¹Ug sa human niining mga butanga nakita ko, nga nanaug gikan sa langit ang usa usab ka manolonda, nga may dakung pagbulot-an; ug ang yuta ginaiwagan sa iyang himaya.

¹Pagkatapos ng mga bagay na ito ay nakita ko ang ibang anghel na nananaog mula sa langit, na may dakilang kapamahalaan; at ang lupa ay naliwanagan ng kaniyang kaluwalhatian.

²Ug misinggit sa makusog nga tingog, nga nagaingon: Nahulog na, nahulog na ang dakung Babilonia, ug nahimong puloy-anan sa mga yawa, ug tigumanan sa tanang espiritu nga mahugaw, ug tugdonanan sa tanang langgam nga mahugaw ug dulomtanan;

²At siya'y sumigaw ng malakas na tinig, na nagsasabi, Naguho, naguho ang dakilang Babilonia, at naging tahanan ng mga demonio, at kulungan ng bawa't espiritung karumaldumal, at kulungan ng bawa't karumaldumal at kasuklamsuklam na mga ibon.

³Kay ang tanang mga nasud nangahulog tungod sa vino sa kaisug sa iyang pagpakighilawas; ug ang mga hari sa yuta nakapakighilawas uban kaniya, ug ang mga magpapatigayon sa yuta nangadato tungod sa gahum sa iyang mausikong pagpatuyang.

³Sapagka't dahil sa alak ng galit ng kaniyang pakikiapid ay nangaguho ang lahat ng mga bansa; at ang mga hari sa lupa ay nangakiapid sa kaniya, at ang mga mangangalakal sa lupa ay nagsiyaman dahil sa kapangyarihan ng kaniyang kalayawan.

⁴Ug nadungog ko ang lain nga tingog gikan sa langit, nga nagaingon: Gumula kamo kaniya, katawohan ko, aron dili kamo makaambit sa iyang mga sala, ug aron dili kamo makadawat sa iyang mga hampak.

⁴At narinig ko ang ibang tinig na mula sa langit, na nagsasabi, Mangagsilabas kayo sa kaniya, bayan ko, upang huwag kayong mangaramay sa kaniyang mga kasalanan, at huwag kayong magsitanggap ng kaniyang mga salot:

⁵Kay ang iyang mga sala nakaabut hangtud sa langit, ug nahinumduman sa Dios ang iyang mga pagkadili-matarung.

⁵Sapagka't ang kaniyang mga kasalanan ay umabot hanggang sa langit at naalaala ng Dios ang kaniyang mga katampalasanan.

⁶Bayri ninyo siya, ingon sa iyang gibayad; ug pil-on ninyo kaniya ang pilo sumala sa iyang mga buhat; sa copa nga iyang gisimbungan kaninyo, simbugi ninyo ug pilo.

⁶Ibigay din ninyo ang ayon sa ibinigay niya sa inyo, at ibayuhin ninyo ng ibayo sa kaniyang mga gawa: sa sarong kaniyang pinaghaluan ay ipaghalo ninyo siya ng ibayo.

⁷Sa hilabihan nga paghimaya niya sa iyang kaugalingon, ug pagpuyo sa mga mausikong pagpatuyang, sa ingon hatagan ninyo siya ug pag-antus ug pagbalata; kay nakaingon siya sa iyang kasingkasing: Nagalingkod ako nga reina, ug dili ako balo, ug dili gayud ako makakita ug pagbalata.

⁷Kung gaano ang pagkakapagmapuri, at pagkapamuhay na malayaw, ay gayon din naman ang ibigay ninyo sa kaniyang pahirap at pagluluksa: sapagka't sinasabi niya sa kaniyang puso, Ako'y nakaupong reina, at hindi ako bao, at hindi ko makikita kailan man ang pagluluksa.

⁸Tungod niini moabut sa usa ka adlaw ang iyang hampak, kamatay, ug pagbalata, ug gutom, ug mahurot siya sa pagkasunog sa kalayo; kay kusgan ang Ginoong Dios, nga naghukom kaniya.

⁸Kaya't darating sa isang araw ang mga salot sa kaniya, kamatayan at pagluluksa, at gutom; at siya'y lubos na susunugin sa apoy; sapagka't malakas ang Panginoong Dios na humatol sa kaniya.

