¹Ug nakita ko ang usa ka langit nga bag-o, ug ang usa ka yuta nga bag-o; kay ang nahauna nga langit ug ang nahauna nga yuta nangagi na; ug wala na ing dagat.

¹At nakita ko ang isang bagong langit at ang isang bagong lupa: sapagka't ang unang langit at ang unang lupa ay naparam; at ang dagat ay wala na.

²Nakita ko ang ciudad nga balaan, ang bag-o nga Jerusalem, nga nanaug sa langit gikan sa Dios, nga naandam ingon sa usa ka pangasaw-onor, nga nadayandayanan alang sa iyang bana.

²At nakita ko ang bayang banal, ang bagong Jerusalem, na nananaog mula sa langit buhat sa Dios, na nahahandang gaya ng isang babaing kasintahan na nagagayakang talaga sa kaniyang asawa.

³Ug nadungog ko ang usa ka dakung tingog gikan sa trono, nga nagaingon: Ania karon, ang tabernaculo sa Dios uban sa mga tawo, ug siya magapuyo uban kanila, ug sila mahimong mga katawohan niya, ug ang Dios gayud magauban kanila, ug mahimo nga ilang Dios.

³At narinig ko ang isang malakas na tinig na mula sa luklukan, na nagsasabi, Narito, ang tabernakulo ng Dios ay nasa mga tao, at siya'y mananahan sa kanila, at sila'y magiging mga bayan niya, at ang Dios din ay sasa kanila, at magiging Dios nila:

⁴Ug pagapahiran sa Dios ang tanang luha sa ilang mga mata; ug mawala ang kamatayon; ug wala nay pagbalata, bisan paghilak, bisan kasakit; kay ang mga butang nahauna ming-agi na.

⁴At papahirin niya ang bawa't luha sa kanilang mga mata; at hindi na magkakaroon ng kamatayan; hindi na magkakaroon pa ng dalamhati, o ng pananambitan man, o ng hirap pa man: ang mga bagay nang una ay naparam na.

⁵Ug siya nga nagalingkod sa trono, miingon: Ania karon, ginabag-o ko ang tanang mga butang. Ug siya nagaingon kanako: Isulat mo, kay kini nga mga pulong mga matinumanon ug mga matuod.

⁵At yaong nakaluklok sa luklukan ay nagsabi, Narito, ginagawa kong bago ang lahat ng mga bagay. At sinabi niya, Isulat mo: sapagka't ang mga salitang ito ay tapat at tunay.

⁶Ug siya miingon kanako: Kini nahatabo na gayud: Ako mao ang Alpa ug ang Omega: ang sinugdan ug ang katapusan. Ang giuhaw, paimnon ko sa tuburan sa tubig sa kinabuhi sa walay bayad.

⁶At sinabi niya sa akin, Nagawa na. Ako ang Alpha at ang Omega, ang pasimula at ang wakas. Ang nauuhaw ay aking paiinuming walang bayad sa bukal ng tubig ng buhay.

⁷Ang makadaug, manunod niining mga butanga; ug ako mahimo nga iyang Dios, ug siya mahimo nga akong anak.

⁷Ang magtagumpay ay magmamana ng mga bagay na ito; at ako'y magiging Dios niya, at siya'y magiging anak ko.

⁸Apan ang mga talawan, ug ang mga maduhaduhaon, ug ang mga malaw-ayon, ug ang mga mamumuno, ug ang mga makighilawason, ug ang mga lumayan, ug ang mga nagasimba sa mga dios-dios, ug ang tanan nga mga bakakon, mabahinan sila didto sa linaw, nga nagadilaab sa kalayo ug azufre; nga mao ang kaduha nga kamatayon.

⁸Nguni't sa mga duwag, at sa mga hindi mananampalataya, at sa mga kasuklamsuklam, at sa mga mamamatay-tao, at sa mga mapakiapid, at sa mga manggagaway, at sa mga mapagsamba sa diosdiosan, at sa lahat na mga sinungaling, ang kanilang bahagi ay sa dagatdagatang nagniningas sa apoy at asupre; na siyang ikalawang kamatayan.

