¹Zborovođi. Psalam. Davidov. Pjesma.

¹Al la hxorestro. Psalmo de David. Kanto. Vin oni fidas kaj gloras, ho Dio, en Cion; Kaj al Vi oni plenumas promesojn.

²Bože, tebi dolikuje hvalospjev sa Sionu, tebi se ispunja zavjet -

²Al Vi, kiu auxskultas pregxon, Venas cxiu karno.

³ti molitve uslišuješ. Svaka pÓut dolazi k tebi

³Krimajxoj min premas; Niajn pekojn Vi pardonos.

⁴pod teretom grijeha. Naši nas prijestupi taru, ti ih pomiruješ.

⁴Felicxa estas tiu, kiun Vi elektas kaj alproksimigas al Vi, Ke li logxu en Viaj kortoj. Ni satigxu per la bonajxoj de Via domo, De Via sankta templo.

⁵Blažen kog izabra i k sebi uze: on boravi u dvorima tvojim. Daj da se nasitimo dobrima Doma tvoga i svetošću tvoga Hrama.

⁵Per timindajxoj Vi respondas al ni en justeco, Ho Dio de nia savo, Espero de cxiuj finoj de la tero kaj de malproksimaj maroj,

⁶Čudesno nas uslišuješ u pravednosti svojoj, o Bože, spasenje naše, nado svih krajeva svijeta i mora dalekih.

⁶Vi, kiu fortigas montojn per Sia forto, Kiu estas zonita per potenco,

⁷Učvršćuješ bregove jakošću svojom silom opasÄan.

⁷Kiu kvietigas la bruadon de maroj, la bruadon de iliaj ondoj, Kaj la tumulton de popoloj.

⁸Krotiš huku mora, huku valova i buku naroda.

⁸Kaj ektimos pro Viaj mirakloj la logxantoj de la limoj; La lokojn de la sunlevigxo kaj sunsubiro Vi gxojigas.

⁹Oni što žive nakraj svijeta boje se znamenja tvojih; dveri jutra i večeri radošću napunjaš.

⁹Vi memoras pri la tero, Kaj Vi donas al gxi akvon, kaj Vi forte gxin ricxigas; La torento de Dio estas plena de akvo; Vi pretigas gxian panon, cxar tiel Vi gxin arangxis.

¹⁰Ti pÓohodÄi zemlju i ti je nÓatopÄi, ÓobogatÄi nju veoma. Božja se rijeka vodom napuni, ti pripravi ljudima žito. Ovako pripremi zemlju:

¹⁰Vi donas trinkon al gxiaj sulkoj, Vi ebenigas gxiajn bulojn; Per pluvego Vi gxin moligas, Vi benas gxiajn kreskajxojn.

¹¹brazde joj natopi, grude joj poravna; kišom je omekša, usjeve joj blagoslovi.

¹¹Vi kronas la jaron per Via bono; Kaj la signoj de Viaj piedoj gutas per graso.

¹²Ti okruni godinu dobrotom svojom, plodnost niče za stopama tvojim.

¹²La stepoj de dezerto grasigxas, Kaj la montetoj zonigxas per gxojo.

¹³Pustinjski pašnjaci kaplju od obilja, brežuljci se pašu radošću.

¹³La herbejoj kovrigxas per brutaroj, Kaj la kampoj vestigxas per greno; Ili gxojas kaj kantas.

¹⁴Njive se kite stadima, doline se pokrivaju žitom: svagdje klicanje, pjesma.