1 Cofia, O ARGLWYDD, beth ddigwyddodd inni; edrych a gw�l ein gwarth.
1Remember, O Jehovah, what hath befallen us, Look attentively, and see our reproach.
2 Rhoddwyd ein hetifeddiaeth i estroniaid, a'n tai i ddieithriaid.
2Our inheritance hath been turned to strangers, Our houses to foreigners.
3 Yr ydym fel rhai amddifad, heb dadau, a'n mamau fel gweddwon.
3Orphans we have been — without a father, our mothers [are] as widows.
4 Y mae'n rhaid inni dalu am y du373?r a yfwn, a phrynu'r coed a gawn.
4Our water for money we have drunk, Our wood for a price doth come.
5 Y mae iau ar ein gwarrau, ac fe'n gorthrymir; yr ydym wedi blino, ac ni chawn orffwys.
5For our neck we have been pursued, We have laboured — there hath been no rest for us.
6 Gwnaethom gytundeb �'r Aifft, ac yna ag Asyria, i gael digon o fwyd.
6[To] Egypt we have given a hand, [To] Asshur, to be satisfied with bread.
7 Pechodd ein tadau, ond nid ydynt mwyach; ni sy'n dwyn y baich am eu camweddau.
7Our fathers have sinned — they are not, We their iniquities have borne.
8 Caethweision sy'n llywodraethu arnom, ac nid oes neb i'n hachub o'u gafael.
8Servants have ruled over us, A deliverer there is none from their hand.
9 Yr ydym yn peryglu'n heinioes wrth gyrchu bwyd, oherwydd y cleddyf yn yr anialwch.
9With our lives we bring in our bread, Because of the sword of the wilderness.
10 Y mae ein croen wedi duo fel ffwrn oherwydd y dwymyn a achosir gan newyn.
10Our skin as an oven hath been burning, Because of the raging of the famine.
11 Treisir gwragedd yn Seion, a merched ifainc yn ninasoedd Jwda.
11Wives in Zion they have humbled, Virgins — in cities of Judah.
12 Crogir llywodraethwyr gerfydd eu dwylo, ac ni pherchir yr henuriaid.
12Princes by their hand have been hanged, The faces of elders have not been honoured.
13 Y mae'r dynion ifainc yn llafurio �'r maen melin, a'r llanciau'n baglu dan bwysau'r coed.
13Young men to grind they have taken, And youths with wood have stumbled.
14 Gadawodd yr henuriaid y porth, a'r gwu375?r ifainc eu cerddoriaeth.
14The aged from the gate have ceased, Young men from their song.
15 Diflannodd llawenydd o'n calonnau, a throdd ein dawnsio yn alar.
15Ceased hath the joy of our heart, Turned to mourning hath been our dancing.
16 Syrthiodd y goron oddi ar ein pen; gwae ni, oherwydd pechasom.
16Fallen hath the crown [from] our head, Wo [is] now to us, for we have sinned.
17 Dyma pam y mae ein calon yn gystuddiol, ac oherwydd hyn y pylodd ein llygaid:
17For this hath our heart been sick, For these have our eyes been dim.
18 am fod Mynydd Seion wedi mynd yn ddiffeithwch, a'r siacaliaid yn prowla yno am ysglyfaeth.
18For the mount of Zion — that is desolate, Foxes have gone up on it.
19 Yr wyt ti, O ARGLWYDD, wedi dy orseddu am byth, ac y mae dy orsedd o genhedlaeth i genhedlaeth.
19Thou, O Jehovah, to the age remainest, Thy throne to generation and generation.
20 Pam yr wyt yn ein hanghofio o hyd, ac wedi'n gwrthod am amser mor faith?
20Why for ever dost Thou forget us? Thou forsakest us for length of days!
21 ARGLWYDD, tyn ni'n �l atat, ac fe ddychwelwn; adnewydda ein dyddiau fel yn yr amser a fu,
21Turn us back, O Jehovah, unto Thee, And we turn back, renew our days as of old.
22 os nad wyt wedi'n gwrthod yn llwyr, ac yn ddig iawn wrthym.
22For hast Thou utterly rejected us? Thou hast been wroth against us — exceedingly?