1Toto mluvil jsem vám, abyste se nezhoršili.
1നിങ്ങള് ഇടറിപ്പോകാതിരിപ്പാന് ഞാന് ഇതു നിങ്ങളോടു സംസാരിച്ചിരിക്കുന്നു.
2Vypovědíť vás ze škol, ano přijdeť čas, že všeliký, kdož vás mordovati bude, domnívati se bude, že tím Bohu slouží.
2അവര് നിങ്ങളെ പള്ളിഭ്രഷ്ടര് ആക്കും; അത്രയുമല്ല നിങ്ങളെ കൊല്ലുന്നവന് എല്ലാം ദൈവത്തിന്നു വഴിപാടു കഴിക്കുന്നു എന്നു വിചാരിക്കുന്ന നാഴിക വരുന്നു.
3A toť učiní vám proto, že nepoznali Otce ani mne.
3അവര് പിതാവിനെയും എന്നെയും അറിയായ്കകൊണ്ടു ഇങ്ങനെ ചെയ്യും.
4Ale toto mluvil jsem vám, abyste, když přijde ten čas, rozpomenuli se na to, že jsem já to předpověděl vám. Tohoť jsem vám s počátku nemluvil, neb jsem byl s vámi.
4അതിന്റെ നാഴിക വരുമ്പോള് ഞാന് അതു നിങ്ങളോടു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്നു നിങ്ങള് ഔര്ക്കേണ്ടതിന്നു ഇതു നിങ്ങളോടു സംസാരിച്ചിരിക്കുന്നു; ആദിയില് ഇതു നിങ്ങളോടു പറയാഞ്ഞതു ഞാന് നിങ്ങളോടുകൂടെ ഇരിക്കകൊണ്ടത്രേ.
5Nyní pak jdu k tomu, kterýž mne poslal, a žádný z vás neptá se mne: Kam jdeš?
5ഇപ്പോഴോ ഞാന് എന്നെ അയച്ചവന്റെ അടുക്കല് പോകുന്നുനീ എവിടെ പോകുന്നു എന്നു നിങ്ങള് ആരും എന്നോടു ചോദിക്കുന്നില്ല.
6Ale že jsem vám tyto věci mluvil, zámutek naplnil srdce vaše.
6എങ്കിലും ഇതു നിങ്ങളോടു സംസാരിക്കകൊണ്ടു നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തില് ദുഃഖം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
7Já pak pravdu pravím vám, že jest vám užitečné, abych já odšel. Nebo neodejdu-liť, Utěšitel nepřijde k vám; a pakliť odejdu, pošli ho k vám.
7എന്നാല് ഞാന് നിങ്ങളോടു സത്യം പറയുന്നു; ഞാന് പോകുന്നതു നിങ്ങള്ക്കു പ്രയോജനം; ഞാന് പോകാഞ്ഞാല് കാര്യസ്ഥന് നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് വരികയില്ല; ഞാന് പോയാല് അവനെ നിങ്ങളുടെ അടുക്കല് അയക്കും.
8A onť přijda, obviňovati bude svět z hříchu, a z spravedlnosti, a z soudu.
8അവന് വന്നു പാപത്തെക്കുറിച്ചും നീതിയെക്കുറിച്ചും ന്യായവിധിയെക്കുറിച്ചും ലോകത്തിന്നു ബോധം വരുത്തും.
9Z hříchu zajisté, že nevěří ve mne;
9അവര് എന്നില് വിശ്വസിക്കായ്കകൊണ്ടു പാപത്തെക്കുറിച്ചും
10A z spravedlnosti, že jdu k Otci, a již více neuzříte mne;
10ഞാന് പിതാവിന്റെ അടുക്കല് പോകയും നിങ്ങള് ഇനി എന്നെ കാണാതിരിക്കയും ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ടു
11Z soudu pak, že Kníže tohoto světa již jest odsouzeno.
11നീതിയെക്കുറിച്ചും ഈ ലോകത്തിന്റെ പ്രഭു വിധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കകൊണ്ടു ന്യായ വിധിയെക്കുറിച്ചും തന്നേ.
12Ještěť bych měl mnoho mluviti vám, ale nemůžete snésti nyní.
12ഇനിയും വളരെ നിങ്ങളോടു പറവാന് ഉണ്ടു; എന്നാല് നിങ്ങള്ക്കു ഇപ്പോള് വഹിപ്പാന് കഴിവില്ല.
13Ale když přijde ten Duch pravdy, uvedeť vás ve všelikou pravdu. Nebo nebude mluviti sám od sebe, ale cožkoli uslyší, toť mluviti bude; ano i budoucí věci zvěstovati bude vám.
13സത്യത്തിന്റെ ആത്മാവു വരുമ്പോഴോ അവന് നിങ്ങളെ സകല സത്യത്തിലും വഴിനടത്തും; അവന് സ്വയമായി സംസാരിക്കാതെ താന് കേള്ക്കുന്നതു സംസാരിക്കയും വരുവാനുള്ളതു നിങ്ങള്ക്കു അറിയിച്ചുതരികയും ചെയ്യും.
14Onť mne oslaví; nebo z mého vezme, a zvěstuje vám.
