¹Karon may uban nga miabut niadtong maong panahon, nga misugilon kaniya mahitungod sa mga Galileanhon, kang kinsang dugo gisagol ni Pilato sa ilang mga halad.

¹Now there were some present at the same time who told him about the Galileans, whose blood Pilate had mixed with their sacrifices.

²Ug siya mitubag ug miingon kanila: Nagahunahuna ba kamo nga kining mga Galileanhon labi pang mga makasasala kay sa tanang mga Galileanhon, tungod kay sila nag-antus niining mga butanga?

²Jesus answered them, “Do you think that these Galileans were worse sinners than all the other Galileans, because they suffered such things?

³Nagaingon ako kaninyo: Dili; apan, gawas kong kamo mahinulsol, mangamatay kamong tanan sa mao usab nga pagkaagi.

³ I tell you, no, but unless you repent, you will all perish in the same way.

⁴Kun, kadtong mga napulo ug walo, nga hingpukanan sa torre sa Siloe, ug mipatay kanila, nagahunahuna ba kamo nga sila labi pang mga malapason kay sa tanang mga tawo nga nagapuyo sa Jerusalem?

⁴ Or those eighteen, on whom the tower in Siloam fell, and killed them; do you think that they were worse offenders than all the men who dwell in Jerusalem?

⁵Ako nagaingon kaninyo: Dili; apan, gawas kong kamo maghinulsol, mangamatay kamong tanan sa mao usab nga pagkaagi.

⁵ I tell you, no, but, unless you repent, you will all perish in the same way.”

⁶Ug misulti siya niining sambingay: Usa ka tawo may usa ka higuera nga gitanum sa iyang parrasan, ug miabut siya nga nagapangita ug bunga niini, ug wala makakaplag.

⁶He spoke this parable. “A certain man had a fig tree planted in his vineyard, and he came seeking fruit on it, and found none.

⁷Ug miingon siya sa magpaparras: Ania karon, tolo na kini ka tuig nga ako nagaanhian sa pagpangita ug bunga niining kahoy, ug wala akoy hingkaplagan; putla kini. Nganong magasamok usab kini sa yuta?

⁷ He said to the vine dresser, ‘Behold, these three years I have come looking for fruit on this fig tree, and found none. Cut it down. Why does it waste the soil?’

⁸Ug siya nga nagatubag, miingon: Ginoo, pasagdi una kini niining tuiga usab, hangtud nga magakalut ako sa libut kaniya, ug magaabono kaniya.

⁸ He answered, ‘Lord, leave it alone this year also, until I dig around it, and fertilize it.

⁹Ug kong kini magahatag ug bunga sukad karon, maayo, apan kong dili, pagaputlon mo siya.

⁹ If it bears fruit, fine; but if not, after that, you can cut it down.’”

¹⁰Ug siya nagatudlo sa usa sa mga sinagoga sa adlaw nga igpapahulay.

¹⁰He was teaching in one of the synagogues on the Sabbath day.

¹¹Ug ania karon, usa ka babaye nga may usa ka espiritu sa sakit, sulod sa napulo ug walo ka tuig na; ug siya nagatikoko na lamang, ug wala makatindog sa iyang kaugalingon.

¹¹Behold, there was a woman who had a spirit of infirmity eighteen years, and she was bent over, and could in no way straighten herself up.

¹²Ug sa nakit-an siya ni Jesus, iyang gitawag siya, ug miingon kaniya: Babaye, natangtangan ikaw sa imong sakit.

¹²When Jesus saw her, he called her, and said to her, “Woman, you are freed from your infirmity.”

¹³Ug siya nagapandong sa iyang mga kamot sa babaye, ug gilayon kini nakatuy-od, ug naghimaya sa Dios.

¹³He laid his hands on her, and immediately she stood up straight, and glorified God.

