¹Přednímu z kantorů, služebníka Hospodinova Davida.

¹Mëkati i të pabesit i thotë zemrës sime: "Nuk ekziston asnjë frikë nga Perëndia përpara syve të tij.

²Převrácenost bezbožníka pojišťuje u vnitřnosti srdce mého, že není žádné bázně Boží před očima jeho.

²Sepse ai gënjen veten e tij në kërkimin e fajit që ka kryer në urrejtjen ndaj tij.

³Nebo mu ona pochlebuje před očima jeho, aby vykonal nepravost svou až do zošklivení.

³Fjalët e gojës së tij janë paudhësi dhe mashtrim; ai ka pushuar së qeni i urtë dhe nuk bën më të mira.

⁴Slova úst jeho jsou nepravá a lstivá, přestal srozumívati, aby dobře činil.

⁴Ai thur paudhësi në shtratin e tij; vihet në një rrugë që nuk është e mirë dhe që nuk e dënon të keqen".

⁵Nepravost smýšlí i na ložci svém, ustavuje se na cestě nedobré, zlého se nevaruje.

⁵O Zot, mirësia jote arrin deri në qiell dhe besnikëria jote deri te retë.

⁶Hospodine, až do nebes milosrdenství tvé, pravda tvá až do nejvyšších oblaků.

⁶Drejtësia jote është si malet e Perëndisë, dhe gjykimet e tua janë si një humnerë e madhe. O Zot, ti ruan njerëz dhe kafshë.

⁷Spravedlnost tvá jako nejvyšší hory, soudové tvoji jako hlubokost nesmírná; lidi i hovada sám zachováváš, Hospodine.

⁷O Perëndi, sa e çmuar është mirësia jote! Prandaj bijtë e njerëzve gjejnë strehë nën hijen e krahëve të tu;

⁸Jak převelmi drahé jest milosrdenství tvé, Bože, a protož synové lidští v stínu křídel tvých doufají.

⁸ata ngopen me bollëkun e shtëpisë sate, dhe ti u heq etjen në përroin e kënaqësive të tua.

⁹Tučností domu tvého rozvlažováni bývají, a potokem rozkoší svých napájíš je.

⁹Sepse pranë teje është burimi i jetës, dhe me anë të dritës sate ne shohim dritën.

¹⁰Nebo u tebe jest studnice života, a v světle tvém světlo vidíme.

¹⁰Zgjate mirësinë tënde ndaj atyre që të njohin dhe drejtësinë tënde ndaj atyre që janë të drejtë nga zemra.

¹¹Rozprostři milosrdenství své na ty, kteříž tebe znají, a spravedlnost tvou na upřímé srdcem.

¹¹Mos më vëntë këmbën kryelarti dhe dora e të pabesit mos më marrtë me vete.

¹²Nechažť nedotírá na mne noha pyšných, a ruka bezbožníků ať mne nezavozuje. [ (Psalms 36:13) Tam, kdež padají činitelé nepravosti, poraženi bývají, a nemohou povstati. ]

¹²Ja, ata që kryejnë paudhësi kanë rënë; i kanë rrëzuar për tokë dhe nuk mund të ringjallen përsëri.