¹Nechciť pak, abyste nevěděli, bratří, že otcové naši všickni pod oblakem byli, a všickni moře přešli,

¹En ik wil niet, broeders, dat gij onwetende zijt, dat onze vaders allen onder de wolk waren, en allen door de zee doorgegaan zijn;

²A všickni v Mojžíše pokřtěni jsou v oblace a v moři,

²En allen in Mozes gedoopt zijn in de wolk en in de zee;

³A všickni týž pokrm duchovní jedli,

³En allen dezelfde geestelijke spijs gegeten hebben;

⁴A všickni týž nápoj duchovní pili. Pili zajisté z duchovní skály, kteráž za nimi šla; a ta skála byl Kristus.

⁴En allen denzelfden geestelijken drank gedronken hebben; want zij dronken uit de geestelijke steenrots, die volgde; en de steenrots was Christus.

⁵Ale ne ve mnohých z nich zalíbilo se Bohu, nebo zhynuli na poušti.

⁵Maar in het meerder deel van hen heeft God geen welgevallen gehad; want zij zijn in de woestijn ter nedergeslagen.

⁶Ty pak věci za příklad nám býti mají k tomu, abychom nebyli žádostivi zlého, jako i oni žádali.

⁶En deze dingen zijn geschied ons tot voorbeelden, opdat wij geen lust tot het kwaad zouden hebben, gelijkerwijs als zij lust gehad hebben.

⁷Protož nebuďte modláři, jako někteří z nich, jakož psáno jest: Posadil se lid, aby jedl a pil, a vstali, aby hrali.

⁷En wordt geen afgodendienaars, gelijkerwijs als sommigen van hen, gelijk geschreven staat: Het volk zat neder om te eten, en om te drinken, en zij stonden op om te spelen.

⁸Aniž smilněme, jako někteří z nich smilnili, a padlo jich jeden den třimecítma tisíců.

⁸En laat ons niet hoereren, gelijk sommigen van hen gehoereerd hebben, en er vielen op een dag drie en twintig duizend.

⁹Ani pokoušejme Krista, jako někteří z nich pokoušeli, a od hadů zhynuli.

⁹En laat ons Christus niet verzoeken, gelijk ook sommigen van hen verzocht hebben, en werden van de slagen vernield.

¹⁰Ani repcete, jako i někteří z nich reptali, a zhynuli od záhubce.

¹⁰En murmureert niet, gelijk ook sommigen van hen gemurmureerd hebben, en werden vernield van den verderver.

¹¹Toto pak všecko u figuře dálo se jim, a napsáno jest k napomenutí našemu, kteříž jsme již na konci světa.

¹¹En deze dingen alle zijn hunlieden overkomen tot voorbeelden; en zijn beschreven tot waarschuwing van ons, op dewelke de einden der eeuwen gekomen zijn.

¹²A protož kdo se domnívá, že stojí, hlediž, aby nepadl.

¹²Zo dan, die meent te staan, zie toe, dat hij niet valle.

¹³Pokušení vás nezachvátilo, než lidské. Ale věrnýť jest Bůh, kterýž nedopustí vás pokoušeti nad vaši možnost, ale způsobíť s pokušením také i vysvobození, abyste mohli snésti.

¹³Ulieden heeft geen verzoeking bevangen dan menselijke; doch God is getrouw, Die u niet zal laten verzocht worden boven hetgeen gij vermoogt; maar Hij zal met de verzoeking ook de uitkomst geven, opdat gij ze kunt verdragen.

¹⁴Protož, moji milí bratří, utíkejtež modlářství.

¹⁴Daarom, mijn geliefden, vliedt van den afgodendienst.

¹⁵Jakožto opatrným mluvím. Vy suďte, co pravím.

¹⁵Als tot verstandigen spreek ik; oordeelt gij, hetgeen ik zeg.

¹⁶Kalich dobrořečení, kterémuž dobrořečíme, zdaliž není společnost krve Kristovy? A chléb, kterýž lámeme, zdaliž není společnost těla Kristova?

¹⁶De drinkbeker der dankzegging, dien wij dankzeggende zegenen, is die niet een gemeenschap des bloeds van Christus? Het brood, dat wij breken, is dat niet een gemeenschap des lichaams van Christus?

¹⁷Nebo jeden chléb, jedno tělo mnozí jsme; všickni zajisté z jednoho chleba jíme.

