¹ Aeth i mewn eto i'r synagog, ac yno yr oedd dyn a chanddo law wedi gwywo.

¹Öðru sinni gekk hann í samkunduhús. Þar var maður með visna hönd,

² Ac yr oeddent �'u llygaid arno i weld a fyddai'n iach�u'r dyn ar y Saboth, er mwyn cael cyhuddiad i'w ddwyn yn ei erbyn.

²og höfðu þeir nánar gætur á Jesú, hvort hann læknaði hann á hvíldardegi. Þeir hugðust kæra hann.

³ A dywedodd wrth y dyn �'r llaw ddiffrwyth, "Saf yn y canol."

³Og Jesús segir við manninn með visnu höndina: ,,Statt upp og kom hér fram!``

⁴ Yna dywedodd wrthynt, "A yw'n gyfreithlon gwneud da ar y Saboth, ynteu gwneud drwg, achub bywyd, ynteu lladd?" Yr oeddent yn fud.

⁴Síðan spyr hann þá: ,,Hvort er heldur leyfilegt að gjöra gott eða gjöra illt á hvíldardegi, bjarga lífi eða deyða?`` En þeir þögðu.

⁵ Yna edrychodd o gwmpas arnynt mewn dicter, yn drist oherwydd eu hystyfnigrwydd, a dywedodd wrth y dyn, "Estyn dy law." Estynnodd yntau hi, a gwnaed ei law yn iach.

⁵Og hann leit í kring á þá með reiði, sárhryggur yfir harðúð hjartna þeirra, og sagði við manninn: ,,Réttu fram hönd þína.`` Hann rétti fram höndina, og hún varð heil.

⁶ Ac fe aeth y Phariseaid allan ar eu hunion a chynllwyn �'r Herodianiaid yn ei erbyn, sut i'w ladd.

⁶Þá gengu farísearnir út og tóku þegar með Heródesarsinnum saman ráð sín gegn honum, hvernig þeir gætu náð lífi hans.

⁷ Aeth Iesu ymaith gyda'i ddisgyblion i lan y m�r, ac fe ddilynodd tyrfa fawr o Galilea.

⁷Jesús fór með lærisveinum sínum út að vatninu, og fylgdi mikill fjöldi úr Galíleu og úr Júdeu,

⁸ Ac o Jwdea a Jerwsalem, o Idwmea a'r tu hwnt i'r Iorddonen a chylch Tyrus a Sidon, daeth tyrfa fawr ato, wedi iddynt glywed y fath bethau mawr yr oedd ef yn eu gwneud.

⁸frá Jerúsalem, Ídúmeu, landinu handan Jórdanar, og úr byggðum Týrusar og Sídonar kom til hans fjöldi manna, er heyrt höfðu, hve mikið hann gjörði.

⁹ A dywedodd wrth ei ddisgyblion am gael cwch yn barod iddo rhag i'r dyrfa wasgu arno.

⁹Og hann bauð lærisveinum sínum að hafa til bát fyrir sig, svo að mannfjöldinn þrengdi eigi að honum.

¹⁰ Oherwydd yr oedd wedi iach�u llawer, ac felly yr oedd yr holl gleifion yn ymwthio ato i gyffwrdd ag ef.

¹⁰En marga hafði hann læknað, og því þustu að honum allir þeir, sem einhver mein höfðu, til að snerta hann.

¹¹ Pan fyddai'r ysbrydion aflan yn ei weld, byddent yn syrthio o'i flaen ac yn gweiddi, "Ti yw Mab Duw."

¹¹Og hvenær sem óhreinir andar sáu hann, féllu þeir fram fyrir honum og æptu upp: ,,Þú ert sonur Guðs.``

¹² A byddai yntau yn eu rhybuddio hwy yn bendant i beidio �'i wneud yn hysbys.

¹²En hann lagði ríkt á við þá, að þeir gjörðu hann eigi kunnan.

¹³ Aeth i fyny i'r mynydd a galwodd ato y rhai a fynnai ef, ac aethant ato.

¹³Síðan fór hann til fjalls og kallaði til sín þá er hann sjálfur vildi, og þeir komu til hans.

¹⁴ Penododd ddeuddeg er mwyn iddynt fod gydag ef, ac er mwyn eu hanfon hwy i bregethu

¹⁴Hann skipaði tólf, er skyldu vera með honum og hann gæti sent út að prédika,

¹⁵ ac i feddu awdurdod i fwrw allan gythreuliaid.

¹⁵með valdi að reka út illa anda.

¹⁶ Felly y penododd y Deuddeg, ac ar Simon rhoes yr enw Pedr;

¹⁶Hann skipaði þá tólf: Símon, er hann gaf nafnið Pétur,

¹⁷ yna Iago fab Sebedeus, ac Ioan brawd Iago, a rhoes arnynt hwy yr enw Boanerges, hynny yw, "Meibion y Daran";

¹⁷Jakob Sebedeusson og Jóhannes bróður hans, en þeim gaf hann nafnið Boanerges, sem þýðir þrumusynir,

¹⁸ ac Andreas a Philip a Bartholomeus a Mathew a Thomas, ac Iago fab Alffeus, a Thadeus, a Simon y Selot,

¹⁸og Andrés, Filippus og Bartólómeus, Matteus og Tómas, Jakob Alfeusson, Taddeus og Símon vandlætara

¹⁹ a Jwdas Iscariot, yr un a'i bradychodd ef.