¹⁴Ug ang punoan sa sinagoga, nga nasuko tungod kay si Jesus nag-ayo sa masakiton sa adlaw nga igpapahulay, mitubag ug miingon sa panon sa katawohan: Adunay unom ka adlaw diin ang mga tawo kinahanglan magbuhat; busa, sulod kanila manganhi kamo ug magpaayo, ug dili sa adlaw nga igpapahulay.

¹⁴The ruler of the synagogue, being indignant because Jesus had healed on the Sabbath, said to the multitude, “There are six days in which men ought to work. Therefore come on those days and be healed, and not on the Sabbath day!”

¹⁵Apan ang Ginoo mitubag kaniya, ug miingon: Kamo mga salingkapaw, dili ba sa adlaw nga igpapahulay ang tagsatagsa kaninyo magabadbad sa iyang vaca kun sa iyang asno gikan sa pasungan ug magadala kaniya sa gawas aron paimnon?

¹⁵Therefore the Lord answered him, “You hypocrites! Doesn’t each one of you free his ox or his donkey from the stall on the Sabbath, and lead him away to water?

¹⁶Ug kining babaye nga anak ni Abraham, nga gigapus ni satanas sulod na sa napulo ug walo ka tuig, dili ba kinahanglan nga pagabadbaran niining gapus sa adlaw nga igpapahulay?

¹⁶ Ought not this woman, being a daughter of Abraham, whom Satan had bound eighteen long years, be freed from this bondage on the Sabbath day?”

¹⁷Ug sa pag-ingon niya niining mga butanga, ang tanan niyang mga kaaway naulawan; ug ang tibook panon sa katawohan nalipay tungod sa tanang mahimayaong mga butang nga gibuhat niya.

¹⁷As he said these things, all his adversaries were disappointed, and all the multitude rejoiced for all the glorious things that were done by him.

¹⁸Busa siya miingon: Sama sa unsa ba ang gingharian sa Dios? Ug sa unsa igapakasama ko kini?

¹⁸He said, “What is the Kingdom of God like? To what shall I compare it?

¹⁹Ingon kini sa usa ka lugas nga mostaza nga gikuha sa usa ka tawo, ug gipugas sa iyang kaugalingong tanaman; ug kini mitubo, ug nahimong usa ka kahoy; ug ang mga langgam sa langit mibatug sa mga sanga niya.

¹⁹ It is like a grain of mustard seed, which a man took, and put in his own garden. It grew, and became a large tree, and the birds of the sky lodged in its branches.”

²⁰Ug miingon siya sa pag-usab: Sa unsa ba igapakasama ko ang gingharian sa Dios?

²⁰ Again he said, “To what shall I compare the Kingdom of God?

²¹Ingon sa levadura nga gikuha sa usa ka babaye, gisakut sa tolo ka takus sa harina hangtud ang tanan mingtubo.

²¹ It is like yeast, which a woman took and hid in three measures literally, three sata. 3 sata is about 39 litres or a bit more than a bushel of flour, until it was all leavened.”

²²Ug siya mipadayon sa iyang pag-lakaw nga nagaagi sa mga lungsod ug kabalangayan, nga nagapanudlo, ug nagapanaw paingon sa Jerusalem.

²²He went on his way through cities and villages, teaching, and traveling on to Jerusalem.

²³Ug usa kanila miingon kaniya: Ginoo, diriyut ba lamang ang maluwas? Ug siya miingon kanila:

²³One said to him, “Lord, are they few who are saved?” He said to them,

²⁴Panlimbasug kamo sa pagsulod sa pultahan nga masigpit; kay nagaingon ako kaninyo, nga daghan ang nagapaninguha sa pagsulod, ug dili makahimo.

²⁴ “Strive to enter in by the narrow door, for many, I tell you, will seek to enter in, and will not be able.

