¹ "Dywedwch wrth eich brodyr, 'Fy-mhobl', ac wrth eich chwiorydd, 'Cafodd-drugaredd'.

¹Segið við bræður yðar: ,,Minn lýður!`` og við systur yðar: ,,Náðþegi!``

² Plediwch �'ch mam, plediwch � onid yw'n wraig i mi, a minnau'n u373?r iddi hi? � ar iddi symud ei phuteindra o'i hwyneb, a'i godineb oddi rhwng ei bronnau.

²Deilið á móður yðar, deilið á hana, því að hún er eigi mín kona og ég er ekki maður hennar, svo að hún fjarlægi hórdóm sinn frá andliti sínu og hjúskaparbrot sín frá brjóstum sínum.

³ Onid e, byddaf yn ei diosg yn noeth a'i gosod fel ar ddydd ei geni, a'i gwneud fel anialwch a'i gosod fel tir sych, a'i lladd � syched;

³Ella mun ég færa hana úr öllu og láta hana standa nakta, eins og þegar hún fæddist, og gjöra hana eins og eyðimörk og láta hana verða eins og þurrt land og láta hana deyja af þorsta.

⁴ ni wnaf drugaredd �'i phlant, am eu bod yn blant puteindra.

⁴Og yfir börn hennar mun ég ekki miskunna mig, því að þau eru hórbörn,

⁵ Oherwydd i'w mam buteinio, ac i'r hon a'u cariodd ymddwyn yn waradwyddus, a dweud, 'Af ar �l fy nghariadon, sy'n rhoi imi fy mara a'm du373?r, fy ngwl�n a'm llin, fy olew a'm diod' �

⁵því að móðir þeirra hefir drýgt hór, hún sem þau gat, hefir framið svívirðu. Því að hún sagði: ,,Ég vil elta friðla mína, sem gefa mér brauð mitt og vatn, ull mína og hör, olífuolíu mína og drykki.``

⁶ am hynny, caeaf ei ffordd � drain, a gosodaf rwystr rhag iddi gael ei llwybrau.

⁶Fyrir því vil ég girða fyrir veg hennar með þyrnum og hlaða vegg fyrir hana, til þess að hún finni ekki stigu sína.

⁷ Fe ymlid ei chariadon heb eu dal, fe'u cais heb eu cael; yna dywed, 'Dychwelaf at y gu373?r oedd gennyf, gan ei bod yn well arnaf y pryd hwnnw nag yn awr.'

⁷Og þegar hún þá eltir friðla sína, skal hún ekki ná þeim, og er hún leitar þeirra, skal hún ekki finna þá, heldur mun hún segja: ,,Ég vil fara og snúa aftur til míns fyrra manns, því að þá leið mér betur en nú.``

⁸ Ond ni u373?yr hi mai myfi a roddodd iddi u375?d a gwin ac olew, ac amlhau iddi arian ac aur, pethau a roesant hwy i Baal.

⁸Hún veit þá ekki, að það er ég, sem hefi gefið henni kornið og vínberjalöginn og olífuolíuna og veitt henni gnótt silfurs og gulls, en þeir hafa varið því handa Baal.

⁹ Felly, cymeraf yn �l fy u375?d yn ei bryd a'm gwin yn ei dymor; dygaf ymaith fy ngwl�n a'm llin, a guddiai ei noethni.

⁹Fyrir því vil ég taka aftur korn mitt á korntíðinni og vínberjalög minn, þegar hans ákveðni tími kemur, og nema burt ull mína og hör, er hún skyldi skýla með nekt sinni.

¹⁰ Yn awr, dinoethaf ei gwarth gerbron ei chariadon, ac ni fyn yr un ohonynt ei chipio o'm llaw.

¹⁰Og nú vil ég bera gjöra blygðan hennar í augsýn friðla hennar, _ enginn skal fá hrifið hana úr minni hendi _

¹¹ Rhof derfyn ar ei holl lawenydd, ei gwyliau, ei newydd-loerau, ei Sabothau a'i gwyliau sefydlog.

¹¹og gjöra enda á alla kæti hennar, á hátíðir hennar, tunglkomudaga og hvíldardaga og á allar löghátíðir hennar,

¹² Difethaf ei gwinwydd a'i ffigyswydd, y dywedodd amdanynt, 'Dyma fy nh�l, a roes fy nghariadon i mi.' Gwnaf hwy'n goedwig, a bydd yr anifeiliaid gwylltion yn eu difa.

