¹Čuj dakle, Jobe, što ću ti kazati, prikloni uho mojim besjedama.

¹Auxskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu cxiujn miajn vortojn.

²Evo, usta sam svoja otvorio, a jezik riječi pod nepcem mi stvara.

²Jen mi malfermis mian busxon, Parolas mia lango en mia gorgxo.

³Iskreno će ti zborit' srce moje, usne će čistu izreći istinu.

³GXuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

⁴TÓa i mene je duh Božji stvorio, dah Svesilnoga oživio mene.

⁴La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

⁵Ako uzmogneš, ti me opovrgni; spremi se da se suprotstaviš meni!

⁵Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraux mi, kaj starigxu.

⁶Gle, kao i ti, i ja sam pred Bogom, kao i ti, od gline bjeh načinjen;

⁶Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaux estas farita el argilo.

⁷zato ja strahom tebe motrit' neću, ruka te moja neće pritisnuti.

⁷Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia sxargxo ne pezos sur vi.

⁸Dakle, na moje uši rekao si - posve sam jasno tvoje čuo riječi:

⁸Vi parolis antaux miaj oreloj, Kaj mi auxdis la sonon de tiaj vortoj:

⁹'Nedužan sam i bez ikakva grijeha; prav sam i nema krivice na meni.

⁹Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

¹⁰Al' On izlike protiv mene traži i za svojeg me drži dušmanina.

¹⁰Jen Li trovis ion riprocxindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

¹¹Noge je moje u klade metnuo, nad svakim mojim on pazi korakom.'

¹¹Li metis miajn piedojn en sxtipon; Li observas cxiujn miajn vojojn.

¹²Ovdje, kažem ti, u pravu ti nisi, jer s Bogom čovjek mjerit' se ne može.

¹²Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; CXar Dio estas pli granda ol homo.

¹³Pa zašto s njime zamećeš prepirku što ti na svaku riječ ne odgovara?

¹³Kial vi havas pretendon kontraux Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri cxiuj Siaj faroj?

¹⁴Bog zbori nama jednom i dva puta, al' čovjek na to pažnju ne obraća.

¹⁴Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

¹⁵U snovima, u viđenjima noćnim, kada san dubok ovlada ljudima i na ležaju dok tvrdo snivaju,

¹⁵En songxo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

¹⁶tad on govori na uho čovjeku i utvarama plaši ga jezivim

¹⁶Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas gxin,

¹⁷da ga od djela njegovih odvrati, da u čovjeku obori oholost,

¹⁷Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraux fiereco,

¹⁸da dušu njegovu spasi od jame i život mu od puta u Podzemlje.

¹⁸Por sxirmi lian animon kontraux pereo Kaj lian vivon kontraux falo sub glavon.

¹⁹Bolešću on ga kara na ležaju kad mu se kosti tresu bez prestanka,

¹⁹Ankaux per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam cxiuj liaj ostoj estas ankoraux fortaj.

²⁰kad se kruh gadi njegovu životu i ponajbolje jelo duši njegovoj;

²⁰Kaj abomenata farigxas por li en lia vivo la mangxajxo, Kaj por lia animo la frandajxo.

²¹kada mu tijelo gine naočigled i vide mu se kosti ogoljele,

²¹Lia karno konsumigxas tiel, ke oni gxin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antauxe estis nevideblaj.

²²kad mu se duša približava jami a život njegov boravištu mrtvih.

²²Kaj lia animo alproksimigxas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

²³Ako se uza nj nađe tad anđeo, posrednik jedan između tisuću, da čovjeka na dužnost opomene,

²³Sed se li havas por si angxelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

²⁴pa se sažali nad njim i pomoli: 'Izbavi ga da u jamu ne ide; za život njegov nađoh otkupninu!

²⁴Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, CXar Mi trovis pardonigon.

²⁵Neka mu tijelo procvate mladošću, nek' se vrati u dane mladenačke!'

²⁵Tiam lia korpo farigxas denove fresxa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

²⁶Vapije k Bogu i Bog ga usliša: radosno On ga pogleda u lice; vrati čovjeku pravednost njegovu.

²⁶Li pregxas al Dio, Kaj cxi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizagxon kun gxojo, Kaj rekompencas la homon laux lia virteco.

²⁷Tada čovjek pred ljudima zapjeva: 'Griješio sam i pravo izvrtao, ali mi Bog zlom nije uzvratio.

²⁷Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

²⁸On mi je dušu spasio od jame i život mi se veseli svjetlosti.'

²⁸Li liberigis mian animon, ke gxi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

²⁹Gle, sve to Bog je spreman učiniti do dva i do tri puta za čovjeka:

²⁹CXion cxi tion Dio faras Du aux tri fojojn kun homo,

³⁰da dušu njegovu spasi od jame i da mu život svjetlošću obasja.

³⁰Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

³¹Pazi dÓe, Jobe, dobro me poslušaj; šuti, jer nisam sve još izrekao.

³¹Atentu, Ijob, auxskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

³²Ako riječi još imaš, odvrati mi, zbori - rado bih opravdao tebe.

³²Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, cxar mi dezirus, ke vi montrigxu prava.

³³Ako li nemaš, poslušaj me samo: pazi, rad bih te poučit' mudrosti."

³³Se ne, tiam auxskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi sagxon.