1Zborovođi. Psalam. Davidov. Jahvi se utječem! Zašto dakle govorite duši mojoj: "Odleti u goru kao ptica!
1Al la hxorestro. De David. CXe la Eternulo mi rifugxas. Kial vi diras al mia animo: Flugu kiel birdo sur vian monton?
2Gle, bezbožnici već luk napeše, za tetivu strijelu zapeše da iz potaje ustrijele pravednika.
2CXar jen la malbonuloj strecxis pafarkon, Almetis sagon sian al la tendeno, Por pafi kasxe kontraux la honestajn korojn.
3Kad su temelji uzljuljani, što da učini pravednik?"
3Kiam la fundamentoj estas detruitaj, Kion povas fari la justulo?
4Jahve je u svom svetom Hramu, na nebeskom sjedi prijestolju. Oči njegove motre, vjeđama proniče sinove ljudske.
4La Eternulo estas en Sia sankta templo; La trono de la Eternulo estas en la cxielo; Liaj okuloj vidas, Liaj palpebroj esploras la homidojn.
5Jahve proniče pravedna i nepravedna, iz dna duše mrzi silnika.
5La Eternulo elprovas justulon; Sed malpiulon kaj perfortemulon Lia animo malamas.
6Na grešnike će izlit' žeravu i sumpor, vjetar ognjeni bit će dio njine sudbine.
6Sur la malpiulojn Li pluvigos brulantajn karbojn, fajron kaj sulfuron; Brula vento estos kaliko, destinita por ili.
7Pravedan je Jahve i pravednost ljubi, čestiti će gledat' lice njegovo.
7CXar la Eternulo estas justa, Li amas justecon; La piulo vidos Lian vizagxon.