14അവന് എനിക്കുള്ളതില്നിന്നു എടുത്തു നിങ്ങള്ക്കു അറിയിച്ചുതരുന്നതുകൊണ്ടു എന്നെ മഹത്വപ്പെടുത്തും.
15Všecko, cožkoli má Otec, mé jest. Protož jsem řekl, že z mého vezme, a zvěstuje vám.
15പിതാവിന്നുള്ളതു ഒക്കെയും എനിക്കുള്ളതു; അതുകൊണ്ടത്രേ അവന് എനിക്കുള്ളതില് നിന്നു എടുത്തു നിങ്ങള്ക്കു അറിയിച്ചുതരും എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞതു.
16Maličko, a neuzříte mne, a opět maličko, a uzříte mne; nebo já jdu k Otci.
16കുറഞ്ഞോന്നു കഴിഞ്ഞിട്ടു നിങ്ങള് എന്നെ കാണുകയില്ല; പിന്നെയും കുറഞ്ഞോന്നു കഴിഞ്ഞിട്ടു നിങ്ങള് എന്നെ കാണും.
17I řekli někteří z učedlníků jeho mezi sebou: Co jest to, že praví nám: Maličko, a neuzříte mne, a opět maličko, a uzříte mne, a že já jdu k Otci?
17അവന്റെ ശിഷ്യന്മാരില് ചിലര്കുറഞ്ഞോന്നു കഴിഞ്ഞിട്ടു നിങ്ങള് എന്നെ കാണുകയില്ല; പിന്നെയും കുറഞ്ഞോന്നു കഴിഞ്ഞിട്ടു എന്നെ കാണും എന്നും പിതാവിന്റെ അടുക്കല് പോകുന്നു എന്നും അവന് നമ്മോടു ഈ പറയുന്നതു എന്തു എന്നു തമ്മില് ചോദിച്ചു.
18Protož pravili: Co jest to, že praví: Maličko? Nevíme, co praví.
18കുറഞ്ഞോന്നു എന്നു ഈ പറയുന്നതു എന്താകുന്നു? അവന് എന്തു സംസാരിക്കുന്നു എന്നു നാം അറിയുന്നില്ല എന്നും അവര് പറഞ്ഞു.
19I poznal Ježíš, že se ho chtěli otázati. I řekl jim: O tom tížete mezi sebou, že jsem řekl: Maličko, a neuzříte mne, a opět maličko, a uzříte mne?
19അവര് തന്നോടു ചോദിപ്പാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു എന്നു അറിഞ്ഞു യേശു അവരോടു പറഞ്ഞതുകുറഞ്ഞോന്നു കഴിഞ്ഞിട്ടു എന്നെ കാണുകയില്ല; പിന്നെയും കുറഞ്ഞോന്നു കഴിഞ്ഞിട്ടു എന്നെ കാണും എന്നു ഞാന് പറകയാല് നിങ്ങള് തമ്മില് തമ്മില് ചോദിക്കുന്നുവോ?
20Amen, amen pravím vám, že plakati a kvíliti budete vy, ale svět se bude radovati; vy pak se budete rmoutiti, ale zámutek váš obrátíť se v radost.
20ആമേന് , ആമേന് , ഞാന് നിങ്ങളോടു പറയുന്നുനിങ്ങള് കരഞ്ഞു വിലപിക്കും; ലോകമോ സന്തോഷിക്കും; നിങ്ങള് ദുഃഖിക്കും; എന്നാല് നിങ്ങളുടെ ദുഃഖം സന്തോഷമായിത്തീരും.
21Žena, když rodí, zámutek má, nebo přišla hodina její; ale když porodí dítě, již nepamatuje na soužení, pro radost, že se narodil člověk na svět.
21സ്ത്രീ പ്രസവിക്കുമ്പോള് തന്റെ നാഴിക വന്നതു കൊണ്ടു അവള്ക്കു ദുഃഖം ഉണ്ടു; കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിച്ചശേഷമോ ഒരു മനുഷ്യന് ലോകത്തിലേക്കു പിറന്നിരിക്കുന്ന സന്തോഷം നിമിത്തം അവള് തന്റെ കഷ്ടം പിന്നെ ഔര്ക്കുംന്നില്ല.
22Protož i vy zámutek máte nyní, ale opět uzřím vás, a radovati se bude srdce vaše, a radosti vaší žádný neodejme od vás.
22അങ്ങനെ നിങ്ങള്ക്കും ഇപ്പോള് ദുഃഖം ഉണ്ടു എങ്കിലും ഞാന് പിന്നെയും നിങ്ങളെ കാണും; നിങ്ങളുടെ ഹൃദയം സന്തോഷിക്കും; നിങ്ങളുടെ സന്തോഷം ആരും നിങ്ങളില് നിന്നു എടുത്തുകളകയില്ല.
23A v ten den nebudete se mne tázati o ničemž. Amen, amen pravím vám: Že zač byste koli prosili Otce ve jménu mém, dáť vám.
