¹Píseň stupňů. Pamětliv buď, Hospodine, na Davida i na všecka trápení jeho,

¹Kanto de suprenirado. Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj cxiujn liajn suferojn;

²Jak se přísahou zavázal Hospodinu, a slib učinil Nejmocnějšímu Jákobovu, řka:

²Ke li jxuris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:

³Jistě že nevejdu do stánku domu svého, a nevstoupím na postel ložce svého,

³Mi ne eniros en la sxirmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;

⁴Aniž dám očím svým usnouti, ani víčkám svým zdřímati,

⁴Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,

⁵Dokudž nenajdu místa Hospodinu, k příbytkům Nejmocnějšímu Jákobovu.

⁵GXis mi trovos lokon por la Eternulo, Logxejon por la Potenculo de Jakob.

⁶Aj, uslyšavše o ní, že byla v kraji Efratském, našli jsme ji na polích Jaharských.

⁶Jen ni auxdis, ke gxi estas en Efrata; Ni gxin trovis sur arbara kampo.

⁷Vejdemeť již do příbytků jeho, a skláněti se budeme u podnoží noh jeho.

⁷Ni iru en Lian logxejon, Ni klinigxu antaux la benketo de Liaj piedoj.

⁸Povstaniž, Hospodine, a vejdi do odpočinutí svého, ty i truhla velikomocnosti tvé.

⁸Levigxu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.

⁹Kněží tvoji ať se zobláčejí v spravedlnost, a svatí tvoji ať vesele prozpěvují.

⁹Viaj pastroj vestigxu per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.

¹⁰Pro Davida služebníka svého neodvracejž tváři pomazaného svého.

¹⁰Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la vizagxon de Via sanktoleito.

¹¹Učinilť jest Hospodin pravdomluvnou přísahu Davidovi, aniž se od ní uchýlí, řka: Z plodu života tvého posadím na trůn tvůj.

¹¹La Eternulo jxuris al David veron, kaj Li ne deklinigxos de gxi: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;

¹²Budou-li ostříhati synové tvoji smlouvy mé a svědectví mých, kterýmž je vyučovati budu, také i synové jejich až na věky seděti budou na stolici tvé.

¹²Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian legxon, kiun Mi instruos al ili, Tiam ankaux iliaj filoj eterne sidos sur via trono.

¹³Neboť jest vyvolil Hospodin Sion, oblíbil jej sobě za svůj příbytek, řka:

¹³CXar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke gxi estu logxejo por Li:

¹⁴Toť bude obydlí mé až na věky, tuť přebývati budu, nebo jsem sobě to oblíbil.

¹⁴CXi tio estas Mia ripozejo por eterne; CXi tie Mi logxos, cxar gxin Mi ekdeziris.

¹⁵Potravu jeho hojným požehnáním rozmnožím, chudé jeho chlebem nasytím,

¹⁵GXian nutrajxon Mi abunde benos, GXiajn malricxulojn Mi satigos per pano.

¹⁶A kněží jeho v spasení zobláčím, a svatí jeho vesele prozpěvovati budou.

¹⁶Kaj gxiajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj gxiaj fideluloj gxojos kaj triumfos.

¹⁷Tuť způsobím, aby zkvetl roh Davidův; připravím svíci pomazanému svému.

¹⁷Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi arangxos lumilon por Mia sanktoleito.

¹⁸Nepřátely jeho v hanbu zobláčím, nad ním pak kvésti bude koruna jeho.

¹⁸Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.