¹Počátek evangelium Ježíše Krista, Syna Božího;

¹Het begin des Evangelies van JEZUS CHRISTUS, den Zone Gods.

²Jakož psáno jest v Prorocích: Aj, já posílám anděla svého před tváří tvou, kterýž připraví cestu tvou před tebou.

²Gelijk geschreven is in de profeten: Ziet, Ik zend Mijn engel voor Uw aangezicht, die Uw weg voor U heen bereiden zal.

³Hlas volajícího na poušti: Připravujte cestu Páně, přímé čiňte stezky jeho.

³De stem des roependen in de woestijn: Bereidt den weg des Heeren, maakt Zijn paden recht.

⁴Křtil Jan na poušti a kázal křest pokání na odpuštění hříchů.

⁴Johannes was dopende in de woestijn, en predikende den doop der bekering tot vergeving der zonden.

⁵I vycházeli k němu ze vší krajiny Židovské i Jeruzalémští, a křtili se od něho všickni v Jordáně řece, vyznávajíce hříchy své.

⁵En al het Joodse land ging tot hem uit, en die van Jeruzalem; en werden allen van hem gedoopt in de rivier de Jordaan, belijdende hun zonden.

⁶Byl pak Jan odín srstmi velbloudovými, a pás kožený na bedrách jeho, a jídal kobylky a med lesní.

⁶En Johannes was gekleed met kemelshaar, en met een lederen gordel om zijn lenden, en at sprinkhanen en wilde honig.

⁷A kázal, řka: Za mnou jde silnější mne, kteréhožto nejsem hoden, sehna se, rozvázati řeménka u obuvi jeho.

⁷En hij predikte, zeggende: Na mij komt, Die sterker is dan ik, Wien ik niet waardig ben, nederbukkende, den riem Zijner schoenen te ontbinden.

⁸Já zajisté křtil jsem vás vodou, ale onť vás křtíti bude Duchem svatým.

⁸Ik heb ulieden wel gedoopt met water, maar Hij zal u dopen met den Heilige Geest.

⁹I stalo se v těch dnech, přišel Ježíš z Nazarétu Galilejského, a pokřtěn jest v Jordáně od Jana.

⁹En het geschiedde in diezelfde dagen, dat Jezus kwam van Nazareth, gelegen in Galilea, en werd van Johannes gedoopt in de Jordaan.

¹⁰A hned vystoupě z vody, uzřel nebesa otevřená a Ducha jakožto holubici, sstupujícího na něj.

¹⁰En terstond als Hij uit het water opklom, zag Hij de hemelen opengaan, en den Geest, gelijk een duif, op Hem nederdalen.

¹¹A hlas stal se s nebe: Ty jsi ten můj milý Syn, v němž mi se dobře zalíbilo.

¹¹En er geschiedde een stem uit de hemelen: Gij zijt Mijn geliefde Zoon, in Denwelken Ik Mijn welbehagen heb!

¹²A ihned ho Duch vypudil na poušť.

¹²En terstond dreef Hem de Geest uit in de woestijn.

¹³I byl tam na poušti čtyřidceti dnů, a pokoušín byl od satana; a byl s zvěří, a andělé přisluhovali jemu.

¹³En Hij was aldaar in de woestijn veertig dagen, verzocht van den satan; en was bij de wilde gedierten; en de engelen dienden Hem.

¹⁴Když pak byl vsazen Jan do žaláře, přišel Ježíš do Galilee, zvěstuje evangelium království Božího,

¹⁴En nadat Johannes overgeleverd was, kwam Jezus in Galilea, predikende het Evangelie van het Koninkrijk Gods.

¹⁵Pravě: Že se naplnil čas, a přiblížilo se království Boží. Čiňte pokání, a věřte evangelium.

¹⁵En zeggende: De tijd is vervuld, en het Koninkrijk Gods nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het Evangelie.

¹⁶A chodě podle moře Galilejského, uzřel Šimona a Ondřeje bratra jeho, ani pouštějí síti do moře, nebo rybáři byli.

