¹Modlitba chudého, když sevřín jsa, před Hospodinem vylévá žádosti své.

¹Oh Jehova, patalinghugi ang akong pag-ampo, Ug padangata ang akong pagtu-aw nganha kanimo.

²Hospodine, slyš modlitbu mou, a volání mé přijdiž k tobě.

²Ayaw pagtagoa ang imong nawong gikan kanako sa adlaw sa akong kalisdanan: Ikiling kanako ang imong igdulungog; Sa adlaw sa akong pagsangpit, tubaga ako sa madali.

³Neskrývej tváři své přede mnou, v den ssoužení mého nakloň ke mně ucha svého; když k tobě volám, rychle vyslyš mne.

³Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso, Ug ang akong mga bukog nangasunog ingon sa agipo.

⁴Nebo mizejí jako dým dnové moji, a kosti mé jako ohniště vypáleny jsou.

⁴Ang akong kasingkasing gisamaran ingon sa balili, ug nalaya; Kay nahakalimot ako sa pagkaon sa akong tinapay.

⁵Poraženo jest jako bylina, a usvadlo srdce mé, tak že jsem chleba svého jísti zapomenul.

⁵Tungod sa tingog sa akong pagagulo Ang akong mga bukog mingtapot sa akong unod.

⁶Od hlasu lkání mého přilnuly kosti mé k kůži mé.

⁶Ako sama sa pelicano sa kamingawan; Ingon ako sa ngiw-ngiw sa mga dapit nga kamingawan.

⁷Podobný jsem učiněn pelikánu na poušti, jsem jako výr na pustinách.

⁷Nagatukaw ako, ug nahimong ingon sa gorion Nga nagainusara sa ibabaw sa atop sa balay.

⁸Bdím, a jsem jako vrabec osamělý na střeše.

⁸Sa tibook nga adlaw nagatamay ang akong mga kaaway; Ang mga nangasuko batok kanako, nanagpanghimaraut kanako.

⁹Každý den utrhají mi nepřátelé moji, a posměvači moji proklínají mnou.

⁹Kay nakakaon ako sa abo ingon sa tinapay, Ug gisagol ko ang akong ilimnon uban sa paghilak,

¹⁰Nebo jídám popel jako chléb, a k nápoji svému slz přiměšuji,

¹⁰Tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgut: Kay gibayaw mo ako ug gisalikway mo ako.

¹¹Pro rozhněvání tvé a zažžený hněv tvůj; nebo zdvihna mne, hodils mnou.

¹¹Ang akong mga adlaw ingon sa animo nga nagalingay; Ug ako nagmala ingon sa balili.

¹²Dnové moji jsou jako stín nachýlený, a já jako tráva usvadl jsem.

¹²Apan ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ug ang imong ngalan nga halandumon ngadto sa tanang mga kaliwatan.

¹³Ale ty, Hospodine, na věky zůstáváš, a památka tvá od národu až do pronárodu.

¹³Ikaw motindog, ug abuton ug kalooy sa Sion; Kay panahon na sa pagkalooy kaniya, Oo, ang panahon nga gitagal miabut na.

¹⁴Ty povstana, smiluješ se nad Sionem, nebo čas jest učiniti milost jemu, a čas uložený přišel.

¹⁴Kay ang imong mga alagad nahagugma sa iyang mga bato, Ug sila adunay kalooy sa iyang mga abug.

¹⁵Nebo líbost mají služebníci tvoji v kamení jeho, a nad prachem jeho slitují se,

¹⁵Busa mahadlok ang mga nasud sa ngalan ni Jehova, Ug ang tanang mga hari sa yuta mangurog sa imong himaya.

¹⁶Aby se báli pohané jména Hospodinova, a všickni králové země slávy tvé,

¹⁶Kay si Jehova nagpatindog sa Sion; Sa iyang himaya mitungha siya.

¹⁷Když by Hospodin vzdělal Sion, a ukázal se v slávě své,

¹⁷Nagatagad siya sa pag-ampo sa mga masulob-on, Ug wala niya tamaya ang pagampo nila.

¹⁸Když by popatřil k modlitbě poníženého lidu, nepohrdaje modlitbou jejich.

¹⁸Kini sulaton alang sa kaliwatan nga umalabut; Ug ang katawohan nga pagabuhaton magadayeg kang Jehova.

¹⁹Budeť to zapsáno pro budoucí potomky, a lid, kterýž má stvořen býti, chváliti bude Hospodina,

¹⁹Kay nasud-ong niya gikan sa kahitas-an sa iyang balaang puloyanan; Gikan sa langit natan-aw ni Jehova ang yuta;

²⁰Že shlédl s výsosti svatosti své. Hospodin s nebe na zemi že popatřil,

²⁰Aron sa pagpatalinghug sa panghupaw sa binilanggo; Aron sa pagbuhi niadtong mga sinilotan sa kamatayon;

²¹Aby vyslyšel vzdychání vězňů, a rozvázal ty, kteříž již k smrti oddání byli,

²¹Aron isugilon sa mga tawo ang ngalan ni Jehova sa Sion, Ug ang iyang pagdayeg didto sa Jerusalem;

²²Aby vypravovali na Sionu jméno Hospodinovo, a chválu jeho v Jeruzalémě,

²²Sa diha nga ang mga katawohan managtigum sa tingub, Ug ang mga gingharian, aron sa pag-alagad kang Jehova.

²³Když se spolu shromáždí národové a království, aby sloužili Hospodinu.

²³Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan; Gipahamubo niya ang akong mga adlaw.

²⁴Ztrápilť jest na cestě sílu mou, ukrátil dnů mých,

²⁴Miingon ako: Oh Dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: Ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan.

²⁵Až jsem řekl: Můj Bože, nebeř mne u prostřed dnů mých; od národu zajisté až do pronárodu jsou léta tvá,

²⁵Sa kanhi pa gayud gitukod mo ang patukoranan sa yuta; Ug ang mga langit mao ang mga buhat sa imong mga kamot.

²⁶I prvé nežlis založil zemi, a dílo rukou svých, nebesa.

²⁶Sila mangahanaw, apan ikaw molungtad; Oo, silang tanan mangadaan sama sa bisti; Ingon sa usa ka bisting-ilisan nga pagailisan mo sila, ug sila pagaalid-an:

²⁷Onať pominou, ty pak zůstáváš; všecky ty věci jako roucho zvetšejí, jako oděv změníš je, a změněny budou.

²⁷Apan ikaw mao sa gihapon, Ug ang imong mga tuig walay katapusan.

²⁸Ty pak jsi tentýž, a léta tvá nikdy nepřestanou. [ (Psalms 102:29) Synové služebníků tvých bydliti budou, a símě jejich zmocní se před tebou. ]

²⁸Ang mga anak sa imong mga ulipon managpadayon, Ug ang ilang kaliwat mapalig-on sa atubangan nimo.