1Zborovođi. Po napjevu "Tijesci". Asafov.
1Al la hxorestro. Por la gitito. De Asaf. Lauxte kantu al Dio, nia forto; GXoje kriu al la Dio de Jakob.
2Kliknite Bogu, našoj jakosti, kličite Bogu Jakovljevu!
2Sonigu kanton, donu tamburinon, CXarman harpon, kaj psalteron.
3Nek' zazvuče žice, nek' se čuje bubanj, svirajte u milozvučnu harfu s citarom!
3Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.
4Zatrubite u rog za mlađaka, za uštapa, na svetkovinu našu!
4CXar gxi estas legxo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.
5Jer to je propis Izraelu, zapovijed Boga Jakovljeva.
5Li arangxis gxin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraux la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi auxdis:
6Takav je zakon dao Josipu kad je izlazio iz zemlje Egipta.
6Mi liberigis lian dorson de sxargxo, Liaj manoj liberigxis de korboj.
7Šapat tajnovit čuh: "Oslobodih od tereta rame njegovo, ruke su mu slobodne od košare.
7En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin cxe la akvo de Malpaco. Sela.
8U tjeskobi si zavapio i ja te izbavih; iz gromovna oblaka odgovorih tebi, iskušah te kod voda meripskih.
8Auxdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min auxskultus!
9Slušaj, puče moj, i ja ću te opomenuti: o, da me poslušaš, Izraele!
9Ne estu cxe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.
10Nek' ne bude u tebe drugog boga i ne klanjaj se bogu tuđem!
10Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu largxe vian busxon, kaj Mi gxin plenigos.
11Ja sam Jahve, Bog tvoj koji te izvedoh iz Egipta: otvori svoja usta da ih napunim!"
11Sed Mia popolo ne auxskultis Mian vocxon, Izrael ne obeis Min.
12"Ali moj narod ne slušaše glasa moga, Izrael me ne posluša.
12Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laux siaj intencoj.
13Zato ga pustih okorjelom srcu njegovu: neka hodi kako mu se hoće!
13Ho, se Mia popolo auxskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!
14O, kad bi me narod moj slušao, kad bi Izrael putovima mojim hodio,
14Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraux iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.
15brzo bih pokorio dušmane njegove, ruku bih svoju okrenuo na protivnike njegove.
15La malamantoj de la Eternulo humiligxus antaux Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.
16Oni što ga sada mrze dodvarali bi mu se i njihov bi udes bio zapečaćen zauvijek.
16Kaj Mi mangxigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.
17A svoj narod hranio bih pšenicom najboljom i sitio ga medom iz pećine.