1Amen, amen pravím vám: Kdož nevchází dveřmi do ovčince ovcí, ale vchází jinudy, ten zloděj jest a lotr.
1ആമേന് , ആമേന് , ഞാന് നിങ്ങളോടു പറയുന്നു, ആട്ടിന് തൊഴിത്തില് വാതിലൂടെ കടക്കാതെ വേറെ വഴിയായി കയറുന്നവന് കള്ളനും കവര്ച്ചക്കാരനും ആകുന്നു.
2Ale kdož vchází dveřmi, pastýř jest ovcí.
2വാതിലൂടെ കടക്കുന്നവനോ ആടുകളുടെ ഇടയന് ആകുന്നു.
3Tomuť vrátný otvírá, a ovce hlas jeho slyší, a on svých vlastních ovec ze jména povolává, a vyvodí je.
3അവന്നു വാതില് കാവല്ക്കാരന് തുറന്നുകൊടുക്കുന്നു; ആടുകള് അവന്റെ ശബ്ദം കേള്ക്കുന്നു; തന്റെ ആടുകളെ അവന് പേര് ചൊല്ലി വിളിച്ചു പുറത്തു കൊണ്ടുപോകുന്നു.
4A jakž ovce své vlastní ven vypustí, před nimi jde, a ovce jdou za ním; nebo znají hlas jeho.
4തനിക്കുള്ളവയെ ഒക്കെയും പുറത്തുകൊണ്ടു പോയശേഷം അവന് അവേക്കു മുമ്പായി നടക്കുന്നു; ആടുകള് അവന്റെ ശബ്ദം അറിഞ്ഞു അവനെ അനുഗമിക്കുന്നു.
5Ale cizího nikoli následovati nebudou, ale utekou od něho; nebo neznají hlasů cizích.
5അന്യന്മാരുടെ ശബ്ദം അറിയായ്കകൊണ്ടു അവ അന്യനെ അനുഗമിക്കാതെ വിട്ടു ഔടിപ്പോകും.
6To přísloví pověděl jim Ježíš, ale oni nevěděli, co by to bylo, což jim mluvil.
6ഈ സാദൃശ്യം യേശു അവരോടു പറഞ്ഞു; എന്നാല് തങ്ങളോടു പറഞ്ഞതു ഇന്നതു എന്നു അവര് ഗ്രഹിച്ചില്ല.
7Tedy opět řekl jim Ježíš: Amen, amen pravím vám: Že já jsem dveře ovcí.
7യേശു പിന്നെയും അവരോടു പറഞ്ഞതുആമേന് , ആമേന് , ഞാന് നിങ്ങളോടു പറയുന്നുആടുകളുടെ വാതില് ഞാന് ആകുന്നു.
8Všickni, kolikož jich koli přede mnou přišlo, zloději jsou a lotři, ale neslyšely jich ovce.
8എനിക്കു മുമ്പെ വന്നവര് ഒക്കെയും കള്ളന്മാരും കവര്ച്ചക്കാരും അത്രേ; ആടുകളോ അവരുടെ വാക്കു കേട്ടില്ല.
9Já jsem dveře. Skrze mne všel-li by kdo, spasen bude, a vejde i vyjde, a pastvu nalezne.
9ഞാന് വാതില് ആകുന്നു; എന്നിലൂടെ കടക്കുന്നവന് രക്ഷപ്പെടും; അവന് അകത്തു വരികയും പുറത്തുപോകയും മേച്ചല് കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്യും.
10Zloděj nepřichází, jediné aby kradl a mordoval a hubil; já jsem přišel, aby život měly, a hojně aby měly.
10മോഷ്ടിപ്പാനും അറുപ്പാനും മുടിപ്പാനും അല്ലാതെ കള്ളന് വരുന്നില്ല; അവര്ക്കും ജീവന് ഉണ്ടാകുവാനും സമൃദ്ധിയായിട്ടു ഉണ്ടാകുവാനും അത്രേ ഞാന് വന്നിരിക്കുന്നതു.
11Já jsem ten pastýř dobrý. Dobrý pastýř duši svou pokládá za ovce.
