1Psalam. Davidov. Za spomen.
1Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riprocxu, Kaj ne en Via furiozo min punu.
2Jahve, u srdžbi svojoj nemoj ne karati, i nemoj me kazniti u svojemu gnjevu.
2CXar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.
3Strijele se tvoje u me zabodoše, ruka me tvoja teško pritisnu:
3Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.
4na tijelu mi ništa zdravo nema zbog gnjeva tvog, od grijeha mojih mira mi nema kostima.
4CXar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza sxargxo, ili estas tro pezaj por mi.
5Zloće moje glavu su mi nadišle, kao preteško breme tište me.
5Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsagxeco.
6Rane moje zaudaraju i gnjiju zbog bezumnosti moje.
6Mi kurbigxis kaj klinigxis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.
7Pogurih se sav i zgrčih, povazdan lutam žalostan.
7CXar miaj internajxoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.
8Moji bokovi puni su ognjice, na tijelu mi ništa zdravo nema.
8Mi tute senfortigxis kaj kadukigxis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.
9Iscrpljen sam i satrven posve, stenjem od jecanja srca svojega.
9Mia Sinjoro, antaux Vi estas cxiuj miaj deziroj, Kaj mia gxemo ne estas kasxita antaux Vi.
10O Gospode, sve su mi želje pred tobom, i vapaji moji nisu ti skriveni.
10Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj ecx la lumo de miaj okuloj ne estas cxe mi.
11Srce mi udara silno, snaga me ostavlja i svjetlost vida očinjeg gasi se.
11Miaj amikoj kaj kamaradoj repasxis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj starigxis malproksime.
12Prijatelji i drugovi od rana mojih uzmakoše, i moji najbliži stoje daleko.
12Kaj insidis kontraux mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas cxiutage.
13Namještaju mi zamke oni koji mi život vrebaju, koji mi žele nesreću, propašću mi prijete i uvijek smišljaju prijevare.
13Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne auxdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian busxon.
14A ja sam kao gluh i ništa ne čujem i, kao nijem, usta ne otvaram.
14Mi estas kiel homo, kiu ne auxdas Kaj kiu ne havas en sia busxo reparolon.
15Postadoh k'o čovjek koji ne čuje i koji u ustima nema odgovora.
15Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi auxskultos, mia Sinjoro, mia Dio.
16Jer u tebe se, o Jahve, uzdam, ti ćeš me uslišati, Jahve, Bože moj!
16CXar mi diris:Ili povus gxoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo eksxanceligxus.
17Rekoh: "Nek' se ne raduju nada mnom; kad mi noga posrne, nek' se ne uzdižu nada mnom!"
17CXar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas cxiam antaux mi.
18Jer umalo ne propadoh, i moja je bol svagda preda mnom.
18CXar mi konfesas mian kulpon; Kaj min cxagrenas mia peko.
19Bezakonje svoje ja priznajem i pun sam žalosti zbog grijeha svojega.
19Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkauxzaj malamantoj.
20A koji su bez razloga protiv mene, moćni su, i mnogi su koji me mrze nepravedno.
20Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.
21Za dobro zlom mi uzvraćaju, protive mi se što tražim dobro.
21Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimigxu de mi.
22O Jahve, ne ostavljaj me! Bože moj, ne udaljuj se od mene!
22Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!
23Požuri se meni u pomoć, Gospode, spase moj!