¹Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.

¹Rememoru, ho Eternulo, kio farigxis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!

²Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.

²Nia heredajxo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.

³Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.

³Ni farigxis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.

⁴Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.

⁴Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.

⁵Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.

⁵Oni pelas nin je nia kolo; Ni lacigxis, sed oni ne permesas al ni ripozi.

⁶Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.

⁶Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satigxi per pano.

⁷Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.

⁷Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.

⁸Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.

⁸Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.

⁹S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.

⁹Kun dangxero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.

¹⁰Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.

¹⁰Nia hauxto varmegigxis kiel forno, Por la kruela malsato.

¹¹Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.

¹¹La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.

¹²Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.

¹²La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.

¹³Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.

¹³La junuloj devas porti muelsxtonojn; La knaboj falas sub la lignosxargxoj.

¹⁴Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.

¹⁴La maljunuloj jam ne sidas cxe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.

¹⁵Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.

¹⁵Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformigxis en funebron.

¹⁶Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.

¹⁶Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!

¹⁷Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,

¹⁷Pro tio senfortigxis nia koro, Pro tio senlumigxis niaj okuloj:

¹⁸Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.

¹⁸Pro la monto Cion, ke gxi farigxis dezerta, Ke vulpoj vagas sur gxi.

¹⁹Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.

¹⁹Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,

²⁰Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?

²⁰Kial Vi forgesis nin kvazaux por eterne, Forlasis nin por longa tempo?

²¹Obrať nás, ó Hospodine, k sobě,a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.

²¹Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antauxa.

²²Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?

²²CXar cxu Vi nin tute forpusxis? Vi tre forte ekkoleris kontraux ni.