¹ Wrth iddo fynd allan o'r deml, dyma un o'i ddisgyblion yn dweud wrtho, "Edrych, Athro, y fath feini enfawr a'r fath adeiladau gwych!"

¹Þegar Jesús gekk út úr helgidóminum, segir einn lærisveina hans við hann: ,,Meistari, lít á, hvílíkir steinar, hvílíkar byggingar!``

² A dywedodd Iesu wrtho, "A weli di'r adeiladau mawr yma? Ni adewir yma faen ar faen; ni bydd yr un heb ei fwrw i lawr."

²Jesús svaraði honum: ,,Sérðu þessar miklu byggingar? Ekki mun eftir látinn steinn yfir steini, er eigi sé niður brotinn.``

³ Fel yr oedd yn eistedd ar Fynydd yr Olewydd gyferbyn �'r deml, gofynnodd Pedr ac Iago ac Ioan ac Andreas iddo, o'r neilltu,

³Þá er hann sat á Olíufjallinu gegnt helgidóminum, spurðu hann einslega þeir Pétur, Jakob, Jóhannes og Andrés:

⁴ "Dywed wrthym pa bryd y bydd hyn, a beth fydd yr arwydd pan fydd hyn oll ar ddod i ben?"

⁴,,Seg þú oss, hvenær verður þetta? Og hvert mun tákn þess, að allt þetta sé að koma fram?``

⁵ A dechreuodd Iesu ddweud wrthynt, "Gwyliwch na fydd i neb eich twyllo.

⁵En Jesús tók að segja þeim: ,,Varist að láta nokkurn leiða yður í villu.

⁶ Fe ddaw llawer yn fy enw i gan ddweud, 'Myfi yw', ac fe dwyllant lawer.

⁶Margir munu koma í mínu nafni og segja: ,Það er ég!` og marga munu þeir leiða í villu.

⁷ A phan glywch am ryfeloedd a s�n am ryfeloedd, peidiwch � chyffroi. Rhaid i hyn ddigwydd, ond nid yw'r diwedd eto.

⁷En þegar þér spyrjið hernað og ófriðartíðindi, þá skelfist ekki. Þetta á að verða, en endirinn er ekki þar með kominn.

⁸ Oblegid cyfyd cenedl yn erbyn cenedl, a theyrnas yn erbyn teyrnas. Bydd daeargrynf�u mewn mannau. Bydd adegau o newyn.

⁸Þjóð mun rísa gegn þjóð og ríki gegn ríki, þá verða landskjálftar á ýmsum stöðum og hungur. Þetta er upphaf fæðingarhríðanna.

⁹ Dechrau'r gwewyr fydd hyn. A chwithau, gwyliwch eich hunain; fe'ch traddodir chwi i lysoedd, a chewch eich fflangellu mewn synagogau a'ch gosod i sefyll gerbron llywodraethwyr a brenhinoedd o'm hachos i, i ddwyn tystiolaeth yn eu gu373?ydd.

⁹Gætið að sjálfum yður. Menn munu draga yður fyrir dómstóla, í samkundum verðið þér húðstrýktir, og þér munuð leiddir fyrir landshöfðingja og konunga mín vegna, þeim til vitnisburðar.

¹⁰ Ond yn gyntaf rhaid i'r Efengyl gael ei chyhoeddi i'r holl genhedloedd.

¹⁰En fyrst á að prédika öllum þjóðum fagnaðarerindið.

¹¹ A phan �nt � chwi i'ch traddodi, peidiwch � phryderu ymlaen llaw beth i'w ddweud, ond pa beth bynnag a roddir i chwi y pryd hwnnw, dywedwch hynny; oblegid nid chwi sydd yn llefaru, ond yr Ysbryd Gl�n.

¹¹Þegar menn taka yður og draga fyrir rétt, hafið þá ekki fyrirfram áhyggjur af því, hvað þér eigið að segja, heldur talið það, sem yður verður gefið á þeirri stundu. Þér eruð ekki þeir sem tala, heldur heilagur andi.

¹² Bradycha brawd ei frawd i farwolaeth, a thad ei blentyn, a chyfyd plant yn erbyn eu rhieni a pheri eu lladd.

¹²Þá mun bróðir selja bróður í dauða og faðir barn sitt. Börn munu rísa gegn foreldrum og valda þeim dauða.

¹³ A chas fyddwch gan bawb o achos fy enw i; ond y sawl sy'n dyfalbarhau i'r diwedd a gaiff ei achub.

¹³Og þér munuð hataðir af öllum vegna nafns míns. En sá sem staðfastur er allt til enda, mun hólpinn verða.

¹⁴ "Ond pan welwch 'y ffieiddbeth diffeithiol' yn sefyll lle na ddylai fod" (dealled y darllenydd) "yna ffoed y rhai sydd yn Jwdea i'r mynyddoedd.

¹⁴En þegar þér sjáið viðurstyggð eyðingarinnar standa þar, er ekki skyldi _ lesandinn athugi það _ þá flýi þeir, sem í Júdeu eru, til fjalla.

¹⁵ Pwy bynnag sydd ar ben y tu375?, peidied � dod i lawr i fynd i mewn i gipio dim o'i du375?;

¹⁵Sá sem er uppi á þaki, fari ekki ofan og inn í húsið að sækja neitt.

¹⁶ a phwy bynnag sydd yn y cae, peidied � throi yn ei �l i gymryd ei fantell.

¹⁶Og sá sem er á akri, skal ekki hverfa aftur að taka yfirhöfn sína.

¹⁷ Gwae'r gwragedd beichiog a'r rhai sy'n rhoi'r fron yn y dyddiau hynny!

¹⁷Vei þeim sem þungaðar eru eða börn hafa á brjósti á þeim dögum.

