¹Busa, si Festo sa miabut sa lalawigan sa tapus sa tolo ka adlaw, mitungas sa Jerusalem gikan sa Cesarea.

¹Festus therefore, having come into the province, after three days went up to Jerusalem from Caesarea.

²Ug ang pangulong sacerdote ug ang kadagkuang tawo sa mga Judio, nanag-asoy kaniya batok kang Pablo; ug nanagpakilooy kaniya,

²Then the high priest and the principal men of the Jews informed him against Paul, and they begged him,

³Nga nagapangayo ug usa ka utang kabubut-on batok kaniya, aron ipatawag niya si Pablo ngadto sa Jerusalem, samtang nagahikay sila sa usa ka pagbanhig, aron ilang pagapatyon siya sa dalan.

³asking a favor against him, that he would summon him to Jerusalem; plotting to kill him on the way.

⁴Apan mitubag si Festo nga si Pablo ginabantayan sa Cesarea, ug nga siya gayud usab mopauli didto sa madali.

⁴However Festus answered that Paul should be kept in custody at Caesarea, and that he himself was about to depart shortly.

⁵Busa, matud niya, palugsonga uban kanako ang mga may gahum kaninyo, ug kong sad-an kining tawohana, pasumbonga sila batok kaniya.

⁵“Let them therefore,” said he, “that are in power among you go down with me, and if there is anything wrong in the man, let them accuse him.”

⁶Ug sa nakapabilin siya uban kanila sa wala molabaw sa walo kun napulo ka adlaw, milugsong siya sa Cesarea; ug sa pagkabuntag milingkod siya sa lingkoranan sa hukmanan, ug nagsugo nga paatubangon si Pablo.

⁶When he had stayed among them more than ten days, he went down to Caesarea, and on the next day he sat on the judgment seat, and commanded Paul to be brought.

⁷Ug sa pag-abut niya ang mga Judio nga minglugsong gikan sa Jerusalem nanag-alirong kaniya, nga nagadala batok kaniya ug daghan ug dagkung mga pasangil nga wala nila kapamatud-i;

⁷When he had come, the Jews who had come down from Jerusalem stood around him, bringing against him many and grievous charges which they could not prove,

⁸Samtang si Pablo sa iyang paglaban, miingon: Wala gayud ako makasala batok sa Kasugoan sa mga Judio, bisan batok sa templo, bisan batok kang Cesar.

⁸while he said in his defense, “Neither against the law of the Jews, nor against the temple, nor against Caesar, have I sinned at all.”

⁹Apan si Festo, nga buot magpahamuot sa mga Judio, mitubag kang Pablo, ug miingon: Buot ka ba motungas sa Jerusalem, ug didto pagahukman ka mahitungod niining mga butanga sa atubangan ko?

⁹But Festus, desiring to gain favor with the Jews, answered Paul and said, “Are you willing to go up to Jerusalem, and be judged by me there concerning these things?”

¹⁰Apan si Pablo miingon: Ania ako nagatindog sa atubangan sa lingkoranan sa hukmanan ni Cesar, diin angay ako pagahukman. Sa mga Judio wala akoy nabuhat bisan unsang dautan, ingon nga ikaw usab nasayud gayud kaayo.

¹⁰But Paul said, “I am standing before Caesar’s judgment seat, where I ought to be tried. I have done no wrong to the Jews, as you also know very well.

¹¹Busa, kong ako magbubuhat sa dautan, ug nakabuhat bisan unsa nga takus sa kamatayon, dili ako molalis sa pagpakamatay; apan, kong walay matuod niadtong mga butang nga ginasumbong nila batok kanako, walay bisan kinsa nga makatugyan kanako ngadto kanila. Modangup ako kang Cesar.

¹¹For if I have done wrong, and have committed anything worthy of death, I don’t refuse to die; but if none of those things is true that they accuse me of, no one can give me up to them. I appeal to Caesar!”

¹²Unya si Festo, sa human ikasabut niya ang Sanhedrin, mitubag: midangup ka kang Cesar, umadto ka kang Cesar.

¹²Then Festus, when he had conferred with the council, answered, “You have appealed to Caesar. To Caesar you shall go.”

¹³Karon sa pag-agi sa pipila ka adlaw, si Agripa nga hari ug si Bernice ming-abut sa Cesarea sa pag-abi-abi kang Festo.

¹³Now when some days had passed, King Agrippa and Bernice arrived at Caesarea, and greeted Festus.

¹⁴Ug sa nakapabilin sila didto sa daghang mga adlaw, giasoy ni Festo sa hari ang asunto ni Pablo, nga nagaingon: May usa ka tawo nga gipasagdan nga binilanggo ni Felix;

¹⁴As he stayed there many days, Festus laid Paul’s case before the king, saying, “There is a certain man left a prisoner by Felix;

¹⁵Nga mahatungod kaniya, sa didto ako sa Jerusalem, nanag-asoy kanako ang mga pangulong sacerdote ug ang mga anciano sa mga Judio, nga nangayo kanako sa hukom batok kaniya.

¹⁵about whom, when I was at Jerusalem, the chief priests and the elders of the Jews informed me, asking for a sentence against him.

¹⁶Kanila mitubag ako, nga dili batasan sa mga Romanhon ang pagtugyan sa kamatayon sa bisan kinsang tawo, sa wala pa ang sinumbong ikapaatubang sa mga magsusumbong, ug mahatagi sa higayon sa iyang paglaban sa sumbong batok kaniya.

¹⁶To whom I answered that it is not the custom of the Romans to give up any man to destruction, before the accused has met the accusers face to face, and has had opportunity to make his defense concerning the matter laid against him.

¹⁷Busa, sa panag-abut nila dinhi sa tingub, wala ako maglangan, apan sa adlaw nga misunod milingkod ako sa lingkoranan sa hukmanan, ug nagsugo nga paatubangon dinhi ang tawo.

¹⁷When therefore they had come together here, I didn’t delay, but on the next day sat on the judgment seat, and commanded the man to be brought.

¹⁸Nga mahatungod kaniya, sa nanindog ang mga magsusumbong, wala silay dala nga laing sumbong nga sama sa pagkadautan sa mga butang nga akong ginadahum.

¹⁸Concerning whom, when the accusers stood up, they brought no charge of such things as I supposed;

¹⁹Apan may mga pagkalalis sila batok kaniya mahatungod sa ilang kaugalingong tinohoan, ug mahatungod sa usa ka Jesus nga namatay nga gipamatud-an ni Pablo nga kini buhi.

¹⁹but had certain questions against him about their own religion, and about one Jesus, who was dead, whom Paul affirmed to be alive.

²⁰Ug ako, sanglit nalibug kong unsaon ko pagsusi kining mga butanga, nangutana kong buot ba siya moadto sa Jerusalem, ug didto pagahukman mahatungod niining mga butanga.

²⁰Being perplexed how to inquire concerning these things, I asked whether he was willing to go to Jerusalem and there be judged concerning these matters.

²¹Apan sa pagdangup ni Pablo aron pagbantayan siya alang sa hukom sa Emperador, nagsugo ako nga pagbantayan siya hangtud nga ikapadala ko siya kang Cesar.

²¹But when Paul had appealed to be kept for the decision of the emperor, I commanded him to be kept until I could send him to Caesar.”

²²Ug si Agripa miingon kang Festo: Ako usab buot gayud unta magpatalinghug sa tawo. Ug siya miingon: Ugma. mapatalinghugan mo siya.

²²Agrippa said to Festus, “I also would like to hear the man myself.” “Tomorrow,” he said, “you shall hear him.”

²³Busa, sa adlaw nga misunod sa miabut si Agripa ug si Bernice, sa dakung pasundayag; ug sa nakasulod sila sa dapit nga husayanan uban ang mga pangulong capitan, ug ang mga kadagkuan sa ciudad; sa sugo ni Festo gipasulod si Pablo.

²³So on the next day, when Agrippa and Bernice had come with great pomp, and they had entered into the place of hearing with the commanding officers and principal men of the city, at the command of Festus, Paul was brought in.

²⁴Ug miingon si Festo: Hari nga Agripa, ug kamong tanan nga ania dinhi uban kanamo, nagatan-aw kamo niining tawohana, nga tungod kaniya ang tibook nga panon sa mga Judio midangup kanako sa Jerusalem, ug dinhi usab nagasinggit nga dili siya angay nga mabuhi pa.

²⁴Festus said, “King Agrippa, and all men who are here present with us, you see this man, about whom all the multitude of the Jews petitioned me, both at Jerusalem and here, crying that he ought not to live any longer.

²⁵Apan hipalgan ko nga siya walay nabuhat nga bisan unsa nga takus sa kamatayon; ug tungod kay siya midangup ngadto sa Emperador, ako naghukom sa pagpadala kaniya.

²⁵But when I found that he had committed nothing worthy of death, and as he himself appealed to the emperor I determined to send him.

²⁶Tungod kaniya ako walay bisan unsa nga ikasulat sa akong ginoo. Tungod niana gipaatubang ko siya kaninyo, ug labi na gayud kanimo, hari nga Agripa, aron nga sa tapus masusi, ako adunay ikasulat.

²⁶Of whom I have no certain thing to write to my lord. Therefore I have brought him forth before you, and especially before you, King Agrippa, that, after examination, I may have something to write.

²⁷Kay sa hunahuna ko, dili makatarunganon ang pagpadala sa usa ka binilanggo, nga dili usab hisgutan ang mga sumbong batok kaniya.

²⁷For it seems to me unreasonable, in sending a prisoner, not to also specify the charges against him.”