11ഞാന് നല്ല ഇടയന് ആകുന്നു; നല്ല ഇടയന് ആടുകള്ക്കു വേണ്ടി തന്റെ ജീവനെ കൊടുക്കുന്നു.
12Ale nájemník a ten, kterýž není pastýř, jehož nejsou ovce vlastní, vida vlka, an jde, i opouští ovce i utíká, a vlk lapá a rozhání ovce.
12ഇടയനും ആടുകളുടെ ഉടമസ്ഥനുമല്ലാത്ത കൂലിക്കാരന് ചെന്നായ് വരുന്നതു കണ്ടു ആടുകളെ വിട്ടു ഔടിക്കളയുന്നു; ചെന്നായ് അവയെ പിടിക്കയും ചിന്നിച്ചുകളകയും ചെയ്യുന്നു.
13Nájemník pak utíká; nebo nájemník jest, a nemá péče o ovce.
13അവന് കൂലിക്കാരനും ആടുകളെക്കുറിച്ചു വിചാരമില്ലാത്തവനുമല്ലോ.
14Já jsem ten dobrý pastýř, a známť ovce své, a znajíť mne mé.
14ഞാന് നല്ല ഇടയന് ; പിതാവു എന്നെ അറികയും ഞാന് പിതാവിനെ അറികയും ചെയ്യുന്നതുപോലെ ഞാന് എനിക്കുള്ളവയെ അറികയും എനിക്കുള്ളവ എന്നെ അറികയും ചെയ്യുന്നു.
15Jakož mne zná Otec, tak i já znám Otce, a duši svou pokládám za ovce.
15ആടുകള്ക്കു വേണ്ടി ഞാന് എന്റെ ജീവനെ കൊടുക്കുന്നു.
16A mámť i jiné ovce, kteréž nejsou z tohoto ovčince. I tyť musím přivésti, a hlas můj slyšeti budou. A budeť jeden ovčinec a jeden pastýř.
16ഈ തൊഴുത്തില് ഉള്പ്പെടാത്ത വേറെ ആടുകള് എനിക്കു ഉണ്ടു; അവയെയും ഞാന് നടത്തേണ്ടതാകുന്നു; അവ എന്റെ ശബ്ദം കേള്ക്കും; ഒരാട്ടിന് കൂട്ടവും ഒരിടയനും ആകും.
17Protož mne Otec miluje, že já pokládám duši svou, abych ji zase vzal.
17എന്റെ ജീവനെ വീണ്ടും പ്രാപിക്കേണ്ടതിന്നു ഞാന് അതിനെ കൊടുക്കുന്നതുകൊണ്ടു പിതാവു എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു.
18Nižádnýť jí nebéře ode mne, ale já pokládám ji sám od sebe. Mám moc položiti ji, a mám moc zase vzíti ji. To přikázání vzal jsem od Otce svého.
18ആരും അതിനെ എന്നോടു എടുത്തുകളയുന്നില്ല; ഞാന് തന്നേ അതിനെ കൊടുക്കുന്നു; അതിനെ കൊടുപ്പാന് എനിക്കു അധികാരം ഉണ്ടു; വീണ്ടും പ്രാപിപ്പാനും അധികാരം ഉണ്ടു; ഈ കല്പന എന്റെ പിതാവിങ്കല് നിന്നു എനിക്കു ലഭിച്ചിരിക്കുന്നു.
19Tedy stala se opět různice mezi Židy pro ty řeči.
19ഈ വചനം നിമിത്തം യെഹൂദന്മാരുടെ ഇടയില് പിന്നെയും ഭിന്നത ഉണ്ടായി.
20A pravili mnozí z nich: Ďábelství má a blázní. Co ho posloucháte?
20അവരില് പലരും; അവന്നു ഭൂതം ഉണ്ടു; അവന് ഭ്രാന്തന് ആകുന്നു; അവന്റെ വാക്കു കേള്ക്കുന്നതു എന്തിന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.
21Jiní pravili: Tato slova nejsou ďábelství majícího. Zdaliž ďábelství může slepých oči otvírati?