¹⁷Want een brood is het, zo zijn wij velen een lichaam, dewijl wij allen eens broods deelachtig zijn.

¹⁸Pohleďte na Izraele podle těla. Zdaliž ti, kteříž jedí oběti, nejsou účastníci oltáře?

¹⁸Ziet Israel, dat naar het vlees is: hebben niet degenen, die de offeranden eten, gemeenschap met het altaar?

¹⁹Což pak tedy dím? Že modla jest něco? Anebo že modlám obětované něco jest? Nikoli.

¹⁹Wat zeg ik dan? Dat een afgod iets is, of dat het afgodenoffer iets is?

²⁰Ale toto pravím, že, což obětují pohané, ďáblům obětují, a ne Bohu. Nechtělť bych pak, abyste vy byli účastníci ďáblů.

²⁰Ja, ik zeg, dat hetgeen de heidenen offeren, zij den duivelen offeren, en niet Gode; en ik wil niet, dat gij met de duivelen gemeenschap hebt.

²¹Nebo nemůžete kalicha Páně píti a kalicha ďáblů; nemůžete účastníci býti stolu Páně a stolu ďáblů.

²¹Gij kunt den drinkbeker des Heeren niet drinken, en den drinkbeker der duivelen; gij kunt niet deelachtig zijn aan de tafel des Heeren, en aan de tafel der duivelen.

²²Čili k hněvu popouzíme Pána? Zdali silnější jsme nežli on?

²²Of tergen wij den Heere? Zijn wij sterker dan Hij?

²³Všecko mi sluší, ale ne všecko jest užitečné; všecko mi sluší, ale ne všecko vzdělává.

²³Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar alle dingen zijn niet oorbaar; alle dingen zijn mij geoorloofd, maar alle dingen stichten niet.

²⁴Žádný nehledej svých věcí, ale jeden každý toho, což jest bližního.

²⁴Niemand zoeke dat zijns zelfs is; maar een iegelijk zoeke dat des anderen is.

²⁵Všecko, což se v masných krámích prodává, jezte, nic se nevyptávajíce pro svědomí.

²⁵Eet al wat in het vleeshuis verkocht wordt, niets ondervragende, om des gewetens wil;

²⁶Nebo Páněť jest země i plnost její.

²⁶Want de aarde is des Heeren, en de volheid derzelve.

²⁷Pozval-liť by vás pak kdo z nevěřících k stolu, a chcete jíti, vše, cožkoli bylo by vám předloženo, jezte, nic se nevyptávajíce pro svědomí.

²⁷En indien u iemand van de ongelovigen noodt, en gij daar gaan wilt, eet al wat ulieden voorgesteld wordt, niets ondervragende, om des gewetens wil.

²⁸Pakli by vám někdo řekl: Toto jest modlám obětované, nejezte pro toho, jenž oznámil, a pro svědomí. Páně zajisté jest země i plnost její.

²⁸Maar zo iemand tot ulieden zegt: Dat is afgodenoffer; eet het niet, om desgenen wil, die u dat te kennen gegeven heeft, en om des gewetens wil. Want de aarde is des Heeren, en de volheid derzelve.

²⁹Svědomí pak pravím ne tvé, ale toho druhého. Nebo proč by měla svoboda má potupena býti od cizího svědomí?

²⁹Doch ik zeg: om het geweten, niet van uzelven, maar des anderen; want waarom wordt mijn vrijheid geoordeeld van een ander geweten?

³⁰A poněvadž já s díků činěním požívám, proč mi se rouhají příčinou toho, z čehož já díky činím?

³⁰En indien ik door genade der spijze deelachtig ben, waarom word ik gelasterd over hetgeen, waarvoor ik dankzeg?

³¹Protož buďto že jíte, nebo pijete, anebo cožkoli činíte, všecko k slávě Boží čiňte.

³¹Hetzij dan dat gijlieden eet, hetzij dat gij drinkt, hetzij dat gij iets anders doet, doet het al ter ere Gods.

³²Bez úrazu buďte i Židům i Řekům i církvi Boží,

³²Weest zonder aanstoot te geven, en den Joden, en den Grieken, en der Gemeente Gods.

³³Jakož i já ve všem líbím se všechněm, nehledaje v tom svého užitku, ale mnohých, aby spaseni byli.

³³Gelijkerwijs ik ook in alles allen behaag, niet zoekende mijn eigen voordeel, maar het voordeel van velen, opdat zij mochten behouden worden.