¹⁶En wandelende bij de Galilese zee, zag Hij Simon en Andreas, zijn broeder, werpende het net in de zee (want zij waren vissers);

¹⁷I řekl jim Ježíš: Pojďte za mnou, a učiním vás rybáře lidí.

¹⁷En Jezus zeide tot hen: Volgt Mij na, en Ik zal maken, dat gij vissers der mensen zult worden.

¹⁸A oni hned opustivše síti své, šli za ním.

¹⁸En zij, terstond hun netten verlatende, zijn Hem gevolgd.

¹⁹A pošed odtud maličko, uzřel Jakuba Zebedeova, a Jana bratra jeho, kteříž také byli na lodí tvrdíce síti své;

¹⁹En van daar een weinig voortgegaan zijnde, zag Hij Jakobus, den zoon van Zebedeus, en Johannes, zijn broeder, en dezelven in het schip hun netten vermakende.

²⁰A hned povolal jich. A oni opustivše otce svého Zebedea na lodí s pacholky, šli za ním.

²⁰En terstond riep Hij hen; en zij, latende hun vader Zebedeus in het schip, met de huurlingen, zijn Hem nagevolgd.

²¹I vešli do Kafarnaum. A hned v sobotu šel Ježíš do školy, a učil.

²¹En zij kwamen binnen Kapernaum; en terstond op den sabbatdag in de synagoge gegaan zijnde, leerde Hij.

²²I divili se náramně učení jeho; nebo učil je, jako moc maje, a ne jako zákoníci.

²²En zij versloegen zich over Zijn leer; want Hij leerde hen, als machthebbende, en niet als de Schriftgeleerden.

²³I byl v škole jejich člověk, posedlý duchem nečistým. I zvolal,

²³En er was in hun synagoge een mens, met een onreinen geest, en hij riep uit,

²⁴Řka: Ale což jest tobě do nás, Ježíši Nazaretský? Přišel jsi zatratiti nás; znám tě, kdo jsi, a vím, že jsi ten svatý Boží.

²⁴Zeggende: Laat af, wat hebben wij met U te doen, Gij Jezus Nazarener, zijt Gij gekomen om ons te verderven? Ik ken U, wie Gij zijt, namelijk de Heilige Gods.

²⁵I přimluvil mu Ježíš, řka: Umlkniž a vyjdi z něho.

²⁵En Jezus bestrafte hem, zeggende: Zwijg stil, en ga uit van hem.

²⁶I polomcovav jím duch nečistý a křiče hlasem velikým, vyšel z něho.

²⁶En de onreine geest, hem scheurende, en roepende met een grote stem, ging uit van hem.

²⁷I lekli se všickni, takže se tázali mezi sebou, řkouce: I co jest toto? Jakéž jest toto nové učení, že tento mocně duchům nečistým rozkazuje, a poslouchají ho?

²⁷En zij werden allen verbaasd, zodat zij onder elkander vraagden, zeggende: Wat is dit? Wat nieuwe leer is deze, dat Hij met macht ook den onreine geesten gebiedt, en zij Hem gehoorzaam zijn!

²⁸I roznesla se pověst o něm hned po vší krajině Galilejské.

²⁸En Zijn gerucht ging terstond uit, in het gehele omliggende land van Galilea.

²⁹A hned vyšedše ze školy, přišli do domu Šimonova a Ondřejova s Jakubem a s Janem.

²⁹En van stonde aan uit de synagoge gegaan zijnde, kwamen zij in het huis van Simon en Andreas, met Jakobus en Johannes.

³⁰Šimonova pak svegruše ležela, majíc zimnici. A hned jemu pověděli o ní.

³⁰En Simons vrouws moeder lag met de koorts; en terstond zeiden zij Hem van haar.

³¹A přistoupiv, pozdvihl jí, ujav ji za ruku její, a hned přestala jí zimnice. I posluhovala jim.