21മറ്റു ചിലര്ഇതു ഭൂതഗ്രസ്തന്റെ വാക്കല്ല; ഭൂതത്തിന്നു കുരുടന്മാരുടെ കണ്ണു തുറപ്പാന് കഴിയുമോ എന്നു പറഞ്ഞു.
22I bylo posvícení v Jeruzalémě, a zima byla.
22അനന്തരം യെരൂശലേമില് പ്രതിഷ്ഠോത്സവം ആചരിച്ചു; അന്നു ശീതകാലമായിരുന്നു.
23I procházel se Ježíš v chrámě po síňci Šalomounově.
23യേശു ദൈവലായത്തില് ശലോമോന്റെ മണ്ഡപത്തില് നടന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.
24Tedy obstoupili jej Židé, a řekli jemu: Dokudž duši naši držíš? Jestliže jsi ty Kristus, pověz nám zjevně.
24യെഹൂദന്മാര് അവനെ വളഞ്ഞുനീ എത്രത്തോളം ഞങ്ങളെ ആശിപ്പിക്കുന്നു? നീ ക്രിസ്തു എങ്കില് സ്പഷ്ടമായി പറക എന്നു അവനോടു പറഞ്ഞു.
25Odpověděl jim Ježíš: Pověděl jsem vám, a nevěříte. Skutkové, kteréž já činím ve jménu Otce svého, tiť svědectví vydávají o mně.
25യേശു അവരോടു ഉത്തരം പറഞ്ഞതുഞാന് നിങ്ങളോടു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടു; എങ്കിലും നിങ്ങള് വിശ്വസിക്കുന്നില്ല; എന്റെ പിതാവിന്റെ നാമത്തില് ഞാന് ചെയ്യുന്ന പ്രവൃത്തികള് എനിക്കു സാക്ഷ്യം ആകുന്നു.
26Ale vy nevěříte, nebo nejste z ovcí mých, jakož jsem vám pověděl.
26നിങ്ങളോ എന്റെ ആടുകളുടെ കൂട്ടത്തിലുള്ളവരല്ലായ്കയാല് വിശ്വസിക്കുന്നില്ല. എന്റെ ആടുകള് എന്റെ ശബ്ദം കേള്ക്കുന്നു;
27Nebo ovce mé hlas můj slyší, a já je znám, a následujíť mne.
27ഞാന് അവയെ അറികയും അവ എന്നെ അനുഗമിക്കയും ചെയ്യുന്നു.
28A jáť život věčný dávám jim, a nezahynouť na věky, aniž jich kdo vytrhne z ruky mé.
28ഞാന് അവേക്കു നിത്യജീവന് കൊടുക്കുന്നു; അവ ഒരുനാളും നശിച്ചു പോകയില്ല; ആരും അവയെ എന്റെ കയ്യില് നിന്നു പിടിച്ചുപറിക്കയും ഇല്ല.
29Otec můj, kterýž mi je dal, většíť jest nade všecky, a žádnýť jich nemůže vytrhnouti z ruky Otce mého.
29അവയെ തന്നിരിക്കുന്ന എന്റെ പിതാവു എല്ലാവരിലും വലിയവന് ; പിതാവിന്റെ കയ്യില് നിന്നു പിടിച്ചുപറിപ്പാന് ആര്ക്കും കഴികയില്ല
30Já a Otec jedno jsme.
30ഞാനും പിതാവും ഒന്നാകുന്നു.”
31Tedy zchápali opět kamení Židé, aby jej kamenovali.
31യെഹൂദന്മാര് അവനെ എറിവാന് പിന്നെയും കല്ലു എടുത്തു.
32Odpověděl jim Ježíš: Mnohé dobré skutky ukázal jsem vám od Otce svého. Pro který z těch skutků kamenujete mne?
32യേശു അവരോടു“പിതാവിന്റെ കല്പനയാല് ഞാന് പല നല്ല പ്രവൃത്തികള് നിങ്ങളെ കാണിച്ചിരിക്കുന്നു; അവയില് ഏതു പ്രവൃത്തിനിമിത്തം നിങ്ങള് എന്നെ കല്ലെറിയുന്നു?” എന്നു ചോദിച്ചു.