⁹Ug miabut ang usa sa pito ka mga manolonda, nga may pito ka mga panaksan, nga puno sa pito ka mga katapusang hampak, ug nakigsulti kanako, nga nagaingon: umari ka diri, igapakita ko kanimo ang pangasaw-onon, ang asawa sa Cordero.

⁹At dumating ang isa sa pitong anghel na may pitong mangkok, na mga puno ng pitong huling salot; at nagsalita sa akin, na nagsasabi, Halika, ipakikita ko sa iyo ang babaing kasintahan, ang asawa ng Cordero.

¹⁰Ug sa Espiritu gidala niya ako ngadto sa usa ka daku ug hataas nga bukid, ug iyang gipakita kanako ang balaan nga ciudad nga Jerusalem, nga nanaug sa langit gikan sa Dios,

¹⁰At dinala niya akong nasa Espiritu sa isang malaki at mataas na bundok, at ipinakita sa akin ang bayang banal na Jerusalem, na nananaog mula sa langit buhat sa Dios,

¹¹Nga may himaya sa Dios: ang iyang kahayag sama sa usa ka hamili gayud nga bato, ingon sa bato nga jaspe, nga matin-aw ingon sa salamin:

¹¹Na may kaluwalhatian ng Dios: ang kaniyang ilaw ay katulad ng isang totoong mahalagang bato, na gaya ng batong jaspe, na malinaw na gaya ng salamin:

¹²Nga may usa ka kuta nga daku ug hataas, ug may napulo ug duha ka mga ganghaan, ug haduol sa mga ganghaan napulo ug duha ka mga manolonda, ug mga ngalan nahasulat niini, nga mao ang mga ngalan sa napulo ug duha ka banay sa mga anak sa Israel:

¹²Na may isang malaki at mataas na kuta; na may labingdalawang pintuan, at sa mga pintuan ay labingdalawang anghel; at may mga pangalang nakasulat sa mga yaon, na siyang sa labingdalawang angkan ng mga anak ng Israel:

¹³Sa Timogan may totolo ka mga ganghaan ug sa Amihanan may totolo ka mga ganghaan, ug sa Habagatan may totolo ka mga ganghaan, sa Kanawayan may totolo ka mga ganghaan.

¹³Sa silanganan ay may tatlong pintuan; at sa hilagaan ay may tatlong pintuan; at sa timugan ay may tatlong pintuan; at sa kalunuran ay may tatlong pintuan.

¹⁴Ug ang kuta sa ciudad may napulo ug duha ka mga patukoranan, ug sa ibabaw nila ang napulo ug duha ka mga ngalan sa napulo ug duha ka mga apostoles sa Cordero.

¹⁴At ang kuta ng bayan ay may labingdalawang pinagsasaligan, at sa mga ito'y ang labingdalawang pangalan ng labingdalawang apostol ng Cordero.

¹⁵Ug siya nga nakigsulti kanako, may usa ka metrosan nga bagakay nga bulawan, aron sa pagsukod sa ciudad, ug sa mga ganghaan niini, ug sa iyang kuta.

¹⁵At ang nakikipagusap sa akin ay may panukat na tambong ginto upang sukatin ang bayan, at ang mga pintuan nito, at ang kuta nito.

¹⁶Ug ang ciudad maglaro, ug ang kataas niini mao usab sa iyang kalapad. Ug gisukod niya sa bagakay ang ciudad, nga may duha ka libo ug upat ka gatus ka mga kilometro: ang iyang kataas, ug ang iyang kahabug, ug ang iyang kalapad nagakasama.

¹⁶At ang pagkatayo ng bayan ay parisukat, at ang kaniyang haba ay gaya ng kaniyang luwang: at sinukat niya ng tambo ang bayan, ay labingdalawang libong estadio: ang haba at ang luwang at ang taas nito ay magkakasukat.

¹⁷Ug gisukod niya ang kuta niini, ug may usa usa ka gatus kap-atan ug upat ka siko, sumala sa sukod nga sa tawo, nga mao ang sa manolonda.

¹⁷At sinukat niya ang kuta nito, ay isang daan at apat na pu't apat na siko, ayon sa sukat ng tao, sa makatuwid baga'y ng isang anghel.

