1Spomeni se, Jahve, što nas je snašlo, pogledaj, vidi sramotu našu!
1¶ Kia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.
2Baština naša pade u ruke strancima, domovi naši pripadoše tuđincima.
2Kua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.
3Siročad smo: oca nemamo, majke su nam kao udovice.
3He pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.
4Vodu što pijemo plaćamo novcem, i za drvo valja nam platiti.
4Na te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.
5Jaram nam je o vratu, gone nas, iscrpljeni smo, ne daju nam predahnuti.
5Kei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.
6Pružamo ruke k Egiptu i Asiriji da se kruha nasitimo.
6Kua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.
7Oci naši zgriješiše i više ih nema, a mi nosimo krivice njihove.
7I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.
8Robovi nama zapovijedaju, a nitko da nas izbavi iz ruku njihovih.
8Ko nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.
9Kruh svoj donosimo izlažući život maču u pustinji.
9E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.
10Koža nam gori kao peć užarena, ognjicom od plamena gladi.
10Mangu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.
11Oskvrnuli su žene na Sionu i djevice u gradovima judejskim.
11Taea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.
12Svojim su rukama vješali knezove, ni lica staračka nisu poštivali.
12Ko nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.
13Mladići su nosili žrvnjeve, djeca padala pod bremenom drva.
13Ko nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.
14Starci su ostavili vrata, mladići više ne sviraju na lirama.
14Ko nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.
15Radosti nesta iz naših srdaca, naš ples se pretvori u tugovanje.
15Kua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.
16Pao je vijenac s naše glave, jao nama što zgriješismo!
16Kua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.
17Evo zašto nam srce boluje, evo zašto nam oči se zastiru:
17¶ Na reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.
18zato što Gora sionska opustje i po njoj se šuljaju šakali.
18Na te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.
19Ali ti, Jahve, ostaješ zauvijek, tvoj je prijesto od koljena do koljena.
19Pumau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.
20Zašto da nas zaboraviš zauvijek, da nas ostaviš za mnoge dane?
20He aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?
21Vrati nas k sebi, Jahve, obratit ćemo se, obnovi dane naše kao što nekoć bijahu.
21Whakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.
22Il' nas hoćeš sasvim zabaciti i na nas se beskrajno srditi?
22Otiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.