⁹Ug ang mga hari sa yuta, manag-panghilak ug managbakho tungod kaniya nga nakapakighilawas kaniya ug nakapuyo sa mga mausikong pagpatuyang uban kaniya, kong makita nila ang aso sa iyang pagkasunog;

⁹At ang mga hari sa lupa, na nangakiapid at nangabuhay na malayaw na kasama niya, ay mangagsisiiyak at mangagsisitaghoy tungkol sa kaniya, pagkakita nila ng usok ng kaniyang pagkasunog,

¹⁰Nga nanagtindog sa halayo tungod sa kahadlok sa iyang pag-antus nga nagaingon: Alaut, alaut ang dakung ciudad, ang Babilonia, ciudad nga malig-on! Kay sa usa ka takna miabut ang paghukom kanimo.

¹⁰At nangakatayo sa malayo dahil sa takot sa pahirap sa kaniya, na nangagsasabi, Sa aba, sa aba ng dakilang bayang Babilonia, ng bayang matibay! sapagka't sa isang oras ay dumating ang hatol sa iyo.

¹¹Ug ang mga magpapatigayon sa yuta managpanghilak ug managbalata tungod kaniya, kay wala nay tawo nga mopalit sa ilang mga baligya:

¹¹At ang mga mangangalakal sa lupa ay mangagsisiiyak at mangagluluksa tungkol sa kaniya, sapagka't wala nang bibili pa ng kaniyang kalakal;

¹²Mga baligya nga bulawan, ug salapi, ug mga bato nga hamili, ug mga mutya, ug mga lino nga manipis, ug purpura, ug seda, ug mapula, ug sa tanan nga kahoy nga mahumot, ug mga sudlanan nga garing, ug mga sudlanan nga kahoy nga maanindot gayud, ug tumbaga, ug puthaw, ug marmol;

¹²Ng kalakal na ginto at pilak, at mahalagang bato, at mga perlas, at mainam na lino, at kayong kulay ube, at sutla, at kayong pula; at sarisaring mababangong kahoy, at bawa't kasangkapang garing, at bawa't kasangkapang mahalagang kahoy, at tanso, at bakal, at marmol;

¹³Ug cinnamon, ug mga panakot, ug haplas, ug incienso, ug vino, ug lana, ug harina, ug trigo, ug mga vaca, ug mga carnero, ug mga kabayo, ug mga salakyan, ug mga ulipon, ug mga kalag sa mga tawo.

¹³At kanela, at especias, at incienso, at ungguento, at kamangyan, at alak, at langis, at mainam na harina, at trigo, at mga baka, at mga tupa; at kalakal na mga kabayo at mga karo, at mga alipin; at mga kaluluwa ng mga tao.

¹⁴Ug ang mga bunga nga ginapangandoy sa imong kalag, mibulag kanimo; ug ang tanan nga mga butang nga mahapsay ug maanindot, nangawala kanimo, ug dili na gayud kini igakita.

¹⁴At ang mga bungang pinipita mo ay nangapalayo sa iyo, at lahat ng mga bagay na maiinam at mariringal ay nangalipol sa iyo, at hindi na mangasusumpungan pa.

¹⁵Ang mga magpapatigayon niining tanang mga butanga, nga nangadato tungod kaniya, managpahilayo, tungod sa kahadlok sa iyang pag-antus, nga nagahilak ug nagakasakit,

¹⁵Ang mga mangangalakal ng mga bagay na ito, na nangagsiyaman dahil sa kaniya, ay mangagsisitayo sa malayo dahil sa takot sa pahirap sa kaniya, na nagsisiiyak at nagsisipagluksa;

¹⁶Nga nagaingon: Alaut, alaut ang dakung ciudad, nga sinul-oban kaniadto sa lino nga manipis, ug purpura, ug mapula, ug gidayandayanan sa bulawan, ug mga hamili nga bato, ug mga mutya!

¹⁶Na nangagsasabi, Sa aba, sa aba, niyaong dakilang bayan, siya na nararamtan ng mahalagang lino at ng kayong kulay ube, at pula, at napapalamutihan ng ginto at ng mahalagang bato at ng perlas!

¹⁷Kay sa usa ka takna ang hilabihan kadaku nga bahandi nahanaw. Ug ang tanan nga capitan sa sakayan, ug ang tanan nga nagalayag sa bisan diin nga dapit, ug ang mga magsasakay, ug ang kapid-an nga nagapatigayon sa dagat, nanagpahilayo.