¹⁸Ug ang tinukod nga kuta, bato nga jaspe; ug ang ciudad lunsay nga bulawan sama sa salamin nga ulay.

¹⁸At ang malaking bahagi ng kuta niya ay jaspe: at ang bayan ay dalisay na ginto, na katulad ng malinis na bubog.

¹⁹Ug ang mga patukoranan sa kuta sa ciudad dinayan-dayanan sa tanang bato nga hamili. Ang nahauna nga patukoronan, bato nga jaspe; ang ikaduha, zafiro; ang ikatolo, calcedonia; ang ikaupat, esmeralda;

¹⁹Ang mga pinagsasaligan ng kuta ng bayan ay may pamuting sarisaring mahahalagang bato. Ang unang pinagsasaligan ay jaspe; ang ikalawa ay zafiro; ang ikatlo ay calcedonia; ang ikaapat ay esmeralda;

²⁰Ang ikalima, sardonica; ang ika-unom, sardio; ang ikapito, crisolito; ang ikawalo, berilo; ang ikasiyam, topacio; ang ikanapulo, crissopraso; ang ikanapulo ug usa, jacinto; ang ikanapulo ug duha, amatista.

²⁰Ang ikalima ay sardonica; ang ikaanim ay sardio; ang ikapito ay crisolito; ang ikawalo ay berilo; ang ikasiyam ay topacio; ang ikasangpu ay crisopasio; ang ikalabingisa ay jacinto; ang ikalabingdalawa ay amatista.

²¹Ug ang napulo ug duha ka mga ganghaan, napulo ug duha ka mga mutya; ang tagsatagsa sa mga ganghaan usa ka mutya. Ug ang dalan sa ciudad lunsay nga bulawan, ingon sa salamin nga masihag.

²¹At ang labingdalawang pintuan ay labingdalawang perlas; at bawa't pinto ay isang perlas; at ang lansangan ng bayan ay dalisay na ginto, na gaya ng nanganganinag na bubog.

²²Ug wala akoy nakita nga templo didto kay ang Ginoong Dios, ang Makagagahum, ug ang Cordero mao ang iyang templo niini.

²²At hindi ako nakakita ng templo doon: sapagka't ang Panginoong Dios, ang Makapangyarihan sa lahat, at ang Cordero ay siyang templo doon.

²³Ug ang ciudad walay kinahanglan nga pagapahayagan sa adlaw ug sa bulan; kay ginaiwagan siya sa himaya sa Dios, ug ang Cordero, mao ang iyang suga.

²³At ang bayan ay hindi nangangailangan ng araw, o ng buwan man, upang lumiwanag sa kaniya: sapagka't nililiwanagan ng kaluwalhatian ng Dios, at ang ilaw doon ay ang Cordero.

²⁴Kay ang mga kanasuran manag-panlakaw sa taliwala sa kahayag niini; ug ang mga hari sa yuta magadala ngadto sa sulod niini sa ilang himaya.

²⁴At ang mga bansa ay lalakad sa pamamagitan ng liwanag nito: at ang mga hari sa lupa ay mangagdadala ng kanilang karangalan sa loob niyaon.

²⁵Ug ang iyang mga ganghaan dili pagasirhan gayud maadlaw (kay didto walay gabii).

²⁵At ang mga pintuan niyaon ay hindi ilalapat kailan man sa araw (sapagka't hindi magkakaroon doon ng gabi):

²⁶Ug pagadad-an siya sa himaya ug dungog sa kanasuran.

²⁶At dadalhin nila sa loob niyaon ang karangalan at kapurihan ng mga bansa:

²⁷Ug walay makasulod kaniya bisan kinsa nga mahugaw, ni ang nagabuhat sa kalaw-ayan ug bakak: kondili ang mga nahasulat lamang sa basahon sa kinabuhi sa Cordero.

²⁷At hindi papasok doon sa anomang paraan ang anomang bagay na karumaldumal, o siyang gumagawa ng kasuklamsuklam at ng kasinungalingan: kundi yaon lamang na mga nakasulat sa aklat ng buhay ng Cordero.