1Job progovori i reče:
1Eyüp şöyle yanıtladı:
2"Zar mi je i danas tužaljka buntovna? Teška mu ruka iz mene vapaj budi:
2‹‹Bugün de acı acı yakınacağım,İniltime karşın Tanrının üzerimdeki eli ağırdır.
3o, kada bih znao kako ću ga naći, do njegova kako doprijeti prijestolja,
3Keşke Onu nerede bulacağımı bilseydim,Tahtına varabilseydim!
4pred njim parnicu bih svoju razložio, iz mojih bi usta navrli dokazi.
4Davamı önünde dile getirir,Kanıtlarımı art arda sıralardım.
5Rad bih znati što bi meni odvratio i razumjeti riječ što bi je rekao!
5Bana vereceği yanıtı öğrenir,Ne diyeceğini anlardım.
6Zar mu treba snage velike za raspru? Ne, dosta bi bilo da me on sasluša.
6Eşsiz gücüyle bana karşı mı çıkardı?Hayır, yalnızca dinlerdi beni.
7U protivniku bi vidio pravedna, i parnica moja tad bi pobijedila.
7Haklı kişi davasını oraya, Onun önüne getirebilirdi,Ben de yargılanmaktan sonsuza dek kurtulurdum.
8Na istok krenem li, naći ga ne mogu; pođem li na zapad, ne razabirem ga.
8‹‹Doğuya gitsem orada değil,Batıya gitsem Onu bulamıyorum.
9Ištem na sjeveru, al' ga ne opažam; nevidljiv je ako se k jugu okrenem.
9Kuzeyde iş görse Onu seçemiyorum,Güneye dönse Onu göremiyorum.
10Pa ipak, on dobro zna put kojim kročim! Neka me kuša: čist k'o zlato ću izići!
10Ama O tuttuğum yolu biliyor,Beni sınadığında altın gibi çıkacağım.
11Noga mi se stopa njegovih držala, putem sam njegovim išao ne skrećuć';
11Adımlarını yakından izledim,Sapmadan yolunu tuttum.
12slušao sam nalog njegovih usana, pohranih mu riječi u grudima svojim.
12Ağzından çıkan buyruklardan ayrılmadım,Günlük ekmeğimden çok ağzından çıkan sözlere değer verdim.
13Al' htjedne li štogod, tko će ga odvratit'? Što zaželi dušom, to će ispuniti.
13‹‹O tek başınadır, kim Onu caydırabilir?Canı ne isterse onu yapar.
14Izvršit će što je dosudio meni, kao i sve drugo što je odlučio!
14Benimle ilgili kararını yerine getirir,Daha nice tasarısı vardır.
15Zbog toga pred njime sav ustravljen ja sam, i što više mislim, jače strah me hvata.
15Bu yüzden dehşete düşerim huzurunda,Düşündükçe korkarım Ondan.
16U komade Bog mi je srce smrvio, užasom me svega prožeo Svesilni,
16Tanrı cesaretimi kırdı,Her Şeye Gücü Yeten beni yıldırdı.
17premda nisam ni u tminama propao, ni u mraku što je lice moje zastro.
17Karanlık beni susturamadı,Yüzümü örten koyu karanlık.