¹ Yna dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, "Dos at Pharo, oherwydd yr wyf wedi caledu ei galon a chalon ei weision, er mwyn i mi ddangos yr arwyddion hyn o'm heiddo yn eu plith,

¹And Jehovah saith unto Moses, `Go in unto Pharaoh, for I have declared hard his heart, and the heart of his servants, so that I set these My signs in their midst,

² ac er mwyn i tithau ddweud wrth dy blant a phlant dy blant, fel y b�m yn trin yr Eifftiaid a gwneud arwyddion yn eu plith; felly, byddwch yn gwybod mai myfi yw'r ARGLWYDD."

²and so that thou recountest in the ears of thy son, and of thy son`s son, that which I have done in Egypt, and My signs which I have set among them, and ye have known that I [am] Jehovah.`

³ Yna daeth Moses ac Aaron at Pharo a dweud wrtho, "Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, Duw'r Hebreaid: Am ba hyd yr wyt am wrthod ymostwng o'm blaen? Gollwng fy mhobl yn rhydd, er mwyn iddynt fy addoli.

³And Moses cometh in — Aaron also — unto Pharaoh, and they say unto him, `Thus said Jehovah, God of the Hebrews, Until when hast thou refused to be humbled at My presence? send My people away, and they serve Me,

⁴ Os gwrthodi eu rhyddhau, fe ddof � locustiaid i mewn i'th wlad yfory;

⁴for if thou art refusing to send My people away, lo, I am bringing in to-morrow the locust into thy border,

⁵ byddant yn gorchuddio wyneb y tir fel na ellir ei weld, yn bwyta'r ychydig a adawyd i chwi ar �l y cenllysg, ac yn bwyta pob coeden o'ch eiddo sy'n tyfu yn y maes.

⁵and it hath covered the eye of the land, and none is able to see the land, and it hath eaten the remnant of that which is escaped, which is left to you from the hail, and it hath eaten every tree which is springing for you out of the field;

⁶ Byddant yn llenwi dy dai, a thai dy weision i gyd, a thai'r holl Eifftiaid, mewn modd na welwyd ei debyg gan dy dadau na'th deidiau, o'r dydd y buont ar y ddaear hyd heddiw." Yna trodd ac aeth allan o u373?ydd Pharo.

⁶and they have filled thy houses, and the houses of all thy servants, and the houses of all the Egyptians, which neither thy fathers nor thy father`s fathers have seen, since the day of their being on the ground unto this day,` — and he turneth and goeth out from Pharaoh.

⁷ Dywedodd gweision Pharo wrtho, "Am ba hyd y mae'r dyn hwn yn mynd i fod yn fagl inni? Gollwng y bobl yn rhydd, er mwyn iddynt addoli'r ARGLWYDD eu Duw; onid wyt ti eto'n deall bod yr Aifft wedi ei difetha?"

⁷And the servants of Pharaoh say unto him, `Until when doth this [one] become a snare to us? send the men away, and they serve Jehovah their God; knowest thou not yet that Egypt hath perished?`

⁸ Felly daethpwyd � Moses ac Aaron yn �l at Pharo, a dywedodd wrthynt, "Cewch fynd i addoli'r ARGLWYDD eich Duw; ond pa rai ohonoch sydd am fynd?"

⁸And Moses is brought back — Aaron also — unto Pharaoh, and he saith unto them, `Go, serve Jehovah your God; — who and who [are] those going?`

⁹ Dywedodd Moses, "Byddwn yn mynd gyda'r ifainc a'r hen, gyda'n meibion a'n merched, gyda'n defaid a'n gwartheg, oherwydd rhaid inni gadw gu373?yl i'r ARGLWYDD."

⁹And Moses saith, `With our young ones, and with our aged ones, we go, with our sons, and with our daughters, with our flock, and our herd, we go, for we have a festival to Jehovah.`

¹⁰ Dywedodd yntau wrthynt, "Yr ARGLWYDD fyddo gyda chwi os byth y rhyddhaf chwi a'ch rhai bychain! Edrychwch, rhyw ddrwg sydd gennych mewn golwg.

¹⁰And he saith unto them, `Be it so, Jehovah [be] with you when I send you and your infants away; see — for evil [is] before your faces;

¹¹ Na, y gwu375?r yn unig a gaiff fynd i addoli'r ARGLWYDD, oherwydd dyna oedd eich dymuniad." Yna fe'u gyrrwyd allan o u373?ydd Pharo.

¹¹not so! go now, ye who [are] men, and serve Jehovah, for that ye are seeking;` and [one] casteth them out from the presence of Pharaoh.

¹² Dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, "Estyn allan dy law dros wlad yr Aifft er mwyn i'r locustiaid ddisgyn ar dir yr Aifft, a bwyta holl lysiau'r ddaear a'r cyfan a adawyd ar �l y cenllysg."

¹²And Jehovah saith unto Moses, `Stretch out thy hand against the land of Egypt for the locust, and it goeth up against the land of Egypt, and doth eat every herb of the land — all that the hail hath left.`

¹³ Felly estynnodd Moses ei wialen dros wlad yr Aifft, ac achosodd yr ARGLWYDD i'r dwyreinwynt chwythu ar y wlad trwy gydol y diwrnod hwnnw a thrwy'r nos; erbyn y bore yr oedd y dwyreinwynt wedi dod �'r locustiaid.

¹³And Moses stretcheth out his rod against the land of Egypt, and Jehovah hath led an east wind over the land all that day, and all the night; the morning hath been, and the east wind hath lifted up the locust.

