¹I odpovídaje Ježíš, mluvil jim opět v podobenstvích, řka:

¹Dhe Jezusi, nisi përsëri t'u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:

²Podobno jest království nebeské člověku králi, kterýž učinil svadbu synu svému.

²''Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.

³I poslal služebníky své, aby povolali pozvaných na svadbu; a oni nechtěli přijíti.

³Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.

⁴Opět poslal jiné služebníky, řka: Povězte pozvaným: Aj, oběd můj připravil jsem, volové moji a krmný dobytek zbit jest, a všecko hotovo. Pojďtež na svadbu.

⁴Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: "U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë".

⁵Ale oni nedbavše na to, odešli, jiný do vsi své a jiný po kupectví svém.

⁵Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.

⁶Jiní pak zjímavše služebníky jeho a posměch jim učinivše, zmordovali.

⁶Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.

⁷A uslyšav to král, rozhněval se; a poslav vojska svá, zhubil vražedníky ty a město jejich zapálil.

⁷Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.

⁸Tedy řekl služebníkům svým: Svadba zajisté hotova jest, ale ti, kteříž pozváni byli, nebyli hodni.

⁸Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: "Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.

⁹Protož jděte na rozcestí, a kteréžkoli naleznete, zovtež na svadbu.

⁹Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni."

¹⁰I vyšedše služebníci ti na cesty, shromáždili všecky, kteréžkoli nalezli, zlé i dobré. A naplněna jest svadba hodovníky.

¹⁰Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.

¹¹Tedy všed král, aby pohleděl na hodovníky, uzřel tam člověka neoděného rouchem svadebním.

¹¹Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;

¹²I řekl jemu: Příteli, kteraks ty sem všel, nemaje roucha svadebního? A on oněměl.

¹²dhe i tha: "Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?". Dhe ai mbylli gojën.

¹³Tedy řekl král služebníkům: Svížíce ruce jeho i nohy, vezměte ho, a uvrztež jej do temností zevnitřních. Tamť bude pláč a škřipení zubů.

¹³Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: "Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh".

¹⁴Nebo mnoho jest povolaných, ale málo vyvolených.

¹⁴Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur''.

¹⁵Tedy odšedše farizeové, radili se, jak by polapili jej v řeči.

¹⁵Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.

¹⁶I poslali k němu učedlníky své s herodiány, řkouce: Mistře, víme, že pravdomluvný jsi a cestě Boží v pravdě učíš a nedbáš na žádného; nebo nepatříš na osobu lidskou.

¹⁶Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t'i thënë: ''Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.

¹⁷Protož pověz nám, co se tobě zdá: Sluší-li daň dáti císaři, čili nic?

¹⁷Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t'i paguhet taksa Cezarit apo jo?''.

¹⁸Znaje pak Ježíš zlost jejich, řekl: Co mne pokoušíte, pokrytci?

¹⁸Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: ''Pse më tundoni, o hipokritë?

¹⁹Ukažte mi peníz daně. A oni podali mu peníze.

¹⁹Më tregoni monedhën e taksës''. Atëherë ata i treguan një denar.

²⁰I řekl jim: Čí jest tento obraz a svrchu napsání?

²⁰Dhe ai u tha atyre: ''E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?''.

²¹Řekli mu: Císařův. Tedy dí jim: Dejtež, co jest císařova, císaři, a co jest Božího, Bohu.

²¹Ata i thanë: ''E Cezarit''. Atëherë ai u tha atyre: ''Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë''.

²²To uslyšavše, divili se, a opustivše jej, odešli.

²²Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.

²³V ten den přišli k němu saduceové, kteříž praví, že není z mrtvých vstání. I otázali se ho,

²³Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën

²⁴Řkouce: Mistře, Mojžíš pověděl: Umřel-li by kdo, nemaje dětí, aby bratr jeho právem švagrovství pojal ženu jeho a vzbudil símě bratru svému.

²⁴duke thënë: ''Mësues, Moisiu ka thënë: "Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t'i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.

²⁵I bylo u nás sedm bratrů. První pojav ženu, umřel, a nemaje semene, zůstavil ženu svou bratru svému.

²⁵Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.

²⁶Takž podobně i druhý, i třetí, až do sedmého.

²⁶Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.

²⁷Nejposléze pak po všech umřela i žena.

²⁷Në fund vdiq edhe gruaja.

²⁸Protož při vzkříšení kterého z těch sedmi bude žena? Nebo všickni ji měli.

²⁸Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja''.

²⁹I odpověděv Ježíš, řekl jim: Bloudíte, neznajíce Písem ani moci Boží.

²⁹Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: ''Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.

³⁰Však při vzkříšení ani se nebudou ženiti ani vdávati, ale budou jako andělé Boží v nebi.

³⁰Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.

³¹O vzkříšení pak mrtvých zdaliž jste nečtli, co jest vám povědíno od Boha, kterýž takto dí:

³¹Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç'ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:

³²Já jsem Bůh Abrahamův a Bůh Izákův a Bůh Jákobův; a Bůhť není Bůh mrtvých, ale živých.

³²"Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit"? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve''.

³³A slyševše to zástupové, divili se učení jeho.

³³Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.

³⁴Farizeové pak uslyšavše, že by k mlčení přivedl saducejské, sešli se v jedno.

³⁴Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.

³⁵I otázal se ho jeden z nich zákoník nějaký, pokoušeje ho, a řka:

³⁵Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:

³⁶Mistře, které jest přikázání veliké v Zákoně?

³⁶''Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?''.

³⁷I řekl mu Ježíš: Milovati budeš Pána Boha svého z celého srdce svého a ze vší duše své a ze vší mysli své.

³⁷Dhe Jezusi i tha: ''"Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde".

³⁸To jest přední a veliké přikázání.

³⁸Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.

³⁹Druhé pak jest podobné tomu: Milovati budeš bližního svého jako sebe samého.

³⁹Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: "Duaje të afërmin tënd porsi vetveten".

⁴⁰Na těch dvou přikázáních všecken Zákon záleží i Proroci.

⁴⁰Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët''.

⁴¹A když se sešli farizeové, otázal se jich Ježíš,

⁴¹Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:

⁴²Řka: Co se vám zdá o Kristu? Čí jest syn? Řkou jemu: Davidův.

⁴²''Ç'u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?''. Ata i thanë: ''I Davidit''.

⁴³Dí jim: Kterakž pak David v Duchu nazývá ho Pánem, řka:

⁴³Ai u tha atyre: ''Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:

⁴⁴Řekl Pán Pánu mému: Seď na pravici mé, dokavadž nepodložím nepřátel tvých, aby byli za podnože noh tvých?

⁴⁴"Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t'i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua"?

⁴⁵Poněvadž tedy David Pánem ho nazývá, i kterakž syn jeho jest?

⁴⁵Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?''.

⁴⁶A nižádný nemohl jemu odpovědíti slova, aniž se odvážil kdo více od toho dne jeho se nač tázati.

⁴⁶Por asnjë nuk ishte në gjendje t'i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.