³¹En Hij, tot haar gaande, vatte haar hand, en richtte haar op; en terstond verliet haar de koorts, en zij diende henlieden.

³²Večer pak již při západu slunce, nosili k němu všecky nemocné i ďábelníky.

³²Als het nu avond geworden was, toen de zon onderging, brachten zij tot Hem allen, die kwalijk gesteld, en van den duivel bezeten waren.

³³A bylo se všecko město sběhlo ke dveřům.

³³En de gehele stad was bijeenvergaderd omtrent de deur.

³⁴I uzdravoval mnohé ztrápené rozličnými neduhy, a ďábelství mnohá vymítal, a nedopustil mluviti ďáblům; nebo znali ho.

³⁴En Hij genas er velen, die door verscheidene ziekten kwalijk gesteld waren; en wierp vele duivelen uit, en liet de duivelen niet toe te spreken, omdat zij Hem kenden.

³⁵A přede dnem velmi ráno vstav Ježíš, vyšel, a šel na pusté místo, a tam se modlil.

³⁵En des morgens vroeg, als het nog diep in den nacht was, opgestaan zijnde, ging Hij uit, en ging henen in een woeste plaats, en bad aldaar.

³⁶I šel za ním Šimon i ti, kteříž s ním byli.

³⁶En Simon, en die met hem waren, zijn Hem nagevolgd.

³⁷A když jej nalezli, řekli jemu: Všickni tě hledají.

³⁷En zij Hem gevonden hebbende, zeiden tot Hem: Zij zoeken U allen.

³⁸I dí jim: Pojďmež do okolních městeček, abych i tam kázal. Nebo na to jsem přišel.

³⁸En Hij zeide tot hen: Laat ons in de bijliggende vlekken gaan, opdat Ik ook daar predike; want daartoe ben Ik uitgegaan.

³⁹I kázal v školách jejich ve vší Galileji, a ďábelství vymítal.

³⁹En Hij predikte in hun synagogen, door geheel Galilea, en wierp de duivelen uit.

⁴⁰Tedy přišel k němu malomocný, prose ho, a klekna před ním, řekl jemu: Pane, chceš-li, můžeš mne očistiti.

⁴⁰En tot Hem kwam een melaatse, biddende Hem, en vallende voor Hem op de knieen, en tot Hem zeggende: Indien Gij wilt, Gij kunt mij reinigen.

⁴¹Ježíš pak slitovav se, vztáhl ruku, dotekl se ho a řekl jemu: Chci, buď čist.

⁴¹En Jezus, met barmhartigheid innerlijk bewogen zijnde, strekte de hand uit, en raakte hem aan, en zeide tot hem: Ik wil, word gereinigd!

⁴²A když to řekl, hned odstoupilo od něho malomocenství, a očištěn jest.

⁴²En als Hij dit gezegd had, ging de melaatsheid terstond van hem, en hij werd gereinigd.

⁴³I pohroziv mu, hned ho odbyl,

⁴³En als Hij hem strengelijk verboden had, deed Hij hem terstond van Zich gaan;

⁴⁴A řekl mu: Viziž, abys nižádnému nic nepravil. Ale jdi, ukaž se knězi, a obětuj za očištění své to, což přikázal Mojžíš, na svědectví jim.

⁴⁴En zeide tot hem: Zie, dat gij niemand iets zegt; maar ga heen en vertoon uzelven den priester, en offer voor uw reiniging, hetgeen Mozes geboden heeft, hun tot een getuigenis.

⁴⁵On pak vyšed, počal vypravovati mnoho a ohlašovati tu věc, takže již nemohl Ježíš do města zjevně vjíti, ale vně na místech pustých byl. I scházeli se k němu odevšad.

⁴⁵Maar hij uitgegaan zijnde, begon vele dingen te verkondigen, en dat woord te verbreiden, alzo dat Hij niet meer openbaar in de stad kon komen, maar was buiten in de woeste plaatsen; en zij kwamen tot Hem van alle kanten.