23അന്നു നിങ്ങള് എന്നോടു ഒന്നും ചോദിക്കയില്ല. ആമേന് , ആമേന് , ഞാന് നിങ്ങളോടു പറയുന്നുനിങ്ങള് പിതാവിനോടു അപേക്ഷിക്കുന്നതൊക്കെയും അവന് എന്റെ നാമത്തില് നിങ്ങള്ക്കു തരും.
24Až dosavad za nic jste neprosili ve jménu mém. Prostež, a vezmete, aby radost vaše doplněna byla.
24ഇന്നുവരെ നിങ്ങള് എന്റെ നാമത്തില് ഒന്നും അപേക്ഷിച്ചിട്ടില്ല; അപേക്ഷിപ്പിന് ; എന്നാല് നിങ്ങളുടെ സന്തോഷം പൂര്ണ്ണമാകുംവണ്ണം നിങ്ങള്ക്കു ലഭിക്കും.
25Toto v příslovích mluvil jsem vám; přijdeť hodina, když již ne v příslovích budu mluviti vám, ale zjevně o Otci svém zvěstovati budu vám.
25ഇതു ഞാന് സദൃശമായി നിങ്ങളോടു സംസാരിച്ചിരിക്കുന്നു; എങ്കിലും ഞാന് ഇനി സദൃശമായി നിങ്ങളോടു സംസാരിക്കാതെ പിതാവിനെ സംബന്ധിച്ചു സ്പഷ്ടമായി നിങ്ങളോടു അറിയിക്കുന്ന നാഴിക വരുന്നു.
26V ten den ve jménu mém prositi budete, a nepravímť vám, že já budu prositi Otce za vás.
26അന്നു നിങ്ങള് എന്റെ നാമത്തില് അപേക്ഷിക്കും; ഞാന് നിങ്ങള്ക്കുവേണ്ടി പിതാവിനോടു അപേക്ഷിക്കും എന്നു ഞാന് പറയുന്നില്ല.
27Nebo sám Otec miluje vás, proto že jste vy mne milovali, a uvěřili, že jsem já od Boha vyšel.
27നിങ്ങള് എന്നെ സ്നേഹിച്ചു, ഞാന് പിതാവിന്റെ അടുക്കല്നിന്നു വന്നിരിക്കുന്നു എന്നു വിശ്വസിച്ചിരിക്കകൊണ്ടു പിതാവു താനും നിങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുന്നു.
28Vyšelť jsem od Otce, a přišel jsem na svět; a opět opouštím svět, a jdu k Otci.
28ഞാന് പിതാവിന്റെ അടുക്കല് നിന്നു പുറപ്പെട്ടു ലോകത്തില് വന്നിരിക്കുന്നു; പിന്നെയും ലോകത്തെ വിട്ടു പിതാവിന്റെ അടുക്കല് പോകുന്നു.
29Řkou jemu učedlníci jeho: Aj, nyní zjevně mluvíš, a přísloví žádného nepravíš.
29അതിന്നു അവന്റെ ശിഷ്യന്മാര്ഇപ്പോള് നീ സദൃശം ഒന്നും പറയാതെ സ്പഷ്ടമായി സംസാരിക്കുന്നു.
30Nyní víme, že víš všecko, a nepotřebuješ, aby se kdo tebe tázal. Skrze to věříme, že jsi od Boha přišel.
30നീ സകലവും അറിയുന്നു എന്നും ആരും നിന്നോടു ചോദിപ്പാന് നിനക്കു ആവശ്യം ഇല്ല എന്നും ഞങ്ങള് ഇപ്പോള് അറിയുന്നു; ഇതിനാല് നീ ദൈവത്തിന്റെ അടുക്കല്നിന്നു വന്നിരിക്കുന്നു എന്നു ഞങ്ങള് വിശ്വസിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.
31Odpověděl jim Ježíš: Nyní věříte.
31യേശു അവരോടുഇപ്പോള് നിങ്ങള് വിശ്വസിക്കുന്നുവോ?
32Aj, přijdeť hodina, anobrž již přišla, že se rozprchnete jeden každý k svému, a mne samého necháte. Ale nejsemť sám, nebo Otec se mnou jest.
32നിങ്ങള് ഔരോരുത്തന് താന്താന്റെ സ്വന്തത്തിലേക്കു ചിതറിപ്പോകയും എന്നെ ഏകനായി വിടുകയും ചെയ്യുന്ന നാഴിക വരുന്നു; വന്നുമിരിക്കുന്നു; പിതാവു എന്നോടുകൂടെ ഉള്ളതു കൊണ്ടു ഞാന് ഏകനല്ല താനും.
33Tyto věci mluvil jsem vám, abyste ve mně pokoj měli. Na světě soužení míti budete, ale doufejtež, jáť jsem přemohl svět.
33നിങ്ങള്ക്കു എന്നില് സമാധാനം ഉണ്ടാകേണ്ടതിന്നു ഇതു നിങ്ങളോടു സംസാരിച്ചിരിക്കുന്നു; ലോകത്തില് നിങ്ങള്ക്കു കഷ്ടം ഉണ്ടു; എങ്കിലും ധൈര്യപ്പെടുവിന് ; ഞാന് ലോകത്തെ ജയിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു.