¹Busa sa naila sa Ginoo nga ang mga Fariseo nakadungog nga si Jesus nagabuhat ug nagabautismo ug labing daghan nga mga tinon-an kay kang Juan,

¹Therefore when the Lord knew that the Pharisees had heard that Jesus was making and baptizing more disciples than John

²(Bisan dili si Jesus gayud ang nagabautismo kondili ang iyang mga tinon-an),

²(although Jesus himself didn’t baptize, but his disciples),

³Mibiya siya sa Judea, ug migikan usab paingon sa Galilea.

³he left Judea, and departed into Galilee.

⁴Ug niadto kinahanglan gayud siya mahiagi sa Samaria.

⁴He needed to pass through Samaria.

⁵Busa miabut siya sa usa ka lungsod sa Samaria nga ginganlan Sicar, haduol sa luna sa yuta nga gihatag ni Jacob sa iyang anak nga si Jose.

⁵So he came to a city of Samaria, called Sychar, near the parcel of ground that Jacob gave to his son, Joseph.

⁶Ug didto atua ang atabay ni Jacob. Busa si Jesus, ingon nga gikapuyan sa iyang panaw, milingkod haduol sa atabay. Kadto daw may ikaunom ang takna.

⁶Jacob’s well was there. Jesus therefore, being tired from his journey, sat down by the well. It was about the sixth hour noon .

⁷May miduol usa ka babaye nga Samariahanon sa pagkalos ug tubig. Si Jesus miingon kaniya: Paimna ako.

⁷A woman of Samaria came to draw water. Jesus said to her, “Give me a drink.”

⁸Kay ang iyang mga tinon-an nangadto sa lungsod sa pagpalit ug makaon.

⁸For his disciples had gone away into the city to buy food.

⁹Busa ang babaye nga Samariahanon miingon kaniya: Unsaon pagkahimo nga ikaw nga Judio mangayo nga paimnon ko ikaw, nga ako Samariahanon man? (Kay ang mga Judio wala magpakigharong sa mga Samariahanon).

⁹The Samaritan woman therefore said to him, “How is it that you, being a Jew, ask for a drink from me, a Samaritan woman?” (For Jews have no dealings with Samaritans.)

¹⁰Si Jesus mitubag ug mi ingon kaniya: Kong ikaw nakaila sa hatag sa Dios ug kong kinsa ang nagaingon kanimo, Paimna ako; mangayo unta ikaw kaniya, ug siya mohatag kanimo ug buhi nga tubig.

¹⁰Jesus answered her, “If you knew the gift of God, and who it is who says to you, ‘Give me a drink,’ you would have asked him, and he would have given you living water.”

¹¹Ang babaye nag-ingon kaniya: Ginoo, ikaw walay ikatimba, ug ang atabay halalum. Busa diin ka man nianang tubig nga buhi?

¹¹The woman said to him, “Sir, you have nothing to draw with, and the well is deep. From where then have you that living water?

¹²Labing daku pa ba ikaw kay sa among amahan nga si Jacob nga nagahatag kanamo sa atabay, ug miinum gayud siya, ug ang iyang mga anak, ug ang iyang mga hayup?

¹²Are you greater than our father, Jacob, who gave us the well, and drank of it himself, as did his children, and his livestock?”

¹³Si Jesus mitubag ug miingon kaniya: Ang tanan nga nagainum niining tubiga, pagauhawon pag-usab;

¹³Jesus answered her, “Everyone who drinks of this water will thirst again,

¹⁴Apan bisan kinsa nga moinum sa tubig nga akong igahatag kaniya, dili na gayud pagauhawon siya; apan ang tubig nga akong igahatag kaniya mahimo diha kaniya nga tuburan sa tubig nga magatubod ngadto sa kinabuhi nga walay katapusan.

¹⁴ but whoever drinks of the water that I will give him will never thirst again; but the water that I will give him will become in him a well of water springing up to eternal life.”

¹⁵Ang babaye miingon kaniya: Ginoo, hatagi ako niining tubiga, aron dili na ako pagauhawon, ug dili na usab ako moanhi dinhi sa pagkalos.

¹⁵The woman said to him, “Sir, give me this water, so that I don’t get thirsty, neither come all the way here to draw.”

¹⁶Si Jesus miingon kaniya: Lumakaw ka, tawga ang imong bana, ug bumalik ka dinhi.

¹⁶Jesus said to her, “Go, call your husband, and come here.”

¹⁷Ang babaye mitubag ug miingon kaniya: Wala akoy bana. Si Jesus miingon kaniya: Maayo ang imong panubag, Wala akoy bana;

¹⁷The woman answered, “I have no husband.” Jesus said to her, “You said well, ‘I have no husband,’

¹⁸Kay ikaw may lima na ka mga bana, apan ang anaa kanimo karon, dili mao ang imong bana; may kamatuoran kininggiingon mo.

¹⁸ for you have had five husbands; and he whom you now have is not your husband. This you have said truly.”

¹⁹Ang babaye miingon kaniya: Ginoo, nakita ko nga ikaw manalagna.

¹⁹The woman said to him, “Sir, I perceive that you are a prophet.

²⁰Ang among mga ginikanan nagasimba dinhi niining bukira, ug kamo nagaingon nga sa Jerusalem atua ang dapit diin ang mga katawohan kinahanglan magsimba.

²⁰Our fathers worshiped in this mountain, and you Jews say that in Jerusalem is the place where people ought to worship.”

²¹Si Jesus miingon kaniya: Babaye, tumoo ka kanako, moabut ang takna, nga bisan niining bukira, bisan sa Jerusalem, dili kamo magasimba sa Amahan.

²¹Jesus said to her, “Woman, believe me, the hour comes, when neither in this mountain, nor in Jerusalem, will you worship the Father.

²²Kamo nagasimba sa wala ninyo hiilhi, kami nagasimba sa among hing-ilhan, kay ang kaluwasan nagagikan sa mga Judio.

²² You worship that which you don’t know. We worship that which we know; for salvation is from the Jews.

²³Apan moabut ang takna, ug karon miabut na, nga ang mga matuod nga magsisimba magasimba sa Amahan pinaagi sa espiritu ug sa kamatuoran; kay mao kana ang ginapangita sa Amahan nga mga magsisimba kaniya.

²³ But the hour comes, and now is, when the true worshippers will worship the Father in spirit and truth, for the Father seeks such to be his worshippers.

²⁴Ang Dios Espiritu man, ug kinahanglan nga ang mga magasimba kaniya, managsimba kaniya sa espiritu ug sa kamatuoran.

²⁴ God is spirit, and those who worship him must worship in spirit and truth.”

²⁵Ang babaye miingon kaniya: Nahibalo ako nga moanhi ang Mesias (ang ginganlan si Cristo); kong ania na siya, magasaysay siya kanato sa tanang mga butang.

²⁵The woman said to him, “I know that Messiah comes,” (he who is called Christ). “When he has come, he will declare to us all things.”

²⁶Si Jesus miingon kaniya: Ako nga nagapakigsulti kanimo, mao ako.

²⁶Jesus said to her, “I am he, the one who speaks to you.”

²⁷Ug niini miabut ang iyang mga tinon-an; ug nanghibulong sila nga nakigsulti siya sa babaye; bisan pa, walay tawo nga nakag-ingon: Unsay gipangita mo? kun, Nganong nagapakigsulti ikaw kaniya?

²⁷At this, his disciples came. They marveled that he was speaking with a woman; yet no one said, “What are you looking for?” or, “Why do you speak with her?”

²⁸Busa gibiyaan sa babaye ang iyang banga, ug miadto sa lungsod, ug nag-ingon sa mga tawo:

²⁸So the woman left her water pot, and went away into the city, and said to the people,

²⁹Umari kamo, tan-awon ninyo ang usa ka tawo nga nagaasoy kanako sa tanang mga butang nga akong gibuhat. Mao ba kaha kini si Cristo?

²⁹“Come, see a man who told me everything that I did. Can this be the Christ?”

³⁰Nanggula sila sa lungsod ug nangadto kaniya.

³⁰They went out of the city, and were coming to him.

³¹Niining higayona ang mga tinon-an nagaampo kaniya nga nagaingon: Rabbi, kumaon ka.

³¹In the meanwhile, the disciples urged him, saying, “Rabbi, eat.”

³²Apan siya miingon kanila: Ako adunay kalan-on nga pagakan-on nga wala ninyo hiilhi.

³²But he said to them, “I have food to eat that you don’t know about.”

³³Busa ang mga tinon-an nanag-ingon sa usa ug usa kanila: May tawo ba nga nagdala kaniya ug pagkaon?

³³The disciples therefore said one to another, “Has anyone brought him something to eat?”

³⁴Si Jesus miingon kanila: Ang akong kalan-on mao ang pagbuhat sa kabubut-on sa nagsugo kanako, ug ang paghingpit sa iyang buhat.

³⁴Jesus said to them, “My food is to do the will of him who sent me, and to accomplish his work.

³⁵Wala ba kamo manag-ingon: May upat pa ka bulan, ug unya moabut ang ting-ani? Ania karon, nagaingon ako kaninyo: lyahat ninyo ang inyong mga mata, ug itan-aw ninyo sa kaumahan, nga mga maputi na aron pagaanihon.

³⁵ Don’t you say, ‘There are yet four months until the harvest?’ Behold, I tell you, lift up your eyes, and look at the fields, that they are white for harvest already.

³⁶Ang magaani magadawat ug suhol, ug magatigum ug mga bunga ngadto sa kinabuhi nga walay katapusan; aron ang magapugas ug ang magaani manag-kalipay sa tingub.

³⁶ He who reaps receives wages, and gathers fruit to eternal life; that both he who sows and he who reaps may rejoice together.

³⁷Kay niini matuod ang giingon: Usa ang magapugas ug lain ang magaani.

³⁷ For in this the saying is true, ‘One sows, and another reaps.’

³⁸Ako nagasugo kaninyo sa pag-ani niadtong wala ninyo pag-umaha; lain ang mga nanag-uma, ug kamo nanagsulod sa ilang mga inumahan.

³⁸ I sent you to reap that for which you haven’t labored. Others have labored, and you have entered into their labor.”

³⁹Ug, niadtong lungsora daghan sa mga Samariahanon nga nanagtoo kaniya, tungod sa pulong sa babaye nga nagpamatuod: Giasoy niya kanako ang tanang mga butang nga akong gibuhat.

³⁹From that city many of the Samaritans believed in him because of the word of the woman, who testified, “He told me everything that I did.”

⁴⁰Busa sa mingduol kaniya ang mga Samariahanon, sila nagpakilooy kaniya nga mopabilin siya kauban nila; ug mipabilin siya didto ug duha ka adlaw.

⁴⁰So when the Samaritans came to him, they begged him to stay with them. He stayed there two days.

⁴¹Ug daghan pa gayud ang nanagtoo kaniya, tungod sa iyang pulong.

⁴¹Many more believed because of his word.

⁴²Ug sila nanag-ingon sa babaye: Karon, mitoo kami, dili tungod sa imong pagsulti; kay kami sa among kaugalingon nakadungog, ug nanghibalo nga kini mao gayud, si Cristo, ang Manluluwas sa kalibutan.

⁴²They said to the woman, “Now we believe, not because of your speaking; for we have heard for ourselves, and know that this is indeed the Christ, the Savior of the world.”

⁴³Ug sa human ang duha ka adlaw, migikan siya didto ug miadto sa Galilea.

⁴³After the two days he went out from there and went into Galilee.

⁴⁴Kay si Jesus, sa iyang kaugalingon, nagpamatuod nga ang manalagna walay kadungganan sa iyang kaugalingong yuta.

⁴⁴For Jesus himself testified that a prophet has no honor in his own country.

⁴⁵Busa, sa ming-abut siya sa Galilea, gidawat siya sa mga taga-Galilea, sanglit nakakita sila sa tanang mga butang nga gibuhat niya sa Jerusalem sa fiesta, kay sila usab ming-adto sa fiesta.

⁴⁵So when he came into Galilee, the Galileans received him, having seen all the things that he did in Jerusalem at the feast, for they also went to the feast.

⁴⁶Busa miadto pag-usab si Jesus sa Cana sa Galilea, diin iyang gibuhat nga vino ang tubig. Ug may usa ka tawong halangdon, nga may anak nga lalake nga nagadaut didto sa Capernaum.

⁴⁶Jesus came therefore again to Cana of Galilee, where he made the water into wine. There was a certain nobleman whose son was sick at Capernaum.

⁴⁷Sa iyang pagkadungog nga si Jesus milakat gikan sa Judea ngadto sa Galilea, siya ming-adto kang Jesus ug nagpakilooy nga mokanaug siya ug ayohon niya ang iyang anak, kay siya himalatyon.

⁴⁷When he heard that Jesus had come out of Judea into Galilee, he went to him, and begged him that he would come down and heal his son, for he was at the point of death.

⁴⁸Busa si Jesus miingon kaniya: Gawas kong kamo magpakakita ug mga timaan ug mga katingalahan, kamo dili gayud motoo.

⁴⁸Jesus therefore said to him, “Unless you see signs and wonders, you will in no way believe.”

⁴⁹Ang tawong halangdon miingon kaniya: Ginoo, kanaug intawon sa dili pa mamatay ang akong bata.

⁴⁹The nobleman said to him, “Sir, come down before my child dies.”

⁵⁰Si Jesus miingon kaniya: Lumakaw ka, ang imong anak buhi. Ang tawo mitoo sa pulong nga giingon ni Jesus kaniya, ug siya milakaw.

⁵⁰Jesus said to him, “Go your way. Your son lives.” The man believed the word that Jesus spoke to him, and he went his way.

⁵¹Ug sa nagakanaug na siya, gisugat siya sa iyang mga ulipon, ug ilang gisu-ginlan siya nga nagaingon: Ang imong anak buhi.

⁵¹As he was now going down, his servants met him and reported, saying “Your child lives!”

⁵²Unya siya nangutana kanila kong unsang taknaa ang pagkaayo. Nan sila nanag-ingon kaniya: Kagahapon sa ika-pitong takna, mibulag kaniya ang hilanat.

⁵²So he inquired of them the hour when he began to get better. They said therefore to him, “Yesterday at the seventh hour, 1:00 P. M. the fever left him.”

⁵³Busa ang amahan nahibalo nga mao ang takna sa pag-ingon kaniya ni Jesus: Ang imong anak buhi. Ug siya gayud mitoo ug ang tibook niya nga balay.

⁵³So the father knew that it was at that hour in which Jesus said to him, “Your son lives.” He believed, as did his whole house.

⁵⁴Kini mao usab ang ikaduha ka katingalahan nga gibuhat ni Jesus, sa nakagula siya sa Judea ngadto sa Galilea.

⁵⁴This is again the second sign that Jesus did, having come out of Judea into Galilee.