1Tebi si, Jahve, utječem, ne daj da se ikada postidim!
1Vin, ho Eternulo, mi fidas: Mi neniam estu hontigita.
2U pravdi me svojoj spasi i izbavi, prikloni uho k meni i spasi me!
2Per Via justeco savu min kaj liberigu min; Klinu al mi Vian orelon, kaj helpu min.
3Budi mi hrid utočišta i čvrsta utvrda spasenja: jer ti si stijena i utvrda moja.
3Estu por mi fortika roko, kien mi povus cxiam veni, Kiun Vi destinis por mia savo; CXar Vi estas mia roko kaj mia fortikajxo.
4Bože moj, istrgni me iz ruke zlotvora, iz šake silnika i tlačitelja:
4Ho mia Dio, liberigu min el la mano de malbonulo, El la mano de krimulo kaj premanto.
5jer ti si, o Gospode, ufanje moje, Jahve, uzdanje od moje mladosti!
5CXar Vi estas mia espero, ho mia Sinjoro; La Eternulo estas mia fido de post mia juneco.
6Na te se oslanjam od utrobe; ti si mi zaštitnik od majčina krila: u te se svagda uzdam.
6Vin mi fidis de la embrieco, De la ventro de mia patrino Vi estas mia protektanto; Vin mi cxiam gloros.
7Mnogima postadoh čudo, jer ti si mi bio silna pomoć.
7Mirindajxo mi estis por multaj; Kaj Vi estas mia forta rifugxejo.
8Usta mi bijahu puna tvoje hvale, slaviše te svaki dan!
8Mia busxo estas plena de glorado por Vi, CXiutage de Via majesto.
9Ne zabaci me u starosti: kad mi malakšu sile, ne zapusti me!
9Ne forpusxu min en la tempo de maljuneco; Kiam konsumigxos miaj fortoj, tiam ne forlasu min.
10Jer govore o meni moji dušmani, i koji me vrebaju složno se svjetuju:
10CXar miaj malamikoj parolas pri mi, Kaj tiuj, kiuj insidas kontraux mia animo, konsiligxas inter si,
11"Bog ga je napustio; progonite ga i uhvatite jer nema tko da ga spasi!"
11Dirante:Dio lin forlasis; Persekutu kaj kaptu lin, cxar neniu lin savos.
12O Bože, ne stoj daleko od mene, Bože moj, pohitaj mi u pomoć!
12Ho Dio, ne malproksimigxu de mi; Ho mia Dio, rapidu, por helpi min.
13Neka se postide i propadnu koji traže moj život; nek' se sramotom i stidom pokriju koji mi žele nesreću!
13Estu hontigitaj kaj malaperu la persekutantoj de mia animo; De honto kaj malhonoro estu kovritaj tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.
14A ja ću se uvijek uzdati, iz dana u dan hvaleć' te sve više.
14Kaj mi cxiam fidos Kaj cxiam pligrandigos Vian gloron.
15Ustima ću naviještati pravednost tvoju, povazdan pomoć tvoju: jer im ne znam broja.
15Mia busxo rakontos Vian justecon, CXiutage Vian helpon, CXar mi ne povus cxion elkalkuli.
16Kazivat ću silu Jahvinu, Gospode, slavit ću samo tvoju pravednost.
16Mi gloros la fortojn de mia Sinjoro, la Eternulo; Mi rakontos nur Vian justecon.
17Bože, ti mi bijaše učitelj od mladosti moje, i sve do sada naviještam čudesa tvoja.
17Ho Dio, Vi instruis min detempe de mia juneco; Kaj gxis nun mi predikas pri Viaj mirakloj.
18Ni u starosti, kad posijedim, Bože, ne zapusti me, da kazujem mišicu tvoju naraštaju novom i svima budućima silu tvoju,
18Ankaux gxis la maljuneco kaj grizeco ne forlasu min, ho Dio, GXis mi rakontos pri Via brako al la estonta generacio, Pri Via forto al cxiuj venontoj.
19i pravednost tvoju, Bože, koja seže do neba, kojom učini velika djela. Bože, tko je kao ti!
19Via justeco, ho Dio, estas tre alta; En la grandaj faroj, kiujn Vi plenumis, Ho Dio, kiu Vin egalas?
20Trpljenja mnoga i velika bacio si na me: ali ti ćeš me opet oživiti i opet me podići iz dubine zemlje.
20Vi vidigis al mi grandajn kaj kruelajn suferojn, Sed Vi denove min vivigis, Kaj el la abismoj de la tero Vi denove min eligis.
21Povećaj dostojanstvo moje i opet me utješi:
21Vi pliigas mian grandecon Kaj denove min konsolas.
22A ja ću uz harfu slaviti tvoju vjernost, o Bože, svirat ću ti u citaru, Sveče Izraelov!
22Kaj mi gloros Vin per psaltero por Via fideleco, ho mia Dio; Mi kantos al Vi per harpo, Ho Sanktulo de Izrael!
23Moje će usne klicati pjevajuć' tebi i moja duša koju si spasio.
23GXojas miaj lipoj, kiam mi kantas al Vi; Kaj mia animo, kiun Vi savis.
24I moj će jezik svagda slaviti pravdu tvoju, jer su postiđeni i posramljeni oni što traže moju nesreću.
24Kaj mia lango cxiutage rakontas Vian justecon; CXar hontigitaj kaj malhonoritaj estas tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.