1 Wedi hyn dechreuodd Job siarad a melltithio dydd ei eni.
1After this hath Job opened his mouth, and revileth his day.
2 Meddai Job:
2And Job answereth and saith: —
3 "Difoder y dydd y'm ganwyd, a'r nos y dywedwyd, 'Cenhedlwyd bachgen'.
3Let the day perish in which I am born, And the night that hath said: `A man-child hath been conceived.`
4 Bydded y dydd hwnnw yn dywyllwch; na chyfrifer ef gan Dduw oddi uchod, ac na lewyrched goleuni arno.
4That day — let it be darkness, Let not God require it from above, Nor let light shine upon it.
5 Cuddier ef gan dywyllwch a'r fagddu; arhosed cwmwl arno a gorlether ef gan dd�wch y dydd.
5Let darkness and death-shade redeem it, Let a cloud tabernacle upon it, Let them terrify it as the most bitter of days.
6 Cymered y gwyll feddiant o'r nos honno; na chyfrifer hi ymhlith dyddiau'r flwyddyn, ac na ddoed i blith nifer y misoedd.
6That night — let thick darkness take it, Let it not be united to days of the year, Into the number of months let it not come.
7 Wele'r nos honno, bydded ddiffrwyth, heb su373?n gorfoledd ynddi.
7Lo! that night — let it be gloomy, Let no singing come into it.
8 Melltithier hi gan y rhai sy'n melltithio'r dyddiau, y rhai sy'n medru cyffroi'r lefiathan.
8Let the cursers of day mark it, Who are ready to wake up Leviathan.
9 Tywylled s�r ei chyfddydd, disgwylied am oleuni heb ei gael, ac na weled doriad gwawr,
9Let the stars of its twilight be dark, Let it wait for light, and there is none, And let it not look on the eyelids of the dawn.
10 am na chaeodd ddrysau croth fy mam, na chuddio gofid o'm golwg.
10Because it hath not shut the doors Of the womb that was mine! And hide misery from mine eyes.
11 Pam na f�m farw yn y groth, neu drengi pan ddeuthum allan o'r bru?
11Why from the womb do I not die? From the belly I have come forth and gasp!
12 Pam y derbyniodd gliniau fi, ac y rhoddodd bronnau sugn i mi?
12Wherefore have knees been before me? And what [are] breasts, that I suck?
13 Yna, byddwn yn awr yn gorwedd yn llonydd, yn cysgu'n dawel ac yn cael gorffwys,
13For now, I have lain down, and am quiet, I have slept — then there is rest to me,
14 gyda brenhinoedd a chynghorwyr daear, a fu'n adfer adfeilion iddynt eu hunain,
14With kings and counsellors of earth, These building wastes for themselves.
15 neu gyda thywysogion goludog, a lanwodd eu tai ag arian,
15Or with princes — they have gold, They are filling their houses [with] silver.
16 neu heb fyw, fel erthyl a guddiwyd, fel babanod na welsant oleuni.
16(Or as a hidden abortion I am not, As infants — they have not seen light.)
17 Yno, peidia'r drygionus � therfysgu, a chaiff y lluddedig orffwys.
17There the wicked have ceased troubling, And there rest do the wearied in power.
18 Hefyd caiff y carcharorion lonyddwch; ni chlywant lais y meistri gwaith.
18Together prisoners have been at ease, They have not heard the voice of an exactor,
19 Bychan a mawr sydd yno, a'r caethwas yn rhydd oddi wrth ei feistr.
19Small and great [are] there the same. And a servant [is] free from his lord.
20 Pam y rhoddir goleuni i'r gorthrymedig a bywyd i'r chwerw ei ysbryd,
20Why giveth He to the miserable light, and life to the bitter soul?
21 sy'n dyheu am farwolaeth, heb iddi ddod, sy'n cloddio amdani yn fwy nag am drysor cudd,
21Who are waiting for death, and it is not, And they seek it above hid treasures.
22 sy'n llawenychu pan gaiff feddrod, ac yn gorfoleddu pan gaiff fedd?
22Who are glad — unto joy, They rejoice when they find a grave.
23 "Ond am ddyn, cuddiwyd ei ffordd, a chaeodd Duw amdano.
23To a man whose way hath been hidden, And whom God doth shut up?
24 Daw fy ochenaid o flaen fy mwyd, a thywelltir fy ngriddfan fel dyfroedd.
24For before my food, my sighing cometh, And poured out as waters [are] my roarings.
25 Y peth a ofnaf a ddaw arnaf, a'r hyn yr arswydaf rhagddo a ddaw imi.
25For a fear I feared and it meeteth me, And what I was afraid of doth come to me.
26 Nid oes imi dawelwch na llonyddwch; ni chaf orffwys, canys daw dychryn."
26I was not safe — nor was I quiet — Nor was I at rest — and trouble cometh!