¹⁷Sapagka't sa loob ng isang oras ay nalipol ang gayong malaking kayamanan. At bawa't pinunong daong, at bawa't naglalayag saan mang dako, at ang mga mangdaragat, at lahat ng nagsisipaghanap-buhay sa dagat, ay nangakatayo sa malayo,

¹⁸Ug nagasinggit, sa makita nila ang aso sa iyang pagkasunog, nga nagaingon: Unsang ciudara ang sama sa dakung ciudad?

¹⁸At nangagsisisigaw pagkakita sa usok ng kaniyang pagkasunog, na nangagsasabi, Anong bayan ang katulad ng dakilang bayan?

¹⁹Ug gibutangan nila ug abo ang ilang mga ulo, ug nanagsinggit, nga nagahilak ug nagaagulo nga nagaingon: Alaut, alaut ang daku nga ciudad, nga nakapadato sa tanan nga may mga sakayan didto sa dagat, tungod sa iyang pagkabililhon, kay sa usa ka takna nahanaw siya.

¹⁹At sila'y nangagbubuhos ng alabok sa kanilang mga ulo, at nagsisigawan, na nagiiyakan at nagtataghuyan, na nangagsasabi, Sa aba, sa aba, ang dakilang bayan, na siyang iniyaman ng lahat na may mga daong sa dagat dahil sa kaniyang mga kayamanan! sapagka't sa loob ng isang oras ay nalipol.

²⁰Maghugyaw ka, langit, ibabaw kaniya ug kamong mga balaan, ug kamong mga apostoles, ug kamong mga manalagna; kay gihukman siya sa Dios ingon sa inyong paghukom kaniya.

²⁰Magalak ka tungkol sa kaniya, Oh langit, at kayong mga banal, at kayong mga apostol, at kayong mga propeta; sapagka't inihatol ng Dios ang inyong hatol sa kaniya.

²¹Ug usa ka manolonda nga kusgan mikuha ug usa ka bato, ingon sa usa ka dakung bato sa galingan, ug gitambog niya sa dagat, nga nagapamulong: Ingon niana nga kakusog ang pagkahulog sa Babilonia, ang dakung ciudad ug dili na gayud igakita.

²¹At dinampot ng isang anghel na malakas ang isang bato, na gaya ng isang malaking gilingang bato, at inihagis sa dagat, na sinasabi, Gayon sa isang kakilakilabot na pagkahulog, igigiba ang Babilonia, ang dakilang bayan, at hindi na masusumpungan pa.

²²Ug dili na gayud hidunggan diha kanimo ang tingog sa mga mangangalpa, bisan sa mga mag-aawit, bisan sa mga magpapaflauta, bisan sa mga magbubudyong; ug dili na gayud igakita diha kanimo bisan kinsa nga batid sa bisan unsa nga kinaadman; ug dili na gayud hidunggan diha kanimo ang dinahunog sa bato nga galingan:

²²At ang tinig ng mga manunugtog ng alpa, at ng mga musiko at ng mga manunugtog ng plauta, at ng mga manunugtog ng pakakak ay hindi na maririnig pa sa iyo; at wala nang manggagawa ng anomang gawa ay masusumpungan pa sa iyo; at ang ugong ng gilingan ay hindi na maririnig pa sa iyo;

²³Ug dili na gayud magadan-ag sa kahayag sa lamparahan diha kanimo; ug dili na gayud hidunggan diha kanimo ang tingog sa pamanhonon, ni ang tingog sa pangasaw-onon: kay ang imong mga magpapatigayon mao ang mga principe sa yuta: kay tungod sa imong mga lumay nanghisalaag ang tanang mga nasud.

²³At ang ilaw ng ilawan ay hindi na liliwanag pa sa iyo, at ang tinig ng kasintahang lalake at ng kasintahang babae ay hindi na maririnig pa sa iyo; sapagka't ang mga mangangalakal mo ay naging mga pangulo sa lupa; sapagka't dinaya ng iyong panggagaway ang lahat ng mga bansa.

²⁴Ug hingkaplagan diha kaniya ang dugo sa mga manalagna ug sa mga balaan, ug sa tanang mga gipamatay sa yuta.

²⁴At nasumpungan sa kaniya ang dugo ng mga propeta, at ng mga banal, at ng lahat ng mga pinatay sa lupa.