¹⁹og Júdas Ískaríot, þann er sveik hann.

²⁰ Daeth i'r tu375?; a dyma'r dyrfa'n ymgasglu unwaith eto, nes eu bod yn methu cymryd pryd o fwyd hyd yn oed.

²⁰Þegar hann kemur heim, safnast þar aftur mannfjöldi, svo þeir gátu ekki einu sinni matast.

²¹ A phan glywodd ei deulu, aethant allan i'w atal ef, oherwydd dweud yr oeddent, "Y mae wedi colli arno'i hun."

²¹Hans nánustu fréttu það og fóru út og vildu ná honum, enda sögðu þeir, að hann væri frá sér.

²² A'r ysgrifenyddion hefyd, a oedd wedi dod i lawr o Jerwsalem, yr oeddent hwythau'n dweud, "Y mae Beelsebwl ynddo", a, "Trwy bennaeth y cythreuliaid y mae'n bwrw allan gythreuliaid."

²²Og fræðimennirnir, er komnir voru ofan frá Jerúsalem, sögðu: ,,Beelsebúl er í honum. Með fulltingi höfðingja illra anda rekur hann út illu andana.``

²³ Galwodd hwy ato ac meddai wrthynt ar ddamhegion: "Pa fodd y gall Satan fwrw allan Satan?

²³En Jesús kallaði þá til sín og mælti við þá í líkingum: ,,Hvernig getur Satan rekið Satan út?

²⁴ Os bydd teyrnas yn ymrannu yn ei herbyn ei hun, ni all y deyrnas honno sefyll.

²⁴Verði ríki sjálfu sér sundurþykkt, fær það ríki eigi staðist,

²⁵ Ac os bydd tu375? yn ymrannu yn ei erbyn ei hun, ni all y tu375? hwnnw sefyll.

²⁵og verði heimili sjálfu sér sundurþykkt, fær það heimili eigi staðist.

²⁶ Ac os yw Satan wedi codi yn ei erbyn ei hun ac ymrannu, ni all yntau sefyll; y mae ar ben arno.

²⁶Sé nú Satan risinn gegn sjálfum sér og orðinn sér sundurþykkur, fær hann ekki staðist, þá er úti um hann.

²⁷ Eithr ni all neb fynd i mewn i du375?'r un cryf ac ysbeilio'i ddodrefn heb yn gyntaf rwymo'r un cryf; wedyn caiff ysbeilio'i du375? ef.

²⁷Enginn getur brotist inn í hús hins sterka og rænt föngum hans, nema hann bindi áður hinn sterka, þá getur hann rænt hús hans.

²⁸ Yn wir, rwy'n dweud wrthych, maddeuir popeth i blant y ddaear, eu pechodau a'u cableddau, beth bynnag fyddant;

²⁸Sannlega segi ég yður: Allt verður mannanna börnum fyrirgefið, allar syndir þeirra og lastmælin, hve mjög sem þeir kunna að lastmæla,

²⁹ ond pwy bynnag a gabla yn erbyn yr Ysbryd Gl�n, ni chaiff faddeuant byth; y mae'n euog o bechod tragwyddol."

²⁹en sá sem lastmælir gegn heilögum anda, fær eigi fyrirgefningu um aldur, hann er sekur um eilífa synd.``

³⁰ Dywedodd hyn oherwydd iddynt ddweud, "Y mae ysbryd aflan ynddo."

³⁰En þeir höfðu sagt: ,,Óhreinn andi er í honum.``

³¹ A daeth ei fam ef a'i frodyr, a chan sefyll y tu allan anfonasant ato i'w alw.

³¹Nú koma móðir hans og bræður, standa úti og gera honum orð að koma.

³² Yr oedd tyrfa'n eistedd o'i amgylch, ac meddent wrtho, "Dacw dy fam a'th frodyr a'th chwiorydd y tu allan yn dy geisio."

³²Mikill fjöldi sat í kringum hann, og var honum sagt: ,,Móðir þín, bræður og systur eru hér úti og spyrja eftir þér.``

³³ Atebodd hwy, "Pwy yw fy mam i a'm brodyr?"

³³Hann svarar þeim: ,,Hver er móðir mín og bræður?``

³⁴ A chan edrych ar y rhai oedd yn eistedd yn gylch o'i gwmpas, dywedodd, "Dyma fy mam a'm brodyr i.

³⁴Og hann leit á þá, er kringum hann sátu, og segir: ,,Hér er móðir mín og bræður mínir!Hver, sem gjörir vilja Guðs, sá er bróðir minn, systir og móðir.``

³⁵ Pwy bynnag sy'n gwneud ewyllys Duw, y mae hwnnw'n frawd i mi, ac yn chwaer, ac yn fam."

³⁵Hver, sem gjörir vilja Guðs, sá er bróðir minn, systir og móðir.``