¹⁴ Daeth y locustiaid i fyny dros yr holl wlad a disgyn ym mhob ardal yn yr Aifft. Ni welwyd y fath bla trwm o locustiaid erioed o'r blaen, ac ni welir ei debyg eto.

¹⁴And the locust goeth up against all the land of Egypt, and resteth in all the border of Egypt — very grievous: before it there hath not been such a locust as it, and after it there is none such;

¹⁵ Yr oeddent yn gorchuddio wyneb y tir nes bod y wlad i gyd yn ddu, ac yr oeddent yn bwyta holl lysiau'r ddaear a holl ffrwythau'r coed oedd wedi eu gadael ar �l y cenllysg; nid oedd dim gwyrdd ar �l ar y coed na'r planhigion trwy holl wlad yr Aifft.

¹⁵and it covereth the eye of all the land, and the land is darkened; and it eateth every herb of the land, and all the fruit of the trees which the hail hath left, and there hath not been left any green thing in the trees, or in the herb of the field, in all the land of Egypt.`

¹⁶ Brysiodd Pharo i anfon am Moses ac Aaron a dweud, "Yr wyf wedi pechu yn erbyn yr ARGLWYDD eich Duw ac yn eich erbyn chwithau.

¹⁶And Pharaoh hasteth to call for Moses and for Aaron, and saith, `I have sinned against Jehovah your God, and against you,

¹⁷ Yn awr, maddau fy mhechod am y tro hwn yn unig, a gwedd�wch ar i'r ARGLWYDD eich Duw symud ymaith y pla marwol hwn oddi wrthyf."

¹⁷and now, bear with, I pray you, my sin, only this time, and make ye supplication to Jehovah your God, that He turn aside from off me only this death.`

¹⁸ Felly aeth Moses allan o u373?ydd Pharo, a gwedd�odd ar yr ARGLWYDD.

¹⁸And he goeth out from Pharaoh, and maketh supplication unto Jehovah,

¹⁹ Gyrrodd yr ARGLWYDD wynt cryf iawn o'r gorllewin, a chododd hwnnw'r locustiaid a'u cludo i'r M�r Coch; ni adawyd yr un o'r locustiaid ar �l yn unman yn yr Aifft.

¹⁹and Jehovah turneth a very strong sea wind, and it lifteth up the locust, and bloweth it into the Red Sea — there hath not been left one locust in all the border of Egypt;

²⁰ Ond caledodd yr ARGLWYDD galon Pharo, a gwrthododd ryddhau'r Israeliaid.

²⁰and Jehovah strengtheneth the heart of Pharaoh, and he hath not sent the sons of Israel away.

²¹ Yna dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, "Estyn allan dy law tua'r nefoedd, a bydd tywyllwch dros wlad yr Aifft, tywyllwch y gellir ei deimlo."

²¹And Jehovah saith unto Moses, `Stretch out thy hand towards the heavens, and there is darkness over the land of Egypt, and the darkness is felt.`

²² Felly estynnodd Moses ei law tua'r nefoedd, a bu tywyllwch dudew trwy holl wlad yr Aifft am dridiau.

²²And Moses stretcheth out his hand towards the heavens, and there is darkness — thick darkness in all the land of Egypt three days;

²³ Ni allai'r bobl weld ei gilydd, ac ni symudodd neb o'i le am dri diwrnod, ond yr oedd gan yr Israeliaid oleuni yn y lle'r oeddent yn byw.

²³they have not seen one another, and none hath risen from his place three days; and to all the sons of Israel there hath been light in their dwellings.`

²⁴ Galwodd Pharo am Moses a dweud, "Ewch i addoli'r ARGLWYDD; caiff eich plant hefyd fynd gyda chwi, ond rhaid i'ch defaid a'ch gwartheg aros ar �l."

²⁴And Pharaoh calleth unto Moses and saith, `Go ye, serve Jehovah, only your flock and your herd are stayed, your infants also go with you;`

²⁵ Ond dywedodd Moses, "Rhaid iti hefyd adael inni gael ebyrth a phoethoffrymau i'w haberthu i'r ARGLWYDD ein Duw;

²⁵and Moses saith, `Thou also dost give in our hand sacrifices and burnt-offerings, and we have prepared for Jehovah our God;

²⁶ a rhaid i'n hanifeiliaid hefyd fynd gyda ni; ni adawn yr un carn ar �l, oherwydd byddwn yn defnyddio rhai ohonynt at wasanaeth yr ARGLWYDD ein Duw, ac ni fyddwn yn gwybod � pha beth yr ydym i'w wasanaethu nes inni gyrraedd yno."

²⁶and also our cattle doth go with us, there is not left a hoof, for from it we do take to serve Jehovah our God; and we — we know not how we do serve Jehovah till our going thither.`

²⁷ Ond caledodd yr ARGLWYDD galon Pharo, a gwrthododd eu rhyddhau.

²⁷And Jehovah strengtheneth the heart of Pharaoh, and he hath not been willing to send them away;

²⁸ Dywedodd Pharo wrtho, "Dos ymaith oddi wrthyf, a gofala na fyddi'n gweld fy wyneb eto, oherwydd ar y dydd y byddi'n fy ngweld, byddi farw."

²⁸and Pharaoh saith to him, `Go from me, take heed to thyself, add not to see my face, for in the day thou seest my face thou diest;`

²⁹ Atebodd Moses, "Fel y mynni di; ni welaf dy wyneb byth mwy."

²⁹and Moses saith, `Rightly hast thou spoken, I add not any more to see thy face.`