¹Ug nadungog ko ang usa ka dakung tingog gikan sa templo, nga nagaingon sa pito ka manolonda: Lakaw kamo, ug ipangyabo ninyo sa yuta ang pito ka mga panaksan sa kaligutgut sa Dios.

¹At narinig ko ang isang malakas na tinig na mula sa santuario, na nagsasabi sa pitong anghel, Humayo kayo, at ibuhos ninyo ang pitong mangkok ng kagalitan ng Dios sa lupa.

²Ug milakaw ang nahauna, ug giyabo niya ang iyang panaksan sa yuta; ug kini nahimo nga usa ka samad nga mangil-ad ug maul-ul niadtong mga tawo nga may mga timaan sa mananap nga mapintas, ug nga nanagsimba sa iyang larawan.

²At humayo ang una, at ibinuhos ang kaniyang mangkok sa lupa; at naging sugat na masama at mabigat sa mga taong may tanda ng hayop na yaon, at nangagsisamba sa kaniyang larawan.

³Ug giyabo sa ikaduha ka manolonda ang iyang panaksan didto sa dagat; ug kini nahimo nga dugo sama sa dugo sa usa ka tawong patay; ug nangamatay ang tanan nga mga kalag nga buhi nga atua sa dagat.

³At ibinuhos ng ikalawa ang kaniyang mangkok sa dagat; at naging dugo na gaya ng isang patay; at bawa't kaluluwang may buhay, sa makatuwid ay ang nangasa dagat ay nangamatay.

⁴Ug giyabo sa ikatolo ang iyang panaksan didto sa mga suba ug sa mga tuburan sa tubig, ug kini nahimong dugo.

⁴At ibinuhos ng ikatlo ang kaniyang mangkok sa mga ilog at sa mga bukal ng tubig; at nangaging dugo.

⁵Ug nadungog ko ang manolonda sa mga tubig, nga nagaingon: Matarung ikaw nga mao ang karon, ug ang mao kaniadto, ikaw ang Balaan; kay gihukman mo sa ingon niini:

⁵At narinig ko ang anghel ng tubig na nagsasabi, Matuwid ka, na ngayon at nang nakaraan, Oh Banal, sapagka't humatol ka na gayon;

⁶Kay giula nila ang dugo sa mga balaan ug sa mga manalagna: ug gipainum mo usab sila ug dugo: mga angay man sila.

⁶Sapagka't ibinuhos nila ang dugo ng mga banal at ng mga propeta, at pinainom mo sila ng dugo; ito'y karapatdapat sa kanila.

⁷Ug nadungog ko nga nagaingon ang halaran: Oo, Ginoong Dios, ang Makagagahum, mga matuod ug matarung ang imong mga paghukom.

⁷At narinig ko ang dambana na nagsasabi, Oo, Oh Panginoong Dios, na Makapangyarihan sa lahat, tunay at matuwid ang iyong mga hatol.

⁸Ug giyabo sa ikaupat ang iyang panaksan ibabaw sa adlaw; ug gihatag kaniya ang pagsunog sa mga tawo sa kalayo.

⁸At ibinuhos ng ikaapat ang kaniyang mangkok sa araw; at ibinigay nito sa kaniya ng masunog ng apoy ang mga tao.

⁹Ug nangasunog ang mga tawo sa hilabihang kainit, ug gipasipalahan nila ang ngalan sa Dios nga may gahum sa ibabaw niining mga hampak; ug sila wala maghinulsol aron sa paghatag kaniya sa himaya.

⁹At nangasunog ang mga tao sa matinding init: at sila'y namusong sa pangalan ng Dios na may kapangyarihan sa mga salot na ito; at hindi sila nangagsisi upang siya'y luwalhatiin.

¹⁰Ug giyabo sa ikalima ang iyang panaksan diha sa trono sa mananap nga mapintas; ug ang iyang gingharian mingitngit, ug gipangutlob nila ang ilang mga dila tungod sa kasakit.

¹⁰At ibinuhos ng ikalima ang kaniyang mangkok sa luklukan ng hayop na yaon; at nagdilim ang kaniyang kaharian; at nginatngat nila ang kanilang mga dila dahil sa hirap,

¹¹Ug gipasipalahan nila ang Dios sa langit, tungod sa ilang mga kasakit, ug sa ilang mga samad; ug wala nila hinulsoli ang ilang mga buhat.

¹¹At sila'y namusong sa Dios ng langit dahil sa kanilang mga hirap at sa kanilang mga sugat; at hindi sila nangagsisi sa kanilang mga gawa.

