1 1 I'r Cyfarwyddwr: i feibion Cora. Masc�l.0 O Dduw, clywsom �'n clustiau, dywedodd ein hynafiaid wrthym am y gwaith a wnaethost yn eu dyddiau hwy, yn y dyddiau gynt �'th law dy hun.
1To the Overseer. — By sons of Korah. An Instruction. O God, with our ears we have heard, Our fathers have recounted to us, The work Thou didst work in their days, In the days of old.
2 Gyrraist genhedloedd allan, ond eu plannu hwy; difethaist bobloedd, ond eu llwyddo hwy;
2Thou, [with] Thy hand, nations hast dispossessed. And Thou dost plant them. Thou afflictest peoples, and sendest them away.
3 oherwydd nid �'u cleddyf y cawsant y tir, ac nid �'u braich y cawsant fuddugoliaeth, ond trwy dy ddeheulaw a'th fraich di, a llewyrch dy wyneb, am dy fod yn eu hoffi.
3For, not by their sword Possessed they the land, And their arm gave not salvation to them, But Thy right hand, and Thine arm, And the light of Thy countenance, Because Thou hadst accepted them.
4 Ti yw fy Mrenin a'm Duw, ti sy'n rhoi buddugoliaeth i Jacob.
4Thou [art] He, my king, O God, Command the deliverances of Jacob.
5 Trwot ti y darostyngwn ein gelynion, trwy dy enw y sathrwn ein gwrthwynebwyr.
5By Thee our adversaries we do push, By Thy name tread down our withstanders,
6 Oherwydd nid yn fy mwa yr ymddiriedaf, ac nid fy nghleddyf a'm gwareda.
6For, not in my bow do I trust, And my sword doth not save me.
7 Ond ti a'n gwaredodd rhag ein gelynion a chywilyddio'r rhai sy'n ein cas�u.
7For Thou hast saved us from our adversaries, And those hating us Thou hast put to shame.
8 Yn Nuw yr ydym erioed wedi ymffrostio, a chlodforwn dy enw am byth. Sela.
8In God we have boasted all the day, And Thy name to the age we thank. Selah.
9 Ond yr wyt wedi'n gwrthod a'n darostwng, ac nid ei allan mwyach gyda'n byddinoedd.
9In anger Thou hast cast off and causest us to blush, And goest not forth with our hosts.
10 Gwnei inni gilio o flaen y gelyn, a chymerodd y rhai sy'n ein cas�u yr ysbail.
10Thou causest us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.
11 Gwnaethost ni fel defaid i'w lladd, a'n gwasgaru ymysg y cenhedloedd.
11Thou makest us food like sheep, And among nations Thou hast scattered us.
12 Gwerthaist dy bobl am y nesaf peth i ddim, ac ni chefaist elw o'r gwerthiant.
12Thou sellest Thy people — without wealth, And hast not become great by their price.
13 Gwnaethost ni'n warth i'n cymdogion, yn destun gwawd a dirmyg i'r rhai o'n hamgylch.
13Thou makest us a reproach to our neighbours, A scorn and a reproach to our surrounders.
14 Gwnaethost ni'n ddihareb ymysg y cenhedloedd, ac y mae'r bobloedd yn ysgwyd eu pennau o'n plegid.
14Thou makest us a simile among nations, A shaking of the head among peoples.
15 Y mae fy ngwarth yn fy wynebu beunydd, ac yr wyf wedi fy ngorchuddio � chywilydd
15All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face hath covered me.
16 o achos llais y rhai sy'n fy ngwawdio a'm difr�o, ac oherwydd y gelyn a'r dialydd.
16Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.
17 Daeth hyn i gyd arnom, a ninnau heb dy anghofio na bod yn anffyddlon i'th gyfamod.
17All this met us, and we did not forget Thee, Nor have we dealt falsely in Thy covenant.
18 Ni throdd ein calon oddi wrthyt, ac ni chamodd ein traed o'th lwybrau,
18We turn not backward our heart, Nor turn aside doth our step from Thy path.
19 i beri iti ein hysigo yn nhrigfa'r siacal a'n gorchuddio � thywyllwch dudew.
19But Thou hast smitten us in a place of dragons, And dost cover us over with death-shade.
20 Pe baem wedi anghofio enw ein Duw ac estyn ein dwylo at dduw estron,
20If we have forgotten the name of our God, And spread our hands to a strange God,
21 oni fyddai Duw wedi canfod hyn? Oherwydd gu373?yr ef gyfrinachau'r galon.
21Doth not God search out this? For He knoweth the secrets of the heart.
22 Ond er dy fwyn di fe'n lleddir drwy'r dydd, a'n trin fel defaid i'w lladd.
22Surely, for Thy sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.
23 Ymysgwyd! pam y cysgi, O Arglwydd? Deffro! paid �'n gwrthod am byth.
23Stir up — why dost Thou sleep, O Lord? Awake, cast us not off for ever.
24 Pam yr wyt yn cuddio dy wyneb ac yn anghofio'n hadfyd a'n gorthrwm?
24Why Thy face hidest Thou? Thou forgettest our afflictions and our oppression,
25 Y mae ein henaid yn ymostwng i'r llwch, a'n cyrff yn wastad �'r ddaear.
25For bowed to the dust hath our soul, Cleaved to the earth hath our belly.
26 Cyfod i'n cynorthwyo. Gwareda ni er mwyn dy ffyddlondeb.
26Arise, a help to us, And ransom us for thy kindness` sake.