1 1 I'r Cyfarwyddwr: i Ddafydd. Salm.0 ARGLWYDD, yr wyt wedi fy chwilio a'm hadnabod.
1Zborovođi. Davidov. Jahve, proničeš me svega i poznaješ,
2 Gwyddost ti pa bryd y byddaf yn eistedd ac yn codi; yr wyt wedi deall fy meddwl o bell;
2ti znaš kada sjednem i kada ustanem, izdaleka ti već misli moje poznaješ.
3 yr wyt wedi mesur fy ngherdded a'm gorffwys, ac yr wyt yn gyfarwydd �'m holl ffyrdd.
3Hodam li ili ležim, sve ti vidiš, znani su ti svi moji putovi.
4 Oherwydd nid oes air ar fy nhafod heb i ti, ARGLWYDD, ei wybod i gyd.
4Riječ mi još nije na jezik došla, a ti, Jahve, sve već znadeš.
5 Yr wyt wedi cau amdanaf yn �l ac ymlaen, ac wedi gosod dy law drosof.
5S leđa i s lica ti me obuhvaćaš, na mene si ruku svoju stavio.
6 Y mae'r wybodaeth hon yn rhy ryfedd i mi; y mae'n rhy uchel i mi ei chyrraedd.
6Znanje to odveć mi je čudesno, previsoko da bih ga dokučio.
7 I ble yr af oddi wrth dy ysbryd? I ble y ffoaf o'th bresenoldeb?
7Kamo da idem od duha tvojega i kamo da od tvog lica pobjegnem?
8 Os dringaf i'r nefoedd, yr wyt yno; os cyweiriaf wely yn Sheol, yr wyt yno hefyd.
8Ako se na nebo popnem, ondje si, ako u Podzemlje legnem, i ondje si.
9 Os cymeraf adenydd y wawr a thrigo ym mhellafoedd y m�r,
9Uzmem li krila zorina pa se naselim moru na kraj
10 yno hefyd fe fydd dy law yn fy arwain, a'th ddeheulaw yn fy nghynnal.
10i ondje bi me ruka tvoja vodila, desnica bi me tvoja držala.
11 Os dywedaf, "Yn sicr bydd y tywyllwch yn fy nghuddio, a'r nos yn cau amdanaf",
11Reknem li: "Nek' me barem tmine zakriju i nek' me noć umjesto svjetla okruži!" -
12 eto nid yw tywyllwch yn dywyllwch i ti; y mae'r nos yn goleuo fel dydd, a'r un yw tywyllwch a goleuni.
12ni tmina tebi neće biti tamna: noć sjaji kao dan i tama kao svjetlost.
13 Ti a greodd fy ymysgaroedd, a'm llunio yng nghroth fy mam.
13Jer ti si moje stvorio bubrege, satkao me u krilu majčinu.
14 Clodforaf di, oherwydd yr wyt yn ofnadwy a rhyfeddol, ac y mae dy weithredoedd yn rhyfeddol. Yr wyt yn fy adnabod mor dda;
14Hvala ti što sam stvoren tako čudesno, što su djela tvoja predivna. Dušu moju do dna si poznavao,
15 ni chuddiwyd fy ngwneuthuriad oddi wrthyt pan oeddwn yn cael fy ngwneud yn y dirgel, ac yn cael fy llunio yn nyfnderoedd y ddaear.
15kosti moje ne bjehu ti sakrite dok nastajah u tajnosti, otkan u dubini zemlje.
16 Gwelodd dy lygaid fy nefnydd di-lun; y mae'r cyfan wedi ei ysgrifennu yn dy lyfr; cafodd fy nyddiau eu ffurfio pan nad oedd yr un ohonynt.
16Oči tvoje već tada gledahu djela moja, sve već bješe zapisano u knjizi tvojoj: dani su mi određeni dok još ne bješe ni jednoga.
17 Mor ddwfn i mi yw dy feddyliau, O Dduw, ac mor lluosog eu nifer!
17Kako su mi, Bože, naumi tvoji nedokučivi, kako li je neprocjenjiv zbroj njihov.
18 Os cyfrifaf hwy, y maent yn amlach na'r tywod, a phe gorffennwn hynny, byddit ti'n parhau gyda mi.
18Da ih brojim? Više ih je nego pijeska! Dođem li im do kraja, ti mi preostaješ!
19 Fy Nuw, O na fyddit ti'n lladd y drygionus, fel y byddai rhai gwaedlyd yn troi oddi wrthyf �
19De, istrijebi, Bože, zlotvora, krvoloci nek' odstupe od mene!
20 y rhai sy'n dy herio di yn ddichellgar, ac yn gwrthryfela'n ofer yn dy erbyn.
20Jer podmuklo se bune protiv tebe, uzalud se dižu tvoji dušmani.
21 Onid wyf yn cas�u, O ARGLWYDD, y rhai sy'n dy gas�u di, ac yn ffieiddio'r rhai sy'n codi yn dy erbyn?
21Jahve, zar da ne mrzim tvoje mrzitelje? Zar da mi se ne gade protivnici tvoji?
22 Yr wyf yn eu cas�u � chas perffaith, ac y maent fel gelynion i mi.
22Mržnjom dubokom ja ih mrzim i držim ih svojim neprijateljima.
23 Chwilia fi, O Dduw, iti adnabod fy nghalon; profa fi, iti ddeall fy meddyliau.
23Pronikni me svega, Bože, srce mi upoznaj, iskušaj me i upoznaj misli moje:
24 Edrych a wyf ar ffordd a fydd yn loes i mi, ac arwain fi yn y ffordd dragwyddol.
24pogledaj, ne idem li putem pogubnim i povedi me putem vječnim!