¹⁸ A gwedd�wch na ddigwydd hyn yn y gaeaf,

¹⁸Biðjið, að það verði ekki um vetur.

¹⁹ oblegid bydd y dyddiau hynny yn orthrymder na fu ei debyg o ddechrau'r greadigaeth a greodd Duw hyd yn awr, ac na fydd byth.

¹⁹Á þeim dögum verður sú þrenging, sem engin hefur þvílík verið frá upphafi sköpunar, er Guð skapaði, allt til þessa, og mun aldrei verða.

²⁰ Ac oni bai fod yr Arglwydd wedi byrhau'r dyddiau, ni fuasai neb byw wedi ei achub; ond er mwyn yr etholedigion a etholodd, fe fyrhaodd y dyddiau.

²⁰Ef Drottinn hefði ekki stytt þessa daga, kæmist enginn maður af. En hann hefur stytt þá vegna þeirra, sem hann hefur útvalið.

²¹ Ac yna, os dywed rhywun wrthych, 'Edrych, dyma'r Meseia', neu, 'Edrych, dacw ef', peidiwch �'i gredu.

²¹Og ef einhver segir þá við yður: ,Hér er Kristur,` eða: ,Þar,` þá trúið því ekki.

²² Oherwydd fe gyfyd gau feseiau a gau broffwydi, a rhoddant arwyddion a rhyfeddodau i arwain ar gyfeiliorn yr etholedigion, petai hynny'n bosibl.

²²Því að fram munu koma falskristar og falsspámenn, og þeir munu gjöra tákn og undur til að leiða afvega hina útvöldu ef orðið gæti.

²³ Ond gwyliwch chwi; yr wyf wedi dweud y cwbl wrthych ymlaen llaw.

²³Verið varir um yður. Ég hef sagt yður allt fyrir.

²⁴ "Ond yn y dyddiau hynny, ar �l y gorthrymder hwnnw, 'Tywyllir yr haul, ni rydd y lloer ei llewyrch,

²⁴En á þeim dögum, eftir þrenging þessa, mun sólin sortna og tunglið hætta að skína.

²⁵ syrth y s�r o'r nef, ac ysgydwir y nerthoedd sydd yn y nefoedd.'

²⁵Stjörnurnar munu hrapa af himni og kraftar himnanna bifast.

²⁶ A'r pryd hwnnw gwelant Fab y Dyn yn dyfod yn y cymylau gyda nerth mawr a gogoniant.

²⁶Þá munu menn sjá Mannssoninn koma í skýjum með miklum mætti og dýrð.

²⁷ Ac yna'r anfona ei angylion a chynnull ei etholedigion o'r pedwar gwynt, o eithaf y ddaear hyd at eithaf y nef.

²⁷Og hann mun senda út englana og safna sínum útvöldu úr áttunum fjórum, frá skautum jarðar til himinskauta.

²⁸ "Dysgwch wers oddi wrth y ffigysbren. Pan fydd ei gangen yn ir ac yn dechrau deilio, gwyddoch fod yr haf yn agos.

²⁸Nemið líkingu af fíkjutrénu. Þegar greinar þess fara að mýkjast og laufið að springa út, þá vitið þér, að sumar er í nánd.

²⁹ Felly chwithau, pan welwch y pethau hyn yn digwydd, byddwch yn gwybod ei fod yn agos, wrth y drws.

²⁹Eins skuluð þér vita, þegar þér sjáið þetta verða, að hann er í nánd, fyrir dyrum.

³⁰ Yn wir, rwy'n dweud wrthych, nid �'r genhedlaeth hon heibio nes i'r holl bethau hyn ddigwydd.

³⁰Sannlega segi ég yður: Þessi kynslóð mun ekki líða undir lok, uns allt þetta er komið fram.

³¹ Y nef a'r ddaear, �nt heibio, ond fy ngeiriau i, nid �nt heibio ddim.

³¹Himinn og jörð munu líða undir lok, en orð mín munu aldrei undir lok líða.

³² "Ond am y dydd hwnnw neu'r awr ni u373?yr neb, na'r angylion yn y nef, na'r Mab, neb ond y Tad.

³²En þann dag eða stund veit enginn, hvorki englar á himni né sonurinn, enginn nema faðirinn.

³³ Gwyliwch, byddwch effro; oherwydd ni wyddoch pa bryd y bydd yr amser.

³³Verið varir um yður, vakið! Þér vitið ekki, nær tíminn er kominn.

³⁴ Y mae fel dyn a aeth oddi cartref, gan adael ei du375? a rhoi awdurdod i'w weision, i bob un ei waith, a gorchymyn i'r porthor wylio.

³⁴Svo er þetta sem maður fari úr landi, skilji við hús sitt og feli þjónum sínum umráðin, hverjum sitt verk. Dyraverðinum býður hann að vaka.

³⁵ Byddwch wyliadwrus gan hynny � oherwydd ni wyddoch pa bryd y daw meistr y tu375?, ai gyda'r hwyr, ai ar hanner nos, ai ar ganiad y ceiliog, ai yn fore �

³⁵Vakið því, þér vitið ekki, nær húsbóndinn kemur, að kveldi, á miðnætti, í óttu eða dögun.

³⁶ rhag ofn iddo ddod yn ddisymwth a'ch cael chwi'n cysgu.

³⁶Látið hann ekki finna yður sofandi, þegar hann kemur allt í einu.Það sem ég segi yður, það segi ég öllum: Vakið!``

³⁷ A'r hyn yr wyf yn ei ddweud wrthych chwi, yr wyf yn ei ddweud wrth bawb: byddwch wyliadwrus."

³⁷Það sem ég segi yður, það segi ég öllum: Vakið!``