¹²Ug giyabo sa ikaunom ang iyang panaksan didto sa dakung suba nga Eufrates; ug mihubas ang tubig niini, aron nga maandam ang dalan alang sa mga hari gikan sa Silangan.

¹²At ibinuhos ng ikaanim ang kaniyang mangkok sa malaking ilog na Eufrates; at natuyo ang tubig nito, upang mahanda ang dadaanan ng mga haring mula sa sikatan ng araw.

¹³Ug nakita ko, nga nanggula sa baba sa dragon, ug sa baba sa mananap nga mapintas, ug sa baba sa bakakon nga manalagna, ang totolo ka mga espiritu nga mahugaw, sama sa mga baki.

¹³At nakita kong lumabas sa bibig ng dragon, at sa bibig ng hayop, at sa bibig ng bulaang propeta, ang tatlong espiritung karumaldumal, na gaya ng mga palaka:

¹⁴Kay mga espiritu sila sa mga yawa, nga nagabuhat ug mga ilhanan, nga nangadto sa mga hari sa tibook nga kalibutan, aron sa pagtigum kanila sa gubat sa dakung adlaw sa Dios, ang Makagagahum.

¹⁴Sapagka't sila'y mga espiritu ng mga demonio, na nagsisigawa ng mga tanda; na pinaparoonan nila ang mga hari sa buong sanglibutan, upang tipunin sa pagbabaka sa dakilang araw ng Dios, na Makapangyarihan sa lahat.

¹⁵(Ania karon, moanhi ako ingon sa kawatan. Bulahan ang nagatukaw, ug nagabantay sa iyang mga bisti, aron dili siya maglakaw nga hubo, ug dili hikit-an nila ang iyang kaulawan).

¹⁵(Narito, ako'y pumaparitong gaya ng magnanakaw. Mapalad siyang nagpupuyat, at nagiingat ng kaniyang mga damit, na baka siya'y lumakad na hubad, at makita nila ang kaniyang kahihiyan.)

¹⁶Ug sila gipanagtigum nila sa usa ka dapit, nga sa Hebreohanon ginganlan Armagedon.

¹⁶At tinipon sila sa dako na sa Hebreo ay tinatawag na Armagedon.

¹⁷Ug giyabo sa ikapito ang iyang panaksan didto sa hangin; ug minggula ang usa ka dakung tingog gikan sa templo sa langit gikan sa trono, nga nagaingon: Nabuhat na.

¹⁷At ibinuhos ng ikapito ang kaniyang mangkok sa hangin; at lumabas sa santuario ang isang malakas na tinig, mula sa luklukan na nagsasabi, Nagawa na:

¹⁸Ug dihay mga kilat ug mga tingog, ug mga dalugdug; ug dihay usa ka makusog nga linog, nga wala pay ingon sukad nga may mga tawo sa yuta, linog nga hilabihan ka daku ug hilabihan kakusog.

¹⁸At nagkaroon ng mga kidlat, at mga tinig, at mga kulog; at nagkaroon ng malakas na lindol, na di nangyari kailan man mula nang magkatao sa lupa, isang lindol na lubhang malakas, lubhang kakilakilabot.

¹⁹Ug gitotolo ka bahin ang dakung ciudad: ug ang mga ciudad sa mga nasud nangahulog; ug ang Babilonia nga daku nahinumduman diha sa atubangan sa Dios, aron sa paghatag niini sa copa sa vino sa kabangis sa iyang kaligutgut.

¹⁹At ang dakilang bayan ay nabahagi sa tatlo, at ang mga bayan ng mga bansa ay nangaguho: at ang dakilang Babilonia ay napagalaala sa paningin ng Dios, upang siya'y bigyan ng inuman ng alak ng kabagsikan ng kaniyang kagalitan.

²⁰Ug ang tanan nga mga pulo nangalagiw, ug wala hikit-i ang mga kabukiran.

²⁰At tumakas ang bawa't pulo, at ang mga bundok ay hindi nangasumpungan.

²¹Ug gikan sa langit nahulog sa mga katawohan ang usa ka dakung ulan sa yelo, nga ang binook ingon sa usa ka talanton. Ug gipasipalahan sa mga tawo ang Dios tungod sa hampak sa ulan nga yelo; kay daku gayud kaayo kini nga hampaka.

²¹At malaking granizo na kasinglaki ng talento ay lumagpak sa mga tao buhat sa langit, at namusong ang mga tao sa Dios dahil sa salot na granizo; sapagka't ang salot na ito ay lubhang malaki.