¹Kay kamo gayud, mga igsoon, nanghibalo nga ang among pagsulod diha kaninyo wala makawang lamang:

¹For you yourselves know, brothers, our visit to you wasn’t in vain,

²Apan, bisan nag-antus kami una, ug gipasipalahan sa maka-uulaw gayud diha sa Filipos, ingon nga inyong hingbaloan, misamot pagkamaisugon kami diha sa atong Dios, sa pagsulti kaninyo sa Maayong Balita sa Dios sa dakung pagpakigbisug.

²but having suffered before and been shamefully treated, as you know, at Philippi, we grew bold in our God to tell you the Good News of God in much conflict.

³Kay ang among tambag dili sa kasaypanan, ni sa kahugaw, ni sa limbong:

³For our exhortation is not of error, nor of uncleanness, nor in deception.

⁴Kondili ingon nga gipakaayo kami sa Dios aron igasalig kanamo ang Maayong Balita, busa kami nagasulti: dili ingon sa nagapahimuot sa mga tawo, kondili sa Dios nga mao ang nagasuta sa among mga kasingkasing.

⁴But even as we have been approved by God to be entrusted with the Good News, so we speak; not as pleasing men, but God, who tests our hearts.

⁵Kay bisan kanus-a nga panahon, wala kami makaplagi nga nagagamit ug mga pulong nga sa pag-ulog-ulog, ingon sa inyong hingbaloan, ni sa usa ka takuban sa kahikaw, saksi ang Dios;

⁵For neither were we at any time found using words of flattery, as you know, nor a cloak of covetousness (God is witness),

⁶Ni magapangita sa himaya sa mga tawo, bisan sa inyo, bisan sa uban, nga unta arang man kami makagamit sa pagbulot-an diha kaninyo ingon nga mga apostoles ni Cristo.

⁶nor seeking glory from men (neither from you nor from others), when we might have claimed authority as apostles of Christ.

⁷Apan nagmalolot kami sa taliwala ninyo, ingon sa usa ka iwa nga nagaalima sa iyang mga anak.

⁷But we were gentle among you, like a nursing mother cherishes her own children.

⁸Sa ingon niana, sanglit gihidlaw sa mahigugmaon gayud alang kaninyo, kami nahamuot sa paghatag kaninyo, dili lamang sa Maayong Balita sa Dios, kondili usab sa among kaugalingong mga kalag; kay nahimo kamong mga hinigugma namo.

⁸Even so, affectionately longing for you, we were well pleased to impart to you, not the Good News of God only, but also our own souls, because you had become very dear to us.

⁹Kay, nahinumdum kamo mga igsoon, sa among kahago ug kabudlay: sa nagakugi kami, sa adlaw ug sa gabii, aron dili kami makahatag ug kabug-at kang bisan kinsa kaninyo, nagwali kami kaninyo sa Maayong Balita sa Dios.

⁹For you remember, brothers, our labor and travail; for working night and day, that we might not burden any of you, we preached to you the Good News of God.

¹⁰Kamo maoy mga saksi ug ang Dios usab, kong daw unsa nga pagkabalaan, ug pagkamatarung, ug pagkadili-badlonganon sa among panaggawi diha kaninyo nga nanagpanoo.

¹⁰You are witnesses with God, how holy, righteously, and blamelessly we behaved ourselves toward you who believe.

¹¹Ingon usab hingbaloan ninyo kong daw unsa ang pagmaymay namo kaninyo, ug pagpadasig kaninyo, ug pagpamatuod sa tagsatagsa kaninyo, ingon sa ginabuhat sa usa ka amahan sa iyang kaugalingong mga anak;

¹¹As you know, we exhorted, comforted, and implored every one of you, as a father does his own children,

¹²Aron managlakat kamo sa usa ka paagi nga takus sa Dios nga nagatawag kaninyo sa iyang kaugalingong gingharian ug himaya.

¹²to the end that you should walk worthily of God, who calls you into his own Kingdom and glory.

¹³Ug tungod niini, kami usab naga-pasalamat sa Dios sa walay undang, kay sa pagkadawat ninyo sa pulong sa Dios nga inyong hingdunggan gikan kanamo, gidawat ninyo kini, dili ingon nga pulong sa tawo, kondili, ingon nga sa pagkamatuod gayud, pulong sa Dios, nga nagabuhat usab diha kaninyo nga nanagtoo.

¹³For this cause we also thank God without ceasing, that, when you received from us the word of the message of God, you accepted it not as the word of men, but, as it is in truth, the word of God, which also works in you who believe.

¹⁴Kay kamo, mga igsoon, nahimong mga maawaton sa mga iglesia sa Dios sa Judea nga anaa kang Cristo Jesus: kay kamo nanag-antus usab sa mao nga mga butang sa kaugalingon ninyong mga tagilungsod, bisan ingon sa pag-antus nila sa mga Judio:

¹⁴For you, brothers, became imitators of the assemblies of God which are in Judea in Christ Jesus; for you also suffered the same things from your own countrymen, even as they did from the Jews;

¹⁵Nga sila ang mipatay sa Ginoong Jesus, ug sa mga manalagna usab, ug nanag-abug kanamo; ug wala sila magpahamuot sa Dios, ug mga kaaway sila sa tanang mga tawo;

¹⁵who killed both the Lord Jesus and their own prophets, and drove us out, and didn’t please God, and are contrary to all men;

¹⁶Nga kami gidid-an nila sa pagsulti sa mga Gentil, nga maluwas sila; aron sa pagkapuno gihapon sa ilang mga sala; apan ang kaligutgut miabut kanila sa hilabihan gayud.

¹⁶forbidding us to speak to the Gentiles that they may be saved; to fill up their sins always. But wrath has come on them to the uttermost.

¹⁷Apan kami, mga igsoon, nga nawad-an kaninyo sa diyutay nga panahon, sa dagway lamang, dili sa kasingkasing, naninguha kami sa hilabihan gayud sa pagtan-aw sa inyong nawong.

¹⁷But we, brothers, being bereaved of you for a short season, in presence, not in heart, tried even harder to see your face with great desire,

¹⁸Kay buot kami moanha kaninyo, bisan ako si Pablo, sa makausa pa, kun sa makaduha, moanha kaninyo; apan si satanas nag-ulang kanamo.

¹⁸because we wanted to come to you—indeed, I, Paul, once and again—but Satan hindered us.

¹⁹Kay unsa bay among paglaum, kun kalipay, kun purongpurong sa himaya? Dili ba mao kamo gayud sa atubangan sa atong Ginoong Jesucristo sa iyang pag-abut?

¹⁹For what is our hope, or joy, or crown of rejoicing? Isn’t it even you, before our Lord Jesus TR adds “Christ” at his coming?

²⁰Kay kamo mao ang among himaya ug kalipay.

²⁰For you are our glory and our joy.