²⁵Kong sa makausa ang amahan sa panimalay nagatindog ug nagasira sa pultahan, ug kamo nagasugod sa pagtindog sa gawas, ug sa pagtoktok sa pultahan, nga nagaingon: Ginoo, ablihi kami. Ug siya magatubag ug magaingon kaninyo: Wala ako mahibalo kong diin kamo gikan;

²⁵ When once the master of the house has risen up, and has shut the door, and you begin to stand outside, and to knock at the door, saying, ‘Lord, Lord, open to us!’ then he will answer and tell you, ‘I don’t know you or where you come from.’

²⁶Unya magasugod kamo sa pagingon: Sa imong atubangan nanagpangaon ug nanagpanginum kami, ug ikaw nagpanudlo sa among kadalanan.

²⁶ Then you will begin to say, ‘We ate and drank in your presence, and you taught in our streets.’

²⁷Ug magaingon siya: Isulti ko kaninyo nga wala ako mahibalo kong diin kamo gikan: pahalayo kamo kanako, tanan kamo nga mga mamumuhat sa kadautan.

²⁷ He will say, ‘I tell you, I don’t know where you come from. Depart from me, all you workers of iniquity.’

²⁸Didto mahitabo unya ang paghilak ug ang pagkagut sa mga ngipon, nga inyong makita si Abraham ug si Isaac, ug si Jacob, ug ang tanang mga manalagna sa gingharian sa Dios, ug kamo pagaabugon ngadto sa gawas.

²⁸ There will be weeping and gnashing of teeth, when you see Abraham, Isaac, Jacob, and all the prophets, in the Kingdom of God, and yourselves being thrown outside.

²⁹Ug sila moabut gikan sa Sidlakan ug sa Kasadpan, ug gikan sa Amihanan ug sa Habagatan, ug magalingkod sa gingharian sa Dios.

²⁹ They will come from the east, west, north, and south, and will sit down in the Kingdom of God.

³⁰Ug ania karon, may mga manghiulahi nga manghiuna; ug may mga manghiuna nga manghiulahi.

³⁰ Behold, there are some who are last who will be first, and there are some who are first who will be last.”

³¹Niadtong taknaa may mga Fariseo nga mingduol nga nagaingon kaniya: Pahawa ug lumakaw ka gikan dinhi, kay si Herodes buot mopatay kanimo.

³¹On that same day, some Pharisees came, saying to him, “Get out of here, and go away, for Herod wants to kill you.”

³²Ug siya miingon kanila: Umadto kamo, ug mga kadtong singgalong: Ania karon, ginapagula ko ang mga yawa ug ginabuhat ko ang mga pag-ayo karong adlawa, ug ugma; ug sa ikatolo ka adlaw pagahingpiton ako.

³²He said to them, “Go and tell that fox, ‘Behold, I cast out demons and perform cures today and tomorrow, and the third day I complete my mission.

³³Bisan pa niini, kinahanglan nga molakaw ako karon, ug ugma, ug sa sunod nga adlaw; kay dili mahitabo nga ang usa ka manalagna pagapatyon sa gawas sa Jerusalem.

³³ Nevertheless I must go on my way today and tomorrow and the next day, for it can’t be that a prophet perish outside of Jerusalem.’

³⁴Oh Jerusalem, Jerusalem, nga nagapatay sa mga manalagna, ug nagabato kanila nga ginapadala nganha kaniya: Makapila nga buot kong tigumon ang imong mga anak, ingon sa usa ka himongaan nga nagatigum sa iyang mga piso sa ilalum sa iyang mga pako, ug wala ka mobuot!

³⁴ “Jerusalem, Jerusalem, that kills the prophets, and stones those who are sent to her! How often I wanted to gather your children together, like a hen gathers her own brood under her wings, and you refused!

³⁵Ania karon, ang inyong balay gibiyaan kaninyo nga mamingaw; ug nagaingon ako kaninyo, nga kamo dili makakita kanako hangtud nga magaingon kamo: Bulahan ang nagaanhi sa ngalan sa Ginoo.

³⁵ Behold, your house is left to you desolate. I tell you, you will not see me, until you say, ‘Blessed is he who comes in the name of the Lord!’” Psalm 118:26