¹Zborovođi. Sinova Korahovih. Po napjevu "Djevice". Pjesma.

¹Al la hxorestro. De la Korahxidoj. Por sopranuloj. Kanto. Dio estas por ni rifugxejo kaj forto, Helpo en mizeroj, rapide trovata.

²Bog nam je zaklon i utvrda, pomoćnik spreman u nevolji.

²Tial ni ne timas, ecx se pereus la tero Kaj la montoj falus en la internon de la maroj.

³Stoga, ne bojmo se kad se ljulja zemlja, kad se bregovi ruše u more.

³Bruu, bolu Liaj akvoj, Tremu la montoj de ilia fiera ondado. Sela.

⁴Nek' buče i bjesne valovi morski, nek' bregovi dršću od žestine njihove: s nama je Jahve nad Vojskama, naša je utvrda Bog Jakovljev!

⁴Estas rivero, kies torentoj gxojigas la urbon de Dio, La sanktan logxejon de la Plejaltulo.

⁵Rijeka i rukavci njezini vesele Grad Božji, presveti šator Višnjega.

⁵Dio estas en gxia mezo, gxi ne sxanceligxos; Dio gxin helpas en frua mateno.

⁶Bog je sred njega, poljuljat se neće, od rane zore Bog mu pomaže.

⁶Ekbruis popoloj, eksxanceligxis regnoj; Li sonigis Sian vocxon, kaj la tero fandigxis.

⁷Ma bješnjeli puci, rušila se carstva, kad glas njegov zagrmi, zemlja se rastopi:

⁷La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. Sela.

⁸s nama je Jahve nad Vojskama, naša je utvrda Bog Jakovljev!

⁸Iru, rigardu la farojn de la Eternulo, Kiu faris detruojn sur la tero,

⁹Dođite, gledajte djela Jahvina, strahote koje on na zemlji učini.

⁹Kiu cxesigas militojn gxis la fino de la tero, Rompas pafarkon, rompas ponardegon, Forbruligas veturilojn per fajro.

¹⁰Do nakraj zemlje on ratove prekida, lukove krši i lomi koplja, štitove ognjem sažiže.

¹⁰Cedu, kaj sciu, ke Mi estas Dio; Mi estas glora inter la popoloj, Mi estas glora sur la tero.

¹¹Prestanite i znajte da sam ja Bog, uzvišen nad pucima, nad svom zemljom uzvišen!

¹¹La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. Sela.

¹²S nama je Jahve nad Vojskama, naša je utvrda Bog Jakovljev!