¹Poněvadž mnozí usilovali sepsati pořádně vypravování těch věcí, kteréž jsou u nás jisté,

¹Nademaal velen ter hand genomen hebben, om in orde te stellen een verhaal van de dingen, die onder ons volkomen zekerheid hebben;

²Jakž jsou nám vydali ti, kteřížto od počátku sami viděli, a služebníci toho Slova byli,

²Gelijk ons overgeleverd hebben, die van den beginne zelven aanschouwers en dienaars des Woords geweest zijn;

³Vidělo se i mně, kterýž jsem toho všeho pravé povědomosti došel, tobě z gruntu o tom pořádně vypsati, výborný Theofile,

³Zo heeft het ook mij goed gedacht, hebbende alles van voren aan naarstiglijk onderzocht, vervolgens aan u te schrijven, voortreffelijke Theofilus!

⁴Abys zvěděl jistotu těch věcí, jimž jsi vyučován.

⁴Opdat gij moogt kennen de zekerheid der dingen, waarvan gij onderwezen zijt.

⁵Byl za dnů Herodesa krále Judského kněz nějaký, jménem Zachariáš, z třídy Abiášovy, a manželka jeho ze dcer Aronových, a jméno její Alžběta.

⁵In de dagen van Herodes, den koning van Judea, was een zeker priester, met name Zacharias, van de dagorde van Abia; en zijn vrouw was uit de dochteren van Aaron, en haar naam Elizabet.

⁶Byli pak oba spravedliví před obličejem Božím, chodíce ve všech přikázáních a spravedlnostech Páně bez úhony.

⁶En zij waren beiden rechtvaardig voor God, wandelende in al de geboden en rechten des Heeren, onberispelijk.

⁷A neměli plodu, protože Alžběta byla neplodná, a oba se byli zstarali ve dnech svých.

⁷En zij hadden geen kind, omdat Elizabet onvruchtbaar was, en zij beiden verre op hun dagen gekomen waren.

⁸I stalo se, když on úřad kněžský konal v pořádku třídy své před Bohem,

⁸En het geschiedde, dat, als hij het priesterambt bediende voor God, in de beurt zijner dagorde.

⁹Že vedle obyčeje úřadu kněžského los naň přišel, aby položil zápal, vejda do chrámu Páně.

⁹Naar de gewoonte der priesterlijke bediening, hem te lote was gevallen, dat hij zoude ingaan in den tempel des Heeren om te reukofferen.

¹⁰A všecko množství lidu bylo vně, modlíce se v hodinu zápalu.

¹⁰En al de menigte des volks was buiten, biddende, ten ure des reukoffers.

¹¹Tedy ukázal se jemu anděl Páně, stoje na pravé straně oltáře zápalu.

¹¹En van hem werd gezien een engel des Heeren, staande ter rechter zijde van het altaar des reukoffers.

¹²A uzřev jej Zachariáš, zstrašil se, a bázeň připadla na něj.

¹²En Zacharias, hem ziende, werd ontroerd, en vreze is op hem gevallen.

¹³I řekl jemu anděl: Neboj se, Zachariáši, neboť jest uslyšána modlitba tvá, a Alžběta manželka tvá porodí tobě syna, a nazůveš jméno jeho Jan.

¹³Maar de engel zeide tot hem: Vrees niet, Zacharias! want uw gebed is verhoord, en uw vrouw Elizabet zal u een zoon baren, en gij zult zijn naam heten Johannes.

¹⁴Z čehož budeš míti radost a veselé, a mnozí z jeho narození budou se radovati.

¹⁴En u zal blijdschap en verheuging zijn, en velen zullen zich over zijn geboorte verblijden.

¹⁵Bude zajisté veliký před obličejem Páně, a vína i nápoje opojného nebudeť píti, a Duchem svatým bude naplněn hned od života matky své.

¹⁵Want hij zal groot zijn voor den Heere; noch wijn, noch sterken drank zal hij drinken, en hij zal met den Heiligen Geest vervuld worden, ook van zijner moeders lijf aan.

¹⁶A mnohé z synů Izraelských obrátí ku Pánu Bohu jejich.

¹⁶En hij zal velen der kinderen Israels bekeren tot den Heere, hun God.

¹⁷Neboť, on předejde před obličejem jeho v duchu a v moci Eliášově, aby obrátil srdce otců k synům, a nevěřící k opatrnosti spravedlivých, aby tak připravil Pánu lid hotový.

¹⁷En hij zal voor Hem heengaan, in den geest en de kracht van Elias, om te bekeren de harten der vaderen tot de kinderen, en de ongehoorzamen tot de voorzichtigheid der rechtvaardigen, om den Heere te bereiden een toegerust volk.

¹⁸I řekl Zachariáš k andělu: Po čemž to poznám? Nebo já starý jsem, a manželka má zstarala se ve dnech svých.

¹⁸En Zacharias zeide tot den engel: Waarbij zal ik dat weten? Want ik ben oud, en mijn vrouw is verre op haar dagen gekomen.

¹⁹Odpověděv anděl, řekl jemu: Jáť jsem Gabriel, kterýž stojím před obličejem Božím, a poslán jsem, abych mluvil s tebou, a tyto věci veselé tobě zvěstoval.

¹⁹En de engel antwoordde en zeide tot hem: Ik ben Gabriel, die voor God sta, en ben uitgezonden, om tot u te spreken, en u deze dingen te verkondigen.

²⁰A aj, budeš němý, a nebudeš moci mluviti až do toho dne, v kterémž se tyto věci stanou, protože jsi neuvěřil řečem mým, kteréž se naplní časem svým.

²⁰En zie, gij zult zwijgen, en niet kunnen spreken, tot op den dag, dat deze dingen geschied zullen zijn; om dies wil, dat gij mijn woorden niet geloofd hebt, welke vervuld zullen worden op hun tijd.

²¹Lid pak očekával Zachariáše, a divili se, že on tak prodléval v chrámě.

²¹En het volk was wachtende op Zacharias, en zij waren verwonderd, dat hij zo lang vertoefde in den tempel.

²²Vyšed pak, nemohl mluviti k nim. I srozuměli, že vidění viděl v chrámě. Nebo on návěští jim dával, a zůstal němý.

²²En als hij uitkwam, kon hij tot hen niet spreken; en zij bekenden, dat hij een gezicht in den tempel gezien had. En hij wenkte hun toe, en bleef stom.

²³I stalo se, když se vyplnili dnové konání úřadu jeho, odšel do domu svého.

²³En het geschiedde, als de dagen zijner bediening vervuld waren, dat hij naar zijn huis ging.

²⁴A po těch dnech počala Alžběta manželka jeho, a tajila se za pět měsíců, řkuci:

²⁴En na die dagen werd Elizabet, zijn vrouw, bevrucht; en zij verborg zich vijf maanden, zeggende:

²⁵Že tak mi učinil Pán ve dnech, v nichžto vzezřel, aby odjal mé pohanění mezi lidmi.

²⁵Alzo heeft mij de Heere gedaan, in de dagen, in welke Hij mij aangezien heeft, om mijn versmaadheid onder de mensen weg te nemen.

²⁶V měsíci pak šestém poslán jest anděl Gabriel od Boha do města Galilejského, kterémuž jméno Nazarét,

²⁶En in de zesde maand werd de engel Gabriel van God gezonden naar een stad in Galilea, genaamd Nazareth;

²⁷Ku panně zasnoubené muži, kterémuž jméno bylo Jozef, z domu Davidova, a jméno panny Maria.

²⁷Tot een maagd, die ondertrouwd was met een man, wiens naam was Jozef, uit den huize Davids; en de naam der maagd was Maria.

²⁸I všed k ní anděl, dí: Zdráva milosti došlá, Pán Bůh s tebou, požehnaná ty mezi ženami.

²⁸En de engel tot haar ingekomen zijnde, zeide: Wees gegroet, gij begenadigde; de Heere is met u; gij zijt gezegend onder de vrouwen.

²⁹Ona pak uzřevši ho, zarmoutila se nad řečí jeho, a myslila, jaké by to bylo pozdravení.

²⁹En als zij hem zag, werd zij zeer ontroerd over dit zijn woord, en overlegde, hoedanig deze groetenis mocht zijn.

³⁰I řekl jí anděl: Neboj se, Maria, nebo jsi nalezla milost u Boha.

³⁰En de engel zeide tot haar: Vrees niet, Maria, want gij hebt genade bij God gevonden.

³¹A počneš v životě a porodíš syna, a nazůveš jméno jeho Ježíš.

³¹En zie, gij zult bevrucht worden, en een Zoon baren, en zult Zijn naam heten JEZUS.

³²Tenť bude veliký, a Syn Nejvyššího slouti bude, a dáť jemu Pán Bůh stolici Davida otce jeho.

³²Deze zal groot zijn, en de Zoon des Allerhoogsten genaamd worden; en God, de Heere, zal Hem den troon van Zijn vader David geven.

³³A kralovati bude v domě Jákobově na věky, a království jeho nebude konce.

³³En Hij zal over het huis Jakobs Koning zijn in der eeuwigheid, en Zijns Koninkrijks zal geen einde zijn.

³⁴I řekla Maria k andělu: Kterak se to stane, poněvadž já muže nepoznávám?

³⁴En Maria zeide tot den engel: Hoe zal dat wezen, dewijl ik geen man bekenne?

³⁵A odpověděv anděl, řekl jí: Duch svatý sstoupí v tě, a moc Nejvyššího zastíní tobě; a protož, což se z tebe svatého narodí, slouti bude Syn Boží.

³⁵En de engel, antwoordende, zeide tot haar: De Heilige Geest zal over u komen, en de kracht des Allerhoogsten zal u overschaduwen; daarom ook, dat Heilige, Dat uit u geboren zal worden, zal Gods Zoon genaamd worden.

³⁶A aj, Alžběta, příbuzná tvá, i ona počala syna v starosti své, a tento jest jí šestý měsíc, kteráž sloula neplodná.

³⁶En zie, Elizabet, uw nicht, is ook zelve bevrucht, met een zoon, in haar ouderdom; en deze maand is haar, die onvruchtbaar genaamd was, de zesde.

³⁷Neboť nebude nemožné u Boha všeliké slovo.

³⁷Want geen ding zal bij God onmogelijk zijn.

³⁸I řekla Maria: Aj, služebnice Páně, staniž mi se podle slova tvého. I odšel od ní anděl.

³⁸En Maria zeide: Zie, de dienstmaagd des Heeren; mij geschiede naar uw woord. En de engel ging weg van haar.

³⁹Tedy povstavši Maria v těch dnech, odešla na hory s chvátáním do města Judova.

³⁹En Maria, opgestaan zijnde in diezelfde dagen, reisde met haast naar het gebergte, in een stad van Juda;

⁴⁰I vešla do domu Zachariášova, a pozdravila Alžběty.

⁴⁰En kwam in het huis van Zacharias, en groette Elizabet.

⁴¹I stalo se, jakž uslyšela pozdravení Marie Alžběta, zplésalo nemluvňátko v životě jejím, a naplněna jest Duchem svatým Alžběta.

⁴¹En het geschiedde, als Elizabet de groetenis van Maria hoorde, zo sprong het kindeken op in haar buik; en Elizabet werd vervuld met den Heiligen Geest;

⁴²I zvolala hlasem velikým a řekla: Požehnaná ty mezi ženami, a požehnaný plod života tvého.

⁴²En riep uit met een grote stem, en zeide: Gezegend zijt gij onder de vrouwen, en gezegend is de vrucht uws buiks!

⁴³A odkud mi to, aby přišla matka Pána mého ke mně?

⁴³En van waar komt mij dit, dat de moeder mijns Heeren tot mij komt?

⁴⁴Nebo aj, jakž se stal hlas pozdravení tvého v uších mých, zplésalo radostně nemluvňátko v životě mém.

⁴⁴Want zie, als de stem uwer groetenis in mijn oren geschiedde, zo sprong het kindeken van vreugde op in mijn buik.

⁴⁵A blahoslavená, kteráž uvěřila, neboť dokonány budou ty věci, kteréž jsou povědíny jí ode Pána.

⁴⁵En zalig is zij, die geloofd heeft; want de dingen, die haar van den Heere gezegd zijn, zullen volbracht worden.

⁴⁶Tedy řekla Maria: Velebí duše má Hospodina,

⁴⁶En Maria zeide: Mijn ziel maakt groot den Heere;

⁴⁷A veselí se duch můj v Bohu, Spasiteli mém,

⁴⁷En mijn geest verheugt zich in God, mijn Zaligmaker;

⁴⁸Že jest vzezřel na ponížení služebnice své; neb aj, od této chvíle blahoslaviti mne budou všickni národové.

⁴⁸Omdat Hij de nederheid Zijner dienstmaagd heeft aangezien; want zie, van nu aan zullen mij zalig spreken al de geslachten.

⁴⁹Neboť mi učinil veliké věci ten, jenž mocný jest, a svaté jméno jeho,

⁴⁹Want grote dingen heeft aan mij gedaan Hij, Die machtig is, en heilig is Zijn Naam.

⁵⁰A jehož milosrdenství od pokolení až do pokolení bojícím se jeho.

⁵⁰En Zijn barmhartigheid is van geslacht tot geslacht over degenen, die Hem vrezen.

⁵¹Dokázal moci ramenem svým, rozptýlil pyšné myšlením srdce jejich.

⁵¹Hij heeft een krachtig werk gedaan door Zijn arm; Hij heeft verstrooid de hoogmoedigen in de gedachten hunner harten.

⁵²Sházel mocné s stolic, a povýšil ponížených.

⁵²Hij heeft machtigen van de tronen afgetrokken, en nederigen heeft Hij verhoogd.

⁵³Lačné nakrmil dobrými věcmi, a bohaté pustil prázdné.

⁵³Hongerigen heeft Hij met goederen vervuld; en rijken heeft Hij ledig weggezonden.

⁵⁴Přijal Izraele, služebníka svého, pamětliv jsa na milosrdenství své

⁵⁴Hij heeft Israel, Zijn knecht, opgenomen, opdat Hij gedachtig ware der barmhartigheid.

⁵⁵(Jakož mluvil k otcům našim, k Abrahamovi a semeni jeho) na věky.

⁵⁵(Gelijk Hij gesproken heeft tot onze vaderen, namelijk tot Abraham, en zijn zaad) in eeuwigheid.

⁵⁶I zůstala Maria s ní asi za tři měsíce, a potom navrátila se do domu svého.

⁵⁶En Maria bleef bij haar omtrent drie maanden, en keerde weder tot haar huis.

⁵⁷Alžbětě pak naplnil se čas, aby porodila; i porodila syna.

⁵⁷En de tijd van Elizabet werd vervuld, dat zij baren zoude, en zij baarde een zoon.

⁵⁸A uslyšeli sousedé a přátelé její, že Hospodin veliké učinil s ní milosrdenství své, i radovali se spolu s ní.

⁵⁸En die daar rondom woonden, en haar magen hoorden, dat de Heere Zijn barmhartigheid grotelijks aan haar bewezen had, en waren met haar verblijd.

⁵⁹Stalo se pak v den osmý, přišli obřezovati dítěte, a nazývali jej jménem otce jeho Zachariášem.

⁵⁹En het geschiedde, dat zij op den achtsten dag kwamen, om het kindeken te besnijden, en noemden het Zacharias, naar den naam zijns vaders.

⁶⁰Ale odpověděvši matka jeho, řekla: Nikoli, ale slouti bude Jan.

⁶⁰En zijn moeder antwoordde en zeide: Niet alzo, maar hij zal Johannes heten.

⁶¹I řekli k ní: Však nižádného není v rodu tvém, kterýž by sloul jménem tím.

⁶¹En zij zeiden tot haar: Er is niemand in uw maagschap, die met dien naam genaamd wordt.

⁶²I dávali návěští otci jeho, jak by ho chtěl nazývati.

⁶²En zij wenkten zijn vader, hoe hij wilde, dat hij genaamd zou worden.

⁶³A on požádav deštičky, napsal řka: Jan jest jméno jeho. I divili se všickni.

⁶³En als hij een schrijftafeltje geeist had, schreef hij, zeggende: Johannes is zijn naam. En zij verwonderden zich allen.

⁶⁴A ihned otevřela se ústa jeho a jazyk jeho, i mluvil, velebě Boha.

⁶⁴En terstond werd zijn mond geopend, en zijn tong losgemaakt; en hij sprak, God lovende.

⁶⁵Tedy přišla bázeň na všecky sousedy jejich, a po všech horách Judských rozhlásána jsou všecka ta slova.

⁶⁵En er kwam vrees over allen, die rondom hen woonden; en in het gehele gebergte van Judea werd veel gesproken van al deze dingen.

⁶⁶A všickni, kteříž o tom slyšeli, skládali to v srdci svém, řkouce: I kteraké dítě toto bude? A ruka Páně byla s ním.

⁶⁶En allen, die het hoorden, namen het ter harte, zeggende: Wat zal toch dit kindeken wezen? En de hand des Heeren was met hem.

⁶⁷Zachariáš pak otec jeho naplněn jest Duchem svatým, a prorokoval řka:

⁶⁷En Zacharias, zijn vader, werd vervuld met den Heiligen Geest, en profeteerde, zeggende:

⁶⁸Požehnaný Pán Bůh Izraelský, že jest navštívil, a učinil vykoupení lidu svému,

⁶⁸Geloofd zij de Heere, de God Israels, want Hij heeft bezocht, en verlossing te weeg gebracht Zijn volke;

⁶⁹A vyzdvihl nám roh spasení v domu Davida, služebníka svého,

⁶⁹En heeft een hoorn der zaligheid ons opgericht, in het huis van David, Zijn knecht;

⁷⁰Jakož mluvil skrze ústa proroků svých svatých, kteříž byli od věků,

⁷⁰Gelijk Hij gesproken heeft door den mond Zijner heilige profeten, die van het begin der wereld geweest zijn;

⁷¹O vysvobození z nepřátel našich, a z ruky všech, kteříž nás nenáviděli,

⁷¹Namelijk een verlossing van onze vijanden, en van de hand al dergenen, die ons haten;

⁷²Aby učinil milosrdenství s otci našimi, a rozpomenul se na smlouvu svou svatou,

⁷²Opdat Hij barmhartigheid deed aan onze vaderen, en gedachtig ware aan Zijn heilig verbond;

⁷³Na přísahu, kterouž jest přisáhl Abrahamovi, otci našemu, že jistě nám to dá,

⁷³En aan den eed, dien Hij Abraham, onzen vader, gezworen heeft, om ons te geven,

⁷⁴Abychom bez strachu, z ruky nepřátel našich jsouce vysvobozeni, sloužili jemu,

⁷⁴Dat wij, verlost zijnde uit de hand onzer vijanden, Hem dienen zouden zonder vreze.

⁷⁵V svatosti a v spravedlnosti před obličejem jeho, po všecky dny života našeho.

⁷⁵In heiligheid en gerechtigheid voor Hem, al de dagen onzes levens.

⁷⁶Ty pak, dítě, prorokem Nejvyššího slouti budeš, nebo předejdeš před tváří Páně připravovati cesty jeho,

⁷⁶En gij, kindeken, zult een profeet des Allerhoogsten genaamd worden; want gij zult voor het aangezicht des Heeren heengaan, om Zijn wegen te bereiden;

⁷⁷Aby bylo dáno umění spasitelné lidu jeho na odpuštění hříchů jejich,

⁷⁷Om Zijn volk kennis der zaligheid te geven, in vergeving hunner zonden.

⁷⁸Skrze srdečné milosrdenství Boha našeho, v němžto navštívil nás, vyšed z výsosti,

⁷⁸Door de innerlijke bewegingen der barmhartigheid onzes Gods, met welke ons bezocht heeft de Opgang uit de hoogte;

⁷⁹Aby se ukázal sedícím v temnostech a v stínu smrti, k spravení noh našich na cestu pokoje.

⁷⁹Om te verschijnen dengenen, die gezeten zijn in duisternis en schaduw des doods; om onze voeten te richten op den weg des vredes.

⁸⁰Dítě pak rostlo a posilovalo se v duchu, a bylo na poušti až do dne zjevení svého lidu Izraelskému.

⁸⁰En het kindeken wies op, en werd gesterkt in den geest, en was in de woestijnen, tot den dag zijner vertoning aan Israel.