¹Ug mibudyong ang ikalima ka manolonda, ug nakita ko ang usa ka bitoon nga nahulog sa yuta gikan sa langit. Ug gihatag kaniya ang yawi sa kahiladman nga dili matugkad.

¹At humihip ang ikalimang anghel, at nakita ko ang isang bituin na nahulog sa lupa mula sa langit: at sa kaniya'y ibinigay ang susi ng hukay ng kalaliman.

²Ug giukban niya ang kahiladman. Ug miutbo ang aso gikan sa kahiladman, ingon sa aso sa usa ka dakung hudno; ug mingitngit ang adlaw, ug ang langit tungod sa aso sa kahiladman.

²At binuksan niya ang balon ng kalaliman; at napailanglang ang usok mula sa hukay, na gaya ng usok ng isang malaking lutuang-bakal; at nagdilim ang araw at ang himpapawid dahil sa usok ng hukay.

³Ug nanggula gikan sa aso ang mga dulon sa ibabaw sa yuta. Ug gihatagan sila ug gahum, ingon nga ang mga tanga sa yuta may gahum.

³At nangagsilabas sa usok ang mga balang sa lupa; at binigyan sila ng kapangyarihan, na gaya ng mga alakdan sa lupa na may kapangyarihan.

⁴Ug giingon kanila, nga dili nila pagdauton ang balili sa yuta, bisan unsang butanga nga lunhaw, ug bisan unsang kahoya; kondili ang mga tawo lamang nga walay patik sa Dios sa ilang mga agtang.

⁴At sinabi sa kanila na huwag ipahamak ang damo sa lupa, ni ang anomang bagay na sariwa, ni ang anomang punong kahoy, kundi ang mga tao lamang na walang tatak ng Dios sa kanilang mga noo.

⁵Ug gisugo sila sa dili pagpatay kanila, kondili nga pagapaantuson nila sa mga lima ka bulan. Ug ang pagpaantus kanila ingon sa pagpaantus sa tanga nga mopaak sa usa ka tawo.

⁵At pinagkalooban silang huwag patayin ang mga ito, kundi pahirapan nilang limang buwan: at ang kanilang pahirap ay gaya ng pahirap ng alakdan kung kumakagat sa isang tao.

⁶Ug niadtong mga adlawa pagapangitaon sa mga tawo ang kamatayon, ug kini dili gayud igakita nila; ug mangandoy sila nga mangamatay, apan ang kamatayon mokalagiw kanila.

⁶At sa mga araw na yaon ay hahanapin ng mga tao ang kamatayan, at sa anomang paraa'y hindi nila masusumpungan; at mangagnanasang mamatay, at ang kamatayan ay tatakas sa kanila.

⁷Ug sa mga panagway ang mga dulon sama sa mga kabayo nga andam alang sa gubat; ug may mga purongpurong nga sama sa bulawan sa ilang mga ulo, ug ang ilang mga nawong ingon sa mga nawong sa mga tawo.

⁷At ang anyo ng mga balang ay katulad ng mga kabayong nahahanda sa pagbabaka; at sa kanilang mga ulo ay gaya ng mga putong na katulad ng ginto, at ang kanilang mga mukha ay gaya ng mga mukha ng mga tao.

⁸Ug may mga buhok ingon sa mga buhok sa mga babaye; ug ang ilang mga ngipon, ingon sa mga ngipon sa mga leon.

⁸At sila'y may buhok na gaya ng buhok ng mga babae, at ang kanilang mga ngipin ay gaya ng sa mga leon.

⁹Ug sila may mga kotamaya ingon sa mga kotamaya nga puthaw; ug ang lagapak sa ilang mga pako, ingon sa kagahub sa mga carro nga may daghang kabayo, nga nanagdalagan ngadto sa panggubatan.

⁹At sila'y may mga baluti, na gaya ng baluting bakal; at ang ugong ng kanilang mga pakpak ay gaya ng ugong ng mga karro, at ng maraming kabayo na dumadaluhong sa pagbabaka.

¹⁰Ug may mga ikog sila sama sa mga tanga ug may mga suyod; ug sa ilang mga ikog, anaa ang gahum sa pag-among-among sa mga tawo sulodsa lima ka bulan.

¹⁰At sila'y may mga buntot na gaya ng sa mga alakdan, at mga tibo; at sa kanilang mga buntot naroroon ang kanilang kapangyarihan upang ipahamak ang mga taong limang buwan.

¹¹Sa ibabaw nila may usa nga ingon sa hari, ang manolonda sa kahiladman nga dili matugkad, nga ang iyang ngalan sa Hebreohanon, Abadon, ug sa Greciahanon, Apolon.

