1 Cofia, O ARGLWYDD, beth ddigwyddodd inni; edrych a gw�l ein gwarth.
1Souviens-toi, Eternel, de ce qui nous est arrivé! Regarde, vois notre opprobre!
2 Rhoddwyd ein hetifeddiaeth i estroniaid, a'n tai i ddieithriaid.
2Notre héritage a passé à des étrangers, Nos maisons à des inconnus.
3 Yr ydym fel rhai amddifad, heb dadau, a'n mamau fel gweddwon.
3Nous sommes orphelins, sans père; Nos mères sont comme des veuves.
4 Y mae'n rhaid inni dalu am y du373?r a yfwn, a phrynu'r coed a gawn.
4Nous buvons notre eau à prix d'argent, Nous payons notre bois.
5 Y mae iau ar ein gwarrau, ac fe'n gorthrymir; yr ydym wedi blino, ac ni chawn orffwys.
5Nous sommes poursuivis, le joug sur le cou; Nous sommes épuisés, nous n'avons point de repos.
6 Gwnaethom gytundeb �'r Aifft, ac yna ag Asyria, i gael digon o fwyd.
6Nous avons tendu la main vers l'Egypte, vers l'Assyrie, Pour nous rassasier de pain.
7 Pechodd ein tadau, ond nid ydynt mwyach; ni sy'n dwyn y baich am eu camweddau.
7Nos pères ont péché, ils ne sont plus, Et c'est nous qui portons la peine de leurs iniquités.
8 Caethweision sy'n llywodraethu arnom, ac nid oes neb i'n hachub o'u gafael.
8Des esclaves dominent sur nous, Et personne ne nous délivre de leurs mains.
9 Yr ydym yn peryglu'n heinioes wrth gyrchu bwyd, oherwydd y cleddyf yn yr anialwch.
9Nous cherchons notre pain au péril de notre vie, Devant l'épée du désert.
10 Y mae ein croen wedi duo fel ffwrn oherwydd y dwymyn a achosir gan newyn.
10Notre peau est brûlante comme un four, Par l'ardeur de la faim.
11 Treisir gwragedd yn Seion, a merched ifainc yn ninasoedd Jwda.
11Ils ont déshonoré les femmes dans Sion, Les vierges dans les villes de Juda.
12 Crogir llywodraethwyr gerfydd eu dwylo, ac ni pherchir yr henuriaid.
12Des chefs ont été pendus par leurs mains; La personne des vieillards n'a pas été respectée.
13 Y mae'r dynion ifainc yn llafurio �'r maen melin, a'r llanciau'n baglu dan bwysau'r coed.
13Les jeunes hommes ont porté la meule, Les enfants chancelaient sous des fardeaux de bois.
14 Gadawodd yr henuriaid y porth, a'r gwu375?r ifainc eu cerddoriaeth.
14Les vieillards ne vont plus à la porte, Les jeunes hommes ont cessé leurs chants.
15 Diflannodd llawenydd o'n calonnau, a throdd ein dawnsio yn alar.
15La joie a disparu de nos coeurs, Le deuil a remplacé nos danses.
16 Syrthiodd y goron oddi ar ein pen; gwae ni, oherwydd pechasom.
16La couronne de notre tête est tombée! Malheur à nous, parce que nous avons péché!
17 Dyma pam y mae ein calon yn gystuddiol, ac oherwydd hyn y pylodd ein llygaid:
17Si notre coeur est souffrant, Si nos yeux sont obscurcis,
18 am fod Mynydd Seion wedi mynd yn ddiffeithwch, a'r siacaliaid yn prowla yno am ysglyfaeth.
18C'est que la montagne de Sion est ravagée, C'est que les renards s'y promènent.
19 Yr wyt ti, O ARGLWYDD, wedi dy orseddu am byth, ac y mae dy orsedd o genhedlaeth i genhedlaeth.
19Toi, l'Eternel, tu règnes à jamais; Ton trône subsiste de génération en génération.
20 Pam yr wyt yn ein hanghofio o hyd, ac wedi'n gwrthod am amser mor faith?
20Pourquoi nous oublierais-tu pour toujours, Nous abandonnerais-tu pour de longues années?
21 ARGLWYDD, tyn ni'n �l atat, ac fe ddychwelwn; adnewydda ein dyddiau fel yn yr amser a fu,
21Fais-nous revenir vers toi, ô Eternel, et nous reviendrons! Donne-nous encore des jours comme ceux d'autrefois!
22 os nad wyt wedi'n gwrthod yn llwyr, ac yn ddig iawn wrthym.
22Nous aurais-tu entièrement rejetés, Et t'irriterais-tu contre nous jusqu'à l'excès!