33Odpověděli jemu Židé, řkouce: Pro dobrý skutek tebe nekamenujeme, ale pro rouhání, totiž že ty, člověk jsa, děláš se Bohem.
33യെഹൂദന്മാര് അവനോടുനല്ല പ്രവൃത്തി നിമിത്തമല്ല, ദൈവദൂഷണം നിമിത്തവും നീ മനുഷ്യനായിരിക്കെ നിന്നെത്തന്നേ ദൈവം ആക്കുന്നതുകൊണ്ടുമത്രേ ഞങ്ങള് നിന്നെ കല്ലെറിയുന്നതു എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.
34Odpověděl jim Ježíš: Však psáno jest v Zákoně vašem: Já jsem řekl: Bohové jste.
34യേശു അവരോടുനിങ്ങള് ദേവന്മാര് ആകുന്നു എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞു എന്നു നിങ്ങളുടെ ന്യായപ്രമാണത്തില് എഴുതിയിരിക്കുന്നില്ലയോ?
35Poněvadž ty nazval bohy, k nimžto řeč Boží stala se, a nemůžeť zrušeno býti Písmo,
35ദൈവത്തിന്റെ അരുളപ്പാടു ഉണ്ടായിട്ടുള്ളവരെ ദേവന്മാര് എന്നു പറഞ്ഞു എങ്കില്-തിരുവെഴുത്തിന്നു നീക്കം വന്നുകൂടായല്ലോ-
36Kterakž tedy o mně, kteréhož posvětil Otec a poslal na svět, vy pravíte, že se rouhám, že jsem řekl: Syn Boží jsem?
36ഞാന് ദൈവത്തിന്റെ പുത്രന് എന്നു പറഞ്ഞതുകൊണ്ടുനീ ദൈവദൂഷണം പറയുന്നു എന്നു പിതാവു വിശുദ്ധീകരിച്ചു ലോകത്തില് അയച്ചവനോടു നിങ്ങള് പറയുന്നുവോ?
37Nečiním-liť skutků Otce svého, nevěřte mi.
37ഞാന് എന്റെ പിതാവിന്റെ പ്രവൃത്തി ചെയ്യുന്നില്ലെങ്കില് എന്നെ വിശ്വസിക്കേണ്ടാ;
38Pakliť činím, tedy byste pak mně nevěřili, aspoň skutkům věřte, abyste poznali a věřili, že Otec ve mně jest, a já v něm.
38ചെയ്യുന്നു എങ്കിലോ എന്നെ വിശ്വസിക്കാതിരുന്നാലും പിതാവു എന്നിലും ഞാന് പിതാവിലും എന്നു നിങ്ങള് ഗ്രഹിച്ചു അറിയേണ്ടതിന്നു പ്രവൃത്തിയെ വിശ്വസിപ്പിന് .
39Tedy opět hledali ho jíti, ale on vyšel z rukou jejich.
39അവര് അവനെ പിന്നെയും പിടിപ്പാന് നോക്കി; അവനോ അവരുടെ കയ്യില് നിന്നു ഒഴിഞ്ഞുപോയി.
40I odšel opět za Jordán na to místo, kdež nejprv Jan křtil, a pozůstal tam.
40അവന് യോര്ദ്ദാന്നക്കരെ യോഹന്നാന് ആദിയില് സ്നാനം കഴിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന സ്ഥലത്തു പിന്നെയും ചെന്നു അവിടെ പാര്ത്തു.
41I přišli k němu mnozí, a pravili: Jan zajisté žádného divu neučinil, ale všecko, cožkoli mluvil Jan o tomto, pravé bylo.
41പലരും അവന്റെ അടുക്കല് വന്നുയോഹന്നാന് അടയാളം ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല; എന്നാല് ഇവനെക്കുറിച്ചു യോഹന്നാന് പറഞ്ഞതു ഒക്കെയും സത്യമായിരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു. അവിടെ പലരും അവനില് വിശ്വസിച്ചു.
42A mnozí tam uvěřili v něho.