ang karon, ug mao ikaw ang kaniadto; kay gigamit mo ang imong dakung gahum, ug naghari ka.

¹⁷Na nangagsasabi, Pinasasalamatan ka namin, Oh Panginoong Dios, na Makapangyarihan sa lahat, na ikaw ngayon, at naging ikaw nang nakaraan; sapagka't hinawakan mo ang iyong dakilang kapangyarihan, at ikaw ay naghari.

¹⁸Ug naaligutgut ang mga kanasuran, ug miabut ang imong kaligutgut, ug ang panahon sa paghukom sa mga nangamatay, ug ang panahon sa paghatag ug balus sa imong mga ulipon nga mga manalagna, ug sa mga balaan, ug sa mga nangahadlok sa imong ngalan, sa mga gagmay ug sa mga dagku; ug sa paglaglag kanila nga nagalaglag sa yuta.

¹⁸At nangagalit ang mga bansa, at dumating ang iyong poot, at ang panahon ng mga patay upang mangahatulan, at ang panahon ng pagbibigay mo ng ganting-pala sa iyong mga alipin na mga propeta, at sa mga banal, at sa mga natatakot sa iyong pangalan, maliliit at malalaki; at upang ipahamak mo ang mga nagpapahamak ng lupa.

¹⁹Ug naablihan ang templo sa Dios didto sa langit, ug ang arca sa iyang tugon nakita didto sa iyang templo; ug misunod ang mga kilat, ang mga tingog, ang mga dalugdug ug ang usa ka linog, ug dakung ulan nga yelo.

¹⁹At nabuksan ang templo ng Dios na nasa langit: at nakita sa kaniyang templo ang kaban ng kaniyang tipan; at nagkaroon ng mga kidlat, at mga tinig, at mga kulog, at isang lindol, at malaking granizo.