¹¹Sila'y may pinakahari na anghel ng kalaliman: ang kaniyang pangalan sa wikang Hebreo ay Abaddon, at sa Griego ay may pangalan siyang Apolyon.

¹²Ang nahauna nga Tunglo miagi na; ania karon, moabut pa ang duha ka mga Tunglo! sa human niining mga butanga.

¹²Ang unang Pagkaaba ay nakaraan na: narito, darating pa ang dalawang Pagkaaba sa haharapin.

¹³Ug mibudyong ang ikaunom ka manolonda; ug nadungog ko ang usa ka tingog sa upat ka mga sungay sa halaran nga bulawan sa atubangan sa Dios,

¹³At humihip ang ikaanim na anghel, at narinig ko ang isang tinig mula sa mga sungay ng dambanang ginto na nasa harapan ng Dios,

¹⁴Nga nagaingon sa ikaunom ka manolonda, nga may budyong: Hubari ang upat ka mga manolonda nga ginapus haduol sa dakung suba sa Eufrates.

¹⁴Na nagsasabi sa ikaanim na anghel na may pakakak, Kalagan mo ang apat na anghel na nagagapos sa malaking ilog ng Eufrates.

¹⁵Ug gipanghubaran ang upat ka mga manolonda nga naandam sila sa takna ug sa adlaw ug sa bulan ug sa tuig, aron sa pagpamatay sa ikatolo ka bahin sa mga tawo.

¹⁵At kinalagan ang apat na anghel, na nangahahanda sa oras at araw at buwan at taon upang patayin ang ikatlong bahagi ng mga tao.

¹⁶Ug ang gidaghanon sa mga kasundalohan nga nangabayo, napulo ka libo pil-on sa napulo ka libo sa makaduha. Nadungog ko ang gidaghanon nila.

¹⁶At ang bilang ng mga hukbong nangangabayo ay makalawang sangpunglibong tigsasangpung libo: aking narinig ang bilang nila.

¹⁷Ug niini nakita ko sa panan-awon, ang mga kabayo ug ang mga nangabayo kanila nga may mga kotamaya nga daw kalayo, ug jacinto, ug azufre. Ug ang mga ulo sa mga kabayo ingon sa mga ulo sa mga leon, ug nagapanggula sa baba nila ang kalayo, ug ang aso, ug ang azufre.

¹⁷At nakita kong sa pangitain ang mga kabayo, at ang mga nakasakay dito, na may mga baluting gaya ng apoy at ng jacinto at ng asupre: at ang mga ulo ng mga kabayo ay gaya ng mga ulo ng mga leon; at sa kanilang mga bibig ay lumalabas ang apoy at usok at asupre.

¹⁸Ang ikatolo ka bahin sa mga tawo gipatay pinaagi niining totolo ka mga hampak: sa kalayo, ug sa aso, ug sa azufre, nga nagapanggula sa ilang mga baba.

¹⁸Sa pamamagitan ng tatlong salot na ito ay napatay ang ikatlong bahagi ng mga tao, sa pamamagitan ng apoy at ng usok at ng asupre, na nangagsisilabas sa kanilang mga bibig.

¹⁹Kay ang gahum sa mga kabayo, anaa sa ilang mga baba, ug sa ilang mga ikog. Kay ang ilang mga ikog sama sa mga bitin, ug may mga ulo, kini maoy giamong-among nila.

¹⁹Sapagka't ang kapangyarihan ng mga kabayo ay nasa kanilang bibig, at nasa kanilang mga buntot; sapagka't ang kanilang mga buntot ay kawangis ng mga ahas, at may mga ulo; at siya nilang ipinananakit.

²⁰Ug ang uban nga mga tawo, nga wala mangamatay niini nga hampak, wala maghinulsol sa mga buhat sa ilang mga kamot, aron dili sila makasimba sa mga yawa, ug sa mga larawan nga bulawan, ug salapi, ug tumbaga, ug bato, ug kahoy, nga dili sila makakita, ni makadungog ni makalakaw;

²⁰At ang nalabi sa mga tao, na hindi napatay sa mga salot na ito, ay hindi nagsipagsisi sa mga gawa ng kanilang mga kamay, upang huwag sumamba sa mga demonio, at sa mga diosdiosang ginto, at pilak, at tanso, at bato, at kahoy; na hindi nangakakakita, ni nangakaririnig man, ni nangakalalakad man.

²¹Ug wala nila paghinulsuli ang ilang mga pagpamuno, ni ang ilang mga pag-panglumay, ni ang ilang mga pagpakighilawas, ni ang ilang mga pagpangawat.

²¹At sila'y hindi nagsipagsisi sa kanilang mga pagpatay, kahit man sa kanilang panggagaway, kahit man sa kanilang pakikiapid, kahit man sa kanilang pagnanakaw.