¹Tehdy Ježíš veden jest na poušť od Ducha, aby pokoušín byl od ďábla.

¹Toen werd Jezus van den Geest weggeleid in de woestijn, om verzocht te worden van den duivel.

²A postiv se čtyřidceti dnů a čtyřidceti nocí, potom zlačněl.

²En als Hij veertig dagen en veertig nachten gevast had, hongerde Hem ten laatste.

³A přistoupiv k němu pokušitel, řekl: Jsi-li Syn Boží, rciž, ať kamení toto chlebové jsou.

³En de verzoeker, tot Hem gekomen zijnde, zeide: Indien Gij Gods Zoon zijt, zeg, dat deze stenen broden worden.

⁴On pak odpovídaje, řekl: Psánoť jest: Ne samým chlebem živ bude člověk, ale každým slovem vycházejícím skrze ústa Boží.

⁴Doch Hij, antwoordende, zeide: Er is geschreven: De mens zal bij brood alleen niet leven, maar bij alle woord, dat door den mond Gods uitgaat.

⁵Tedy pojal jej ďábel do svatého města a postavil ho na vrchu chrámu.

⁵Toen nam Hem de duivel mede naar de heilige stad, en stelde Hem op de tinne des tempels;

⁶A řekl mu: Jsi-li Syn Boží, spustiž se dolů; nebo psánoť jest, že andělům svým přikázal o tobě, a na ruce uchopí tebe, abys někde o kámen nohy své neurazil.

⁶En zeide tot Hem: Indien Gij Gods Zoon zijt, werp Uzelven nederwaarts; want er is geschreven, dat Hij Zijn engelen van U bevelen zal, en dat zij U op de handen zullen nemen, opdat Gij niet te eniger tijd Uw voet aan een steen aanstoot.

⁷I řekl mu Ježíš: Zase psáno jest: Nebudeš pokoušeti Pána Boha svého.

⁷Jezus zeide tot hem: Er is wederom geschreven: Gij zult den Heere, uw God, niet verzoeken.

⁸Opět pojal ho ďábel na horu vysokou velmi, a ukázal mu všecka království světa i slávu jejich, a řekl jemu:

⁸Wederom nam Hem de duivel mede op een zeer hogen berg, en toonde Hem al de koninkrijken der wereld, en hun heerlijkheid;

⁹Toto všecko tobě dám, jestliže padna, budeš mi se klaněti.

⁹En zeide tot Hem: Al deze dingen zal ik U geven, indien Gij, nedervallende, mij zult aanbidden.

¹⁰Tedy dí mu Ježíš: Odejdiž, satane; neboť jest psáno: Pánu Bohu svému klaněti se budeš a jemu samému sloužiti budeš.

¹⁰Toen zeide Jezus tot hem: Ga weg, satan, want er staat geschreven: Den Heere, uw God, zult gij aanbidden, en Hem alleen dienen.

¹¹Tedy opustil ho ďábel, a aj, andělé přistoupili a sloužili jemu.

¹¹Toen liet de duivel van Hem af; en ziet, de engelen zijn toegekomen, en dienden Hem.

¹²A když uslyšel Ježíš, že by Jan vsazen byl do žaláře, odšel do Galilee.

¹²Als nu Jezus gehoord had, dat Johannes overgeleverd was, is Hij wedergekeerd naar Galilea;

¹³A opustiv Nazarét, přišed, bydlil v Kafarnaum za mořem, v krajinách Zabulon a Neftalím,

¹³En Nazareth verlaten hebbende, is komen wonen te Kapernaum, gelegen aan de zee, in de landpale van Zebulon en Nafthali;

¹⁴Aby se naplnilo povědění skrze Izaiáše proroka, řkoucího:

¹⁴Opdat vervuld zou worden, hetgeen gesproken is door Jesaja, den profeet, zeggende:

¹⁵Země Zabulon a Neftalím při moři za Jordánem, Galilea pohanská,

¹⁵Het land Zebulon en het land Nafthali aan den weg der zee over de Jordaan, Galilea der volken;

¹⁶Lid, kterýž bydlil v temnostech, viděl světlo veliké, a sedícím v krajině a stínu smrti, světlo vzešlo jim.

¹⁶Het volk, dat in duisternis zat, heeft een groot licht gezien; en dengenen, die zaten in het land en de schaduwe des doods, denzelven is een licht opgegaan.

¹⁷Od toho času počal Ježíš kázati a praviti: Pokání čiňte; neboť se přiblížilo království nebeské.

¹⁷Van toen aan heeft Jezus begonnen te prediken en te zeggen: Bekeert u; want het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen.

¹⁸A chodě Ježíš podle moře Galilejského, uzřel dva bratry, Šimona, kterýž slove Petr, a Ondřeje bratra jeho, ani pouštějí sít do moře, (nebo byli rybáři.)

¹⁸En Jezus, wandelende aan de zee van Galilea, zag twee broeders, namelijk Simon, gezegd Petrus, en Andreas, zijn broeder, het net in de zee werpende (want zij waren vissers);

¹⁹I dí jim: Pojďte za mnou, a učiním vás rybáře lidí.

¹⁹En Hij zeide tot hen: Volgt Mij na, en Ik zal u vissers der mensen maken.

²⁰A oni hned opustivše síti, šli za ním.

²⁰Zij dan, terstond de netten verlatende, zijn Hem nagevolgd.

²¹A poodšed odtud, uzřel jiné dva bratry, Jakuba syna Zebedeova, a Jana bratra jeho, na lodí s Zebedeem otcem jejich, ani tvrdí síti své. I povolal jich.

²¹En Hij, van daar voortgegaan zijnde, zag twee andere broeders, namelijk Jakobus, den zoon van Zebedeus, en Johannes, zijn broeder, in het schip met hun vader Zebedeus, hun netten vermakende, en heeft hen geroepen.

²²A oni hned opustivše lodí a otce svého, šli za ním.

²²Zij dan, terstond verlatende het schip en hun vader, zijn Hem nagevolgd.

²³I procházel Ježíš všecku Galilei, uče v shromážděních jejich a káže evangelium království a uzdravuje všelikou nemoc i všeliký neduh v lidu.

²³En Jezus omging geheel Galilea, lerende in hun synagogen en predikende het Evangelie des Koninkrijks, en genezende alle ziekte en alle kwale onder het volk.

²⁴A rozešla se o něm pověst po vší Syrii. I přivedli k němu všecky nemocné, rozličnými neduhy a trápeními poražené, i ďábelníky, i náměsičníky, i šlakem poražené; a uzdravoval je.

²⁴En Zijn gerucht ging van daar uit in geheel Syrie; en zij brachten tot Hem allen, die kwalijk gesteld waren, met verscheidene ziekten en pijnen bevangen zijnde, en van den duivel bezeten, en maanzieken en geraakten; en Hij genas dezelve.

²⁵I šli za ním zástupové mnozí z Galilee a z krajiny Desíti měst, i z Jeruzaléma i z Judstva i z Zajordání.

²⁵En vele scharen volgden Hem na, van Galilea en van Dekapolis, en van Jeruzalem, en van Judea, en van over de Jordaan.