¹Psalam. Asafov. Bog nad bogovima, Jahve, govori i zove zemlju od izlaza sunčeva do zalaza.

¹Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunlevigxo gxis la sunsubiro.

²Sa Siona predivnog Bog zablista:

²El Cion, la perfektajxo de beleco, Dio ekbrilis.

³Bog naš dolazi i ne šuti. Pred njim ide oganj što proždire, oko njega silna bjesni oluja.

³Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaux Li, CXirkaux Li estas granda ventego.

⁴On zove nebesa odozgo i zemlju da sudi narodu svojemu:

⁴Li vokas la cxielon supre kaj la teron, Por jugxi Sian popolon:

⁵"Saberite mi sve pobožnike koji žrtvom Savez sa mnom sklopiše!"

⁵Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon cxe oferdono.

⁶Nebesa objavljuju pravednost njegovu: on je Bog sudac!

⁶Kaj la cxielo proklamis Lian justecon, CXar Dio estas tiu jugxanto. Sela.

⁷"Slušaj, narode moj, ja ću govoriti, o Izraele, svjedočit ću protiv tebe: ja, Bog - Bog tvoj!

⁷Auxskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.

⁸Ne korim te zbog žrtava tvojih - paljenice su tvoje svagda preda mnom.

⁸Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riprocxos, CXar viaj bruloferoj estas cxiam antaux Mi.

⁹Neću od doma tvog' uzet junca, ni jaraca iz tvojih torova:

⁹Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:

¹⁰tÓa moje su sve životinje šumske, tisuće zvjeradi u gorama mojim.

¹⁰CXar al Mi apartenas cxiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;

¹¹Znam sve ptice nebeske, moje je sve što se miče u poljima.

¹¹Mi konas cxiujn birdojn sur la montoj, Kaj cxiuj bestoj de la kampoj estas antaux Mi.

¹²Kad bih ogladnio, ne bih ti rekao, jer moja je zemlja i sve što je ispunja.

¹²Se Mi farigxus malsata, Mi ne dirus al vi, CXar al Mi apartenas la mondo, kaj cxio, kio gxin plenigas.

¹³Zar da ja jedem meso bikova ili da pijem krv jaraca?

¹³CXu Mi mangxas viandon de bovoj, Kaj cxu Mi trinkas sangon de kaproj?

¹⁴Prinesi Bogu žrtvu zahvalnu, ispuni Višnjemu zavjete svoje!

¹⁴Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaux la Plejaltulo viajn promesojn.

¹⁵I zazovi me u dan tjeskobe: oslobodit ću te, a ti ćeš me slaviti."

¹⁵Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

¹⁶A grešniku Bog progovara: "Što tumačiš naredbe moje, što mećeš u usta Savez moj?

¹⁶Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj legxoj Kaj portas Mian interligon en via busxo,

¹⁷Ti, komu stega ne prija, te riječi moje iza leđa bacaš?

¹⁷Dum vi malamas moralinstruon Kaj jxetas Miajn vortojn malantauxen de vi?

¹⁸Kad tata vidiš, s njime se bratimiš i družiš se s preljubnicima.

¹⁸Kiam vi vidas sxteliston, vi aligxas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;

¹⁹Svoja si usta predao pakosti, a jezik ti plete prijevare.

¹⁹Vian busxon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsajxon;

²⁰U društvu na brata govoriš i kaljaš sina matere svoje.

²⁰Vi sidas kaj parolas kontraux via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.

²¹Sve si to činio, a ja da šutim? Zar misliš da sam ja tebi sličan? Pokarat ću te i stavit ću ti sve to pred oči."

²¹Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos cxion antaux viajn okulojn.

²²Shvatite ovo svi vi koji Boga zaboraviste, da vas ne pograbim i nitko vas spasiti neće.

²²Komprenu cxi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi dissxiros, kaj neniu savos.

²³Pravo me štuje onaj koji prinosi žrtvu zahvalnu: i onomu koji hodi stazama pravim - njemu ću pokazati spasenje svoje.

²³Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.