¹²og eyða víntré hennar og fíkjutré, er hún sagði um: ,,Þau eru hórgjald, sem friðlar mínir hafa gefið mér!`` Og ég vil gjöra þau að kjarrskógi, til þess að villidýrin eti þau.

¹³ Cosbaf hi am ddyddiau gu373?yl y Baalim, pan losgodd arogldarth iddynt, a gwisgo'i modrwy a'i haddurn, a mynd ar �l ei chariadon a'm hanghofio i," medd yr ARGLWYDD.

¹³Ég vil hegna henni fyrir daga Baalanna, þá er hún færði þeim reykelsisfórnir og prýddi sig með nefhringum og hálsmenjum og fylgdi friðlum sínum, en gleymdi mér, _ segir Drottinn.

¹⁴ "Am hynny, wele, fe'i denaf; af � hi i'r anialwch, a siarad yn dyner wrthi.

¹⁴Ég vil lokka hana og leiða hana út í eyðimörk og hughreysta hana,

¹⁵ Rhof iddi yno ei gwinllannoedd, a bydd dyffryn Achor yn ddrws gobaith. Yno fe ymetyb hi fel yn nyddiau ei hieuenctid, fel yn y dydd y daeth i fyny o wlad yr Aifft.

¹⁵og ég gef henni þar víngarða sína og gjöri Mæðudal að Vonarhliði, og þá mun hún verða eftirlát eins og á æskudögum sínum og eins og þá er hún fór burt af Egyptalandi.

¹⁶ "Yn y dydd hwnnw," medd yr ARGLWYDD, "gelwi fi 'Fy ngu373?r', ac ni'm gelwi mwyach 'Fy Baal';

¹⁶Á þeim degi, _ segir Drottinn _ munt þú ávarpa mig ,,Maðurinn minn,`` en ekki framar kalla til mín ,,Baal minn.``

¹⁷ symudaf ymaith enwau'r Baalim o'i genau, ac ni chofir hwy mwy wrth eu henwau.

¹⁷Og ég vil venja hana af að hafa nöfn Baalanna á vörum sér, svo að þeirra skal eigi verða framar getið með nafni.

¹⁸ Yn y dydd hwnnw gwnaf i ti gyfamod �'r anifeiliaid gwylltion, ac adar yr awyr ac ymlusgiaid y ddaear; symudaf o'r tir y bwa, y cleddyf, a rhyfel, a gwnaf i ti orffwyso mewn diogelwch.

¹⁸Og á þeim degi gjöri ég fyrir þá sáttmála við dýr merkurinnar og fugla himinsins og skriðkvikindi jarðarinnar, og eyði bogum, sverðum og bardögum úr landinu og læt þá búa örugga.

¹⁹ Fe'th ddywedd�af � mi fy hun dros byth; fe'th ddywedd�af � mi mewn cyfiawnder a barn, mewn cariad a thrugaredd.

¹⁹Og ég mun festa þig mér eilíflega, ég mun festa þig mér í réttlæti og réttvísi, í kærleika og miskunnsemi,

²⁰ Fe'th ddywedd�af � mi mewn ffyddlondeb, a byddi'n adnabod yr ARGLWYDD.

²⁰ég mun festa þig mér í trúfesti, og þú skalt þekkja Drottin.

²¹ "Yn y dydd hwnnw," medd yr ARGLWYDD, "atebaf y nef, ac etyb hithau y ddaear;

²¹Og á þeim degi mun ég bænheyra, segir Drottinn. Ég mun bænheyra himininn, og hann mun bænheyra jörðina,

²² etyb y ddaear yr u375?d, y gwin a'r olew, ac atebant hwythau Jesreel;

²²og jörðin mun bænheyra kornið, vínberjalöginn og olíuna, og þau munu bænheyra Jesreel.Og ég vil gróðursetja lýð minn í landinu og auðsýna Náðvana náð og segja við Ekki-minn-lýð: ,,Þú ert minn lýður!`` og hann mun segja: ,,Guð minn!``

²³ ac fe'i heuaf i mi fy hun yn y tir. Gwnaf drugaredd � Lo-ruhama; dywedaf wrth Lo-ammi, 'Fy mhobl wyt ti', a dywed yntau, 'Fy Nuw'."

²³Og ég vil gróðursetja lýð minn í landinu og auðsýna Náðvana náð og segja við Ekki-minn-lýð: ,,Þú ert minn lýður!`` og hann mun segja: ,,Guð minn!``